Þjóðviljinn - 16.08.1972, Blaðsíða 2

2 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN Miftvikudagur 1«. áf>úst l!i72
Happdrættisbíll Sjálfsbjargar
Nýlefía var alhentur vinningur
nr. 1 i Byf>ginf>arhappdr;eUi
Sjálfsbjargar 1972, bifreið af
geröinni Mercury Comet G.T., en
vinningar voru samtals 100. Vinn-
ingsmidi nr. 27221 var seldur i
Vestm annaeyjum i umbofti
Sjálfsbjargar, félags fatlaftra,
þar.
Vinninginn hlaut Jóna Guó-
mundsdóttir, Brimhólabraut 33,
Vestmannaeyjum.
Myndin sem hér fylgir meó er
tekin þegar Iramkvæmdastjóri
Sjálfsbjargar afhenti Jónu vinn-
inginn og voru eiginmaóur henn-
ar og lv;er d;etur viðstódd. I bak-
sýn er Vinnu- og dvalarheimili
Sjálfsbjargar og er óllum ágóða
aí' happdrættum Sjálfsbjargar
varió til byggingarinnar. Mynd:
Ljósmyndastoía Sig. Guómunds-
sonar.
Ef hvorugur
mætir til leiks?
Ef keppandi í heims-
meistaraeinvigi, sem hefur
hvítt, mætirekkitil leiksog
sá sem stýrir svörtum mæt-
ir heldur ekki til leiks —
hvað gerist þá?
Vió hringdum i Guðmund Arn-
laugsson rektor, sem er vara-
dómari i heimsmeistaraeinvigi
þeirra Spasskis og Kischers, og
sagói hann aó klukkan yrói sett i
gang og gengi á hvitan þar til
klukkutimi væri liðinn. Aö
klukkutimanum loknum yröi
svórtum dæmdur sigurinn.
,,Þetta er logiskt þannig. Sá
sem hefði svart gæti veriö til
staðar, en hann þarf ekkert aö
sýna sig, þvi hann gæti haft vitn-
eskju um, að sá sem hefði hvitt
væri ekki kominn, og þarf þvi
ekki að koma fyrr en aö honum er
komið að leika.”
— úþ.
Sjóðir sjávar-
útvegsins
Ég hef oft og lengi verið
að velta þvi fyrir mér
hvernig eftirtaldir fjórir
sjóðir starfa, eða hvert
starfsvið þeirra væri yfir-
leitt.
Sjóðirnir eru Verðjöfnun-
arsjóður fiskiðnaðarins,
Aflatryggingasjóður, Fisk-
veiðasjóður íslands og
Fiskimálasjóður.
Það verður aö viðurkennast að
þessar fyrirspurn. hafa legið hér
um nokkurn tima, en nú nýlega
barst okkur i hendur bæklingur
Fiskimálaráðs, en þar segir um
þessa sjóði:
Verðjöfnunarsjóður
fiskiðnaðarins
Sjóðurinn var settur á stofn
með lögum nr. 72 frá 2&mai 1969.
Hlutverk Verðjöfnunarsjóðs er að
draga úr áhrifum verðsveiflna er
kunna að verða á útflutningsaf-
urðum fiskiðnaðarins. Sjóðnum
er skipt i deildir eftir tegundum
afurða og hefur hver deild aðskil-
inn fjárhag. Þrjár deildir eru nú
starfræktar við sjóðinn, fyrir
frystar afuró. saltfisk og loðnuaf
urðir. Inneign i árslok 1971 var
röskur einn milljarður króna, eða
um það bil 16% af útflutnings-
verðmæti þeirra afurða, sem
koma undir sjóðinn.
Aflatryggingasjóður
Sjóðurinn starfar samkvæmt
lögum nr. 80 frá 1971, en hlutverk
hans er að draga úr áhættu og af-
leiðingum aflasveiflna með þvi að
bæta hlut skips og skipshafnar, er
almennan aflabrest ber að hönd-
um. t þessu skyni nýtur sjóðurinn
tekna, er nema 1,25% af andvirði
útfluttra sjávarafurða. Við sjóð-
inn er enn fremur starfrækt svo-
nefnd áhafnadeild, en hlutverk
hennar er að standa undir hluta
fæðiskostnaðar sjómanna og
nema tekjur deildarinnar 1,5% af
andvirði útfluttra sjávarafurða.
Fiskveiðasjóður islands
Fiskveiðasjóöur starfar sam-
kvæmt lögum nr. 75 frá 1966, en
það ár var Stofnlánadeild sjávar-
útvegsins sameinuö sjóðnum.
Hlutverk sjóðsins er að efla þær
greinar. sem snerta sjávarútveg-
inn, bæði á sjó og landi. Megin-
hluti lána Fiskveiðasjóðs hefur
runnið til smiði nýrra fiskiskipa,
en heildarútlán sjóðsins námu
tæðlega 3,3 milljörðum króna i
árslok 1971. Tekjur sjóðsins, auk
vaxta, hafa komið af útflutnings-
gjaldi af sjávarafurðum ásamt
sérstöku framlagi úr rikissjóði.
Ekki hafa tekjurnar nægt til að
anna eftirspurn eftir lánum og
hefur sjóöurinn þvi bæði tekið
innlend og erlend lán til viðbótar.
— Stofníjársjóður fiskiskipa var
með lögum frá 1968 stofnaður sem
sérstök deild innan Fiskveiða-
sjóös. Meginhlutverk Stofnfjár-
sjóðs er að auðvelda eigendum
fiskiskipa að standa undir stofn-
fjárkostnaði og með lögum frá
1969 var ákveðið að kaupendur
afla skyldu greiða ákveðinn
hundraðshluta. oftast 10%, af
fiskverði i þennan sjóð. Það fé,
sem þannig safnast, fer siðan til
greiðslu af lánum viðkomandi út-
vegsmanna.
Framhald á bls. 11.
klútaaskja með mynd for-
setans 270 krónur. Parisar-
blaðið Paris Match leggur það
til við menn að þeir kaupi sem
fyrst — vel megi búast við þvi
að þessir minjagripir komist i
svipað verð og þeir sem minna
eiga á Napoleon og
Clemenceau.
Hátíðisdagur
Flestum þykir lifrarpylsa
herramannsmatur, og það
þótti fuglunum, sem halda sig
viö sumarbústað starfsmanna
Þjóðviljans i landi Miðdals,
einnig. Einn morguninn voru
þeir búnir að tæta plastiö utan
af lifrarpylsukepp og langt
komnir með góðgætið þegar
ibúum bústaðarinsvarölitið út
um gluggann. Þeir átu af
kappi allan daginn og skildu
ekkert eftir nema smábita af
vömbinni. Sannur hátiðis-
dagur hjá fuglunum. Myndin
er tekin út um glugga,og voru
vinirnir ekkert bangnir þótt
gluggatjöld bærðust og börnin
fylgdust spennt með.
(Ljósm. SJ).
■^■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■^■■■■■■H

Min j agripaf ar aldur
Mjór er mikils vísir
Mjór er mikils visir, má segja um athafnir þessara drengja. Þeir
liöfðu viöað aö sér heilmiklu af byggingarefni og neglt og sagaö
af kappi. En draumurinn um mikið sköpunarverk hefur varla
ræt/.t til fulls, eins og sjá má á minni myndinni.
(Ljósm. SJ).
tengdur de Gaulle
Þegar frægðarmenn hrökkva upp fara minja-
gripabraskarar á stjá og framleiða i stórum stil rusl
það sem viða er kallað hinu þýzka orði „kitsch”. Til
dæmis er nú til sölu i Frakklandi mikið af minja-
gripum um de Gaulle.
Einna bezt selst silfurskeið
með mynd forsetans; þá kem-
ur jarðvegssýnishorn frá
heimaþorpi dcGaulles á flösku
og hefur Lothringenkross ver-
ið settur i flöskuna — verö um
300 krónur. Um hundrað og
fimmtiu krónur kostar „snjó-
kúla” meö mynd de Gaullesá
ungum aldri, generálshúfa
með karamellum kostar innan
við hundrað krónur og vasa-