Þjóðviljinn - 08.09.1974, Blaðsíða 16

plOÐVIUINNl Almennar upplýsingar um lækna- þjónustu borgarinnar eru gefnar i simsvara Læknafélags Reykja- vikur, simi 18888. Kvöld- nætur- og helgidagavarsla ' lyfjabúðanna i Reykjavik vikuna 6—12. sept. er i Háaleitisapóteki og Vesturbæjarapóteki. ■ ^
Kvöldsimi blaðamanna er 17504 Tannlæknavakt fyrir skólabörn i Reykjavik er i Heilsuverndarstöðinni I
Sunnudagur 8. september 1974.
júli og ágúst alla virka daga, nema
laugardaga, kl. 9-12 f.h.
Slysavarðstofa Borgarspitalans
er opin allan sólarhringinn.
Kvöld-, nætur- og helgidagavakt á
Heilsuverndarstöðinni. Simi
21230.
Enn reynt við eilífðarvélina
Jóhannes Guðfinnsson
Spjallað um
islenska
uppfinningamenn
og einka -
leyfisveitingar
Alltaf öðru hvoru birt-
ast auglýsingar i Lög-
birtingablaðinu um
einkaleyfisumsóknir
bæði innlendra og er-
lendra aðiia. Og einmitt
i siðasta blaði Lögbirt-
ingablaðsins eru marg-
ar slikar auglýsingar.
Okkur datt i hug að það
gæti verið nógu gaman
að grennslast fyrir um
hvernig til að mynda
innlendum aðilum gengi
að fá einkaleyfi á upp-
finningum sinum, hvaða
aðili mæti það hverju
sinni hvort þetta eða hitt
sé einkaleyfishæft og
jafnvel hverskonar upp-
finningar það væru sem
menn sæktu um einka-
leyfi á. Til þess að fræð-
ast um þetta allt saman
leituðum við til Jóhann-
esar Guðfinnssonar
deildarstjóra á iðnaðar-
ráðuneytinu, en hann
hefur með þessi mál að
gera.
— Já, það kennir sannarlega
margra grasa i þvi sem sótt er
um einkaleyfi á hér hjá okkur,
sagði Jóhannes, er við byrjuðum
að rabba um þessi mál. — Það er
svo sem ekkert stórstreymi af is-
lenskum uppfinningum sem berst
til okkar, en ég hygg að árlega
berist svona á milli 10 og 15 um-
sóknir um einkaleyfi á uppfinn-
ingum manna. Frekar er það nú,
að menn sæki um einkaleyfi á að-
ferðum til þess að framleiða eða
framkvæma eitt og annað en á
einhverjum hlutum. Einnig er lit-
iðum að menn sæki um einkaleyfi
i eðlisfræði eða á nýjum efnum,
mest er þetta um tækni.
Það er rétt, að enn neita menn
tregðulögmálinu og fást við eilifð-
arvélina, og fyrir liggur ein um-
sókn hjá okkur á einkaleyfi fyrir
einni slikri. Og ég veit ekki annað
en að sá sem sótti um það hafi
tröllatrú á uppfinningunni. Ann-
ars er það ekki neitt sér-islenskt
fyrirbæri, að menn sæki um
einkaleyfi á einhverskonar eilifð-
arvél, það berast árlega hundruð
slikra umsókna viðsvegar að úr
veröldinni. Og þetta er ekkert til
að gera grin að, menn sýna oftast
hina ótrúlegustu hugkvæmni við
smiði þessara véla, og hugvit
margra þessara manna er mikið.
■ — En fá þá allir einkaleyfi sem
um sækja?
■ — Nei, nei, þvi fer fjarri. Að-
eins litill hluti þeirra sem sækja
um einkaleyfi fá þau. Við höfum
ekki neina stofnun hér á landi til
að meta þessar uppfinningar sem
okkur berast, og þvi sendum við
þær til Danmerkur, þ.e.a.s. lýs-
ingu á þeim og teikningar. Það
kemur svo oft i ljós, að einhver
annar hefur orðið á undan að
finna hlutinn eða aðferðina upp og
hefur þegar fengið einkaleyfið.
Ég er hinsvegar alveg viss um að
þegar þetta gerist, þá eru menn
ekki að stæla það sem fyrir er og
reyna að sækja um einkaleyfi á
þvi, heldur hafa þeir fundið þetta
upp frá grunni, en bara of seint,
annar hefur orðið á undan þeim.
— Hvernig taka menn þvi þeg-
ar sllkur úrskurður kemur?
— Margir hafa kannski komist
að þvi eftir að þeir sendu einka-
leyfisumsóknina inn, að það sama
var til fyrir, og þá eru þeir eins og
fuglinn sem yfirgefur hreiður,
þeir láta ekki heyra i sér meira.
Sumir verða sárir, en aðrir taka
þessu karlmannlega. Það fer ekk-
ert á milli mála að á meðal is-
lendinga eru margir hugvitsmenn
og það snjallir sem slikir. Þeir
segja flestir ekkert við þvi þótt
annar hafi orðið á undan þeim að
finna eitthvað upp, enda er það
siður en svo neitt niðurlægjandi
þótt einhversstaðar i veröldinni
hafi einn maður orðið á undan
manni að detta eitthvað snjallt i
hug.
— Kanntu ekki að segja mér
dæmi af góðum uppfinningum
sem menn hafa fengið einkaleyfi
á?
— Jú, það er hægt. Ég vil þá
fyrst nefna Elliða Norðdahl Guð-
jónsson, bifvélavirkja, sem fann
Framhaíd á bls. 13
— Það var árið 1967 að til
min kom sjómaður, og sagði:
— Blessaður finndu upp handa
mér rafknúna handfæravindu,
ég er orðinn þreyttur á að snúa
þessu daginn út og daginn inn
með handafli. — Nú, ég gerði
þetta og það tókst það vel að
ég fékk einkaleyfi á vindunni,
og siðan hef ég ekki haft undan
að smiða þær. Ég er búinn að
selja 2200 vindur hér innan-
lands og hátt i tvö hundruð til
Noregs og Kanada, og það eru
sifellt fleiri og fleiri pantanir
að berast erlendis frá.
Þetta sagði Elliði Norðdahl
Elliði Norðdahl Guðjónsson með færa-
vinduna sem hann fann upp.
Hef ekki haft undan síðan
ég byrjaði að framleiða
Sagði Elliði Norðdahl Guðjónsson sem
fann upp rafknúna handfœravindu
Guðjónsson, bifvélavirki, sem
fann upp hina snjöllu hand-
færavindu sem Jóhannes Guð-
finnsson sagði okkur frá.
Elliði rekur nú verkstæði i
Garðahreppi, og þar er ekki
annað gert en að smiða og
setja saman handfæravindur.
— Fyrst voru þessar vindur
minar aðeins rafknúnar, en ég
hef verið að smáendurbæta
þær, og nú eru þær einnig til
glussadrifnar. Það vinna hjá
mér 7 menn við samsetningu
og annaðeins úti i bæ við smið-
ar. Yfirleitt höfum við ekki
undan að anna eftirspurn, það
er þá helst siðari hluta ársins
að við getum safnað einhverju
á lager, en það fer svo undir
eins og kemur fram á vetur-
inn. Nú, og ef eftirspurnir er-
lendis frá halda áfram að
vaxa, þá verður ekki um neina
lagersöfnun að ræða, sagði
Elliði að lokum.
A þessu geta menn séð, að
ævintýrin eru svo sannarlega
ekki hætt að gerast.
— Sdór
Frumhlaup nýliðans