Þjóðviljinn - 10.11.1974, Blaðsíða 15

Sunnudagur 10. nóvember 1974. ÞJÓÐVILJINN — SÍÐA 15
Toyota er
traustur
hiU
Gæðaeftirlitið
TOYOTA AÐALUMBOÐ HÖFÐATÚNI 2
REYKJAVlK SlMAR 25111 &22716. UMBOÐIÐ
Á AKUREYRI BLÁFELL SlMI 21090
er sennilega það strang-
asta í heimi (trúlega þó að
Rolls Royce undanskildum)
Ný gerð skoðanakönnun
meðal 11.240 bíleigenda
á Norðurlöndum sýnir
að fæstir verksmiðjugall-
ar komu fram á Toyota
bílum.
•TOYOTA
niTRVGGIIIC
bœtir nánast allt!
uppþvotta-
vélin
BERIÐ SAMAN
VERO OG GÆDI
— VERÐIÐ ER
KR. 64.500,-
"Hann var svona st..H
ALTRYGGINGIN bætir ekki stór-
laocinn sem hann missti, en
vasann sem datt i gólfið
far hann battann!
Veifíó ALTRYGCINGU
fyrír heimílið og
ffölskylduna!
ÁBYRGÐP
Tryggingarfélag fyrir liindindismenn
Skúlagötu 63 - Reykjavik Sfml 2r> 122
Verslunin
€2E
Auglýsingasíminn
er 17500
Islenska
bifreiðaleigan
FORD CORTINA
VW 5 MANNA
VW 8 OG 9 MANNA
Sími27220
Ql ÚTBOÐ
Tilboð óskast i Pipu-fittings af ýmsum
stærðum og gerðum fyrir Vatnsveitu
Reykjavikur.
Otboðsgögn eru afhent á skrifstofu vorri,
Frikirkjuvegi 3.
Tilboðin verða opnuð á sama stað, þriðju-
daginn 10. desember 1974, kl. ll f.h.
INNKAUPASTOFNUN REYKJAVÍKURBORGAR
Fríkirkjuvugi 3 — Sími 25800
VÍSNA-
ÞÁTTUR
!S.dór.=^==
Gaman og alvara
glens
Jónas var aö koma frá
Mallorka og slangraöi aö toll-
skoöuninni. Slengdi töskum sin-
um og pinklum á boröiö og glotti
fávislega.
— Tóbak eöa áfengi? spuröi
tollarinn.
— Nei takk, ég er búinn aö fá
nóg nú þegar.
Unga móöirin var allt aö þvi
sjúklega hreinleg i sambandi viö
barniö sitt. Gestir uröu aö ganga
með vasaklút fyrir vitunum svo
barniö fengi ekki i sig bakteriur.
Morgna, kvöld og um miöjan dag
var barnaherbergið úðað sótt-
hreinsandi efni.
Dag nokkurn sagöi móðirin við
manninn sinn:
— Ég held hann lilli okkar sé aö
taka tönn. Hvernig get ég full-
vissað mig um þaö?
— Þú skalt bara nota sömu að-
ferð og hún mamma var vön að
nota, sagöi eiginmaöurinn, með
glampa i augum. Hún stakk bara
fingrinum upp i munninn og
þreifaði eftir. En hún gætti þess
að sjálfsögðu að sjóða fingurinn
áöur.
Þaö haföi orðið umferöarslys.
Ekið hafði verið á mann, og fólk,
sem streymt hafði að, stóð um-
hverfis hann og reyndi að koma
honum á fætur.
Ung kona kom hjólandi. Hún
gekk ákveðnum skrefum að
mannfjöldanum og ýtti einum
manninum til hliðar.
— Látið mig um þetta! Ég hef
verið á námskeiði i skyndihjálp!
Hún losaði um belti mannsins,
lagði jakkann undir höfuð hans og
gekk að öllu með miklum skör-
ungskap.
Maðurinn, sem hún hafði ýtt til
hliðar, drap hendinni gætilega á
herðar hennar:
— Vina min, þegar þér komið
að þeim stað i kennslubókinni yð-
ar, sem stendur: „Kallið á
lækni”, þá skuluð þér bara hlaupa
yfir hann. Ég erhérna nú þegar...
Það gerist margt skemmtilegt
á bensinstöðvum. Nýlega kom
einn blankur viðskiptavinur og
bað um pela af oliu á bilinn sinn.
— Pela? Það var ekki mikið,
sagði afgreiðslumaðurinn.
Blankir menn geta verið við-
kvæmir og þessi brást reiður við.
— Ég sagði einn pela og vil fá
hann, og ekkert þras.
Afgreiðslumaðurinn hellti pel-
anum á bilinn, en þegar ökumað-
urinn steig inn i bilinn, gat hann
ekki stillt sig, og skaut að honum:
— Viltu ekki að ég hnerri i
dekkin hjá þér i leiðinni?
Við lofuðum þvi i siðasta þætti
að birta nú bréfið sem hann
Böðvar Guðlaugsson sendi okk-
ur, og skulum við þá byrja á þvi,
svona til að koma okkur i gott
skap. Hann nefnir það „rimað
glens", en við sleppum einni
vlsunni, þá um biskupinn og
Auði Eir sem við birtum siðast,
en gefum þá Böðvari orðið:
— Einhvern tima á ellefu alda
þjóðhátiðarsumri fór undirrit-
aður I tólf klukkustunda lands-
skoðunargöngu, nestislaus að
kalla. Þegar hann sneri aftur,
lýsti hann ásigkomulagi sinu á
þessa leið:
Lifandi undur var ömurleg
magans líðan,
orðin var kinnin bæði gráföl
og mögur,
sem hefði ég ekkert oni mig
fengið siðan
áttahundruð sjötiu og fjögur.
Eftirfarandi vers var á slnum
tima kveðið um ónefndan
stjórnmálamann:
Öðrum hulið hundavað
á hverju máli sér’ann
Bæði heim og heimanað
hina leiðina fer’ann
Kvenréttindakonur láta nú æ
meira að sér kveða og er ekki
fritt við að pilsaþyturinn sé far-
inn að skjóta „sterkara kyninu”
skelk i bringu. En maður verður
að manna sig upp:
Vér sem erfðum andlegt pund
Agli frá og Snorra,
óttumst hverja úfna lund
eiginkvenna vorra.
Undirritaður hlýddi einhverju
sinni á fræðsluerindi um tann-
vernd og hirðingu tanna. Leidd-
ist honum fyrirlesturinn og
stytti sér stundir með þvi að
rissa skripamyndir á blaðsnep-
il:
Við að draga upp dverg
og tröll
dunda ég mér i næði
og kollóttan mig kæri um öll
kjaftræstingafræði.
Eftirfarandi stef varð til á
ferðalagi i Hvalfirði:
Raðaö hef ég í visuna völdum
orðum
og vantar nú aðeins blaðsnepil
tilaðletrana.
En hérna var það sem Hörður
var drepinn forðum
og Helga jarlsdóttir synti
200 metrana.
Rikisstjórnin:
Um hægri stjórn og«
mammónsmakt
mér er litið gcfið.
Ekki verður þó um hana sagt
að á hana vanti nefið.
Kvenfólkið hefur löngum
fengið orð fyrir að vera mál-
gefnara en karlmenn og I eftir-
farandi visu er vikið að þvi:
Veður eiginn vitt og breitt
vifið mælskusnjalla.
Ég iæt svona eitt og eitt
orð i beiginn falia.
Böðvar Guðlaugsson.
Jón M. Pétursson frá Hafnar-
dal sendir okkur þessar visur:
Fyrr má ýta undir sjá
islands siðsta fjalli
en hægt verði að draga Fram-
sókn frá
fullum hcrnámsdalli.
Ellimæði
Verður þungt að verjast gegn
viii og ellimeinum.
Sunnlensk fýla og suddaregn
seytlar innað beinum.
1 siðasta visnaþætti skamm-
aði M.S. Skagfirðingur atóm-
skáldin hressilega'. Ekki eru all-
ir á sama máli, og þetta sendir
G.okkur:
Til M.S. úr Skagafirði.
Þeir sem yrkja atómljóð
oft fá þunga dóma.
Ekki mun það orðaflóð
öldinni til sóma.
Vmsir þrátt i þessum heim
þræða gömlu sporin
og geðjast ekki að gróðri þeim
sem grænkar fyrst á vorin.
N. sendir okkur eftirfarandi
visur:
Óli Jó þó oti Geiri
er það iitii sæmd,
i ríkisstjórnir flæktust fleiri
fengist þessi burtu dæmd.
Ég er eins og allir vita
ekkert sérstakt gáfnaijós
en lætur best að starfa
og strita
stundir lifs til lands ogsjós.
Og þessa sendir S.H. okkur:
Stakan mörgum iéttir lund,
ljúft er hana að muna.
Atómijóðum stund og stund
streitast menn að una.
Og Náttfari er sorgmæddur
eins og fleiri:
„Sorgin varnar manni máls”
mælti gæs við hanann.
„Ekki er menning okkar frjáls,
ef við missum kanann”
Gól þá haninn: „Hreggviði er
hægt að etja á ’pleisin’.
Smala ég minum hænsnaher
á haugunum kring um ’beisinn’.”
BOTNAR
Þá er komið að botnunum viö
fyrri partinn:
Kólna fer um lög og láð
llfið býst til varnar:
Þá er gatan þyrnum stráð
þegar frostið harðnar.
Jónas Friðgeir, ísaf.
Þeim til vinstri þrýtur ráð
þegar á dalnum harðnar.
Jakob Jónsson
Ráðhús ekki reist I bráð
Rey kj avikurt jarna r.
Magnús Einar.
Aumleg stjórn á engin ráð
ef á dalnum harðnar.
Sami.
Enda spinnur amma þráð,
allar lóur farnar
Vermast þó ef vel er gáð
vinstri fylkingarnar.
Einar J. Eyjólfsson.
Virðist samt þá vanti ráð
til verndar landsins barna.
S.H.
Skal þó marki næsta náð,
nýjar leiðir farnar.
Til að efla dug og dáð
djarfur leikur harðnar.
—N
Enn er komið ihaldsráð
auðvaldsklóin harðnar.
Þ.K.
Hitna mun þéi; Herlegdáð,
ef húsfreyju þú barnar.
Afskorið sem út var sáð
ef rauðsokku þú barnar.
P.P.
Afrek munu ársins skráð
eftir leiðir farnar.
Ennþá teygir timinn þráð
og tönn hans bjargið kvarnar.
Verður fátt um björg i bráð
baráttan þvi harðnar.
Valdimar Lárusson