Þjóðviljinn - 26.08.1975, Blaðsíða 7

-i6 StÐA — ÞJÓÐVILJINN Þriðjudagur 26. ágúst 1975
Stefnuyfirlýsingar
AntunesogCarvalhos
Að undanförnu hefur stjórn-
málabaráttan f Portúgal að
miklu leyti snúist um tvær yfir-
lýsingar, og virðast stjórnmála-
menn skiptast í fylkingar eftir
þvi hvorri þeir fylgja. Fyrri
yfirlýsingin var samin af hinum
svonefndu „nlu hægfara herfor-
ingjum”, en fremstur þeirra
var Melo Antunes, sem um
skeið var utanrikisráðherra
Portúgals og átti þá allan veg og
vanda af frelsun nýlendnanna.
Þessi yfirlýsing var birt 7. ágúst
og hefur hún siðan verið rædd
mjög mikið I Portúgal og fengið
stuðning fjöimargra herforingja
og einnig nokkurra sósialista.
Seinni yfirlýsingin sem birt var
13. ágúst, var runnin undan rifj-
um Otelo Saraiva de Carvalho,
yfirmanns öryggislögregiunnar
Copcon, og samstarfsmanna
hans, og var hún bæiji svar við
fyrri yfirlýsingunni en einnig
sjálfstæði stefnuskrá. Þessi
yfirlýsing hefur einnig hiotið
stuðning margra, m.a. hafa
kommúnistar stutt hana, þótt
þeir séu sjálfir gagnrýndir
nokkuð harðlega þar. Á flestum
útifundum sem haldnir hafa
verið að undanförnu hefur aðal-
efnið verið þessar tvær yfirlýs-
ingar og afstaða manna til
þeirra.
Veigamiklir úrdrættir úr
þessum yfirlýsingum birtust
nýlega ifranska dagblaðinu ,,Le
Monde” og birtum við nú þýð-
ingu á þeim. Geta menn glögg-
lega séð af lestri þeirra hve frá-
leitt það er að skipta portúgöl-
um i „kommúnista” og ,,and-
kommúnista” eins og vestræn-
um fréttastofum hættir til að
gera —og sum islensk blöð apa
eftir þeim. Augljóst er að þeir
menn sem fást við að ofsækja
kommúnista i Norður-Portúgal
og brenna heimili þeirra og
flokksskrifstofur eiga ekkert
skylt hvorki við stuðningsmenn
Melo Antunes né Carvalho; það
dylst engum lengur, að um
hreinræktaða fasista er þar að
raÆa.
Melo Antunes
Þess má geta að I yfirlýsingu
niumenninganna mun hafa
staðið að portúgalar ættu að
auka tengsl sin við riki Vestur-
Oteio Saraiva de Carvalho
Evrópu. Það hefur fallið niður
úr þeim úrdrætti sem „Le
Monde” birti, en kemur fram I
s-vari Carvalhos. e.m.j.
CARVALHO:
,Stofna verður nefndir í þorp-
um, verksmiðjum, hverfum’
„Núverandi ástand í
landinu stafar af hæfi-
leikaskorti á öllum stigum
til aö leysa þau vandamál
sem aö steðja, og veldur
það almennri hnignun
efnahagslífsins og auknu
jafnvægisieysi milli bæja
og sveita og milli iðnaðar-
svæðis Lissabon og ann-
arra svæða, sem ekki eru
eins þróuð. Gerræði ým-
issa flokka, einkum
kommúnistaf lokksins, og
tilraunir þeirra til að ná
tökum á rikisvaldinu hafa
leitt ýmsa herforingja,
sem skipa ábyrgðarstöður
í byltingarþróuninni, til að
leggja fram skjal, sem
þeir segja að eigi að skýra
það ástand sem nú ríkir. I'
rauninni hefur það ruglað
málin enn meir vegna þess
hve sum atriði skjalsins
eru tvíræð".
Vasco Concalves, forsætisráðherra: Bæöi ávörpin voru gegn honum
Yfirlýsingin gagnrýnir siðan
ýmsa áróðursstarfsemi, sem
fram hefur farið i landinu undir
stjórn yfirmanna „fimmtu deild-
arinnar”, en þeir standa nálægt
kommúnistaflokknum. Telur
yfirlýsingin að „vegna skorts á
réttum undirbúningi hafi forvig-
ismenn þessarar áróðursstarf-
semi ekki virt nægilega menn-
ingarástandið þar sem þeir störf-
uðu, og stundum hafi starfsemin
brotið frekiega gegn siðum al-
mennings. Þessi áróðursstarf-
semi. sem byggðist stundum á
orðagjálfri gersneyddu allri
merkingu fyrir þá, sem það var
ætlað, gerði oftast tjón, þvi að
þessu fylgdu engar beinar að-
gerðir, sem gætu sannað fólki að
áformiö væri að bæta raunveru-
lega lifskjör þess”.
Um kosningarnar til Stjórn-
lagaþingsins 25. april 1975, segir
yfirlýsingin: „Framkvæmd kosn-
inga við þær aðstæður, sem fyrir
hendi voru, stuðlaði svo að þvi að
rugla almenning enn frekar um
þær leiðir, sem hann gæti notað til
að hafa eftirlit með rikisvaldinu.
(...) Það verður að viðurkenna að
herjahreyfingin ber þunga á-
byrgð með þvi að hafa lagt sóma
sinn við það að þessar kosningar
færu fram, þvi að þeir sem hafa
hag af kosningum af þessu tagi
hafa vel kunnað að notfæra sér
það. Dugleysi fjögurra bráða-
birgðastjórna er ekki aðeins af-
leiðing af gerræði kommúnista-
flokkkins, sem hefur reynt að
smeygja sér inn i stjórnkerfi rik-
isins og félagslega miðla, þvi að
sósialistaflokkurinh, alþýðu-
demókrataflokkurinn og
portúgalska lýðræðishreyfingin
sem áttu sæti i þessum stjórnum,
eiga sinn þátt ábyrgðarinnar, þótt
þeir reyni nú blygðunarlaust að
komast hjá henni. Ekki er við
öðru að búast af flokkunum til
hægri við sósíalistaflokkinn — að
stjórn hans sjálfs meðtalinni — en
þeir reyni að stöðva byltingarþró-
unina og snúa henni við til að
tryggja forréttindi efri hluta
borgarastéttarinnar og taum-
laust arðrán verkamanna”. (...)
Félagarnir úr Copcon gagnrýna
siðan harðlega „yfirlýsingu Melo
Antunes”, sem niu menn úr bylt-
ingarráðinu hafa undirritað:
„Það er ekki unnt að gera verka-
mönnum kleift að stjórna bylt-
ingarþróuninni né treysta þá
sigra, sem þegar hafa unnist,
með þvi að hafna i einu stefnu
sósialdemókrata á Vesturlönd-
um, ríkiskapitalisma, alþýðulýð-
ræði og sigrum verkamannastétt-
arinnar. Með þvi að gefa hægri
mönnum svigrúm til að spilla ár-
angri byltingarinnar, leiðir þessi
yfirlýsing til þess að þeir geti náð
valdi yfir henni, þótt þeir sem
undir hana skrifa séu sjálfir lýð-
ræðislega sinnaðir.
Engar tálvonir bundnar
við EBE
Sú efnahagsstefna sem felst i
þvi að treysta tengslin við lönd
Efnahagsbandalags Evrópu mun
einungis gera landið enn háðara á
sviði efnahagsmála, fjármála og
stjórnmála. Þvi þeir sem gerðu
sér einhverjar tálvonir um til-
gang EBE hljóta að hafa misst
þær algerlega nú eftir að skýrt
var frá siðustu skilyrðum banda-
lagsins fyrir efnahagsaðstoð við
Portúgal. Ef efla á einstaklings-
framtak með mikilli fjárfestingu
erlends fjármagns hefur það ein-
faldlega i för með sér að við glöt-
um sjálfstæði þjóðarinnar. Það er
ekki hægt að fela þetta með þvi að
segja að einnig þurfi áð versla
við lönd þriðja heimsins og lönd
Austur-Evrópu. Það er ekki hægt
að framkvæma til fulls frelsun
þeirra landsvæða, sem enn eru
undir portúgalskri stjórn og eru
einnig fórnarlömb kapitalistisks
arðráns, með þvi að opna upp á
gátt fyrir heimsvaldastefnunni.
Ekki er unnt að standa ofar
flokkum nema með þvi að taka
skýra afstöðu gegn hægri sinnuð-
um flokkum. Hvernig er hægt að
segja að áætlun sé vinstri sinnuð
ef hún sneiðir hjá þvi að fjalla um
hlutverk fjöldans og afneitar að-
gerðum framsveita hans?
Hvernig er hægt að „gagnrýna”
hraðann á þjóðnýtingunum? Er
kannski hægt að setja fram-
leiðslutækin i þjónustu fjöldans
með þvi að halda eignarrétti yfir
þeim i höndum borgarastéttar-
innar? Hvernig er hægt að hvetja
til samstöðu án þess að gera
greinarmun á arðræningjum og
arðrændum? (...) Það er söguleg
staðreynd að hægfara stjórn-
málamenn, sem vilja draga úr of-
beldi fasismans með þvi að hægja
ferðina og reyna málamiðlun,
verða fyrstu fórnarlömb fasism-
ans, svo framarlega, sem þeir
fara ekki sjálfir að kúga þann
fjölda, sem þeir ætluðu að
frelsa”.
Hverfanefndir
Þegar kemur að raunhæfum til-
lögum stingur yfirlýsing Copcon
upp á þvi að „komið sé á fót
skipulagi alþýðunnar með þvi að
stofna eða viðurkenna nefndir i
þorpum, verksmiðjum og hverf-
um, og séu þessar nefndir sá vett-
vangur þar sem verkamenn geta
tekið ákvarðanir til lausnar eigin
vandamála”. Yfirlýsingin krefst
„algers stuðnings við jarðrækt,
svo unnt sé að auka framleiðslu
matvæla sem fyrst, þvi að mat-
vælakaup erlendis nú eru ein
helsta orsök hallans i greiðslu-
jöfnuði landsins. (...) Hins vegar
verða portúgalar að binda endi á
það ástand hve háðir þeir eru
heimsvaldastefnunni, þvi að það
er ástæðan fyrir núverandi efna-
hagskreppu. (...). Til þess verður
að binda endi á afstöðu landsins
gagnvart EBE-þjóðunum, sem
beita portúgala efnahagsþving-
unum. (...) Þá getur land okkar
skipað sér i sveit með þjóðum
. þriðja heimsins og eflt sérstak-
lega samvinnuna við fornar ný-
lendur Portúgals á nýjum grund-
velli jafnaðar og bræðralags. En
einnig þarf að hafa viðskipta-
tengsl við allar þjóðir heims”.
Til þess að vinna á móti at-
vinnuleysinu stingur yfirlýsingin
upp á þvi að sköpuð sé aukin at-
vinna i landbúnaði og byggingar-
iðnaði. Hún mælir með þvi að
mjög verði dregið úr hámarks-
launum, en þau eru nú sem nem-
ur 250.000 isl. krónum á mánuði,
og einnig ákveðin hámarksleiga á
ibúðarhúsnæði. Höfundarnir gera
einnig ráð fyrir „félagslegri skip-
un lækninga og þjóðnýtingu lyfja-
iðnaðarins”. Þeir mæla með þvi
að öllum almenningi sé tryggð
grundvallarmenntun og
„menntaskólanám og háskóla-
nám verði háð hagsmunum vinn-
andi stétta”.
Svo mæla þeir með þvi að
nokkrar ráðstafanir verði gerðar
þegar ii stað til að bæta úr brýnum
vandamálum, t.d. vilja þeir
lækka verð á áburði, kaupa land-
búnaðarvörur á þvi verði sem
tryggi fátækum og meðalbændum
réttlátar tekjur, leysa sem skjót-
ast vandamál flóttamanna frá
Angólu, gera ráðstafanir til að
tryggja persónulegt öryggi
manna og eignarétt, og einnig
sjálfstæði blaða gagnvart stjórn-
málaflokkum.
Um vandamál pólitisks valds i
Portúgal segja höfundar yfirlýs-
ingarinnar að lokum, að „herja-
hreyfingin og öll þau stjórnmála-
samtök, sem eru raunverulega
byltingarsinnuð og berjast fyrir
þvi að valdið sé i höndum vinn-
andi stétta, eigi að fara með þetta
vald”. (...) „Þau eiga að stjórna
landinu þennan bráðabirgðatima
þangað til búið verði að koma á
fót Alþýðuþjóðþingi”.
Að lokum álita þeir sem undir
þessa yfirlýsingu skrifa að áætlun
þeirra sé „eina raunhæfa áætlun-
in, sem portúgalska þjóðin eigi
kost á til að skapa sósialiskt þjóð-
félag. Hún hafnar algerlega fas-
isma, stefnu vestrænna sósial-
demókrata, rikiskapitalisma, en
það eru allt ýmsar myndir arð-
ráns, sem hafna raunverulegri
frelsun vinnandi stétta”.
Þriðjudagur 26. ágúst 1975 ÞJÓÐVILJINN — StÐA 7
„Finna þarf lausn á
vanda, sem dreifing
valdsins skapar”
Þeir herforingjar sem
skrifa undir þessa yfirlýs-
ingu álíta að byltingarþró-
unin sem hófst í landinu 25.
apríl 1974 sé nú að komast
á úrslitastig. Nú er kominn
tími til að taka ákvarðanir,
og verður að velja úr þeim
kostum, sem fyrir hendi
eru, af einurð og í sam-
ræmi við framtíð landsins.
Sú stund er komin þegar
hver og einn verður að
skýra stjórnmálalega og
fengið stuðning alþýðunnar hefur
hún samt verið of hröð til að unnt
hafi verið að forðast klofningu i
menningar- og þjóðlifi landsins.
Þjóðfélags- og efnahagsskipun
smáborgarastéttarinnar hefur
leyst upp mjög fljótt án þess að
skapast hafi nýtt skipulag sem
gæti séð um stjórn framleiðslu-
eininga og viðskiptengsla og
tryggt lágmarkssiðgæði i sam-
skiptum allra portúgala.
Um leið hafa menn séð hvernig
skipun rikisins hefur leyst upp
jafnhliða þessu. Alls staðar hafa
svo komið upp skipulagslaus
form valdstjórnar, jafnvel innan
Mario Soares: Á sömu Hnu og Antunes.
hugmyndalega afstöðu
sína, og nauðsynlegt er að
binda endi á tvíræða af-
stöðu þeirra manna innan
og utan herjahreyfingar-
innar, sem reyna að rægja
ýmsa menn til að geta því
betur komið eigin hug-
myndum á framfæri.
Þeir herforingjar sem skrifa
undirþessa yfirlýsingu visa á bug
öllum þeim ásökunum um klofn-
ingsstarfsemi, sem notaðar eru
til að sverta þá og sumir vilja
jafnvel hafa að átyllu til að visa
þeim úr herjahreyfingunni. Þeir
afsala sér ekki þeim rétti sinum
til að gagnrýna, sem er orðin
skylda við föðurlandið á þessum
alvarlegu timum.
Herjahreyfingin varð til vegna
hugrekkis örfárra herforingja,
sem voru lýðræðissinnaðir and-
fasistar og staðráðnir i þvi að
binda endi á hina löngu nótt fas-
ismans og opna, ásamt allri
portúgölsku þjóðinni, nýja leið
friðar, framfara og lýðræðis, á
grundvelli stefnuskrár sem menn
samþykktu og virtu. Mönnum er
kunnugt hvernig voldug alþýðu-
hreyfing hefur gefið þeirri lýð-
ræðislegu byltingu sem hófst 25.
april 1974 nýjar viddir. Mönnum
er einnig kunnugt um það að eftir
kosningarnar til Stjórnlagaþings-
ins verður ekki lengur snúið aftur
af þeirri leið sem liggur til sósial-
ismans. (...)
Of hröö þróun
En þótt þróunin hafi eflst og
her jahreyfingarinnar. Ýmis
þjálfuð pólitisk samtök, sem vildu
ráða miðstöðvum valdsins, hafa
hagnýttsér þetta. Herjahreyfing-
in, sem var upphaflega ofar
stjórnmálflokkum, varð i æ rik-
ara mæli fangi stjórnmálatog-
streitu flokka og fjöldahreyfinga.
Loks leiddist hún til stuðnings við
ákveðna stjórnmálastefnu, sem
var hvorki i samræmi við upphaf-
lega köllun hennar né það hlut-
verk sem alþýða manna vildi að
hún hefði með höndum.
Þjóðin er djúpt slegin. Hún
finnur að þær miklu vonir, sem
herjahreyfingin skapaði, eru
sviknar.
Djúp, sem stöðugt breikkar,
skilur nú að hóp manna sem fylg-
ir ákveðinni byltingarstefnu en er
i mjög miklum minnihluta (fylgi
hans er einkum meðal alþýðu i
héruðunum umhverfis Lissabon
og Alentejo), og flesta aðra i
landinu. Allir þessir menn bregð-
ast illa við breytingum, sem fá-
mennir „framverðir byltingar-
innar” hafa þvingað i gegn en eru
ekki i samræmi við sögulegar, fé-
lagslegar og menningarlegar að-
stæður meðal þjóðarinnar.
t Angólu eigum við i höggi við
vandamál, sem er sennilega orðið
of viðamikið til þess að við fáum
við það ráðið. Þar breiðist smám
saman út allsherjar borgara-
styrjöld, sem gæti innan skamms
haft i för með sér hörmulegar af-
leiðingar bæði i Portúgal og
Angólu. Að minnsta kosti má
segja að framtið raunverulegrar
byltingar i Portúgal stafar mikil
hætta af þróun mála i Angólu,
(...).
Menn sneiða stöðugt hjá þvi að
fjalla um þessar hliðar þjóðlifs
okkar. Margir fjölmiðlar gera
þeim slælega skil, einkum þeir
sem hafa verið þjóðnýttir og eru
nú undir ströngu eftirliti stjórn-
málahópa.
Af þessum ástæðum neyðumst
við til að horfa upp á þá ömurlegu
og smánarlegu sjón að mikill
hluti almennings þarf að leita
upplýsinga um okkar land i
fréttasendingum erlendra út-
varpsstöðva.
Eins og þetta sé ekki þegar nóg,
þá er nú verið að undirbúa lög um
„rannsóknarnefnd” — hvers
vegna ekki að kalla það ritskoð-
unarnefnd? — sem yrði baráttu-
tæki gegn siðustu forvigismönn-
um frjálsra blaða i þessu landi.
Hafna kenningum
um „framverði"
Að áliti þeirra herforingja, sem
telja nú nauðsynlegt að taka af-
stöðu, er nauðsynlegt að skil-
greina eins nákvæmlega og auðið
er hina ýmsu handhafa stjórn-
málavalds, og þá sérstaklega
herjahreyfinguna. t þvi sambandi
vilja þeir leggja áherslu á eftir-
farandi atriði:
Þcý- hafna þvi að farið sé eftir
fyrirmynd Austur-Evrópurikj-
anna um sósialisma, en til þess
kæmi árciðanlega ef þeir stjórn-
málamenn fá að ráða ferðinni,
sem þrjóskast við að hatda að
„fámennir „framverðir” geti
gert bvltingu fyrir alla þjóðina.
(...)
Allir þeir menn, sem börðust
gegn fasismanum og halda nú á-
fram baráttu gegn nýjum mynd-
um einvaldsstjórnar i beinu
framhaldi af fyrri baráttu sinni,
hafna þvi skrifstofuveldi, sem
einkennir einvaldsstjórn.
Þessir herforingjar hafna þvi
einnig að farið sé eftir þjóðfélags-
fyrirmynd sósialdemókrata i
mörgum löndum Vestur-Evrópu.
Þeir telja að ekki sé unnt að leysa
aðalvandamál portúgalsks þjóð-
félags með þvi að byggja upp
hcfðbundin form þróaðs kapital-
isma i okkar landi.
Þessir herforingjar bcrjast fyr-
ir vinstri stefnuskrá sem gcrir
það kleift að byggja upp sósialiskt
þjóðfélag — þ.e.a.s. stéttlaust
þjóðfélag, þar scm arðrán er úr
sögunni — með þeim hraða sem
hæfir portúgölsku þjóðfélagi á
þann hátt aö breytingin gerist
smám saman og friðsamlega, án
nokkurrar upplausnar.
Þessu marki verður ekki náð
nema þvi aðeins að á móti kenn-
ingu leninismans um „framverði
• byltingarinnar”, sem vinni stefnu
sinni framgang með hörku og of-
beldi, komi önnur stefna og
traustur meirihluti stýðji þjóðar-
stefnu um þróun i átt til sósial-
isma.
Ekki er hægt að skilja þessa
mynd sósialisma frá stjórnmála-
legu lýðræði, og til þess að byggja
hann upp þarf að virða rétt
manna til flokksmyudunar og fá
aðstoð flokka sem geta stutt slika
stefnuskrá. Ejkki er heldur hægt
að skilja þcssa mynd sósialisma
frá grundvallarfrelsi og mann-
réttindum. (...)
Árás á aöalbækistöðvar
kommúnista i Famalicao.
Hreinir fasistar að verki.
Þessir herforingjar heyja bar-
áttu sina til þess að endurreisa
hina upphaflegu mynd herja-
hreyfingarinnar, sem naut ekki
einróma fylgis nema þann tima
sem hún kom fram sem sjálfstætt
pólitiskt afl.
Þannig er hægt að skýra það að
menn skuli almennt hafa fallist á
stefnuskrá hennar. Til þess að
leysa á réttan hátt þá alvarlegu
kreppu sem nú steðjar að landinu,
er alveg nauðsynlegt að herja-
hreyfingin taki að nýju sæti sitt
ofar flokkum og taki upp stefnu
sem sé ekki undir áhrifum ákveð-
inna flokka. A þann eina hátt get-
ur herjahreyfingin endurheimt
virðingu sina og gegnt þeirri
sögulegu köllun sinni að skera úr
um deilumál og vera hreyfiafl
byltingarþróunarinnar.
Nauðsynlegt cr að benda mönn-
um skarplega á þann fasistaanda
sem liggur að baki áætlana, sem
kallaðar eru sósíaliskar, en
myndu i raun leiða til einræðis
skrifstofuvcldis, sem beint væri
gegn skipulagslausum og mátt-
vana fjölda almennings.
Það cr einnig nauðsynlegt að
hafna kröftuglega stjórnleysi og
popúlisma, sem leiða óhjákvæmi-
lega til upplausnar rikisvaldsins
á því þróunarstigi þjóðfélagsins,
þegar slik upplausn gerir sér-
hverja stjórnarstefnu ófram-
kvæmanlega.
Vandamál dreifingar
valds
1 reynd þarf að finna einhverja
lausn á þvi vandamáli sem dreif-
ing „valdamiðstöðva” skapar. Ef
ekki er fyrir hendi eitthvert lág-
mark miðstjórnar verður stjórnin
stöðugt óljósari. Að lokum endar
hún á reki um ólgusjó tilviljana-
kenndra ákvarðana einhverrar
„fimmtu deildar”, einhverrar
ráðstefnu herjahreyfingarinnar,
einhverra hermannaþinga sem
kölluð verða saman „ad hoc” á ó
fyrirsjánlegan og dularfullan
hátt, nefnda, Byltingarráðs,
Oryggislögreglunnar Copcon,
verklýðsfélaga oþ.h. Hvaða svig-
rúm gæti stjórnin haft við slikar
kringumstæður? Hvaða vald gæti
Framhald á bls. 10
Ein miljón
og 250
þúsund
atvinnu-
lausir í
Bretlandi
LUNDCNUM 21/8 —Um 1.250.000
breskir verkamenn eru nú at-
vinnulausir, eða um 5.4 af
hundraði af öllu vinnuafli lands-
ins, og er þetta mesta atvinnu-
leysi þar i landi á öllu timabilinu
eftir síðari heimsstyrjöld.
Þó er ástandið i þessum efnum
enn verra i ýmsum öðrum vest-
rænum iðnaðarlöndum, til dæmis
eru átta af hundraði bandariskra
verkamanna nú atvinnulausir.
Það vekur sérstakar áhyggjur að
atvinnuleysið fer stöðugt vaxandi
i Bretlandi; þannig misstu um
162.000 verkamenn vinnuna þar I
siðastliðnum mánuði og um
218.000i mánuðinum þar á undan.
önnur vandræði i þjóðarbúskap
breta eru I samræmi við þetta;
þannig er verðbólgan þar nú 26%
á ársgrundvelli og stöðugur sam-
dráttur I iðnaðinum. í sjónvarps-
ræðu i gærkvöldi sagði Wilson
forsætisráðherra þjóð sinni að
erfiðir timar væru framundan og
bað landsmenn liðssinnis við þá
stefnu sina að launahækkanir fari
ekki upp úr sex sterlingspundum
á viku i næstu umferð. Stjórnin
hefur veitt tvær miljónir
sterlingspunda til áróðursher-
ferðar, sem hefur það markmið
að vekja athygli landsmanna á
efnahagsörðugleikunum.
1 atvinnumálunum hefur hallað
hraðar undan fæti en búist hafði
verið við, þvi að gert hafði verið
ráð fyrir að atvinnuleysingjar
yrðu ekki orðnir þetta margir
fyrr en i árslok. Reuter.
Mikil flóö
á Indlandi
NVJU DELHI — Um miljón
manna hefur orðið fyrir tjónum af
völdum flóðanna, sem geisa i
fylkinu Orissa i Austur-Indlandi,
og hafa sex menn látið lifið, en
fimmtfu fiskimanna er einnig
saknað eftir monsún-storm á
Bengal-flóa.
Flóðin stafa af miklum rigning-
um sem falla nú i Austur-Indlandi
eftir þurrkatima fyrir aðeins fá-
um dögum. Bæði járnbrauta- og
vegasamband hefur rofnað og
hafa björgunarmenn orðið að
nota báta og þyrlur til að dreifa
matvælum.
Haft var eftir starfsmönnum á
þessum slóðum að minnkað hefði
i helstu ám i dag en yfirborð
þeirra er þó enn fyrir ofan hættu-
markið.
Concorde
eða
Phantom?
Það hcfur kostað mikla erfið-
leika fyrir breta og frakka að
koma sér upp stöðutákninu
mikia: hljóðfráu þotunni Con-
corde. Eftir óskaplegan fjáraust-
ur i þetta ferliki kom i Ijós að
kaupendur reyndust sárafáir.
Nýlega skaut enn eitt vanda-
málið upp kollinum. Það kom
semsé i ljós að á fullri ferð i há-
loftunum litur þotan alveg eins út
á radarskermum og bandariska
orrustuþotan Phantom F-4. Þotan
hefur að undanförnu verið i til-
raunaflugi milli London og eyjar-
innar Bahrein i Persaflóa hefur
Framhald á bls. 10