Þjóðviljinn - 05.10.1972, Blaðsíða 2
2.S1ÐA — ÞJÓÐVILJINN Fimmtudagur 5. október 1972.
hver tegund. Teljum við að nýt-
ing á kjötinu verði mun betri
með þessu móti i stað þess ef
matsveinninn ætti að saga allt
kjötið niður úti á sjó við mis-
jafnar aðstæður. Einnig sparar
þetta matsveininum mikla
vinnu. Greiðslan 2,40 kr. pr. kg.
fyrir niðursögun er i samræmi
við verðlagsákvæði i sambandi
við sölu á kjöti á heildsöluverði.
2. Gunnar telur gæði frá kjötbúð-
inni ekki nögu góð og nefnir
sem dæmi að sent hafi verið um
borð skemmt kjöt og nautakjöt-
ið, sem keypt hafi verið frá
Svarað vegna BÚR
Forstjóri BÚR hefur beðið
Bæjarpóstinn fyrir þessa grein:
t Þjóðviljanum hinn 3 október
birtist i dálk lesenda, er nefnist
Bæjarpóstur, nokkur gagnrýni á
viðskipti Bæjarútgerðar Reykja-
víkur við Kjötbúðina Borg. Er
gagnrýni þessi höfð eftir Gunnari
Jóni Engilbertssyni matsveini á
,,Jóni Þórðarsyni”, en hér mun
átt við togarann Jón Þorláksson.
t>ar sem hér eru um að ræða
missagnir eða misskiining,
leyfum vér oss að taka eftir-
farandi fram:
1. Gunnar kveður að ef „þeir
mættu beina viðskiptum sínum
til annarra aðila t.d. heildsala,
þá gætu þeir haft kostinn 30%
ódýrari”. Það skal tekið fram
að öll matvörukaup frá Kjöt-
búðinni Borg eru á heild-
söluverði.
T.d. kostár lambakjöt nú 103,20
kr. kilóið. Greitt er aukalega
2,40 kr. á kilóið fyrir niður-
sögun og að skipta kjötinu niður
i kassa eftir tegundum kjötsins.
Er kjötið sagað niður i hryggi,
læri*súpukjöt og flokkað niður
og pakkað i sérstaka kassa
verzluninni, hafi verið mest
huppar.
Gunnar var skráður á skipið i
júlimánuði s.l. og er þar mat-
sveinn ennþá. Á þessum tima
hefur nautakjöt aldrei verið
keypt fyrir skipið og er þvi til-
efnislaust að kvarta yfir léleg-
um gæðum á kjöti sem aldrei
hefur veriö keypt..
l>á kvartar hann yfir gæðum á
öðrum matvælum. Gunnar
hefur aldrei borið fram
kvartanir þessar við starfs-
menn bæjarútgerðarinnar, sem
annast innkaup á nauðsynjum
þessum, en það væri augljós-
lega einfaldasta leiðin, ef yfir
einhverju væri að kvarta.
3. Það skal tekið fram, að Bæjar-
útgerð Reykjavikur á viðskipti
við' margar aðrar heild-
verzlanir i sambandi við kaup á
matvælum fyrir togarana,
einnig kjöti, og er ávallt leitazt
við aö kaupa matvæli, hverju
nafni sem nefnast, á heildsölu-
verði.
Virðingarfyllst,
BÆJARÚTGERÐ
REYKJAVIKUR
FRA NÁMSFLOKKUM REYKJAVÍKUR
Nemendur sem hyggjast læra norsku i
stað dönsku til prófs i vetur komi til við-
tals i Hliðaskóla, stofu 18 klukkan 5:30 á
fimmtud. 5. október.
Nemendur sem hyggjast læra sænsku ó
barna-og gagnfræðastigi komi sama dag
klukkan 6 i stofu 17.
Starfsmannastjóri
Iðnaðardeild Sambandsins óskar að ráða
starfsmannastjóra við verksmiðjur SÍS á
Akureyri.
Hér er um að ræða nýtt starf, sem býður
upp á kynni við margt fólk, innsýn i verka-
lýðs- og félagsmál o.fl.
Umsóknareyðublöð fást hjá Starfsmanna-
stjóra Sambandsins, Sambandshúsinu við
Sölvhólsgötu, Reykjavik.
Umsóknarfrestur er til 1. nóvember 1972.
l eiknarinn Herluf Bidstrup sextugur:
Eg kann ekki að
skjóta í allar áttir
Fyrir skömmu átti hinn
þekkti danski teiknari
Herluf Bidstrup sextugs-
afmæli. Bidstrup hefuraf
góöu skopskyni mynd-
skreytt margar bækur,
t.d. danska útgafu á Tí-
dægru Boccacios og
skáldsögur landa síns og
vinar Hans Kirks. En
þekktastur er hann sem
blaðateiknari, bæði fyrir
myndasögur sem hann
teiknaði árum saman og
skopast að ýmsum hliðum
mannlegs atferlis og svo
fyrir pólitiskar ádeilu-
teikningar sínar. Margar
myndir Bidstrups hafa
birzt í Þjóðviljanum á
undanförnum áratugum.
Hcrluf Bidsrup hefur frá þvi á
striðsárunum starfað fyrir blaö
danskra kommúnista, Land og
Folk, og þaöan er tekinn sá út-
dráttur á viðtali við listamann-
inn, sem hér fcr á eftir.
— Ég hef alltaf talið mig vera
raunsæismann, sagði Bidstrup.
Nú eru módernistar þeir sem
eitt sinn töldu sig byltingarsinna
orönir prófessorar. Nú fram-
leiða þeir vörur fyrir góðborg-
ara og halda uppi háu verði.
Þeir eru viðurkenndir, þeir eru
salónmálarar okkar tima. En
ungir raunsæismenn, sem reyna
að lýsa veruleikanum, verða að
yfirstiga mikla erfiðleika.
Bidstrup: það er eins og hver
önnur múhameösk villa að vilja
ekki lýsa mannfólkinu. . .
En timarnir liða og menn geta
ekki haldið áfram lifi i þessum
bannhelgireglum óhlutbundinn-
ar listar. Þetta er eins konar
múhameðstrú — en hún bannar
lika, að manneskjunni sé lýst.
Menn skilji mig ekki sem svo,
að ég sé á móti góðri abstrakt-
mynd. Ég er hrifinn af mörgum
frönskum málurum, og okkar
SIÐFERÐISPREDIKUN
menn hafa einnig gert góða hluti
eins og t.d. A ;ger Jorn. Og ég er
mjög hrifin 1 af Picasso. En
unga fólkið getur ekki haldið
áfram eftir sömu leiðum, það er
óhugsandi.
Hér fáum við alltaf að vita frá
Paris hvaðan vindurinn blæs.
()g þegar breytileg átt rikir, þá
verða þeir órólegir sem hafa
komið sér fyrir i góðum sætum.
PICASSO HEFUR HAFT
firnamikla þýðingu fyrir mál-
arana. Eitt af þvi markverðasta
við hann er það, hvernig hann
hefur uppgötvað fyrir okkur
margt úr list frumþjóða. Það
kom á daginn, að þessi náttúru-
börn voru einnig menningar-
þjóðir. Picasso hefur, svo gróf-
lega sé til orða tekið, stolið hvar
sem hann.fann eitthvað nýtilegt.
P'yrst og fremst frá Afriku.
P'yrir heimsstyrjöldina fyrri
kom hann öllu i uppnám með þvi
að mála hluti sem innblásnir
voru af afriskri blökkumanna-
list.
Það hlálega er, að Picasso er
vellaunaður listamaður, en verk
hinna gömlu menningarþjóða,
sem hann hefur nærzt á, eru enn
i dag aðeins eins konar þjóð-
fræði, sem er sýnd á Þjóðminja-
safninu. Þau eru ekki viður-
kennd i reynd, þau hanga ekki i
Listasafninu við hliðina á Hol-
bein eða Rembrandt. Þau eru
menningarsaga — en það er
Framhald á 11. siðu.
Arum saman teiknaði Bidtrup vikulegar myndasögur, þar sem hann skopaðist að hinum ýmsu
hliðum mannlegrar breytni. Þessi heitir Siðferðisprédikun.
MtaAafcatéflBHI