Þjóðviljinn - 25.05.1968, Blaðsíða 8

0 SlÐA — ÞJÓÐVIIjJINN — Lía'ugardagui' 25. miaí 1968,
ELIZABETH SALTER:
RÖDD
PÁFUGLSINS
21
Mattson oftirsti starði á hann
og dökkur roði breiddist um
andlit hatns. — Með mér, full-
trúi. Hvar hefði hann annars
átt að vera?
— Þér misstuð ekki sjónar á
honum allan bann tíma?
— Nei, reyndar ekki.
— Þökk fyrir, ofursti, betta
var allt sem ég vildi vita.
Mattenn gekk að franska
glugganum og opnaði hann eins
og hamn fyndi allt í einu hve
heitt var í stofunni. Svaltkvöld-
loftið stneymdi ' inn og um leið
heyrðu bau hljóð, sem gerði
beim öllum hverft við.
— Hver fjandinn er b@Ma?
Ruiglahúsið var ein endabenda
af dauðihrceddum fuglum sem
rufu kyrrðina með skeramdi
gangi sínu. Frá húsinu baka tdl
heyrðist hrópað á hjálp.
— Don! Pat tók andköf.
Þau flýttu sér út, en tunglið
var ekki komið upp og vegna
dimmunnar gátu bau ekki far-
rð hratt yfir. Ofurstinn gekk á
undan að hýbýlum Chaps, sem
voru tvö samliggjamdi herbergi.
Dyrnar srtóðu opnsr. Það mátti
greina tvær skuggamyndir. Tvo
skugga sem runnu saman í eina
flaskju og uppúr henni stóðu
tveir krepijtir hnefar.
— Chap! brumaði ofurstinm og
kveikti ljósið.
Stórvaxni maðurinn sleppti
andstæðingi sínum og baut að
gluggamum.
■A- Stattu kyrr!
Chap hlýddi. Hann sneri sér
að beim, hendumar voru enn
krepptar, eins og hann gaeti
etóki losað um takið. Brobank?
settist. upp og héit um höfuð-
ið.
— Hvern fjandamn eruð bér
að leika, Brobank? spurði Matt-
son reiðilega.
— Ég held hann sé að leika
ref, ofursti, sagði Homsley
burrlasa.
— Drottinn minn sæll og góð-
ur, bessi hundur hafði temnur
í lagi, stundi Brobank.
Pat gekk að vaskinum tdl að
útbúa kaldan bakstur.
— Segðu beim bað, pabbi,
sagði hún begar hún gekk fram-
hjá honum.
Hárgreiðslan
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
Laugav 18 III haeð (lyfta)
Sími 24-6-16.
PERMA
Hárgreiðsiu- og snyrtistofa
Garðsenda 21. SÍMl 33-968
— Segja beim hvað? Chaphef-
ur komið fyrr heim en ég bjóst
við, bað er aillt og sumt. Bro-
bank hlýtur að hafa farið hing-
að' inn til að snuðna og svo
hefur Chap haildið að hann ætl-
aði að gera páfuglunum eitt-
hvert mein. Er bað rótt, Chap?
Chap kinkaði kolli. Hann
rétti úr fingrunum, hendur hans
sku'lfu ofsalega.
— Ég er hræddur um að ég
verði að taka bennan mann
fastan, ofursti, sagði Homsley.
Chap lyfti litlu keilulaga
höfðinu og leit á húsbónda sinn.
Hann fór að tarta á fingramáli
og hreyfingunum fylgdu hás,
urramdi hljóð.
Mattson ofursti gaf fulltrúan-
um merki. Þeir gengu inn í hitt
herbergið og ofurstinn lokaði
dyrunum.
— Það er tilgangslausit að taka
Chap fastan, sagði hann. — Ég
sendi hann á útvarpsstöðina f
dag. Ég vildi að hann leitaði að
handriti Frees, meðan starfs-
fólkið var' fjarverandi. Hann
fann bað ekki.
— Og í gserkvöldi?
— 1 gærkvöldi var hann á
Malwaina eins og ég sagði. Okkur
vantaði fáeinar handbækur.
— Hvemig getið bér verið
visis um að hanin ha.fi verið ti'l
Malwaina?
— Hann kom til baka með
bækumar. Chap gerir bað sem
honum er sagt að gerai, full-
trúi.
Hann tók eftir hSri Horns-
ley, og hélt áfram með sann-
færingu.
— Það er satt sem ég segi,
fulltrúi, í gær hafði ég áhuiaa
á bvi einu' að ; fletta ofa.n af
Free, en nú.... nú er ég með
dáh'tið annað á prjónunum.
Rannsóknir mínar hafa reynd-
ar leitt til furðulegustu niður-
stöðu.
Syipur ofustans varð undir-
furðulegur.
— Þér sögðuzt áðan enigan á-
huga hafa á getgátuim. Ég hef
ekki upp á amnað að bjóða í
kvöld en á fimm'tudagsmongun
hdf ég staðreyndir í höndunum.
Tuttugu og fjórar stundir, sól-
arhrimgur, er állt sem ég barf-
Homsley tók ákvörðun. —
Gott og vel, við segjum bá á
fimmtudag. En með einu skil-
yrði.
Ofurstinn beið.
— Þér berið ábyrgð á Chap.
Þér verðið sjálfur að fylgjast
með honum, ellegar bað verð-
ur að læsa hann inni. Og sjálf-
ur skal ég sjá til bess að lækn-
isrannsókn fari fnam hið bráð-
asta.' Mig tekur bað sárt, ofursti,
en hegðun hans f kvöld útheimt-
ir bað- Þér hljótið að skilja
bað.
Maittson kinkaði kolli. —Gott
og vel, sakamálafulltrúi, ég geng
að bví skilyrði.
10. K A F L I.
— Almáttugur, hvað miglang-
ar 1 drykk.
— Ekkert gerir mann eins
byrstan og geðshræringin,
Thelma.
— Þorstinn minn barf enga
utanaðkomandi hjálp, elskan.
Hann brífst án hjálparmeðala.
Hvað hefurðu upp á aið bjóða?
— Whiský, gin? Desmond
Brace horfðd á' vínskápinn, sem
var troðfullur af aills konar vin-
tegundum.
— S. B. er ekki. sínfour á
sprúttið sitt, bað verð óg að
segja.
— Það er lífca næstum bað
eina sem hann er ósínkur á.
Whiský, bakk fyrir. Thelma
Kooney beið meðatn hann hellti
talsverðu í glasdð og bætti síð-
an, við: — Með ögn af sóda
út í.... bafck. Vesilimgs gamli
S. B. hann minnir á sárhrygg-
an kjölturakka, sem er utan-
gama í bessu herbergi sem var
svo. einkennandi fyfr Norrnan.
Heldurðu að hsinn hafi vitað
nokkuð um Norman?
— Það fór bá ekfoi út fyrir
fjöldskvlduna.
— Ó, bað. Allir vissu betta
með konu S. B. Það var svo
sem efcfcert óvenjuilegt. Hann
hafði sv^. margar í takinu. Og
bá man és bað, hvemig líður
Rosie arnnars?
— Ekki sérlega vel. Hún gsit
ekki farið út að skemmita sér
í kvöld.
— Er hún enn að tala um
að hún eiai sökima á morði
Normans? Ég myndi vilja kalla
bað mikilmennskubrjálæði.
— Vertu ekfci að hæðast að
henni, hsirðsoðna kvensnift. Hún
er sú eina okkar _ sem hefur
harmað hann af einlægni. Stúik-
an er í sorg.
— Á hemnar aldri yei+ 'rnaður
ekki hvað bað orð býðif. Hún
leit yfir á Díönu Free sem stóð
úti í homi off haífðd ofanstf fyrir
hóp karlmanna. — Þama er
stúlka sem lætur sorgina ekki
buga sig.
— Hví ætti hún líka að gera
bað?
—. Nei, bað segi ég með!
Norman gaf skít í föðurhlut-
verkið. Hvers vei'ína ætti dóttir
hans að báfa áhyggjur af bvi,
hvort hann er lifamdi eða dstuð-
ur. Meira whiský, bá ertu vænn.
Hún beið eftir bví að bann
hellti í glasið og hélt álfram að
horfa á stúlkuna. — Hún er nú
ekki lík honum.
— Mifolu laglegri.
— Varaðu big, Iiúfur. Hún er
kannski ekki með andlitsifall
Normans Free, en bað er ekiki
bar með sngt að hún hafi ekki
erft hneiaðir hans.
— Það veldur mér ekki höf-
uðverk, Thelma. Aninar maður
hefur lagt á hana hrollkalda
hönd sína. És hef engan áhuga
á að láta nýiu hetjuna setja
braað fyrir mig.
— Hverrar?
— Deverell? Sem ég eir lif-
andi, betta er rótt hjá bér, ná-
unginn eltir hana á röndum.
Rödd hemnar, sem ævimlega var
hávær, var nú sérlega hvöss og
gjallandi. —•. Mér verður flök-
urt af að horfa, á hamn, hann
er svo öruggur um sig, efitór að
grunurimm beindist frá honum.
Mér er bara ómögulegt sið
skdlja, hvers vegna Peters geng-
ur að bví sem vísu, að árásin
á Pat og Normam sé sarna
eðlds.
— Höggin voru af saima tagi.
— En árangurinm var allur
annar, ljúfurinm. Það mætti
sogja mér að Deverell hafi sett
betta allt saman á svið til að
hreinsa sjálfan sig.
Brace leit á hana, honum var
skemmt og um leið var hann
bneykslaður. — Þú hefur svei
mér horn í síðu hains. Af
hverju ertu svofia illgjöm?
Hún tæmdi glasið sitt. — Skil-
urðu bað ekiki, Des, meðan hann
var grunaður. bá var ástandið
skaplegt. Núna.... núna....
fjandinn hafi bað, bað getair
verið hver sem er stf ökfcur
hinum. •
— Þetta hafði mér dottið í
hug, viðurkenndi hann og fór
að íhuga orð Thélmu.
Hann kom auga á Homsley
sem stóð dálítið afsíðis.
Skyldi hann líka vera að
hugsa um, að bað gæti verið
hver sem er alf okkur? Það er
undarlegt sð velja sér atvimnu
af besLsu tagi.... að vera leyni-
lögreglubjónn. Manni er boðið
í samkvæmi og maður hprfir
í kringum sig og hugsar.... já.
hvern fiandann hugsar maður?
Des Brace rann kalt vatn
milli skinns og hörunds, hann
fylltist kvíða. En svo bægði hainn
bessum hugsunum frá sér og
sneri sér að Thellmu. Hún var
KROSSGÁTAN
Lárétt: 1 mótstöðu, 5 væta,
? lézt, 9 örvita, 11 erta, 13 brfr
einis, 14 báru á, 16 drykfcur, 17
votlendi, 19 ekki neinn.
Lóðrétt: 1 sléttubönd, 2 fen,
3 vanstillt, 4 fang, 6 umfooðs-
menn, 8 unnu ull, 10 umboðs-
svæði, 12 sfcelin, 15 óttay 18 2.
Lausn á síðustu krossgátu.
Lárétt: 1 forálát, 5 nam, 7
Etnu, 8 BA, 9 askan, 11 Nb,
13 nara, 14 all, 16 rýmkaði.
Lóðrétt: 1 þrefcnar, 2 Anna,
3 lausn, 4 ám, 6 mamaði, 8 bar,
10 kaka, 12 blý, 15 !m.
TER YLENEBUXUR
peysur,. gallabuxur og regnfatnaður í úrvali. —
Athugið okkar lága verð - PÓSTSENDUM.
O. L. Laugavegi 71
Sími 20141.
Það scgir sig sjálft
i
að foair sem við erum utan við alfaraleið á Baldursgötu 11
verðum við að hafa eitthvað sérstætt upp á að bjóða. —
Sívaxandi fjöldi þeirra, sem héimsækja okkur reglulega
og kaupa frimerki. fyrstadagsumsiög. frímerkjavörur ýmis-
konar og ódýrt lestrarefni. sýnir að þeir sjá sér hag i að
Líta inn. — Við kaupum íslenzk frímerki og kórónumynt
BÆKUR OG FRÍMERKl. Baldursgötu 11.
Látið ekki skemmdar kartöflur koma yður
i vont skap. Nofið COLMAIVS-kartöfluduft
%
i................... 1 1 ..-. " .......
r-
•■. —" ■" .......................
SKOTTA
Æ, mig auman! Voruð þið að kaiupa enn eina foítlaplötu?"
BÍLLINN
Bifreiðaeigendur
Málið bílana ykkar sjálfir. — Við sköp-
um aðstöðuna. — Tökum bíla í bónun.
Sími 41924.
MEÐALBRAUT 18 — Kopavogi.
l
Gerið við bíla ykkar sjólf
Við sköpum aðstöðuna. — Bílaleiga.
BÍLAÞJÓNDSTAN
Auðbrekku 53. Kópavogi — Sími 40145.
Lótið stilla bílinn
Önnumst hjóla- ljósa- og móforsfillingu
Skiptum um kerti. platínur, ljósasamlokur.
— Örugg þjónusta.
BÍLASKOÐUN OG STILLING
Skúlagötu 32. sími 13100.
Hemlaviðgerðir
• Rennum bremsuskálar.
• Slípum bremsudælur.
• Límum á bremsuborða.
Hemlastilling hf.
Súðarvogi 14 — Sími 30135.
Smurstöðin Sætúni 4
Seljum allár tegundir s.murolí'u. Við smyrj-
um bílinn vel. — Opið til kl. 20 á föstudög-
um. Pantið tíma. — Sími 16227.
BIFREIÐAÞJÓNUSTA
sem auglýst er í Þjóðviljanum gefur
a£ sér góðar tekjur.