Þjóðviljinn - 18.10.1974, Síða 6

6 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN Föstudagur 18. október 1974.
Hagsmunamál
vestfiröinga
Frá Patreksfirði
Ályktanir frá kjördæmisráöstefnu
Alþýðubandalagsmanna á
Vestfjöröum, sem haldin var á
Patreksfirði um síöustu mánaðamót
I. Tækniþjónustu-
stofnun
Kjördæmisráðstefna Alþýðu-
bandalagsins i Vestfjarðakjör-
dæmi 1974 beinir þeim eindregnu
tilmælum til þingmanna Alþýðu-
bandalagsins, að þeir beiti sér
fyrir þvi að tækniþjónustustofn-
anir verði settar á stofn úti á
landsbyggðinni. Skulu þær annast
allt hönnunarstarf, er fram-
kvæma þarf á vegum rikis, sveit-
arfélaga og annarra aðila.
Ráðstefnan litur svo á, að slik
stofnun á Vestfjörðum yrði það
stór aö starfrækja mætti hana á
tveimur stöðum i kjördæminu.
Ráðstefnan minnir á að héðan
úr kjördæminu renna á hverju
ári tugir miljóna króna til
greiðslu á sérfræðivinnu auk þess
sem kjördæmið fer algerlega á
mis við þá hagkvæmni, sem af þvi
leiðir, að þessir menn, þ.e. þeir
sem sérfræðistörfin vinna, séu
búsettir i héraðinu.
II. Húsnæðismál
Kjördæmisráðstefna Alþýðu-
bandalagsins i Vestfjarðakjör-
dæmi haldin á Patreksfirði 28. og
29. september 1974 fagnar þeirri
þróun, sem nú er hafin, þegar i
fyrsta sinn um langt árabil er um
fólksfjölgun að ræða á Vestfjörð-
um. Jafnframt bendir fundurinn
á aö húsnæðisskortur stendur i
vegi fyrir þvi, að um frekari
fólksfjölgun sé að ræða.
Ráðstefnan telur það eitt brýn-
asta hagsmunamál vestfirðinga
að hrinda i framkvæmd áætlun
um ibúðabyggingar.
Ráðstefnan átelur harðlega
þann seinagang, sem hefur verið
á þvi að hægt væri að hefjast
handa við byggingu leiguibúða
samkvæmt þeim fyrirheitum,
sem gefin hafa verið um bygg-
ingu 1000 leiguibúða utan Reykja-
vikursvæðisins.
Ráðstefnan telur að Húsnæðis-
málastjórn hafi ekki reynst þeim
vanda vaxin að undirbúa teikn-
ingar og aðra fyrirgreiðslu og
hafi jafnvel verkað sem hemill á
að framkvæmdir gætu hafist.
Ráðstefnan leggur áherslu á, að
þegar um verksmiðjuframleidd
hús sé að ræða, komi útborgun
lána frá Húsnæðismálastjórn i
einu lagi, jafnframt verði unnið
að þvi að slik hús verði viður-
kennd i sambandi við byggingu
leiguibúða á vegum sveitarfé-
laga.
III. Orkumál
Kjördæmisráðstefna Alþýðu-
bandalagsins i Vestfjarðakjör-
dæmi 1974 minnir á að kjördæmið
er afskipt miðað við aðra lands-
hluta, hvað snertir nýtanlegan
jarövarma. Nauðsynlegt er þvi,
að rafvæðing miðist við að raf-
orka sé notuð til húsahitunar.
Ljóst er að virkjanir i kjördæm
inu eru þvi nær fullnýttar og þvi
brýn þörf að halda áfram virkj-
unarframkvæmdum i kjördæm-
inu, og vinna að tengingu Vest-
fjarða við aðalveitukerfi lands-
ins.
Þar sem raforka er undirstaða
verðmætasköpunar á Vestfjörð-
um, og sú verðmætasköpun er i
þágu allra landsmanna, er það
krafa vestfirðinga, að fullri verð-
jöfnun verði komið á miðað við
aðra orkugiafa er bióðin notar.
IV. Lanðhelgismál
Kjördæmisráðstefna Alþýðu-
bandalagsins i Vestfjarðakjör-
dæmi haldin á Patreksfirði 28. og
29. sept. 1974 lýsir ánægju sinni
með þá stefnu, sem virðist vera
að mótast á alþjóðaráðstefnum,
um viðurkenningu 200 milna auð-
lindalögsögu.
Það er augljóst, að útfærsla is-
lendinga i 50 milur hefur haft
hvetjandi áhrif i þessa átt.
Ráðstefnan leggur áherslu á að
undansláttarsamningurinn, er
gerður var við breta, verði ekki
framlengdur, og ekki gerðir slikir
samningar við aðrar þjóðir um
veiðar innan 50 milnanna.
Ráðstefnan leggur áherslu á að
nýting landhelginnar verði sem
best og framkvæmdar eðlilegar
friðunarráðstafanir undir stöð-
ugu eftirliti, þannig að svæðislok-
anir fyrir ákveðin veiðarfæri
verði framkvæmdar yfir þau
timabil sem þörf er á hverju
sinni, en ekki að ákveðin lokun
vari endalaust.
Ráðstefnan leggur áherslu á að
Hafrannsóknarstofnunin hafi
samráð um svæðislokanir við fé-
lög sjómanna og útgerðarmanna i
heimabyggðum.
V. Jöfnun flutnings-
kostnaðar
Kjördæmisráðstefna Alþýðu-
bandalagsins i Vestfjarðakjör-
dæmi 1974 minnir á, að flutnings-
kostnaður, sem lagður er á ibúa
dreifbýlisins umfram aðra lands-
menn, er gifurlegur, jafnframt
þvi sem þeim er gert að greiða
fullan söluskatt af þeim auka-
kostnaði.
Ráðstefnan telur að draga megi
verulega úr flutningskostnaði
með breyttri tilhögun á flutningi,
m.a. með beinum flutningum er-
lendis frá, en umskipanir i
Reykjavik verði lagðar niður.
Ráðstefnan lýsir ánægju sinni
yfir þvi, að þetta vandamál var
tekið allverulega fyrir i milli-
þinganefnd, sem ákveðið var að
legöi fram tillögur um jöfnun á
flutningskostnaði fyrir reglulegt
alþingi 1974. Leggur ráðstefnan
áherslu á að við það verði staðið.
VI. Hafnamál
Kjördæmisráðstefna Alþýðu-
bandalagsins i Vestfjarðakjör-
dæmi haldin á Patreksfirði 28. og
29. sept. 1974 bendir á, að atvinna
á Vestfjörðum byggist að lang-
mestu leyti á fiskveiðum og
vinnslu sjávarafla. Undirstaða
þessa atvinnureksturs hlýtur að
vera góð hafnaraðstaða og hafn-
armál sá málaflokkur sem hvað
þyngst hefur hvilt á sveitasjóðum
vestfirskra þéttbýlisstaða. Með
tilkomu stærri fiskiskipa er þó að-
staðan þannig á mörgum stöðum,
að skipin geta ekki notið þeirrar
fyrirgreiðslu sem nauðsynleg er.
Ráðstefnan telur brýna nauð-
syn að úr þessu verði bætt hið
allra fyrsta. Jafnframt tekur ráð-
stefnan undir þær kvartanir, m.a.
frá Fjórðungssambandi vestfirð-
inga, sem beint hefur verið til
Vita- og hafnarmálastofnunar-
innar vegna slælegrar þjónustu
og telur að taka verði starfsemi
stofnunarinnar til gagngerðrar
endurskoðunar.
VII. Samgöngur
Kjördæmisráðstefna Alþýðu-
bandalagsins i Vestfjarðakjör-
dæmi 1974 ályktar eftirfarandi i
samgöngumálum héraðsins:
Gera þarf stórátak i þá átt að
hægt sé að komast landveg milli
byggöarlaga allan ársins hring,
og er þá sérstaklega bent á
Breiðadalsheiði.
Flugsamgöngur innan héraðs,
og við aðra landshluta verði efld-
ar.
Samgöngur á sjó verði teknar
til rækilegrar athugunar með
raunhæfar úrbætur i huga. Sér-
staklega er bent á þörfina fyrir
mjög aukna þjónustu I skipaferð-
um yfir vetrartimann.
Einnig er vakin athygli á, hve
nátengd samgöngumálin eru heil-
brigðismálum og framkvæmdum
vegna þeirra.
VIII. Málefni
lifeyrisþega
Kjördæmisráðstefna Alþýðu-
bandalagsins i Vestfjarðakjör-
dæmi 1974 beinir þvi til þing-
manna Alþýðubandalagsins, að
þeir standi dyggan vörð um kjör
þeirra, sem aðeins hafa tekju-
tryggingu og ellilifeyri sér til
framfæris. Þessir aðilar hafa orð-
ið hvað harðast úti við siðustu
ráöstafanir rikisstjórnarinnar
vegna flutnings fjármagns frá
láglaunahópum til eignamanna,
eins og eftirfarandi sýnir:
EUilifeyrir með fullri tekju-
tryggingu sem var 1887G krónur á
mánuði, hækkar aðeins um 10%
eða 1880 krónur hjá þeim, sem
hafa ellilífeyri og fulla tekju-
tryggingu, en þeir munu tiltölu-
lega fáir. — Almenn láglauna-
hækkun er 3500 krónur og er þvi
greinilegt að enn einu sinni er
ellilifeyrisþegum gróflega mis-
munað af hægristjórn.
IX. Dagvistunar-
heimili
Kjördæmisráðstefna Alþýðu-
bandalagsins i Vestfjarðakjör-
dæmi 1974 minnir sveitarstjórnir
á lög um hlutdeild rikis og sveit-
arfélaga i byggingu og rekstri
dagvistunarheimila. Hvetur ráð-
stefnan sveitarfélög til að notfæra
sér þessi lög og leysa úr þvi ó-
fremdar ástandi, sem nú rikir i
þessum málum I vestfirskum út-
gerðarbæjum.
Bendir ráðstefnan á að vinna
húsmæðra utan heimilis stendur
undir verðmætisaukningu fiskafl-
ans. Þessi vinna getur komið nið-
ur á aðbúð barna, og teljum við
það skyldu sveitarfélaga að koma
til móts við heimilin á þessum
vettvangi.
Talbókasafn og vísir að hljómlistardeild
Borgarbókasafnið í vexti
Ariö 1973 voru bókaútián
borgarbókasafnsins rúmiega 900
þúsund, og svarar það til þess að
hver bók safnsins hafi verið lánuð
út 4,4 sinnum, en hver borgarbúi
hafi fengið samtals 11 bækur að
láni á árinu.
Af þessum tölum sem teknar
eru úr nýútkominni ársskýrslu
safnsins verða ekki dregnar
aörar ályktanir en borgarbóka-
safn sé mjög gildur þáttur i
borgarlifinu.
Bókaeign safnsins var 222 þús-
und bindi um siðustu áramót,
rúmlega 100 þúsund i aðalsafni
við Þingholtsstræti, tæplega 60
þúsund i Bústaöaútibúi og
rúmlega 30 þúsund i Sóiheimaúti-
búi.
Starfsmenn safnsins voru 40,
jafngildi 37 manna i fullu starfi.
A árinu 1973 var 11 l/2ri miljón
varið til bókakaupa og keyptar
upp undir 23 þúsund bækur. Var
meðalverðið um 500 krónur á bók.
Verulega dró úr bókakaupum frá
árinu áður sem stafaði af
hækkandi verðlagi. Arið 1972 var
meðalverð keyptra bóka um 300
krónur.
Keypt voru rúmlega 10 eintök
til jafnaðar af hverjum titli bóka,
svo að ,,sami titill'* geti verið á
fleiri en einum útlánastað og
raunar margar á hverjum, eftir
þvi sem eftirspurn er fyrir.
Verið er að auka talbókasafnið,
en það er fyrir blinda og aðra sem
ekki geta hagnýtt sér venjulegar
bækur.
Litil hljómlistárdeild er
Verö á
aðkeyptum
bókum
jókst um 70%
frá
1972 til 1973
starfandi I Bústaðaútibúi og eru
plöturnar eingöngu til að hlusta á
þær á staðnum.