Þjóðviljinn - 29.04.1975, Qupperneq 4

Þjóðviljinn - 29.04.1975, Qupperneq 4
4 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Þriðjudagur 29. april 1975. DJÖÐVIUÍNN MÁLGAGN SÓSÍALISMA VERKALÝÐSHREYFINGAR OG ÞJÓÐFRELSIS (Jtgefandi: (Jtgáfufélag Þjóðviljans Framkvæmdastjóri: Eiður Bergmann JRijstjórar: Kjartan ólafsson, Svavar Gestsson Fréttastjóri: Einar Karl Haraldsson Umsjón með sunnudagsblaði: Vilborg Harðardóttir Ritstjórn, afgreiðsia, auglýsingar: Skólavörðust. 19. Sfmi 17500 (5 llnur) Prentun: Blaðaprent h.f. KÍSILJÁRNVERKSMIÐJAN Á GRUNDARTANGA Haldinn var fundur á alþingi á laugar- daginn var, en yfirleitt tiðkast ekki að hafa þingfundi á laugardögum nema þeg- ar störfum er að ljúka. Fundurinn hófst kl. 10 að morgni og ekki var gefið neitt matarhlé um hádegi, en slikt telst til al- gerra einsdæma. Málið sem var á dagskrá var kisiljárnverksmiðjan á Grundartanga og ástæðan fyrir asanum var sú, að full- trúar auðhringsins Union Carbide höfðu boðað komu sina til landsins og vildu skrifa undir stofnsamning án tafar. Þá var alþingi gert að afgreiðslustofnun á svipstundu, og þannig var á málum haldið að ekki mátti breyta stafkrók i frumvarp- inu, ekki heldur atriðum sem meirihluti neðri deildar var greinilega sammála um að breyta þyrfti, eins og fyrirkomulagi á fjármögnun og rekstri hafnarinnar eða kjöri stjórnar. Union Carbide vildi fá málalok, og þá varð Alþingi islendinga að hlýðnast. í þessum vinnubrögðum birtist sú þjónsafstaða til erlends valds sem leiðtogar hins svokallaða Sjálfstæðis- flokks hafa tamið sér siðustu áratugi og Framsóknarforustan beygir sig að sjálf- sögðu undir eins og allt annað sem sterki aðilinn i rikisstjórninni vill. Hugmyndin um stofnun islensks rikis- fyrirtækis i orkufrekum iðnaði sem nýtti hluta af afli Sigölduvirkjunar kom upp 1971, þegar oliuverð var svo lágt að tak- mörkuð eftirspurn var eftir raforku til húshitunar og horfur á að ekki yrði mark- aður fyrir rafmagnið um langt skeið. Þessar forsendur breyttust með skjótum hætti eftir haustið 1973, en siðan hefur olia fimmfaldast i verði. Um leið varð nýting innlendra orkugjafa i stað oliu að for- gangsverkefni, bæði af þjóðhagslegum ástæðum og með tilliti til öryggis lands- manna; jarðvarmi þar sem hann væri til- tækur og raforka annarsstaðar. Sér- fræðingar sýndu fram á að til þess að full- nægja raforkumarkaðnum þyrfti alla vinnslu Sigölduvirkjunar og Kröflu- virkjunar að auki. Þar með voru brostn- ar allar forsendur fyrir hugmyndunum um orkufrekan iðnað, fyrr en búið væri að fullnægja hinni almennu eftirspurn is- lendinga. Núverandi rikisstjórn hefur hins vegar ekki viljað fallast á þetta sjónar- mið, en righaldið sér i áformin um kisil- járnverksmiðju án tillits til alls annars, og hún knúði málið fram með annarlegum hætti á laugardaginn var. Með þeirri ákvörðun er verið að dæma orkuskort yfir verulegan hluta þjóðarinnar um langt árabil; með þvi er verið að ákveða að vestfirðingar, austfirðingar og hluti norðlendinga verði að búa við rándýra oliuhitun og þjóðarheildin eyða miljörðum króna i oliuinnflutning að óþörfu. Með þessari ákvörðun er verið að binda það að næst verði ráðist i Hrauneyjafossvirkjun. Ljóst var að þingmenn stjórnarliðsins voru mjög miður sin vegna þessara ákvarðana, þrir greiddu ekki atkvæði, og hvorki meira né minna en tiu þingmenn voru fjarverandi. Það var minnihluti neðrideildar, 19 þingmenn af 40, sem tók hina endanlegu ákvörðun. Hvatir hinna óánægðu stjórnarþing- manna voru að visu misjafnar. Ragnhild- ur Helgadóttir lýsti yfir þvi að hún væri þvi algerlega andvig að hér yrði um rikis- fyrirtæki að ræða, með þvi væri stefnt að stórfelldari þjóðnýtingu en nokkru sinni i sögu landsinsjhún hefði heldur kosið að bandariski auðhringurinn Union Carbide ætti verksmiðjuna að mestu og helst öllu leyti. Þar talaði Ragnhildur máli hins harða kjarna i Sjálfstæðisflokknum sem vill opna allar gáttir fyrir erlendum stór- fyrirtækjum á íslandi, sem vill afsala full- veldi i efnahagsmálum til þess að halda við og afla einkakapitalisma hér á landi. Þessi óþjóðholla stefna sem nú einkennir forustu Sjálfstæðisflokksins kom einnig fram i breytingum þeim sem Gunnar Thoroddsen gerði á hinum upphaflegu drögum um kisiljárnverksmiðju. Hann færði auðhringnum á silfurbakka stórauk- inn eignárhlut; hann tryggði auðhringn- um aukinn arð sem nemur nær miljarði króna þegar á fyrsta ári framleiðslunnar ; hann samdi um orkuverð sem er miklum mun lægra en áður í hlutfalli við stofn- kostnað verksmiðjunnar og breytingar á orkuverði i heiminum. Slik undanlátssemi spáir ekki góðu. Það er að visu mikilvægt, að núverandi rikisstjórn hefur ekki þorað að hverfa að fullu frá ákvæðunum um meirihlutaeign islenska rikisins og að verksmiðjan lúti i einu og öllu islenskum lögum og islenskum dómstólum. En þótt slik ákvæði séu grundvallaratriði getur framkvæmdin gert þau að engu. Og þvi miður hefur reynslan sannað að ekki er unnt að treysta núverandi rikisstjórn i samskiptum við erlent vald. — m. Frá lokaafgreiðslu járnblendimálsins á alþingi Minnihluti þingmanna stóð að samþykkt málsins þingsjá Breytingartillögur allar felldar Svo sem skýrt hefur verið frá hér i Þjóðviljanum, þá lýsti Ragnhildur Iielgadóttir, einn þingmanna Sjálfstæðisflokksins, þvi yfir við 2. umræðu um frum- varp rikisstjórnarinnar um járn- blendiverksmiðju i Hvalfirði, að hún teldi, að auðhringurinn Union Carbide hefði átt að eiga þessa verksmiðju einn, þvi að með meirihlutaeign islenska rikisins væri stuðlað að rikiskapitalisma á landi hér. Sams konar viðhorf komu fram hjá Jóni Sólnes.þing- manni Sjálfstæðisflokksins i efri deild, og fleiri þingmenn flokks- ins hafa látið liggja að þvi sama. Hver er grundvallar- afstaða flokkanna? bað var þvi ekki að ástæðu- lausu, að Magnús Kjartansson, lagði á þaö áherslu við þriðju um- ræöu málsins á laugardag að flokkarnir gerðu grein fyrir þvi, hver væri stefna þeirra varðandi það mikilvæga atriði, hvort is- lendingar ættu að heimila erlend- um aðilum aðkoma hér upp fyrir- tækjum, sem væru að meirihluta erlend eign eða ekki. ólafur Jóhannesson lýsti þvi yfir (úr sæti sinu), að Framsókn- arflokkurinn hafi ekki hvikað frá þeirri stefnu vinstri stjórnarinn- ar, að öll fyrirtæki, sem reist verða hér á landi skuli vera is- lensk eign, a.m.k. að meirihluta til. Gylfi Þ. Gíslason sagði það stefnu Alþýðuflokksins, að ekki ætti að útiloka meirihlutaeign er- lendra aðila i fyrirtækjum á Is- landi, heldur láta aðstæður hverju sinni ráða um eignarhald nýrra fyrirtækja. Sama skoðun kom fram hjá Ingólfi Jónssyni við 2. umræðu málsins. Það vakti athygli, að hvorki Gunnar Thoroddsen.né aðrir ráð- herrar Sjálfstæðisflokksins feng- ust til að segja orð um það, hver væri stefna Sjálfstæðisflokksins i þessum efnum, hvort heimila ætti meirihlutaeign erlendra aðila að fyrirtækjum á tslandi, eins og samið var um þegar álbræðslan var sett á stofn. Ráðherrar flokksins hreyfðu hins vegar eng- um athugasemdum við málflutn- ing Ragnhildar Helgadóttur og Jóns Sólness, svo að ástæða er til að ætla, að helstu framámenn Sjálfstæðisflokksins telji þau túlka viðhorf flokksins sem sliks til þess mikilvæga grundvallarat- riðis, um eignarhlut útlendinga að fyrirtækjum á tslandi. Svo sem sagt er frá á öðrum stað i blaðinu i dag fór 3. umræða um járnblendiverksmiðjuna fram i neðri deild alþingis á laugardag- inn var, og var frumvarp rikis- stjórnarinnar um það efni sam- þykkt sem lög með 19 atkvæðum gegn 8. Hjá sátu Ragnhildur Helgadóttir, Ingvar Gislason og Sverrir Hermannsson. I neðri deild eiga sæti 40 þingmenn, og er það þvi minnihluti þingmanna i deildinni, sem að samþykktinni stendur. Áöur höfðu verið felldar marg- ar breytingartillögur frá Magnúsi A fundi neðri deildar alþingis á laugardaginn var frumvarp rikis- stjórnarinnar um 3500 miljóna niðurskurð á fjárveitingum og fleiri ráðstafanir i efnahagsmál- um afgreitt sem lög frá alþingi. Málið var afgreitt frá efri deild á föstudagskvöld, en þar voru samþykkíar þrjár breytingartil- lögur,svoað frumvarpið hlaut að Kjartanssyni og segir nú frá af- greiðslu þeirra: Ragnhildur, Karvelog Alþýðubandalagið gegn 3. grein. — ólikar forsendur— Tillaga Magnúsar um að visa frumvarpinu frá með rökstuddri dagskrá var felld að viðhöfðu nafnakalli með 25 atkvæðum allra viöstaddra þingmanna stjórnar- flokkanna og Alþýðuflokksins gegn 8 atkvæðum viðstaddra koma enn einu sinni til meðferðar I neöri deild. Ein breytingartillagan, sem efri deild samþykkti var tillaga Geirs Gunnarssonar um að fjár- málaráðherra láti fara fram á þessu ári sem nákvæmasta könn- un á framfærslukostnaði barna, svo að hafa megi niðurstöður sllkrarkönnunartil hliðsjónar við álagningu skatta og ákvörðun þingmanna Alþýðubandalagsins og Samtaka frjálslyndra. Tillaga Magnúsar um að staðarval skuli háð þvi að uppfyllt verði lagaákvæði um náttúru- vernd og ákvæði reglugerðar um varnir gegn mengun var felld með 18 atkvæðum gegn 9. Ingvar Gislason greiddi breytingartillög- unni atkvæði auk þeirra átta þingmanna, sem studdu frávisun með rökstuddri dagskrá. Hjá sátu Ragnhildur Helgadóttir, Sigur- Framhald á 12. siðu. tryggingabóta, sem greiddar eru vegna barna. Hinar tillögurnar voru frá fjárhags- og viðskipta- nefnd efri deildar um niður- fellingu tolla á nokkrum tegund- um lyfja og um eindaga og inn* heimtu kirkjugarðsgjalda. Þessar tillögur voru einnig samþykktar samhljóða i neðri deild á laugardag og niður- skurðar-frumvarpið samþykkt, sem lög frá alþingi með 20 at- kvæðum gegn 5. Rikisstjórnin fékk niðiirskurð staðfestan Tillaga Geirs Gunnarssonar um könnun á framfærslu kostnaði barna samþykkt

x

Þjóðviljinn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.