Þjóðviljinn - 02.02.1975, Blaðsíða 11

Sunnudagur 2. febrúar 1975. ÞJOÐVILJINN — SIÐA 11
NÍU ÞLJSUND
GESTIR
FRÁ OPNUN
Umsjón: Ingólfur Hannesson og Sverrir Sverrisson.
... tókum áfengisvandamálið strax sterkum tökum, og það hafði áhrif.
Þetta er þaö
sem koma skal
Segir Valur Þórarinsson
forstööumaður Fellahellis
Eins og fram kemur annarstaðar á siðunni, tók-
um við tali forstöðumann miðstöðvarinnar Val Þór-
arinsson, kennara að mennt, og inntum við hann
upp og ofan eftir þvi sem gerðist innan veggja
Fellahellis.
Kls: Hver voru tildrögin að
stofnun þessarrar félagsmið-
stöðvar?
— Þessi hugmynd er búin’ að
vera nokkuð lengi á döfinni, en
það var Æskulýðsráð sem tók
ákvörðun um stofnun þessarrar
miöstöövar. Astæðan fyrir þvi að
hún var stofnuð hér, var að engin
aðstaða var til staðar fyrir ung-
linga, og það hjálpaði lika til, að
við duttum niður á þetta húsnæði
hérna, en það átti raunar ekki að
vera fyrir hendi. Almannavarnir
voru með starfsemi vegna Eyja-
gossins, og er þeir yfirgáfu stað-
inn, fengum við hann til afnota.
— Er staðurinn þá rekinn af
Æskulýðsráði?
— Já, það sér alveg um rekstur-
inn, auk þess að greiða starfs-
mönnum hússins laun.
— Hvaða starfsemi fer hér
aöallega fram—?
— Hún er tviþætt, og i fyrsta
lagi er það starfsemi ýmissa
félaga I hverfinu, s.s. skáta,
iþróttafélaga, framfarafélagsins,
kvenfélagsins, KFUM og K, AA-
samtakanna og fleiri félaga.
Þessir aðiljar eru með sjötiu til
áttatiu prósent af starfseminni
siöan erum við með restina, en sú
starfsemi er tviþætt. Það eru svo-
kölluð afþreyingarkvöld, eins og
kvöldið i kvöld er, þau eru kölluð
„opiðhús”. I öðru lagi, erum við
með klúbba, sem starfa á þriðju-
dögum, en það eru borðtenniskl.
plötukl. billiardkl. og klúbbur
sem við köllum „rabbklúbb”,
sem er klúbbur þar sem ýmis
málefni eru tekin til umræðu, eins
og t.d. áfengisneysla, unglinga-
vandamálin eða öllu heldur for-
eldravandamálin og fleira sem
krakkarnir geta oft ekki talað um
heima hjá sér.
— Hafið þið átt við einhverja
byrjunarörðugleika að etja?
— Já við höfum þurft að yfir-
stiga ýmsa þröskulda, en það hef-
ur oftast tekist vel. Það eru t.d.
ákveðnir byrjunarörðugleikar að
fá félögin til að átta sig á þvi,
hvað staðurinn býður upp á mikla
möguleika. Svo höfum við þurft
að hafa afskipti af ákveðnu
vandamáli, sem kom upp i byrj-
un, en það er i sambandi við spritt
og kökudropaneyslu hjá krökkun-
um. Það bar töluvert á sliku er
viö byrjuðum, en er nú algerlega
horfið, og telst til undantekningar
ef einhver er undir áhrifum
áfengis, og eiturlyfjaneysla er
ekki til.
— Hvaða aldursflokkur sækir
ykkar starfsemi aðallega?
— Það er alt frá þrettán og uppi
sextán-sautján, þó er meirihlut-
inn milli þrettán og fimmtán ára.
— Hvaða skýringu geturðu
gefið á þvi, að þið eruð svona far-
sællega lausir við áfengisvanda-
málið, þvi nú er þessu vandamáli
fyrir að fara hjá þessum aldurs-
flokki?
— Við tókum mjög strangt á
áfengisbrotum, þau sem hér eru
tekin undir áhrifum eru kölluð
fyrir til viðtals tveim-þrem dög-
um seinna, og þar tökum við fyrir
brot þeirra, ræðum það og ákveð-
um siðan straff á viðkomandi, og
er það oftast meintur aðgangur
að húsinu i eitt, tvö eða þrjú
skipti. Yfirleitt höfum við ekki
samband við foreldra við fyrsta
brot, nema ástand viðkomandi
leyfi ekki annað. Þessar ráð-
stafanir virðast hafa komið i veg
fyrir áfengisvandamál á staðnum
enn sem komið er.
— Telur þú að þessi miðstöð
hafi leyst þau unglingavandamál,
sem hafa verið hér til staðar?
— Það er ákaflega erfitt fyrir
mig að dæma um það, en með
hliðsjón af þvi, hversu vel staður-
inn hefur verið sóttur, tel ég svo
vera. Ég get nefnt, að siðan
staöurinn opnaði, 14. okt. siðast
liðinn, til áramóta, erum við með
áttaþúsund niuhundruð og sex
einstaklinga i skipulögðu starfi
eingöngu, og er það miklu meira
en við bjuggumst við I upphafi.
— Taka krakkarnir einhvern
þátt i daglegum rekstri
staðarins?
— Já. Fyrstu tvö kvöldin vorum
við með niu starfsmenn i gæslu en
nú erum við aðeins þrjú.
Krakkarnir hafa tekið við að það
miklu leyti, að við þurfum ekki að
vera fleiri. Einnig hjálpuðust þau
við að skreyta húsnæðið, þegar
við hófum starfsemina, svo og
ýmislegt fleira i þeim dúr.
ofani skal hún
... ekkert var þvl til fyrirstöðu að taka slag.
— Að lokum, finnst þér að
félagsmiöstöðvar sem þessar
ættu að risa i sem flestum hverf-
um borgarinnar? •
— Já, og reyndar er það yfirlýst
stefna borgarinnar en svo er bara
spurningin hvað verður úr fram-
kvæmd. Að visu er búið að sam-
þykkja tvær miðstöðvar, aðra i
Bústaðahverfi, hina i Arbæjar-
hverfi,ogerþað sú fyrsta sem við
fáum að skipuleggja alveg frá
grunni, og verður gaman að
kljást við það og sjá hvernig
tekst til.
Á rölti okkar Klásúlna
um staðinn, heyrðum við
geysilega stuðmúsik
berast innan úr dans-
salnum, hvert lagið öðru
fjörugra. Þetta varð þess
valdandi aðokkur langaði
til að berja plötusnúðinn
augum og spjalla aðeins
við hann.
Ólafur Jónsson heitir
kappinn, fyrrverandi meðlimur
popphljómsveitanna Jeremias-
ar og Steinblóms. Hann sagðist
hafa byrjað sem plötusnúður i
Fellahelli i lok nóvembermán-
aðar og væri hann á staðnum
einu sinni eða tvisvar sinnum i
viku. Mest spilaði hann dans-
músik sem öruggt væri að kæmi
fólkinu i stuð.
„Þessir krakkar sem hingað
koma eru alveg frábærir, i
rauninni er ekki til betra fólk til
þess að skemmta. Þau eru litið
farin að kynnast vininu og þess
vegna eru þau ákaflega frjáls og
opin fyrir öllu.”
Þegar við kvöddum ólaf, var
hann búinn að setja Pull The
Trigger með Júdasi á fóninn og
allir komnir út á gólf i bana-
stuði.
KRAKKARNIR
ERU FRÁBÆRIR
Segir plötusnúðurinn í Fellahelli
...reyni að halda stuði allan timann, sagði diskótekarinn.