Þjóðviljinn - 23.12.1972, Síða 13

Laugardagur 23. desember 1972 ÞJóDVILJINN — StÐA 13
■
Alistair Mair:
Það
var sumar í

læknir. Sem er ekki svo afleitt.
Þaö gerir þig sennilega betri
lækni. Hún tók eftir að hann fór
hjá sér og rétti fram höndina til
að snerta jakkaerni hans. —
Fyrirgefðu, sagði hún. — Ég hef
engan rétt til að vera svona
persónuleg.
— Þetta~ er allt i lagi, tautaði
hann.
En það var ekki i lagi. Misskiln-
ingurinn var óleiðréttur. Og hon-
um likaði ekki umhugsunin.
— Segjum þá bara að hún
treysti þér, sagði Anne. — Það
skiptir miklu máli.
— Er það? sagði Peter. — Ég
veit ekki hvort ég er sammála.
— En það hlýtur að vera —-
Hann leit á hana.
— Það útheimtir lygar, sagði
hann. — t hvert sinn sem ég sé
hana verð ég að ljúga. Það táknar
blekkingar, tal um veðrið, glens
og gaman, rétt eins og allt sé i
bezta lagi. Alltaf þegar ég er með
henni verð ég að leika hræsnara,
brosa gervibros og leika hlutverk
og bregðast trausti hennar með
hverju orði sem ég segi.
Anne opnaði munninn.
— Mér skiátlaðist, sagði hún
með hægð. — Það er alls ekki gott
að liða þannig.
— Það er alveg rétt, sagði Pet-
er. — Þess vegna er þetta at-
vinnusiðgæði alls ekki svo frá-
leitt. Þess vegna er læknir með
tilfinningar ekki annað en auli.
— Og hvað um þig? aagði hún
hljóðlega. — Þótt þú segðir þetta
áðan, þá gætirðu ekki talað svona
ef þú hefðir ekki tilfinningar.
Peter leit niður i glasið sitt, sem
næstum var tómt. Hún var að
mildast. Hún hafði fært sig nær
honum. Það vottaði fyrir hlýju i
rödd hennar og svip.
— Rétt er það, sagði hann. —
Þess vegna finnst mér stundum
sem ég sé ekki á réttri hillu. En
það er ekki aðeins Jacky. Það er
ekki heldur návist dauðans. Það
versta er þegar æskan glatast áð-
ur en hennar verður notið til fulls.
Hún leit á hann gráum augun-
um og það vottaði fyrir undrun i
þeim.
— Er æskan svona mikilvæg?
— Já, sagði Peter. — Maður
veit ekki hve mikilvæg hún er,
fyrr en hún er glötuð. Þú átt hana
enn.
— Og þú? sagði hún. — Þú ert
ekki svo gamall.
fhac mmn huomlistarmamka
úlvegar yður hljóðfœraleikara
og hljómsveitir við hverskonar lcekifœri
iinsamlogast hringið í 202SS imlli kl. 14-17
PIERPONT-ÚRIN
handa þeim sem
gera kröfur um
endingu, nákvæmni
og fallegt
útlit.
Kven- og
karl-
manns
úr af
mörgum
geröum
og verö-
um.
HERMANN JÓNSSON, úrsmiður,
Lækjargötu 2 — Sími 19056
LAUGARDAGUR 23.desember Þorláksmessa
— Nógu gamall til að vita að ég
er ekki ungur, sagði Peter. —
Ekki nógu gamall til að geta sætt
mig við dauða manneskju eins og
Jacky án þess að reiðast sjálfum
mér fyrir vanmáttinn.
— En þú ert ekki guð, sagði
Anne.
— Það kemur ekki i veg fyrir
að ég óski stundum að svo væri.
Hún broti og leit undan.
— Nei, sagði hún. — Þú ert ein-
mitt þannig maður.
Hann horfði á hana bera háa
glasið upp að vörunum, sá stinn
brjóstin hvelfast undir hvitu
peysunni þegar hún hallaði höfð-
inu aftur á bak og hann gat ekki
setið kyrr lengur. Hann reis á
fætur.
— Má ég sækja annan drykk
handa þér, sagði hann.
— Ég þigg hann með þökkum.
— Það sama og áðan?
Hún kinkaði kolli.
— Já, ég held það. En helmingi
minni sitrónusafa.
Þegar hann kom til hennar aft-
ur og glösin stóðu aftur á borðinu
hjá þeim, kveikti hann sér i siga-
rettu og fitlaði við kveikjarann.
— Við skulum vera hagsýn,
sagði hann.
- Allt i lagi.
— Ég hef ekki hitt manninn
hennar. Hann hefur verið á
teiknistofunni þegar ég hef kom-
ið. Ég geri ráð fyrir að hann viti
ekki hvernig málum er háttað. Og
hvað gerum við i þvi?
— Tja. . . það verður að segja
honum það. Það er óhjákvæmi-
legt.
— Att þú að gera það eða ég?
Hún horfði i augun á honum og
hann vonaði næstum að hún sæi
þar það sem hann hafði hingað til
reynt að dylja.
— Ég, sagði hún loks. — Það
væri ekki sanngjarnt að ætlast til
þess af þér lika.
— Ef þú vilt það heldur, þá geri
ég það, sagði Peter. — Það til-
heyrir starfi minu. Og sennilega
vill hann tala við mig hvort sem
er.
— Já, sagði Anne. — Það vill
hann sjálfsagt. En það er hægt
hvenær sem er. Láttu mig segja
honum það fyrst.
— Gott og vel, sagði Peter. —
Ég er feginn þvi.
Hún yppti öxlum.
— Það er það minnsta sem ég
get gert.
Peter hristi öskuna varlega af
sigarettunni.
— Það er fleira sem þú getur
gert, sagði hann.
— Svo sem hvað?
— Hve lengi ætlarðu að vera
um kyrrt?
— Tja, ég veit það ekki. Yfir
jólin að minnsta kosti. Ef til vill
fram að áramótum. Ég var ekki
búin að ákveða það.
— Og hve langt er siðan þú sást
Jacky?
— Mánuður held ég. Eða tæp-
lega það. Af hverju spyrðu?
— Af þvi að ég býst viö að þú
sjáir breytingu á henni.
— Ég á von á þvi.
— Ef til vill meiri breytingu en
þú gerir ráð fyrir, sagði Peter. —
Hún er að komast á það stig, að
hún þarf talsverða aðhlynningu.
— En meðan ég er hjá henni
get ég séð um það. Ég er að visu
ekki sérlega húsleg kona, en ég
get fært henni morgunverð i rúm-
ið og allt það.
— Það þarf meira til en morg-
unverð i rúmið, sagði Peter þýð-
lega. Hún getur alls ekki farið á
fætur.
Anne starði á hann.
— Alls ekki?
— Ekki lengur, þvi miður.
— En það er skelfileg afturför.
Ég á við aö sfðast þegar ég sá
hana, gat hún verið á fótum. . . ja,
megnið af deginum.
— Ekki lengur, sagði Peter.
— Og þjáist hún?
Hann hristi höfuðið.
— Nei, sagði hann. — Ekki enn-
þá. Hún verður lafmóð við
minnstu áreynslu, en meðan hún
liggur kyrr, er allt i lagi. Og
seinna meir kemur það i minn
hlut að koma i veg fyrir að hún
þjáist. Það er það eina sem ég get
gert að gagni. En þú getur gert
dálitið.
— Hvað er það?
— Vertu hér, sagði Peter hljóð-
lega. — Vertu hjá henni þar til
yfir lýkur og hjúkraðu henni.
Hann sá undrunarsvipinn i
augum hennar.
— En ég er ekki lærð hjúkr-
unarkona —
7.00 Morgunútvarp. Veður-
fregnir kl. 7.00, 8.15 og 10.10
Fréttir kl. 7.30, 8.15 (og for-
ustugr. dagbl.) , 9.00 og
10.00 Morgunbæn kl. 7.45
M orgunlcikfimi kl. 7.50.
Morgunstund barnanna kl.
8.45: Herdis Egilsdóttir les
tvær frumsamdar sögur um
Brúðuna gömlu og Stjörn-
una skæru. Tilkynningar kl.
9.30. Létt lög á milli liða.
Morgunkaffiðkl. 10.25: Páll
Heiðar Jónsson og gestir
hans ræða um jóladagskrá
útvarpsins. Einnig greint
frá veðurfari og ástandi
vega.
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
14.00 Óskalög sjúklinga
Kristin Sveinbjörnsdóttir
kynnir.
15.00 Jólakveðjur. Almennar
kveðiur, óstaðsettar kveðj-
ur og kveðjur til fólks, sem
ekki býr i sama umdæmi.
16.00 Fréttir.
16.15 Veðurfregnir. Tilkynn-
ingar. Létt lög.
17.20 Útvarpssaga barna-
anna: „Egill á Bakka” eftir
John Lie.Bjarni Jónsson is-
lenzkaði. Gunnar Valdim-
arsson les (3)
17.45 Tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Kréttir.Tilkynningar.
19.45 Jólalög. Sinfóniuhljóm-
sveit íslands leikur lögin i
útsetningu Jóns Þórarins-
sonar, sém stjórnar flutn-
_ 'ngi.
20.00 Jólakveðjur. Almennar
kveðjur til fólks i
sýslum landsins og
kaupstöðum.
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir Jólakveðj-
ur — framh. — Tónleikar.
(23.55 Fréttir i stuttu máli)
01.00 Dagskrárlok.
Laugardagur 23. desember 1972
17.00 Þýzka i sjónvarpi.
Kennslumyndaflokkurinn
Guten Tag. 5. og 6. þáttur.
17.30. Skákkennsla. Kennari
Friðrik Ólafsson.
18.00 Þingvikan. Þáttur um
störf Alþingis. Umsjónar-
menn Björn Teitsson og
Björn Þorsteinsson.
18.30 iþróttir. Illé.
20.00 Fréttir.
20.20 Veður og auglýsingar.
20.25 llve gliið er vor æska.
Brezkur gamanmynda-
flokkur. Þýðandi Ellert
Sigurbjörnsson.
20.50 Lampinn.Þættir úr sögu
Ijóstækninnar fyrr á öldum
og fram til þessa dags.
(Nordvision — Finnska
sjónvarpið).Þýðamli .lón O.
Kdwald. Þulur; Gylfi
Pálsson.
21.15 Tom Jones. Brezkur
skemmtiþáttur með jólaefni
ýmiss konar. Þýðandi Heba
Júliusdóttir.
21.55 Sambúð til reynslu.
(Under the Yum Yum Tree)
Bandarisk gamanmynd frá
árinu 1963, byggð á leikriti
eftir Lawrence Roman.
Leikstjóri David Swift.
Aðalhlutverk Jack
Lemmon, Carol Lynley og
Dean Jones. Þýðandi Gylfi
Gröndal. Myndin greinir frá
ungum háskólastúdentum,
sem ákveða að hefja
reynslusambúð i stað þess
að flana beint i hónaband,
eins og ungt fólk yfirleitt
gerir.
23.40. Ilagskrárlok.
BÍLASKOÐUN & STILLING
Skúlagötu 32.
LJÚSASTILLINGAR
HJÓLASTILLINGAR IVIÓTDRSTILLINGAR
Látið stilla i tíma. 4
Fljót og örugg þjónusta. I
13-100
IÐNÞJÓNUSTAN S.E.
Sími 24911
ALHLIÐA FAGMANNSVINNA
hsiiikinii or bakhjíirl
IBÚNAÐARBANKINN