Þjóðviljinn - 25.06.1974, Blaðsíða 6

6 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN Þriöjudagur 25. júni 1974.
UOOVIUINN
máLgagn sósialisma
VERKALYÐSHREYFINGAR
OG ÞJÓÐFRELSIS.
Útgefandi: Útgáfufélag Þjóöviljans
Framkvæmdastjóri: Eiöur Bergmann
Ritstjórar: Kjartan Ólafsson
Svavar Gestsson (áb)
Fréttastióri: Evsteinn Þorvaldsson
Ritstjórn, afgreiösla, augiýsingar:
Skólav.st. 19. Simi 17500 (5 linur)
;Prentun: Blaöaprent h.f.
„HY GGILEGT”
1 sjónvarpsþætti i siðustu viku kom
ákaflega skýrt i ljós, að Framsóknar-
flokkurinn er opinn i báða enda eins og
fyrri daginn. Halldór E. Sigurðsson, annar
aðaltalsmaður flokksins, kvaðst alveg
eins geta hugsað sér helmingaskiptastjórn
við ihaldið eins og vinstri stjórn. Halldór
sagði beinlinis, að ekki væri „hyggilegt”
að láta uppi afstöðu sina til hugsanlegrar
stjórnarmyndunar fyrir kosningar. Það er
áreiðanlega rétt, miðað við þá stefnu sem
forusta Framsóknar hefur tiðkað, að vera
galopin i báða enda til allra mála, þar á
meðal til stjórnarmyndunar. Miðstjórn
Framsóknar felldi á fundi sinum sl. vor
tillögu um áframhaldandi vinstristjórn,
ÞóttHalldóri E. finnist slikt „hyggilegt”,
hafa vinstri menn aðra skoðun.
TIL DÓMSTÓLS ÞJÓÐARINNAR
Sjálfstæðisflokkurinn vildi stefna ís-
lendingum fyrir Haag-dómstólinn vegna
útfærslu landhelgi, sem ekki væri Bretum
að skapi.
Sjálfstæðisflokkurinn, vill að banda-
rikjamenn hafi sjálfdæmi i herstöðvamál-
inu. Kjarni Sjálfstæðisflokksins, erindrek-
ar hans i Vörðu landi, vilja stefna öllum
stjórnmálaandstæðingum sinum fyrir
rétt. Þó að einstaklingum sé stefnt vegna
skrifa um Varið land er verið að stefna
heilli stjórnmálahreyfingu á íslandi; öll-
um hernámsandstæðingum á Islandi.
En þó að málið gegn andstæðingum her-
setunnar verði þingfest i borgardómi nú i
vikunni skiptir mestu, að niðurstaða dóm-
stóls þjóðarinnar á sunnudaginn kemur
verði sem allra ótviræðust. Þeir menn,
sem sýna sitt sannasta eðli með sifelldum
stefnum til dómstólanna, hvort sem þeir
eru i Haag eða Reykjavik, eiga skilið að fá
tvimælalausa niðurstöðu á kosninganótt-
ina.
LÍKA OPNIR í BÁÐA ENDA
En það eru fleiri opnir i báða enda en
Framsókn. Tætingsliðið, sem stendur að
F-listunum, hefur allar hugsanlegar skoð-
anir á stjórnarmyndun, herstöðvamálinu
og aðild íslands að NATO. Þar eru innan
dyra menn, sem telja beinlinis, að ísland
eigi að vera áfram i NATO. Reynslan af
óheilindum Framsóknar i herstöðvamál-
inu kennir, að slikum málsvörum er ekki
treystandi fyrir þvi máli. Enda kom hvað
eftir annað i ljós á siðasta kjörtimabili að
einstakir þingmenn og ráðherrar Sam-
taka frjálslyndra sátu á svikráðum við
stefnu rikisstjórnarinnar i herstöðvamál-
inu; og jafnvel landhelgismálinu lika, eins
og þegar Hannibal vildi taka þátt i svo-
kölluðum réttarhöldum Haag-dómstóls-
ins. Slikum aðilum er að sjálfsögðu ekki
treystandi.
En Samtökin eru ekki aðeins galopin i
báða enda i herstöðvamálinu, þau eru
þverklofin að þvi er tekur til stjórnar-
myndunar. Framboð frjálslyndra á Vest-
fjörðum er til að mynda hreint stjórnar-
andstöðuframboð, þó að i öðrum kjör-
dæmum tali frambjóðendur F-listans um
nauðsyn vinstristjórnar. Ef meirihluti á
alþingi ylti á Karvel Pálmasyni, lenti
hann áreiðanlega fremur hægra megin við
mörkin en vinstra megin við þau.
TÆKIFÆRI GEFST STRAX í DAG
Nú eru aðeins örfáir dagar þar til gengið heitir á alla Alþýðubandalagsmenn, her-
verður til alþingiskosninga. Þá fær fólkið stöðvaandstæðinga og vinstrimenn i
tækifæri til að sýna hug sinn. Þjóðviljinn Reykjavik að sýna strax i dag hver styrk-
ur þeirra er og samstöðuafl. f kvöld heldur
Alþýðubandalagið baráttufund i Laugar-
dalshöll. Þangað fjölmenna vinstrimenn
til þess að sýna hvar er að finna stærsta og
sterkasta aflið gegn ihaldinu.
Vilja þeir láta íslenska stúdenta sæta
sömu meðferð og gríska stúdenta?
Rúnar Armann Arthúrsson:
Fáein orð frá fyrrverandi ritstjóra Stúdenta-
blaðsins i tilefni meiðyrðamáls vl-manna
Lesendum Þjóðviljans til
glöggvunar og fróðleiks þykir
mér rétt aö skýra hér nokkuö frá
tildrögum þess, að núverandi og
fyrrverandi ritstjóra Stúdenta-
blaðsins hefur verið stefnt fyrir
rétt vegna meintra meiðyrða á
hendur tóif forgöngumönnum
„varins lands”, aö meðtöldum
fjórum kennurum við Háskóla ts-
lands, sem gera sérkröfur vegna
ærumeiðinga, sem þeir telja sig
hafa orðið fyrir af mfnum völd-
um. Vilja kennararnir fá uppbót á
eigin æru, til viðbótar þeim kröf-
um, sem hópurinn setur fram i
heiid.
Stúdentablaðið hefur komið út
mánaðarlega siðastliðin tvö og
hálft ár i dagblaðsbroti. Ég tók
við ritstjórn þess i byrjun april
1973 og gegndi þvi starfi i rétt ár. 1
fyrravor var tekinn upp sá háttur,
að innheimta sérstaklega af skrá-
setningargjöldum i Háskólanum
nefskatt, sem rynni til Stúdenta-
ráðs. Mætti þetta andstöðu nokk-
urra ihaldskennara við skólann,
þegar um það var fjallað i
háskólaráði, en ihaldsmenn innan
Stúdentaráðs höfðu gengist inn á
sköttun þessa með semingi.
Var i þessu sambandi gerð tals-
verð hrið að Stúdentablaðinu,
sem hafði áðurnefnt timabil sært
taugar ihaldsmanna, i hópi nem-
enda og kennara. Ritstjórar
blaðsins hafa allir, frá þvi að nú-
verandi formi var komið á útgáfu
þess, verið róttækir vinstri menn,
og sú pólitik, sem rekin hefur ver-
ið I blaðinu, hefur samrýmst
stefnu meirihluta Stúdentaráðs.
Þó hefur blaðið verið opið öllum
stúdentum Háskólans, en hægri
menn hafa ekki sóst eftir að
skrifa i það, enda virðast þeir
hafa fjárhagslegt bolmagn til að
standa i útgáfu á eigin spýtur.
Samfara hækkun innritunar-
gjalda s.l. vor var tekið aö senda
blaðið öllum skrásettum stúdent-
um við Háskólann. Hefur það
valdið gremju meðal hægraliðs-
ins i skólanum og afturhaldssam-
ir kennarar og nemendur reynt
með ýmsum ráðum að afstýra
þvi, að skoðanir vinstri manna i
meirihluta Stúdentaráðs kæmu
fyrir augu allra stúdenta við skól-
ann, á þann hátt, sem nú er. Hef
ég viljað lita á aðfarir vl-manna
meö hliðsjón af framangreindu,
en i hópi stefnenda eru einmitt
tveir menn sem settu sig upp á
móti stefnu Stúdentaráðs i innrit-
unargjaldamálinu, bæði i
háskólaráði og á opinberum vett-
vangi.
Tildrög þess, að vl-menn hafa
nú stefnt mér og núverandi rit-
stjóra fyrir rétt, eru þau, að I
Stúdentablaðinu 25. janúar s.l.
birti ég baksiðugrein um undir-
skriftasöfnunina, u.þ.b. viku eftir
að hún hófst. 1 greininni var lika
fjallað um þátt fjögurra háskóla-
kennara I fyrirtækinu, en það
kemur fram i stefnum þeim, sem
mér voru birtar, að þeir telja sig
með þvi hafa gert landi sinu og
þjóö ómetanlegt gagn. Ég er
sjálfur á gagnstæðri skoðun, eins
og reyndar drjúgur meirihluti
stúdenta við Háskóla Islands.
Stöðu minnar vegna uppfyllti ég
skyldu mina og birti þær skoðanir
i okkar málgagni. Siðan frétti ég
hjá fulltrúum stúdenta i háskóla-
ráði, að fram hefði komið krafa
frá fjórmenningunum, Þorsteini
Sæmundssyni, stjarnfræöingi,
lagaprófessorunum Jónatan Þór-
mundssyni og Þór Vilhjálmssyni
og Ragnari Ingimarssyni,
prófessor i viðskiptadeild, um að
háskólaráð veiti mér áminningu
skv. 24. gr. háskólalaga. Sú laga-
grein kveður á um velsæmi
háskólaborgara og viöurlög ef
útaf er brugðið. Ég fór þegar á
fund háskólarektors, þar sem ég
fékk afrit af bréfi fjórmenning-
anna. Tilkynnti ég rektor þá, að
ég myndi standa við hvert orð i
umræddri grein, en lýsti jafn-
framt yfir, að ég teldi ekki, að ég
heföi gert mig sekan um vel-
sæmisbrot af neinu tagi, hvorki
aö almennum lögum né nokkru
sem varðaði umgetna grein
háskólalaga, þar sem reiknað
virðist með tvenns konar mati á
framferði fólks og hegðun, eftir
þvi hvort um er að ræða háskóla-
borgara eða ekki.
Háskólaráð var i sömu skoðun
og ég, þ.e. kröfu fjórmenning-
anna var hafnað á fundi þess 2.
mai s.l., en i staðinn ályktaði
háskólaráð eftirfarandi, sjálfsagt
til að halda vinnufriðinn, en Jóna-
tan og Þorsteinn sitja báðir i ráð-
inu:
,,Meö visun til framkominnar
kröfu gerir háskólaráð svofellda
ályktun:
Háskólaráð átelur þau stóryrði,
sem höfð eru um noklcra starfs-
menn Háskóla Islands i umget-
inni grein i Stúdentablaöinu, og
væntir þess, að framvegis sneiði
stúdentar hjá slikum stóryrðum i
gagnrýni, sem þeir beina að ein-
stökum þegnum skólans.”
Mér var birt þessi ályktun i
bréfi frá háskólarektor þ. 15. mai
s.l.
Ég undi að sjálfsögðu illa við
ályktun háskólaráðs, enda er i
henni vegið að æru minni á allt að
þvi meiðandi hátt. En látum slika
smámuni liggja á milli hluta. Mér
er hinsvegar ekki grunlaust um,
að hinir „ærumeiddu” háskóla-
kennarar hafi ekki siður verið
óánægðir, þó af öðrum ástæðum
væri. Ég vildi að háskólaráðs-
menn fengju að vita skoðun mina
á afgreiðslu málsins, svo ég sendi
þeim bréf 27. mai s.l., þar sem ég
endurtók það, sem ég hafði áður
sagt rektor, auk þess sem ég fór
nokkrum orðum um skoðun mina
á undirskriftasöfnuninni og álykt-
un háskólaráðs. I bréfinu stóð
m.a.:
„Menn, sem skipuleggja hreyf-
ingu meöal landa sinna um að
Framhald á bls. 13