Þjóðviljinn - 18.12.1970, Blaðsíða 10

Þjóðviljinn - 18.12.1970, Blaðsíða 10
I |0 StÐA — ©JÓŒWTIíJINN — Ftoötuöagor *8- ites«mlber KQQ, Harper Lee: Að granda söngfugli 46 ekki þessa einu nótt, eða hvað? Ég get varla hugsað mér að nokkur hér í Maycomb geti ekki uimt mér þess að fá þennan síkjólstæðing, eins og erfiðleik- ænir eru nú miHir hjá olkkur lögfraeðingunum. Lágir Mátrar heyrðust, en Mjóðnuðu samsiundis þegar Lánk Deas sagði: — Það er eniginn okkar að hugsa um nein lasti; það eru náungamir frá Old Sarum . . . Getið þér ekki . . . já, hvað er það nú kallað, Heck? — Fengið máiið flutt í annað logsagnarumdæmi, sagði Heck. — En það er víst tilgangslaust á þessu stigi málsins. Atticus tautaði eitthvað sem heyrðisit ekká. Ég sneri mér að Jemma og var búin að opna mumninn til hálfs, þegar hann bandaði til min hendi. — . . . og hvað sem því líður, var Atfcicus að segja, — þá eruð þið varla hræddir við þá? — ... veizt sjálfur hvemig þeir eru þegar þeir drekka. — Þeir drekka yfirleitt ekki á sunnudögum; þeir eru í kirkju mestan Muta dagsins . . . sagði Afcticus. — En þetta er sérstaikt tilöfni, sagði eihhver. Þeir tautuðu og umluðu þa-rna úti, þangað til frænka sagði að ef Jemmi toveikti ekki stofuljósið undireins, ksemi hann óorði á fjölskylduna. Jemmi sinnti henni engu. —«•. . . botna ekkert í að þér sku'luð vilja koma nálægt þessu máli, sagði Link Deas. — Þér hafið ekkert að vinna og öllu að tapa, Atticus, — og þegar ég segi öllu þá er mér alvara. — Haldið þér nú það? Þessi orð kannaðist ég við: þetta var hættulega spurningin hans Atljicusar: Heildurðu nú að þú ættir að fara á þennan reit, Skjáta? Bang, bang, bang og peðin hrundu niður af taflborð- inu. Heldurðu það nú, drengur minn? Jæja, lestu þá þetta . . . Og það sem eftir var kvöldsins varð Jemmi að pæla gegnum ótal langar og leiðinlegar stjóm- málaræður í einhverri af bókum Atticusar. f EFNI pV / SMÁVÖRUR \ TÍZKUHNAPPAR HARGREIÐSLAN Hárgreiðsln- og snyrtistofa Steinu og Dódó jaugav. 18 IEL hæð (lyfta) Simi 24-6-16. Perma Hárgreiðslu- og snyrtistofa Garðastræti 21. SÍMl 33-9-68 — Sjáið þér til, Link, það er hugsanlegt að maðurinn lendi i stólnum en það verður ekki fyrr en sannleikurinn er kominn í ljós! Orðin voru dálítið hvöss, en rödd Atticusar var róleg. — Og þdð héma vitið sannleikann eins vel og ég. Það fór kliður um hópinn úti, og hann virtist enn óheillavæn- legri, því að um leið hörfaði Atticus til baka að verandar- þrepunum og mennimir eltu. AHt í einu æpti Jemmi: — Atticus! Síminn hringir! Þeir tóku viðbragð þama fyrir utan og fóru að þokast til baka. Þetta voru menn sem við sáum daglega; landeigendur sem áttu heima í bænum og fóru á hverj- um morgni að vinna á jörð sinni. Reynolds læfcnir var þama líka og herra Avery. — Svaraðu þá, drengur, hróp- aði Atticus. Úti fóru þeir að hlæja. Og þeg- ar Atticus kveikti loftljósið í stofunni, uppgötvaði hann að Jemmi sat við gluggann náfölur í andliti, nema hvað á nefinu á honum var dökkrautt far eftir glugganetið. — Af hverju í ósköpunum sitjið þið öll hér í myrkrinu? spurði hann. Jemmi gaut augunum til hans þegar hann g<ekk að stólnum sínum og tók kvö'ldblaðið. Stundum fannst mér sem Atti- cus væri að taka lífsreynslu sína bg andstreymi til skynsam- legrar yfirvegunar bak við vam- arvegg Mobile-tíðinda, Birming- hamfréttanna og Montgomery- blaðsins. — Þeir ætluðu að hanka þig, var það ekki? sagði Jemmi og gekk til hans. — Þeir ætluðu að ná sér niðri á þér, var það ekki? Atticus lét blaðið síga með hægð og leit rannsakandi á Jemma: \ — Hvaða þvætting hefurðu nú verið að lesa? spurði hann. Og svo bættí hann við í ögn mild- ari tón: — Nei, drengur minn, þessir menn eru vinir okkar? — Þetta var þá ekki . . óald- ariflokkur? Jemmi gaut til hans augunum. Atticus reyndi að leyna brosi en það mistókst. — Bfet, Ttfi höfflom óaldarfLokka eða annan slíkan óskundia í Maycomb. — Ku Klwx Kian var ednu sinnd á höttunum eftir einhverj- um kalþólikkum. — Ég vedt ekfci tii þess heldur að iþað séu kaiþólikkar hér í May- comb, sagði Atticus. — Þú Mýtur að rugla þvi saman við ei-tthvað anrtað. Fyrir löngu, einhvem tíma á þriðja áratugnum, var hér angi af Ku Klux, en það var mifclu frernur pólitísk hreyfing en nokkuð annað. Enda gátu þeir ekki fundið neinn til að hræða líftóruna úr. Þeir skálmuðu eina nóttina upp að húsi Sams Levys, er Sam kom bara út á svalirnar og sagði við þá, að þetta færi aö verða hjákátlegt, þegar hann hefði selt þeim latoaléreftið í kuflana þeirra. Sam kom þeim til að skammast sín svo ferlega, að þeir röltu burt eins t>g hala- klipptir hundar.. Levy-fjölskyldan upþfyllti öll skilyrði til að vera Fínt Fólk: fólkið í henni notaði hæfileik- ana sem góður guð hafði géfið því og auk þess hafði það haft aðsetur á saima jarðarskiktanum í Maycomb í fimm ættliði. — Nei, Ku Klux er úr sögunni, sagði Atticus. — Það á ekki afturkvæmt. Ég fór heim með Dlii en toom til baka nógu snemma til að heyra Atticus segja við fræruku: — .... ég hef auðvitað ekki minni áhuga á þvi en hver annar að konur suðurríkjanna séu ó- hultar, en ég trúi ekki og mun aldrei trúa á afskræmda póli- tíska hugmynd sem hefur það að forsendu að fórna mannslífum. Þessi orð vöktu hjá mér grun um að þau hefðu verið að munn- höggvast rétt einu sinni. Ég fór til Jemma; hann var uppi í her- berginu sínu og lá á rúmi sínu í þungiím þönfcum. — Voru þau að pexa einu sinni enn? spurði ég. — Já, eiginlega; bún gebur aldrei séð- hann í friði út af Tom Robinson. Hún sagði næst- um berum orðum að Atticus væri smánarblettur á fjölskyld- unni. Skjáta . . . ég er hræddur. — Hræddur við hvað? — Hræddur vegna Atticusar. Kannski gerir einihvér honum mein! En að öðru leyti ofurseldi Jemmi mig óvissunni; hið eina sem hann sagði við spurninga- flóði mínu, var að ég ætti að hypja mig og láta hann í friði. Næsti dagur var sunnudagur. I hléinu milli sunnudagaskólans og messunnar teygði söfnuður- inn úr fótunum og ég sá hvar Atticus stóð úti á kirkjuhlaði 1 nýjum hópi manna. Heck Tate var þar reyndar liíka, og ég fór að velta fyrir mér, hvort hann væri orðinn frelsaður — hann sýndi sig annars aldrei í kirkju. Jafnvel herra Underwood var þama. Herra Underwood hafði ekki þörf fyrir nokkum skapaðan hlut í þessum heimi nema May- comb tíðindi sem hann átti, stjórnaði, setti og prentaði sjálf- ur. Hann var allar stundir sól- arbrfngsins vfð sfcóru setjaravéQ- ina, og stöku sinnum fékik hann sér teyg úr stóra dunkinum með kirsuberjaláikjör. Hairn fór afár sjaidan út af örkinni til að safna efni — fólk toom æðandi með það tíl hans. Sumir héldu því fram að það sem hann birti í dálkum Maycumb-tíðinda hefði hann sjálfur spunnið upp og skrifað á setjaravðlina. Það virt- ist ekiki sérlega ótrúlegt. En nú hlaut eitthvað sérstatot að vera á seyði fyrst herra Underwood var kominn út úr greni sínu. Ég greip í Atticus í dyrunum og hann sagði að þeir hefðu flutt Tom Robinson í fangelsið í Maycomb. Hann sagði líka en eins og við sjálfan sig, að ef þeir hefðu sett hann þangað undir eins, hefði ekká orðið allt þetta uppistand. Ég sé hann setjast á þriðja kirkjubefck frá altarinu og heyrði hann rjrmja Hærra minn guð til þín einni eða tveim samstöfum á eftir öll- um hinum. Hann sat aldrei hjá frænku, Jemma og mér, hann vildi heldur sitja sér um sig meðan á guðsþjónustunni stóð. Gervifriðurinn sem ríkti á sunnudaginn, virtist enn ótrygg- ari vegna nærveru Alexöndru fræntou. Atticus fór inn á skrif- stofu sína strax eftir miðdags- matinn og ef við gægðumst inn ti'l hans, sáum við að hann sat i skrifborðsstólnum sínum niður- sukkinn í bók eða blað. Alex- andra frænka dróg sig í Mé til að fá sér blund og sagði að nú ættum við að hafa hægt um okkur, meðan nágrennið tæki sér hvíldarstund. I ellinni hafði Jemmi tekið upp á því að fara SINNUM LENGRI LÝSING neOex 2500 klukkustunda lýsing við eðlilegar aðstæður (Einu venjulegu perurnar framleiddar fyrir svo langan lýsingartíma) NORSK ÚRVALS HÖNNUN Heildsala Smásaia Einar Farestveit & Co Hf BergstaSastr. 10A Sími 16995 „ - SANDVIK snjónaglar SANDVÍK SNJÓNAGLAR veifá öryggi í snjó og hálku. Látið okkur athuga gömlu hjólbarðana yðar og negla þá upp. Skerum snjómunstur í slífna hjólbarða. Verkstæðið opið alla daga kl. 7.30 til kl. 22, GðMMIVNNUSTOFAN HF. SKIPHOLTI 35 REYKJAVlK SlM! 31055 Ó.L. Jó/askyrturnar f miklu og fallegu úrvali. PÓSTSENDUM. Laugavegi 71. Sími 20141. BÍLASKOÐUN & STILUNG Skúlagötu 32 MOTORSTILLINGAR HJQLASTILLINGAR LJÚSASTILLINGAR Látið stilla í tíma. Fljót og örugg þjónusta. 13-10 0 GLERTÆKN! /ngólfsstræti 4 Framleiðum tvöfalt einangrunargler og sjáum um ísetningu á öllu gleri. Höfum einnig allar þykktir af gleri. — LEITIÐ TILBOÐA. Símar: 26395 og: 38569 h. Tökum að okkur breyting-ar, viðgerðir og húsbyggingar. Vönduð vinnn Upplýsingar í síma 18892. HAZE AIROSOL hreinsar andrúmslofticl á svipstundn Volkswageneigendur Höfum fyrirligfjandi BRETTl - HURÐIR — VÉLALOK og GEYMSLULOK á Volkswagen i allflestum litum. — Skiptum á einum degl með dagsfvrirvara fyrir ákveöið verð — r*EYNlÐ VIÐSKIPTIN Bílasprautun Garðars Sigmundssonar, Skipholti 25 - Sími 19099 og 20988

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.