Þjóðviljinn - 20.07.1976, Síða 2

2 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN Þriðjudagur 20. júll 1976.
0
ÖQfltP
Skrifið
eða
hringið.
Sími: 17500

'
't -
-1
.
. . ju-' ‘C?W,, . -f'' •

Hp,
•— .Ufcu '*£0b': '•
Hvaö skvldi þurrkurinn endast?
•: ■' •;

®>í
iíSÍÍPx^^áiiííííSÍ-.vts^f
;A: *:tii*í*'..;■• ■ - 'r**Á?v.:-> -.SSj ,
Vegagerð við manna-
bústaði eða Borgar-
fjarðarbrýr?
Stundum flytja
fjölmiðlar fregnir, sem
koma blóðinu á veru-
lega hreyfingu. Til
dæmis hækkar blóð-
þrýstingur undirritaðs
ævinlega um fáein stig
þegar hann heyrir
fréttir af framkvæmd-
um við Borgarfjarð-
arbrúna.
Meðal annara blóð-
þrýstingshækkandi
framkvæmda, sem
staðið hafa yfir undan-
farin misseri, eru
ýmsar hraðbrautar-
l

Heyskapur og afmœli
— Sprettutið hefur verið hér
alveg einstaklega gtíð, enda
komið kafgras og af þeim
sökum vart mikið lengur neitt
undanfæri á að hefja slátt af
fullum krafti ef taðan á ekki að
spretta úr sér og tréna, sagði
Margrét á Neistastöðum, er
blaðamaður Þjóðviljans náði
tali af henni á þriðjudags-
morgun.
— En svo hagstætt sem
veðrið hefur verið fyrir gras-
vöxtinn hefur það að sama skapi
verið óhentugt til heyskapar.
Tveir þurrkdagar komu nú um
helgina, en siðan hefur rignt.
Flestir eru samt byrjaðir að slá.
Ogtil eru þeir, sem búnir eru að
þurrka eitthvaö og ná inn i
Menn halda sig við
heimilið
— Maður fer nú ekki mikið út
af heimilinu þessa dagana og
fylgist þvi litið með þvi hvað
annarsstaðar gerist sagöi Guð-
mundur Þorsteinsson á Skálpa-
stöðum I Lundareykjadal við
blaðið á þriðjudaginn var.
— Ég held nú samt að óhætt
sé að segja, að flestallir a.m.k.
séu byrjaðir að slá þótt menn
séu misjafnlega vel á veg
komnir og varla neinir búnir að
slá mjög mikið. Þeir bændur,
sem hafa margt sauðfé, eru
kannski eitthvaö seinna á ferö
með slátt, þvi hvorttveggja er,
að þeir eru nokkuð lengi fram-
eftir vorinu með fé á túnum og
svo tefjast þeir við rúning og
flutning á fé i afrétt.
Siöasta vika var sæmilega góð
til heyskapar. Misjafnt er hvaö
bændur eru búnir að hirða mikið
en þó engir verulegt heymagn,
að þvi er ég best veit. Margir
bændur hafa komið sér upp súg-
þurrkun, en þó ekki allir, og
flestir verka eitthvað af votheyi,
Segja má, að tiðarfar hafi
veriö hér ágætt allt frá páskum.
Sauðburður gekk áfallalítiö og
fénaöarhöld voru yfirleitt góð.
—mhg.
hlöður, en ekki er það i miklum
mæli. Súgþurrkun heys er hér
mjög almenn, en best er auö-
vitað að þurrka heyið eitthvað
úti áður en það er sett i súg-
þurrkunina. Margir eru með
einhverja votheysverkun en i
misjafnlega stórum stll. Othagi
er mjög vel sprottinn og er
mikill munur á þvi nú eða i
fyrra.
Ungmennafélagið Vaka hér i
Villingaholtshreppi mintist 40
ára aímælis sins nú um helgina
með fjölmennu hófi i félags-
heimilinu Þjórsárveri. Fóru ]
þar fram ræðuhöld, leiksýning,
upplestur og dans og skemmtu
menn sér hið besta. I tilefni af
afmælinu bárust félaginu góðar
gjafir og árnaðaróskir.
Ungmennafélagið Vaka hefur
á 40 ára ferli sinum veriö
ágætur félagsskapur og at-
hafnasamur og átt rikan þátt i
að móta menningar- og félagslif
þessarar sveitar. Vonandi
verður svo enn um langan
aldur. ( —mhg.
lagningar, Peninga-
gjáin Mikla i Kópavogi
og Gjábakkavegurinn,
sem var lagður til að
nota yfir eina helgi i
hitteðfyrra.
Mörg verkefni i vegamálum
biða óleyst. Mikilvægast þeirra
er gerð rykbundinna gatna I
þorpum og kaupstöðum. Síðan
einkabilaeignin komst i al-
gleyming eru gatnamálin orðin
yfirþyrmandi vandamál i öllum
smábæjum og þorpum landsins.
Framkvæmdastofnunin hefur
látiö semja áætlun um gerö
gatna með föstu slitlagi I öllu
þéttbýli á landinu. Gert er ráð
fyrir að sú framkvæmd kosti um
6000 milj. kr., miðað við verðlag
i ársbyrjun 1975.Áform eru uppi
um að reyna að ljúka þessu
verkefni á svo sem 10 árum, en
vonlítið að það takist að óbreytt-
um tekjustofnum og lánsmögu-
leikum sveitarfélaganna.
1 áætlun Framkvæmdastofii-
unar segir orðrétt:
„Framkvæmd þessa átaks
hefur margháttaða þýöingu fýr-
ir ibúa og atvinnulif byggðar-
laganna, fyrir hollustuhætti I
framleiðslu matvæla og i lifi
fólksins almennt, þægindi og
þrifnaö utan húss og innan og
fyrir menningarástand, félags-
líf og þjónustu. Sem slikt hefur
þetta væntanlega átak veiga-
mikla þýðingu fyrir byggöa-
þróun”.
Undir þetta geta allir tekið.
Auövelt væri að útmála með
miklu sterkari oröum hvilikt
böl, — ég endurtek, —hvilikt böl
það er, aö búa við ryk, for og
aðra mengun frá sóöalegum
götum árum og áratugum sam-
an, jafnvel alla ævina.
Hvort ætli húsmæður I
þorpum og smábæjum iandsins
telji nauösynlegra, brú yfir
Borgarfjörð eöa þrifalega götu
viö húsiö, sem þær búa i?
Hverju ætli bileigendur á
sömu stöðum mundu svara, ef
þeir væru beðnir að velja um
almennilega götu til að aka eftir
mestallt áriö, þegar þeir eru
heima hjá sér, eða hraðbrautar-
spotta og 15-20 km. styttingu á
leiöinni til Reykjavikur?
Og hvað um vesalings fót-
gangendurna, sem oftast ganga
annað hvort i for eða rykmekki
um þorpið sitt? Hverju mundu
þeir svara svipaðri spurningu?
Hvaö mundu heilbrigöisyfir-
völd úrskurða, ef þau mættu
ráöa hvort nokkrum hundruðum
milj. væri variö til gerðrar ryk-
lausra gatna eða hellt i mont-
framkvæmdir eins og Kópa-
vogsgjána og Gjábakkaveginn?
Hver yrðu svör allrahæst-
virtra kana, sem kaupa stærsta
hlutann af fiskinum frá þessum
krummavikum og eru okkar
forsjá, fyrirmynd og ráðgjafar
á flestum sviðum, auk þess sem
þeir vernda okkur fyrir rúss-
um, ef þeir væru spuröir, hvort
mundi gera fiskinn aö girnilegri
söluvöru, Borgarfjarðarbrú eða
snyrtilegir útgerðar- og fisk-
vinnslubæir?
Gerö gatna með föstu slitlagi I
öllum þéttbýlisstööum i kjör-
dæmi Halldórs E. Sigurössonar
kostar ca. helming þess, sem
Borgarf jarðarbrúin kostar.
Varanlegar götur I öllum þétt-
býlisstöðum á Norðurlandi
kosta svipað og brúin.
Trúlega er hægt aö ljúka gerð
varanlegra gatna i öllu þéttbýli
lansins á 2-3 árum, ef vel er að
verki staðið.En það verður ekki
gert nema almenningur og
sveitarstjórnir knýi miklu fast-
ar á en gert hefur veriö og
heimti af þingmönnum og ráö-
herrum að þeir hætti aö láta
sem þetta sé þeim óviðkomandi.
Að öðrum kosti verða Borgar-
fjarðarbrýr, Peningagjár, Gjá-
bakkaframkvæmdir og lagning
hraðbrauta kringum Reykjavik
forgangsframkvæmdir I vega-
málum hér eftir sem hingað til
og háttvirtir kjósendur annarra
þéttbýlisstaöa, mega vaöa for-
ina og rykið a.mJc. næstu 10-20
ár.
Hvort yrði fleira fólki til dag-
legra þæginda, ánægju, heilsu-
bótar og almennrar velferðar
Borgarfjarðarbrú eða varan-
legar götur i öllum bæjum og
þorpum norðanlands eða aust-
anlands; Kópavogsgjá eða mal-
bikaðar götur i öllum þorpum á
Suðurlandi, (eða bara i ibúöa-
hverfunum i Kópavogi); Gjá-
bakkavegur eða ryklaus gatna-
kerfi i Borgarnesi eða Þórs-
höfn?
Ekki ætla ég aðhafa íframmi
þá frekju að heimta að hætt
veröi við Borgarfjaröarbrúna
og hraðbrautimar nú á stund-
inni og okkur þorpurum og
dreifbýlislýð gefnir miljarð-
arnir, sem þetta mun kosta, til
aö útrýma svaðinu á götunum
hjá okkur. Ég ber aöeins fram
þá bón, allraauðmjúklegast, að
stjórnvöld taki til endurmats
þarfirnar I vegamálum með
hliðsjón af mannlegum þörfum,
sem ekki verða mældar meö
tölvu og reiknistokk.
Niðurstaða sliks mats Wýtur
að veröa sú, aö lagning vega
meö föstu slitlagi við manna-
bústaði sé nauösynlegri en gerð
ýmissa hraöbrautarspotta og
montframkvæmda, jafnvel, að
fresta mætti um fáein ár ein-
hverjum af áætluöum virkjun-
um þeirra vegna.
Ef vilji er fyrir hendi er auð-
velt að finna ráð til að ljúka
þessu aðkallandi verkefni á ör~
fáum árum, láta minna aðkali-
andi verkefni biða, en lána
sveitarfélögunum I þess stað
þær fúlgur, sem þau vantar til
að fullgera götur sinar.
Rikið hefur lagt fram fé til
Reykjanesvegar, Selfossvegar
og fleiri vega, sem i rauninni
eru ekkert annaö en aöalgötur
um þéttbýlissvæðið á Suö-
vesturlandi. Þetta voru góðar
og þarfar framkvæmdir, sem
sistskulu taldar eftir, en er ekki
sanngjarnt að ætlast til þess, að
önnur þéttbýlissvæði fái ein-
hverja teljandi aðstoö viö gerð
varanlegra gatna áður en meira
veröur gert i þessum eina lands-
hluta?
Siglufirði, 2. júli 1976,
Benedikt Sigurðsson.