Þjóðviljinn - 24.12.1975, Blaðsíða 5

Sextugur 27. desember
Miðvikudagur 24. desember 1975. ÞJÓÐVILJINN — SÍÐA 5
Gísli
Benediktsson
Brekku, Reyðarfirði
Það er ævinlega erfitt að gera
upp á milli manna, og þó einkum,
ef um er að ræða frændur og vini.
En ekki hika ég við að telja Gisla
frænda minn frænda bestan, enda
eru öll okkar kynni þann veg frá
fyrstu bernskudögum til þessa
dags, er hann nú stendur á sex-
tugu. Þvi hlýt ég að senda honum
litla afmæliskveðju i Þjóðviljan-
um, þó sannarlega ætti hann betri
kveðju skilið.
Ég veit, að undir þá kveðju
munu margir taka, svo vinsæll
sem hann er fyrir sakir greiðvikni
sinnar og hjálpfýsi og þá ekki sið-
ur vegna hins ljúfa og glettna við-
móts sins.
Kannski eru bernsku- og æsku-
árin minnisstæðust alla tið. Og
sannarlega var Gisli mér góður,
þegar ég var drengur, þá var svo
sem jafnan siðar gott til hans að
leita. Ég varð snemma elskur að
honum og ekki spillti það, að við
áttum það sameiginlegt að hafa
yndi af sauðkindinni, og aldrei
þreyttist Gisli á óendanlegum
þulum minum um kosti þessarar
eða hinnar ærinnar, sem ég hafði
mest dálæti á þá stundina. Með
honum fór ég i fjárhúsin og stund-
um upp i Sellönd að leita kinda og
i fylgd hans var gott að kynnast
þeim töfraheimi, sem þar var
fólginn, sem mér hefur jafnan
r'eynst gott að hverfa til i hugan-
um i erli borgarlifsins.
Þá sagði hann mér ýmsar sögur
að norðan og eins úr nágrenninu,
en bæði ég hann aö segja mér frá
bernskuárum sinum, vék hann
talinu að öðru eða sagði mér
hressilega gamansögu i þess stað.
Þetta skildi ég siðar, þegar
mamma var að segja mér frá
bernsku og æsku þeirra systkin-
anna, ótrúlegri vinnuþrælkun og
harðýögi, sem ekki sist kom hart
niður á Gisla, sem aidrei kvartaði
eða hlifði sér. Þau þrældóms-
merki bernskunnar ber hann ævi-
langt.
En á hinn innri mann setti það
engin greirtanleg merki, ljúflyndi
og glettni er einkenni, sem hafa
ætið lylgt honum. Gisli er hraust-
menni með afbrigðum, og oft hef-
ur mér fundist, sem hann kynni
ekki aö hræðast.
Enga veit ég öruggari og fót-
vissari á fjallaslóðum, ekki sist i
klettum, þar sem hann hefur með
áræði sinu og hreysti bjargað
margri kindinni frá hungur-
dauða. Þrælkun bernsku- og
æskuára fékk hvergi bugað kjark
hans og skap.
Hann er eðlisgreindur maður
og fylgist vel með, einkum er á-
hugi hans bundinn kjaramálum
hins vinnandi manns. Sjálfur er
hann dæmigerður fulltrúi is-
lenska erfiðismannsins, hörðum
höndum hefur hann háð sina lifs-
baráttu, en kvartar hvergi.
Hugleiknast mun honum hafa
verið starf bóndans og vel hefði
hann sómt sér á kostarikri jörð,
eigandi úrval kinda. Hann stund-
aði enda búskap lengi en hefur
um árabil unnið við fiskverkun,
nú alllengi sem verkstjóri. Hann
er sannarlega maður iðjusemi og
dugnaðar, að hverju sem hann
gengur.
En sá eðlisþáttur hans, sem þó
er hvað rikastur er hin einstæða
greiðvikni hans og hjálpfýsi við
náungann. Hvenær sem til hans
er leitað og af hverjum, hvernig
sem á stendur, þá er brugðið við
og ekki um það hirt, þó ofan á
langan og erfiðan vinnudag sé
bætt nokkrum vinnustundum i
viðbót.
Þar hefi ég og min fjölskylda
notið góðs af óteljandi sinnum og
verður seint fullþakkað.
Eða þá þessi glitrandi spaug-
semi og glettni, þrátt fyrir þreytu
og sárar þrautir, sem fylgt hafa
honum frá bernsku. Þar er ekki
beiskjan eða illviljinn i öndvegi
öðru nær.
Skapmikill er hann þó og þá
helst kemur það fram, ef rætt er
um kjör alþýðunnar i þessu landi,
þá er oft gaman að hlýða á kjarn-
yrt svör heitrar baráttulundar,
sem aldrei heiur beygt sig fyrir
oki eriiðisins. Það er þvi ekki að
ófyrirsynju, að Gisli hefur nú á
annan áratug verið i stjórn
Verkalýðsfélags Reyðarf jarðar-
hrepps og lengst varaformaður
þess íélags.
Ég veit, aö nú er Gisla farið aö
oibjóða allt þetta skraf i „strákn-
um ", en vita má hann það, að hér
er ekkert ofsagt.
Ég ætla hér ekki að rekja ævi-
íeril hans en fæddur er hann árið
1915, 27. desember á Mosfelli i
Svinavatnshreppi i Húnavatns-
sýlsu. sonur hjónanna Guðrúnar
Fr. Þorláksdóttur og Benedikts
Helgasonar bónda þar. Barnung-
ur fór hann að heiman, þvi mörg
voru börnin og efnin smá, énda
faðir hans heilsuyeill. Ég hef áður
vikið að áhrifum þessa, en til
Austurlands kemur hann árið
1933 til systur sinnar og manns
hennar aö Seljateigi i Reyðar-
lirði. Gisli festir ráð sitt 1938 og á
Reyðaríirði hefur heimili hans
verið siðan. Eiginkona hans var
sú ágæta kona Guðrún Elisadóttir
lrá Reyðarfirði. Gunna, eins og
hún var ætið kölluð, var mér eink-
ar kær, til hennar kom ég barn
sem íullorðinn og ætið var þar
best að koma. Húsmóðir var hún
hin ágætasta, gestrisni hennar
var viö brugðið og margt kær-
leiksverkið vann hún gagnvart
þeim, sem minnst máttu sin.
Hún var sivinnandi eljukona,
verklagin hið besta, hún stundaöi
talsvert saumaskap, þrátt fyrir
litla tilsögn og við hrifuna var hún
forkur dugleg, þó ekki væri hún
há i loltinu. Hjónaband þeirra
varð báðum til gæfu, en þar dró of
skjótt ský fyrir sólu. Gunna and-
aðist vorið 1964 úr þeim skæða
sjúkdómi, sem læknavisindin
standa enn ráðþrota gegn. Um
þessa dýrðarkonu á ég margar
minar björtustu minningar, ylj-
aðar heitri þökk.
Viðfráfall hennar var mikill og
sár harmur kveðinn að Gisla
frænda minum, en hann tók hon-
um með sinni óbifanlegu karl-
mennsku.
Þeim hafði ekki orðið barna
auðið, en fósturson tóku þau, sem
varð sannkallaður ljósgeisli i lifi
þeirra. Þórir býr enn með föður
sinum, hann er efnismaður hinn
mesti og m.a. er hann einhver
fjölhæfasti leikari austanlands.
Gisli er þvi ekki einn, hann á
lika gnótt góðra vina og kunn-
ingja, sem munu i dag samfagna
honum með þennan áfanga á ævi
sinni. Við i fjölskyldunni sendum
honum hjartanlegar hamingju-
óskir með einlægri þökk fyrir allt
á liðnum árum.
Megi gæfan l'ylgja þér áfram á
æviveg og komandi ár færa þér
birtu og yl, svo sem þú best átt
skilið.
Helgi Seljan.
Sendum öllum okkar félagsmönnum og
fjölskyldum þeirra okkar
bestu jóla- og nýársóskir
Stjórn Félags
framreiðslumanna
JÓLIN,
hátíö friðar og Ijóss
f ara í hönd. En að þeim loknum blasir kaldur veruleikinn við.
Framundan er erfið og mikilvæg kjarabarátta. Samningar nær allra
félagsmanna ASI eru lausir um næstu áramót Höfuðkrafan er stöðvun
verðbólguvaxtar. Reynslan kennir okkur, að án þess að ráðist sé að rót-
um meinsins, verður ekki um varanlegar kjarabætur að ræða. Nú þarf
órofa samstöðu launþega gagnvart rfkisvaldi og atvinnurekendum. Al-
þýðusambandið hvetur alla félaga sina til að standa saman og sýna ein-
hug um þær ákvarðanir, sem teknar kunna að verða um verkfalls-
heimildir og boðanir, ef á þarf að halda.
Eining er af I. Gerum það að boðskap jólanna i ár.
Gleðilega hátíð,
Alþýðusamband ísiands
, rS'
gamlárskvöld
hjá okkur
Núeru útsölustaðirnir:
Reykjavík- Kópavogur ■ Garðahreppur
Suðurnes- ísafjörður- Blönduós
Akureyri -Vestmannaeyjar og Hveragerði
Flugeldamarkaðir |+J Hjálparsveita skáta