Þjóðviljinn - 26.11.1972, Blaðsíða 3

Siinnudagui' 2(i. nóvember l!)72 ÞJÓÐVILJINN — SÍÐA 3
Breytmgartillaga Oddn Báru iiin lifeyrissjóð bœgarstarfsmanna
Kltirlaun maka ákvarffist eins
og laun sjóðfélaga
Stjóm sjóðsins hafði haldið þrjá
fundi á kjörtínmbUimi!
Reglugerð um Lifeyrissjóð
starfsmanna borgarinnar var
samþykkt i borgarstjórn
Reykjavikur 19. desember
1963. Sakmvæmt reglugerð-
inni segir, að hlutverkið sé það
að sjá sjóðfélögum, eftirlátn-
um mökum þeirra og börnum
fyrir lifeyri, samkvæmt þeim
reglum, sem þar um getur.
Þessi reglugerð er nákvæm-
lega sniðin eftir lögum um Lif-
eyrissjóð starfsmanna rikis-
ins, og eins og i þeim lögum er
hér i reglugerðinni gert ráð
fyrir þvi, að ýmsar greiðslur
séu bundnar greiðslum al-
mannatrygginga, en aðrar
greiðslur ekki. Þetta misræmi
hefur valdið mjög mikilli
óánægju öll þau ár, sem þessi
lög hafa verið i gildi. Það sem
mestri óánægju hefur vaidið
er það misræmi, aö aldraður
sjóðfélagi, sem sjálfur hefur
verið starfsmaður borgarinn-
ar eða rikisins, fær i lifeyri
ákveðinn hundraðshluta af
laununum i þeirri stöðu, sem
hann gegndi siðast, en þegar
kemur að eftirlifandi maka,
þá er reglan orðin á þann veg,
að þetta skuli vera ákveðinn
hundraðshluti, þegar búið sé
að taka tillit til greiðslnanna
frá almannatryggingum.
Þetta hefur valdið þvi, að þeg-
ar bætur almannatrygginga
hafa hækkað, þá hefur verið
stór hópur, sérstaklega gam-
alla ekkna, þvi þetta er oftast
nær um konur að ræða, —
flestir rikis- og borgarstarfs-
menn hafa verið karlmenn, —
þá verða þær bæði undrandi og
vonsviknar, þegar þær reka
sig á það, að greiðslan, sem
þær fá úr lifeyrissjóðunum
hefur lækkað að sama skapi og
almannatryggingarnar hækk-
uðu, og það hefur verið fast að
þvi vonlaust verk og mjög
leiðinlegt að útskýra það fyrir
þessum gömlu konum, að
svona séu nú lögin og við þessu
verði ekki gert.
Þessi óánægja bar þann ár-
angur, að i fyrra var lögunum
um Lifeyrissjóð opinberra
starfsmanna breytt á þann
hátt sem ég legg nú til að sam-
þykktum um Lifeyrissjóð
borgarstarfsmanna verði
breytt, þannig, að laun til
eftirlifandi maka verði, á
sama hátt og laun til sjóðsfé-
lagans sjálfs, ákveðinn hundr-
aðshluti af launum, án tillits
til almannatryggingalaganna.
Lögunum um Lifeyrissjóð
opinberra starfsmanna var
breytt 17. mai i vor og ég hef
verið að búast við þvi i allt
haust að sjá hér tillögu frá
stjórn Lifeyrissjóðs starfs-
manna borgarinnar um það
efni, sem ég er nú að flytja til-
iögu um. Ég innti þann starfs-
mann i borgarkerfinu sem
hefur með sjóðinn að gera
eftir þvi, hvernig þessi mál
stæðu, og hann svaraði mér
þvi til, að við hljótum að
greiða á sama hátt og rikið,
þegar þar að kemur, en laga-
breytingin tekur gildi 1. janú-
ar 1973. Mér er lika kunnugt
um það, að þessi ágæti starfs-
maður, sem er einn af ágæt-
ustu embættismönnum borg-
arinnar, hann er nú að undir-
búa fjárhagsáætlun með hlið-
sjón af þvi, að svona verði
greitt til þessara maka látinna
sjóðfélaga. Og þegar svo er
komið, þá finnst mér nánast
ekki hægt að biða lengur eftir
þvi, að réttir aðilar taki
ávkorðun i málinu.
Mér finnst sem sagt, að
hérna sé komið nokkuð nálægt
þeirri spurningu, sem viðaf og
til erum að velta fyrir okkur,
hverjir það eru, sem stjórni
borginni. Hvort það séu
embættismennirnir eða
borgarfulltrúarnir, eða hvern-
ig hlutfallið skiptist þarna á
milli.
Mér finnst, að þarna sé
dæmi um það, að embættis-
mennirnir stjórni helzt til
mikið. Við vorum að ræða hér
á síðasta fundi um nauðsyn
virts lýðræðis og tengsla
almennings við stofnanir
borgarinnar. Það var ákveðin
tillaga uppi um, hvernig ætti
að ráða bót á þvi. Ég var að
visu ekki aiveg sammála
þeirri tillögu, en það sem á
bak við hana lá, fannst mér
Adda Rára Sigfúsdóttir
inælti á siðasta borgarstjórn-
arfundi fyrir tillögu er liún
l'lutti um breytingar á reglum
uin lifevrissjóð borgarstarfs-
nianna til samræniis við þær
breytingar, sem samþykktar
hala verið á reglum um lif-
eyrissjóð rikisstarfsmanna. i
framsöguræðu sinni benti
Adda Bára m.a. á hversu
stjórn lifeyrissjóðsins hcfði
ger/.t alger stimpilstofnun og
upplýsti að stjórnin befði ekki
haldið nema 3 — þrjá — fundi
það sem af er yfirstandandi
kjörtimabili borgarstjórnar.
Kr umræðum var lokið um
tillöguna var hcnni visaö til
stjórnar lifcyrissjóðsins og
borgarráðs en Þjóðviljinn
hirtir hér framsöguræðu öddu
Báru scm er snörp og þörf
ádrepa.
allt vera satt og rétt. Ég vil
hins vegar i þetta sinn reyna
að stuðla aö þvi, að okkar lýð-
ræði verði virt á þann hátt, að
nefndir borgarstjórnar og
borgarstjórnin sjálf eigi eðli-
lega hlutdeild að málum.
Alger stimpilstofnun.
Þessi Lífey rissjóður er
ákaflega skýrt dæmi um það,
hvcrnig málin rcnna stundum
út úr liöndum þeirra, sem eru
kjörnir til að stjórna þeim. Ég
lékk i hcndur fundargerðir
Lifeyrissjóðsins á þessu kjör-
timabili. sem nú er komið yfir
helming af sinum starfstima.
Kg lield ég hafi fengið þær
allar. og þa‘r cru. segi og
skril'a, þrjár.
I'undargerðirnar bera það
með sér. að hér er uin algjöra
stimpilstofnun að ræða. Það
virðist aldrei koma þarna upp
neitt álitamál. Það er bara
verið að algreiða umsóknir
iim lán. Allir sem sækja fá,
sýnist mér. og það þarf ekki að
vella þessu neitt fvrir sér.
Aldrei neitt álitamál.
Nú gel ég i rauninui ekki
trúað þvi. að það komi aldrei
upp nein álitamál. sem þessi
sljóiii adti að ráða fram úr.
1 reglugerðinni er gert ráð
l'yrir þvi, að stjórnin geli til
da'mis veitt uppból á lifeyri, ef
sjóðféíagi helur látið af störf-
um og er á aldrinum 65 til 67
ára. Það er gert ráð fyrir þvi,
að hún geti i einstökum tilvik-
um heimiiað réltindakaup aft-
ur i timann og það er gert ráð
fyrirþvi, að hún eigi að hækka
eða lækka örorkugreiðslur,
eftir þvi hvernig heilsufari og
möguleikum viðkomandi sé
háttað. Kkkert slikt hefur
borið fyrir sjóðsstjórnina, og
ég á satt að segja ákaflega
erlitt með að trúa þvi, að það
beri aldrei upp nein mál af
þessu tagi. Ég held þau hljóti
að koma fyrir og ég held, að
þau hljóti að vera afgreidd á
embættislega visu. Og nú er ég
alls ekki að hita liggja að þvi,
að okkar ága'lu embættis-
menn afgreiði þella ekki vel
og réttlátlega, en það eru bara
ekki þeir sem eiga að afgreiða
það, að er stjórn lifeyrissjóðs-
ins. i þessari ága'lu reglugerð,
þá er kveðið svo á, að verði
gerðar breytingar á henni, það
er að visu ekki lekið l'ram,
hver hafi rétt til þess, en mér
sýnist einsa'tt, að það sé
borgarstjórnin, þá skuli hafa
samráð við Slarfsmannafélag
Reykjavikurborgar og Lög-
reglulélag Reykjavikur. Mér
linnst ekki viðunandi annað,
en þetta mál l'ái eðlilega og
liiglega afgreiðslu. Að við lát-
um þetta ekki bara gerast
svona þegjandi og hljóðalaust,
samkva'mt ákvörðunum
embættismanna, að það verði
breytt um greiðsluha'tti
þarna.
Ég veit, að við erum öll
sammála um, að breytingin
skuli l'ara fram, og það dettur
engum annað i hug, en að lag-
að sé eftir þeirri breylingu,
sem hefur orðið hjá rikis-
slarlsmönnum iþessu efni. Kn
ég vil gjarnan hala þann hátl-
inn á, að við visum tillögu
minni til sjóðsstjórnarinnar til
athugunar. Það yrði þá til
þess. að hún fengi tækifæri til
þess að rækja þessa skyldu, að
hafa samráð við Starfs-
mannafélag Reykjavikur-
borgar og lögreglufélagið.
Mér finnst nefnilega alveg
sjálfsagður hlutur, að allir
þessir aðilar fylgist með og
viti hvað er að gerast. Og
betta ga*ti þá lika verið kær-
komið tilelni fyrir sjóðsstjórn-
ina til þess að standa við það
sem hún samþykkti á fundi
sinum 28. lebr. 1972, að hún
skuli halda fundi eigi sjaldnar
en annan hvern mánuð,
vetrartimabilið október til
april. Nú er liðinn október og
það er kominn miður nóvem-
bcr, og mér sýnist, að þetta
mál geti alveg bjargað sjóð-
stjórninni úr þeirri skömm að
slanda ekki við sina eigin
samþykkt að halda fundi á
tveggja mánaða fresti. Þá
gæti þelta borið eðlilega að,
þannig að við værum búin að
samþykkja i borgarstjórn
þessa breytingu, þegar við af-
greiðum fjárhagsáætlunina.
Mér finnst það satl að segja
ekki rétt vinnubrögð, að það sé
verið að undirbúa fjárhags-
áa'tiun á grundvelli annarra
reglugerð en þeirra, sem i
gildi eru.
Adda Bára Sigfúsdóttir.
Rikisútgáfa námsbóka hefur
gelið út f jögur sönglög eftir Stein
Stefánsson skólastjóra á Seyðis-
firði. Lögin eru raddsett fyrir tvi-
og þriradda barna- og unglinga-
kóra og gerð við texta eftir þekkta
höfunda: Hreiðrið mitt, eftir Þor-
stein Erlingsson, Hún kyssti mig,
eftir Stefán frá Hvitadal, Snati og
Óli, eltir Þorstein Erlingsson, og
Jólin koma, eftir Jóhannes úr
Kötlum.
Söngkennurum hefur lengi þótt
skorta aðgengilegar útsetningar
handa barna- og unglingakórum,
og er þess þvi vænzt, að þessi út-
gáfa komi að góðu haldi.
Sönglögin eru prentuð i Litbrá
hf., nóturnar skrifaði Hannes
Flosason, söngkennari.
Námsbóka
útgáfan gefur
út sönglög
í desembermánuði gilda
sérstök jólafargjöld frá útlöndum
til fslands.
Farseðíll méð Flugféiagi fslands er
kærkomtn gjöf til ættingja og
vina erlendis, sem koma vilja heim
um jólin.
30% afsláttur af fargjöldum frá
útlöndum til fsiands.

•" -• ' 's s •• / •> / / / <v< '/frAÍ/sýj# „
■
nniiif n
[■•ÍÍSSiíí:
mmmmm.
S1 t > ■ // / / ■ % c-
- ' '

ÍÍilÍÍS

; ’... i®
mmm

's" v ' •• m
:■'... _:;•■- • •
mmMmm
iiiiiiii
mm:Mm
yy.-- '■
mmmm: ymmmm
Æ.
■ k

■'•■ ■ :! :
i
■■<:';.
// , /.........
_