Þjóðviljinn - 06.09.1968, Side 8

0 SÍDA —■ ÞJÓ ÐVIL,JINN — Pöstudagur 6. september 1968.
MICHAEL HALLIDAY:
ÚR
SKUGGUNUM
þetta. Gu<? má vita hvers vegna
við verðskuldum að eiga aíbrota-
mann fyrir son, en —
Hann sá glampann leiftra í
augum hennar. Hún sveiflaði'
handleggnum, þreif bolla af bakk-
anum og fleygðj honum í hann.
Bollinn lenti í gluggatj aldinu og
þaðan niður á gólfteppið. Hand-
arhaldið brotnaði af og tetaum-
ar láku niður gluggatjaldið. Hún
þreif annan bolla og Canning
sat enn grafkyrr og horfði á
hana. Hún gerði sig líklega til að
fleygj a honum en gerði það ekki.
Hún fitlaði við bollann með hönd-
unum. Hann hélt að hún myndi
byrja að garga; en hún gerði það
ekki, heldur þagði og augu þeirra
mættust í ögrun. Loks stóð Cann-
ing upp og gekk í áttina að dyr-
unum. Áður en hann komst alla
leið sagði hún:
— Georg, hlustaðu á mig.
Hann sneri sér við og leit á
hana og leizt ekki á glóðina í aug-
um hennar eða viprurnar við
munninn.
— Við vemdum Bob. Við lát-
um þá ekki senda hann í fang-
elsi. Ef þú gerir nokkuð til að
hjálpa lögreglunni að komast að
því að hann var þama í húsinu
í gærkvöld, þá drep ég þig. Skil-
urðu það? Þá drep ég þig.
Canning var kominn fram á
stigapallinn áður en hún hafði
talað út. Hann hallaði sér upp
að veggnum jog starði á dymar
hjá Matthew sem voru í hálfa
gátt og baðherbergisdymar við
ændann á stiganum.1 Hann gekk
hægt að baðherberginu, settist á
daufgrænt baðkerið og horfði inn
í spegilinn í græna rammanum.
Skeggbroddamir voru grárri en
hárið og hann hefði svo sannar-
lega þurft að raka sig. Hann
horfði á spegilmyndina af sterk-
l#gu andlitinu, sem hann vissi að
var sfcum. Hann bjó ekki yfir
neinu siðferðilegu hugrekki. Af
hverju skyldi veila Bobs koma
honum á óvart?
Djúpar hrukkumar í enninu
og við munninn og krákustígam-
ir kringum augun sögðu sína
sögu. Hann var fjörutíu og sjö
ára og sýndist hálfsextugur. hans
eigin veikleiki átti sinn þátt í
því.
Hann hafði þúsund sinnum lát-
ið undan Bellu, en hvemig átti
Hárgreiðslan
i 7 Hárgreiðslu. og snyrtistofs Steinu og Dódó Laugav. 18. ni. hæð Oyfta) Sími 24-6-16.
PERMA Hárgreiðslu- og snyrtlstofa Garðsenda 21. SÍMl 33-968
hann að geta það í þessu tilviki?
Það braut í bága við allar meg-
inreglur sem hann taldi sig trúa
á. Sú ásökun henna-r að hann
hefði ekki reynt að hjálpa Bob
kom lítið við hann, vegn-a þess
að hún var ósönn. Hann ha-fði
talað, rökrætt 'gefið fordæmi;
hann hafði beitt hörðum refsing-
um þegar orð höfðu reynzt hald-
laus. Auðvitað hafði h-onum mis-
tekizt og það var að mestu leyti
sök Belíu. Hún hafði alltaf b-orið
blak af Bob. afsakað alla galla
hans. Ha-nn var ungur, hann var
í slæmum féla-gsskap, það var
ekkert illt til í honum — hún
beitti hvaða afsökun sem vera
vildi. Sannleikurinn var ofurein-
faldur: Hún var steinblind fyrir
lö-stum sonar síns og lygum. Hún
trúði á bann.
Hótunin um að drepa var
aðeins mælikvarði á hug-aræs-
in-g hennar. Hún hafði a-lltaf
misst alla s-tjóm á sér þeg-
ar þau deildu, einkum um
Bob. Og hún hafði sitt fram
býsna oft. Þegar h-a-nn hafði ver-
ið rekinn úr vinnu tvívegis á fá-
einum mánuðum, í bæði skiptin
fyrir hnupl. þá hafði hún talið
Georg á að beita áhrifum sín-
u-m við vinnuveitenduma! sem
voru vinir hans, til þess að þeir
kærðu hann ekki. Hann hafði
gert það tvisvar, en tekið svo af
ska-rið. Hann hafði ekki beðið
fle-iri vini sína að taka Bob i
vinnu, og það hafði hún tekið
ös-tinnt upp.
Bob hafði spilað fjárhættuspil
árum saman; það hafði byrjað á
skólaárunum. Það var undirró-t
allra vandræðanna. Dvölin í
hernum hafði ekki bætt úr skák.
Hann hafði ekkert ga-gn haft af
aganum þar. Síðan hafði hann bú-
ið heima þar til fyrir þrem vik-
um. Hann hafði þótzt vera að
leita sér að vinnu, i rauninni
hafði h-ann slæpzt, hangið á veð-
hlaupabra-utum eða yfir teninga-
spili, billiard eða spilum, alltaf
upp á penin-ga. Hann h-a-fði a-ldrei
áhuga á neinu til lan-gfram.a, en
hafði fen-gið ,.dellur“; hjólask-aut-
ar. sund eða hjólreiðar; siðasta
dellan hafði verið í sambandi við
trompet sem hann hafði rellað
út ú.r móður si-nni. Það hafði ver-
'ið talað um að stofn-a da-nshljóm-
sveit, en svo hafði það logn-azt
út af eins og annað.
Fyrir tveim árum höfðu þa-u
keypt vélhjól ha.nda piltinum,
gegn vilja Cannin-gs. Bella hafði
verið á n-álum í hvert skipti sem
hi'ann va-r úti á hjólinu, en samt
hafði hún verið st-aðráðin í því að
gefa honum hjóiið. Fimm sinnum
á átján mánuðu-m hafði ha-nn
verið sektaðu-r fyrir að fara ekki
eftir um-ferðairljósum og tvisvar
fyrir of hraðan akstu-r. Eftir tvo
skilorðsbundna dóma hafði rétt-
urinn tekið af honum ökuleyfið
í sex mánuði.
Canning hatfði skipað h-on-um
að selj-a hjólið og buizt við vand-
ræðum í sa-mba-ndi við það, en
það hafði allt gengið rólega fyr-
ir sig. Bob hafði sagt að hann
væri búinn að fá nóg af þvi
hvort sem var, og Bella ha-íði ver-
ið ánægð. Canning vissi aldrei
hvað pi-lturinn hafði gert við pen-
ingana; sennilega hafði hann eytt
þeim í spilamennsku. Hann hefði
átt að kynma sér það; hann sýndi
of mikla linkind, aU-t til að h-afa
Bellu góða.
Hún h-afði í rauninnt ákveðið
að taka Matíhew sem Ieigja-nda
til þess að hún gæti séð Bob fyr-
ir vasapenin-gum; þvi sem húm
sparaði með ráðdeild, sóaði hún
óhikað í son þeirra.
Fyri-r þrem vikum hafði Bob
heimtað af þeim fimmtiu pund.
Hann hafði beðið Canning um
peningana og þegar bann neitaði,
æddi hann að heima-n i fússi. Þá
hafði Canning haldið að Bella
myndi sleppa sér fyrir fullt og
allt, en daginn eftir hafði hún
róazt dálítið. Það var auðvitað
vegna þess að hún hafði fengið
fréttir af Bob; sennilega hafði hún
hitt h-a-nn í Minchester án þess
að segja Canning af því og gefið
honum fáein pund; en hún h-afði
ekki talið hann á að koma heim.
Bob hafði brotizt undan aga, sem
alltaf hafði verið of laus í reip-
unum.
Hve mikið gat hann ás-akað
sjálfan sig? Canning velti þessu
fyrir sér í þungu,skapi.
Hann hreyfði sig til. Sólar-
glæta var að byrja að sýna sig
í hominu á glu-gganum, gulur sól-
sta-fur. Fuglamir voru níj kyrr-
látari og önnum kafnir. Hann
opniaði gluggann og leit út yfir
vinalega akran-a og fjarlæga skóg-
ana. sem Bella leit á sem felu-
stað fyrir hjólið. Grjótnámið va-r
í aðra átt; í vest.ur. Hann ha.llaði
sér len-gra út. leit niður og sá
hvar reiðhjólið stóð upp við vegg-
inn, gamalt svart skrapatól, sem
einhver myndi sakna þennan
morgun.
Han-n sneri sér við, tó-k íram
rakdótið sitt, ra-kaði sig vandlega
og fór síðan í bað. Hann hlaut að
hafa verið í hálftíma að minnsta
kosti í baðherbergi-nu. Þegar
hann fór þaðan út, voru herb-erg-
isdyma-r hjá Matthew lokaðar,
dymar hjá Celiu opnar. Hann sá
skugga henn-ar hreyfast til hjá
snyrtiborðinu.
Hún heyrði til han-s.
— Ert það þú, pabbi?
— Snemma á fótum, eða hvað?
Canning tókst að brosa framan í
dóttur sín-a sem hallaði sér aftur-
ábak á snyrtiborðsstólnum. Hún
var að greiða sítt, korngult hárið
sem féll niður á herðarna-r; hon-
um leid-dist hvað hún setti það oft
upp á höfuðið, H.ún var með lit-
arhátt móður sinnar, Ijóst, skært
hörund og himinblá augu, nef og
höku móðurinnar, en munn Cann-
ings, stóran og hláturmildan.
— Ég hlýt að hafa heyrt þegar
Bob kom. Hvenær kom hann?
Canning steig inn í herbergið
og kyssti hana á ennið. Hún var
í gljáandi bleikum slopp með
handklæði á ö^xlunum.
— Hvernig vissirðu að hann
var kominn? ,
— Matti sagði mér það, við
fen.gum okku-r tebolla niðri í eld-
húsi. Hann vaknaði lí-ka við eitt-
hvað. Við ætlum að fá okkur
göngu fyrir morgunverð! Hún va-r
áköf og hamingjusö-m; stundum
velti h-ann fyrir sér hvort henni
væri eins ókunnugt um hina erf-
iðu sambúð foreldranna og hún
vildi veira láta. Stundum var eins
og hún bæri sáttarorð milli
þeirra án þess að vita af því
sjálf. Canning horfði á hana halla
sér til baka og gljásilkið falla að
brjóstunum og hann gat gert sér
í hugarlund að Matthew væri
eins ás-tfanginn af hen-ni og hann
hafði eitt sinn veirið af Bellu.
— Viltu koma líka?
— Ég læt umgviðið um a-llt
slíkt. Komið ekki of sein-t í morg-
unmatinn.
Canning fór niður. Matthew
var enn í herbergi sínu,' svo að
hvorugt þei-rra tæki eftir þótt
hann færi út. Hann opnaði bak-
dyrn-ar sem lágu frá litla, gull-
hreina eldhúsinu og steig út í
svalt morgunloftið. Keiðhjólið var
innan seilingar. Hann færði það
til, dró það með sér yfir að end-
anum á bílskúrnum. Það rúmað-
ist milli skúrsins og limgerðisins
og Matthew og Celia tækju ekki
eftir því þar. Hann gekk til ba-ka.
leit á eldhúsklukkuna og sá að
hún var ekki enn orðin sjö. Celia
fór á skrifstofuna sín-a í Min-
chester klukkan hálfníu, venjan
var að borða morgunverð klukk-
an átta. Hann var svangur, fékk
sér nokkrar kexkökur og setti síð-
an ketilinn yfir. Meðan hann
beið þess að vatnið syði, fór hann
að taka fram mataráhöldin; hanm
hafði þá eitthvað að gera.
Matthew kom niður fyrs-t. Hann
sá hann og gekk bros-andi inn
fyrir.
— Árrisull núna? Get ég nokk-
uð hjálpað?
— Nei, þa-kk Matti. Það var
leitt að við skyldum vekja þig.
— Það var ekki nema gott. Við
Celia ætlum að ganga yfir að
grjótnáminu og til ba-ka, sagði
Matthew.
Hann var næslum einn og níu-
tiií á hæð, grannur, næstum mag-
ur, en mjög herðabreiður. Breið-
leitt andlit hans v-ar þrungið lífi
og sjálfstrausti og sömuleiðis
gráu augu-n. Hárið va-r stuttklippt
og skolleitt, ennið h-átt og breitt.
E.iginlega var hann fríður; bros-
ið var sérlega aðlaðandi; hann
var glaðlyndur eins og Celia og
virtist haf-a ánægju af flestu í
tilverunni. Gráí tvídjakkinn fór
vel á honum og gráu buxurnar
voru nýpressaðar; reynd-ar var
ha-nn alltaf vel til íara án þess
þó að vera spjátrungsleigur. Hann
rak eigið fyrirtæki í smáum stíl
sem arkitekt og mælin-gam-aður
með skrifstofu í Minchester; Cel-
ia vann hjá lö-gfræðifyrirtæki í
sömu byggingu.
RAZNOIMPORT, MOSKVA
MANSION-rósabón gefnr þægilegan ilm í stofuna
S
Fjölskyldan æt-l-ar að eiga kyrrlátt kvöld svo að þú verður víst
að kom-a seinn-a í heimsókn!
Athugið
Geri gamlar hurðir sem nýjar. Kem á staðinn og
gef upp kostnaðaráætlun án endurgjalds.
Ber einnig á nýjar hurðij: og nýlegar.
Sími 3-68-57.
Ódýrt! - Ódýrt!
Dömubuxur, telpnabuxur, skyrtupeysur heilar og
hálferma á drengi, terylenebuxur, gallabuxur.
úlpur. '*
Siggabúð
Skólavörðustíg 20.
ÚTSALA
Útsala í nokkra daga.
Ó. L. Laugavegi
VÉLALEIGA
Símonar Símonarsonar. Sími 33544.
Önnumst múrbrot og flesta loftpressuvinnu. —
Einnig skurðgröft
— Stórlækkað verð.
71
KOTTA