Þjóðviljinn - 26.07.1979, Blaðsíða 4

4 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Fimmtudagur 26. júll 1979.
DIODVIIIINN
Málgagn sósialisma, verkalýðs-
hreyfingar og þjóðfrelsis
Otgefandi: Otgáfufélag ÞjóBviljans
Kramkvæmdastjóri: Eiöur Bergmann
Ritstjórar: Arni Bergmann, Einar Karl Haraldsson.
Fréttastjóri: Vilborg Harbardóttir
Umsjónarmaöur Sunnudagsbiaös: Ingólfur fvlargeirsson.
Rekstrarstjóri: Olfar Þormóösson
Auglýsingastjóri: R'únar Skarphéöinsson
Afgreiöslustjóri: Filip W. Franksson
Blaöamenn: Alfheiöur Ingadóttir, Einar Orn Stefánsson, Guöjón
Friöriksson, Ingibjörg Haraldsdóttir, Magnús H. Gislason, Sigurdór
Sigurdórsson.
Erlendar fréttir: Halldór Guömundsson. tþróttafréttamaöur:
Ingólfur Hannesson.
Ljósmyndir: Einar Karlsson, Leifur Rögnvaldsson.
Otlit og hönnun: Guðjón Sveinbjörnsson, Sævar Gúöbjörnsson.
Ilandrita- og prófarkalestur: Andrea Jónsdóttir, Elias Mar.
Safnvöröur: Eyjólfur Arnason
Auglýsingar: Sigríöur Hanna Sigurbjörnsdóttir, Þorgeir Olafsson.
Skrifstofa: Guörún Guövaröardóttir, Jón Asgeir Sigurösson.
AfgreiösIa:Guömundur Steinsson, Kristln Pétursdóttir.
Sfmavarsla: Olöf Halldórsdóttir, Sigrlöur Kristjánsdóttir.
Bflstjóri: Sigrún Báröardóttir
Húsmóöir: Jóna Siguröardóttir
Pökkun: Anney B. Sveinsdóttir, Halla Pálsdóttir, Karen Jónsdóttir.
Otkeyrsla: Sölvi Magnússon, Rafn Gúömundsson.
Ritstjórn, afgreiösla og auglýsingar: Siðumúla 6, Reykjavlk, slmi 8 13 33.
Prentun: Blaöaprent hf.
Rannsóknarœfingar
um orkumálin
• Enginn maður tekur sér oftar í munn hið vinsæla orð
rannsóknarblaðamennska en Jónas Kristjánsson. Hann
gæti sem best tekið sér í munn vígorð á við þetta: rann-
sóknarblaðamennska upp á hvern dag kemur þjóðar-
heilsunni í lag.
# Nú er það svo, að ofangreind tegund blaðamennsku
gerir strangar kröfur til blaðamanns um nákvæmni,
próf un á heimildum og f ullyrðingum og vinnubrögð yf ir
höf uð. Og þar með er Dagblaðsritstjórinn kominn í mik-
inn vanda með þetta eftirlæti sitt.
• Fróðlegtdæmi blasti við um daginn, þegar ritstjórinn
skrifaði í blað sitt leiðara um „Orkukreppu eða greind-
arkreppu?" Hann sýnir þar drjúgan áhuga á því að
koma í skömm sem allra flestum: ráðherrum, embætt-
ismönnum og stjórnarandstöðu, þeir sýnast allir vera í
„greindarkreppu" í orkumálum, þeir eru heimskir og
skammsýnir og maður heyrir að baki eins og enduróm
af fornum texta: Drottinn ég þakka þér að ég er ekki
eins og þessir tollheimtumenn....
# Ásakanir þessar eru kynleg blanda, sumt er rétt í
þeim, annað alrangt. Jónas Kristjánsson hneykslast á
því, að neitað hafi verið að fella niður aðflutningsgjöld
af rafbíl í tilraunaskyni. Hann er of seinn með hneyksl-
unina — það er búið að fella gjöld þessi niður. Hann
hneykslast einnig á því, að landsfeður taki ekki á hinum
stóra sínum í því að undirbúa f ramleiðslu innlends elds-
neytis og minnir á nokkra ágæta vísindamenn. Enn er
ritstjórinn seinheppinn: orkuráðherra hefur sýnt þess-
um málum mikinn áhuga og er búinn að skipa nefnd til
að gera rannsóknaráætlun um framleiðslu a' eldsneyti
hérlendis.
• Stærstu skeytin vill ritstjórinn reyndar senda orku-
ráðherra fyrir að hann hafi frestað virkjun Hrauneyj-
arfoss. Gg enn er rannsóknaritstjórinn úti að aka eins og
það heitír. Hið rétta er, eins og löngu er fram komið, að
vegna f járhagslegra erfiðleika ríkisins mæltist iðnaðar-
ráðuneytið í fyrrahaust til endurskoðunar á fram-
kvæmdaáætlun um Hrauneyjarfossvirkjun. Stjórn
Landsvirkjunar féllst á slíka endurskoðun, sem þýðir
tilfærslu á framkvæmdum milli ára og þar með minni
f járfestingar í þessari virkjun á árinu 1979 — en alls ekki
frestun á gangsetningu fyrstu vélasamstæðu virkjunar-
innar.
• Vel á minnst: fyrirhyggja. Það neitar því að sjálf-
sögðu enginn, að við (slendingar eigum mikla orku ónot-
aða og að við þurf um að halda áf ram miklum virkjunar-
framkvæmdum. Nú um stundir er það að sjálfsögðu
mest nauðsyn aðf lýta einmitt þeim orkuf ramkvæmdum
sem skera sem allra mest niður notkun innflutts elds-
neytis. En að því er varðar virkjun vatnsaf Is til stóriðju
þá skulum við minnast þess, að við höf um þegar brennt
okkur illa á óðagoti þeirra manna sem gleyptu hinn
óhagstæða álverssamning á sínum tíma —vegna þess að
þá var því á lofti haldið sem sönnum f ræðum, að nú væri
hver síðastur að koma vatnsorku í eitthvað verð.
# Hvað sem því líður: Jónas Kristjánsson heldur
áfram hinum sérstæðu rannsóknaræfingum sínum í
orkumálum í fyrradag. Þar finnur hann þau merkilegu
tengsli, að breytingar á eignarhluta Reykjavíkurborgar í
Landsvirkjun baki borgarbúum hættu a" rafmagns-
skömmtun á komandi vetri. Var þó mjög skýrt tekið
fram í sama tölublaði málgagns ritstjórans, að hætta á
rafmagnsskorti stafaði, sem áður, blátt áfram af þeim
dyntum í veðurfari sem leiða til þess að vatnsborð í Þór-
isvatni er mjög lágt.
# Nú mætti af góðvild segja sem svo um viðleitni rit-
stjórans, að honum sé nokkur vorkunn, enginn ætlist til
dæmis til þess af balletgagnrýnanda, að hann kunni
sjálf ur aðdansa Dauða svansins. En þaðer að sönnu lág-
markskrafa að slikur gagnrýnir hafi áttað sig á því
hvort dansarinn missteig sig eða ekki.
- áb
,Menntun
í molum”
# segir Guðmundur Gilsson f tónlistardí
útvarpsins um þá, sem ekki hiusta
lassikina
Forheimskan
lagalausna
Rekstur rikisútvarpsins hefur
verið nokkuö i fréttum á þessu
ári. Forkólfar þeirrar stofnun-
ar börmuðu sér mikiö yfir þvi aö
þeir fengu ekki aö hækka af-
notagjöld sem skyldi og kváöust
ekki geta haldiö uppi starfsemi
fyrir þann litla skilding sem
þeim væri ætlaöur. Ekki hefur
oröiö vart viö verri dagskrá i út-
varpi siöan, en reyndar ekki
betri dagskrá heldur.
Nú hefur veriö skipuö nefnd til
aö fara i saumana á starfsemi
stofnunarinnar og þvi er bara aö
biöa og sjá hvaöa niöurstöður
sú nefnd kemur meö.
En nýlega birtist hlustenda-
könnun, framkvæmd af fyrir-
■ Mannvitsþættir Hannesar
■ Hólmsteins nutu litlu meiri vin-
J sælda en klassiska tónlistin, þó
g ástæöurnar séu vafalaust ekki
I þær sömu.
■
Itækinu Hagvangi fyrir Útvarp-
iö, og kom þar margt merkilegt
J[ i ljós. Þar fékkst m.a. staöfest
I aö mjög litiö og jafnvel ekkert
■ er hlustaö á klassiska tónlist i
I útvarpinu (enda er sú niður-
Z staöa sjálfgefin þvi engir unn-
Iendur klassiskrar tónlistar
brúka þá músik sem „lögin viö
Z vinnuna” en þannig sendir tón-
I listardeildin hana m.a. út).
■ Aö sjálfsögöu eiga forkólfar
| hinnar mislukkuöu tónlistar-
■ deildar erfitt meö aö skýra
■ könnun þessa en i Timanum
J gerir Guömundur Gilsson i
Itónlistardeild þó tilraun til þess.
Aö hans mati er skýringin sú aö
■ lýöurinn sem á aö taka viö tón-
| listinni er ekki nægilega
■ menntaöur og kann þvi ekki aö
I meta þaö sem aö honum er rétt.
J Sökin á litlum vinsældum efnis
Ifrá tónlistardeild er þvi ekki
deildinni aö kenna heldur þeim
Z sem viö taka, eöa eigum viö
I heldur aö segja ekki vilja viö
j taka.
I Vinsœldir
i Hannesar
! Hlustendakönnunin leiddi
| einnig i ljós aö góökunningi
■ blaösins okkar Hannes Hólm-
| steinn Gissurarson er litlu vin-
■ sælli en klassiska tónlistin, á
■ þætti hans er einna minnst
2 hlustaö af öllu efni I útvarpinu.
IEn þá kemur upp vandamál
meö afsökun fyrir litlum vin-
■ sældum, þvi ekki er hægt aö
| ætla aö menn hlusti frekar á
■ Hannes ef þeir hafa góöa
menntun, þvert á móti. Ætli
m Hannes veröi ekki aö koma meö
Iskýringu þvert ofan i tónlistar-
deildina og segja að hlustendur
■ séu allt of helviti menntaöir til
| aö kunna aö meta tros þaö sem
■ hann ber á borö.
L
Eins og aö
kaupa bíl
Þaö er mikið undan þvi kvart-
aö hve erfitt það sé aö reka
fyrirtæki á íslandi og hve erfitt
sé að fjárfesta i framleiöslu-
tækjum. 1 Þjóöviljanum i gær er
hinsvegar viðtal viö útgeröar-
mann i Hafnarfiröi sem keypti
sér togara án lána frá Fisk-
veiöasjóði. Er hann var um þaö
spuröur hvort ekki væri erfitt aö
snara út fyrir togara kvaö hann
nei viö: — Þetta er eins og aö
kaupa bil —.
Þorvaldur Guömundsson i
Sild og fisk, sem er næst tekju-
skattshæsti einstaklingur 1
Reykjavik þetta árið, hefur haft
tæpar 80 miljónir i hagnaö, er
ekki á þvi aö þaö sé erfitt aö
reka fyrirtæki:
,,Ég get vel trúaö þessu, ég
held mitt bókhald og vissi þetta
fyrirfram. Þaö er enginn vandi
aö reka fyrirtæki vel og þá kem-
ur þetta svona út. Hiö opinbera
gæti gert hið sama. Þetta er eins
og vant er.” — segir Þorvaldur i
samtali viö Dagblaöiö. En úr
þvö þaö er „eins og aö kaupa
bfl”aö fá sér skuttogara og þaö
er „enginn vandi aö reka fyrir-
tæki vel” þá gerast oss enn
óskiljanlegri vandræöi islensks
atvinnurekstrar. Nema þá aö
ofangreindir séu ekki allir þar
sem þeir eru séöir.
Vinstri
skattastefna
En úr þvi skattarnir eru nú aö
koma inn á borö skattgreiöenda
er ekki úr vegi aö minna á aö
þaö hefur jafnan verið á stefnu-
skrá sósialista aö skattlagning á
fyrirtæki skuli aukin, aö skatt-
lagning á eignir skuli aukin og
aö skattar á hátekjur skuli einn-
ig auknir. Allt þetta er að finna I
skattskrám þeim sem nú eru aö
koma út.
Þannig hækkuðu álögð gjöld á
fyrirtæki um 100% i Reykjanes-
umdæmi en um 68% hjá ein-
staklingum. Mörgum þykir nú
nóg um að skattar einstaklinga
skuli hækka um 68%, eða meira
en veröbólgunni nemur, en þá er
þess að gæta aö nýju 50% skatt-
þrepi hefur veriö bætt viö, þann-
ig aö skatthækkunin hefur eink-
um bitnað á hátekjufólki. Auk
þess hefur með sköttum veriö
aflaö fjár til aö standa undir
niöurgreiöslum sem einkum
koma barnafjölskyldum til
góöa.
Þá er þess einnig aö geta aö
eignaskattar bæöi hjá fyrirtækj-
um og einstaklingum hækka
meira en nokkrir aðrir skattar.
Þannig hækkuöu eignaskattar
fyrirtækja á Reykjanesi um
181%, þ.e. þeir þrefölduöust.
Þvi má nokkurnveginn full-
yröa að skattastefna núverandi
rikisstjórnar hefur einkum
komið láglaunafólki til góða, en
hefur verið á kostnaö atvinnu-
rekstrar, eignamanna og há-
tekjufólks. Semsé^ mjög verj-
andi stefna frá sósialiskum
sjónarhóli.
eng
Þaö er enginn vandi aö reka
fyrirtæki vel — segir Þorvaldur
i Sild og fisk — Þeim boöskap er
hér meö komiö á framfæri viö
barlómskónga Vinnuveitenda-
sambandsins.