Þjóðviljinn - 24.09.1969, Blaðsíða 14

14 SÍDA — ÞJÓÐVIUIJSnsr — Miðviku-dagur 24. septomber 1369.

SKÁLDSAGA
EFTIR
MARY
DUTTON
4.
ut 1
þurfti eklld að faira úl í hitann
á laugardögum til að kaiupa í
rnatinn. Hún sendi Trudy.
— Ósköp er þetta lítilsunnu-
dagssteik, sagði Neevy frænka
þegar herra Byrd rétti miöimimu
stei'kina ylfir borðið. — Þið virð-
izt eikíki eiga von á gestuim.
— Sæil, Geneva, sagði pabbi
sem hallaðd sér iupp að káöt-
skápnum. Svo geikik hann til
miömimu og sagði við hana í háif-
um hiljóðum. — Venie, langar
þig í þessd glös? Ef svo er, þá
kauptu bana eins og þú vilt.
Við þurfum eikiki að koma á
lauigiardaginn. —
— Uss, sagði miaimma og hló
til hans. — íní veizt að égkséiri
mig ekkert um þessi glös. Þau
eru í hæsta laigi fimmtán senita
virði. Hún leit á listanm sinn.
— Farðu nú yfir í bílabúðina og
kauptu það sem þig vantar í bíl-
inn og ég verð héma hjá Neevy
á meðan. Við komium svo yfir
að biílmum á eftir.
Á leiðinni út kvittaðd pabbi
fyrir nýýlenduvömmair og þær
kostuðu tvo dollara og fjörtíu
smt. Hann tók pokana tvo með
sér. Mamima og Neevy frænka
stóðu hjá kjólagrindinni og töl-
uðu saman.
— Uss, sagði Jarnes á heim-
leiðinni. — Við hefðum þurft að
kaupa heOmingi meira til að fá
þessd glös. Uss, hvað skyldi þurfa
marga poka undir vörur fyrir
fimm dollara?
— Neevy frænka gæti saigtþér
það, sagði ég. — Hún fék'k sam-
stæðiu.
— Svona nú. Mamma sneri
sér aftur í bflnum. — Farið of-
ani poíkaínn þama og náið í ban-
ana handa hverju okkar og hafið
ekki’ áhyggjur af gttösum som tg
kærði mig ekkert um.
Jamies rétti tvo banana fram
í framsætið. Maimma losaðd hýð-
ið utanaf öðrum þeirra og rétti
hann að paíbba.
— Hana, sagði hún. — Við
verðum áð háma þá í okikur,
því að á morgun verða þedr o£-
þroskaðir, en fyrir tólf sent tylft-
ina gat ég ekiki staðdzt þá.
Vindurinn sem blés inn um
bílgluggana feykti burt leyfunum
af lyktinni úr búðinni hans herra
Byrds og inni í bílnum var hllýtt
og ánægjulegt.
Ég vildi óska að það hefði
staðið lengur.
Mamma var þreytt þegar við
vorum búin að borða og éghefði
átt að hafa vit á því að fara
18
HÁRGREIÐSLAN
Hárgreiðslustofa
Kópavogs
Hrauntumgu 31 Siml 42240.
Hárgreiðsla. Snyrtingar.
Snyrtivörur.
Fegrunarsérfræðingux é
staðnum.
——------------<--------
Hárgreiðslu. og snyrtistofa
Steinu og Dódó
Laugav. ,18. III. hæð (lyfta)
Sirni 24-6-16.
Perma
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Garðsenda 21. SÍMI 33-9-68
ekki að pexa við hama. Eiginlega
var það þvi mér að kenna að
þau hrópuðu öll þessi orð úti í
garðinuim seinna.
Það byrjaði í setustof unni. Ég
sat á gólfinu hjá stólnum henn-
ar mömmu og hún var að vefja
upp á mér hárið. Á laugairdaigs-
kvöldum vafði mamima hárið á
mér alltaif upp á þessa gömlu
sokka og meðan hún var að
vefja það upp þetta kvöld, spurði
ég í sífellu um skóláihúsið sem
James haifði sýnt mér á leið-
inni til bæjarins. Skólahúsið sem
Theé og Josáe áttu að ganga '.
— Þú ert kjáni, Thorpe, sagði
mamma og rykkti í hárið á mér.
— Þú hefur ekki heyrt þau fjasa
yfir því, eða hvað?
— En mamrna! Ég sneri til
höfðinu til að geta horft upp
til hennar. — Sástu ekki skól-
ann þeirra? Það eru tinflögur
negldar ofan á hann og rúðurn-
ar eru brotnar ,og það er viðair-
knippi fýrir frarnan dymar í
staðinn fyrir tröppur og — Ég’
þreiíaði upp éftir hálsánum á
mér. — Eif þú lætur þetta lafa
niður, þá blotnar það þegar ég
fer í baðið. — Mamma, af
hverju geta þau ekki farið í
sama skólann og við?
— Vertu kyrr. Marnrna vildi
að hárið á mér yrði vel-hrohkið
næsta dag því að óg átti að
syngja í kirkjunni með sex til
átta bömum daginn eftir og ung-
frú Mi'ldred hafði ekkert kennt
okbur í sunnudagaskólanum í
margar vikur nema þetta lag.
Kannski var það út af söngnium
sem óg fór að hafa áhyggjur af
skólahúsi Thees og Josie. Það
var fallegur söngur, en James
hafði sagt rétt áður að efhann
þyrfti að hlusta á hann einu sdnni
enn, myndi hann kasta upp.
Mamma hafði fiengið mig til að
hætta að syngja hann og þá var
það sem ég hafði farið að tala
um skólann. Það getur enginn
bara setið.
— Þeir myndu dkiki kumnameð
almennilegt hús að fara, þótt
þeir ættu það. Mamma virtist
reið. — Þeir hefðu ekki rænu á
því. Hún togaði í sokk. Ogsoklk-
urinn var bundinn í hórið á
mér.
— Þú hárreitir mig, -öskraði
óg. — Af hverju geta þau éfcki
genigið í skóia með olkkur ístóra
niúrsteinshúsinu? Þar ernógrúm
fyrir alla.
Maimma sneri upp ó síðasta
sokkinn, batt hann saman og
stóð upp. — Komdu fram í eld-
hús að baða þig. Hún fór fram
í eldhúsið og fór að hella vatni
úr vatnsgeyminuim á eldavélinni
í balann sem stóð hjá henni.
Rödd hennar barst aftur inn í
setustofuna. — Jaimes hefði ekki
átt að sýna þér þennan skóla.
James lá á gólfinu og var- að
skera gamla bflslönigu í ræmur.
Hann leit ekki upp undir eins.
Svo sagði hann: — Uss, vá, og
gretti sig frarnan í mág. — Ég
hefði etoki sýnt henni hann ef
mig hefði grunað að það myndi
orsaika allt þetta uppistand. —
Hvemig átti ég að vita að hún
myndi láta eins og kjáni þegar
hún kæmi heim?
— Komdu Thorpe. Mamma
var komlin inn í stofudyr. —
Það er ýmisleigt í þessum heimi
sem enginn getur haft áihrif á
og þeitta er eitt af því, sagði
hún reiðilega. — Guö ætlaðist
ekki til ;—
— Þau eru vindr mínir. Ég
gekk af stað fram í eldhúsið. —
Ég er ekkert að reyna aö breyta
neinu. Ég er bara að tala um
vini mína.
— Þau eru ekki vinir þínir.
Þau eru niggarar. Og Guð eetl-
aðist ekki til að við yrðum vin-
ir þeirra, annars hefði hann haít
okkur öll eins á litinn og —
Pabbi leit upp úr bókinni sinni.
— Nú ætlar hún að seigja þér,
sagði hann,— að Guð hafi ætl-
azt til að þeir yrðu viðarhöggs-
menn og vatnsberair. Og hvern-
ig Guð laigði bölvun —
— Og fýrst þú minmtist á
vatnsbera. — Maimma horfdi
reiðilega á pabba. — Þá er
vatnsigeymárinn tómur. Enn einu
sinni. Ég skil ekki hvers veigna
þú getnar ekftá eðnia sirmi fyllt
hanm, óbeðdnn.
Palblbi fleygöi bókinni í slóf-
ann, geiklk inn tarsitiofuna og út
á pallinin bakdyramegin.
Ég fór fram í eldlhiúsið ogupp
1 balann við hliðina á etLdaivél-
inni. Mamma hafði elt pábba út
á pallinn og út 1 baikigarðinn, og
ég heyrði að þau voru aö æpa
hvort til annars.
— Þú bíður fram að háitta-
tíma, sagðl pabbi, — á hverju
kvöldi mieð að saglja mér að
f jandans geymirimn sé tðmur. Af
hverju geturðu eklki sagt mér
það fyrir myrtour? Ertu kannski
hrædd um að gera mér Mfið of
auðvelt?
— Ef þú giætir ednhivem tíma
athugað það sjáHlfur óbeðinn!
hrópaði mamma. — Þú veizt
hvar geymirinn er. En nei, ónei,
ef þú hefðir ögn mieira af hedl-
brigðri skynsemd þá þyrftirðu
ekki að búa hér úti í afkiima
þar sem við verðuim að sœkja
vatn í brunn og hella því í
geymi á ævagamalli eldavél til
að hita það upp. Þú vildirþetta!
Við lifðum góðu lítfi þangað ti!
þú fórst að lána kennsflubækur
og leika...
— Ég veit það, Venie. Pábbi
virtist þreytulegur. — Við lifð-
um góðu líö og við getum gert
það enn. Við getum enn flarið. —
— I haimingju bænuim byrjaðu
eklki aftur á því ama. Meidma
virtist nær, eins og hún væri
aftur kominn upp á paillinn. —
Góði vertu ekki að reyna að
koma einhverri sök á mig. Það
er ekfci ég sem get ekki látið
mér lynda við fólk. Og ef þór
semur ekki við fólkið hér, af
hverju ætti þaö þá að ganga
betur annarsstaðar? Ég ætla ekki
að flækjast með bömin mdn úr
einium stað í annan og ala þau
upp innanum Guð miá vitaihvers
konar lýð! Hér eigum við þó
að minnsta kosti ættingja og vini.
— Þá get ég dkfcert sagt, Ven-
ie, sagðd pabbi. — Nema það,
að mór þyikir þetta leitt og ég
geri mitt bezta.
— Þér þykir það leitt. Það
heggiur efcki við eða sækir vatn
eða mjólkair þessa görnlu belju.
Það skaffar okkur ekki einu sdnni
ís til að sivala oklkur eða sæmi-
lega glasasamstæðu til að setja
á borðið.
Maimima kom inn í húsið á
undan pabba og skellti hurðinni
á eftir sér. Pabbi sparfcaði hurð-
inni upp og ég heyrði vatnið
sullast á gólfið.
— Svei mér þá, sagði hann. —
Sved mér þé. Ég sagði þér að
kaupa þessd glös ef þú vildir!
Þú ert að kalla mikið af þessu
yfir þdg sjálf, það veiztu vel.
Eins og til að mynda mjalt,imar.
HUSMÆÐUR!
Hvað er betra í dýrtíðinni en lágt vöru-
verð? Matvörumarkaðurinn opinn til kl.
10 á kvöldin. •— Gjörið svo vel að líta inn.
Munið hið lága vöruverð.
Vöruskemman
Gre'ttisgötu 2.
FóiS þér fslenzk flólfteppi frfis
TBW!*
Zlltima,
TEPPAHÚSIO
Ennfremur fidýr EVLAN feppf. ^
Sparlð tfma og fyrirfiöfn, og verzliS fi eínum sfað.
ISUÐURLANDSBRAUT10. REYKJAViK PBOX13111
ROBINSON'S ORANGE SQUASH
má blanda 7 siiiiiuiii með vatni
SKO TTA
— Annað hvort aru stelpur afstoaplega gáfaðar og þunfia ekki
að eyða mdklu í ilmvöitn, eða þær enu ekki afskapleigia gófaðar
og nota mikið ilmiviatn ...
SÓLÓ-eldavélar
Framleiði SÓLÓ-eldavélar af mörgum siærðum og
gerðum. 1— Einkum hagkvœmar fyrir sveitabœi,
sumarbústaði og báta.
Varahlutaþjónus-ta.
Viljum sérstaklega benda á nýja gerð einhólfa
eldavéla fyrir smærri báta og litla sumarbústaði.
ELDAVÉLAVERKSTÆÐI
JÓHANNS FR.
KRISTJANSSONAR h.f.
Kleppsvegi 62 — Sími 33069.
no *
rr* ,.^nr i-
HUSAÞJONUSTAN s.f.
mAlningarvinna
ÚTI — INNI
Hreingerningar, lagfœrum ýmis-
legt s.s. gólfdúka, flísalögn. mós-
aik, brotnar rúður og fleira.
Þéttum steinsteypt þök. —
Bindandi tilboð, ef óskað er.
SÍMAR: 40258 og 83327
Auglýsingasími Þjóðviljans erj 17500