Þjóðviljinn - 26.07.1979, Blaðsíða 6

6 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN Fimmtudagur 26. júll 1979.
HALLVEIG THORLACIUS:
Nokkur orð um manninn
„með vindilinn í trantinum”
I gær var veriö aö spila Rauð-
sokkaplötuna i útvarpinu og
mikiö finnst mér hún nú vel
lukkuð hjá stelpunum. Ég var
aö vanda upptendruö, eins og
alltaf þegar ég heyri I þeim.
„Tökum saman hönd i hönd....”
Og ég hugsaöi meö mér, aö
þaö væri nú eiginlega skömm aö
þvi aö vera ekki meö i slagnum.
Best að drifa sig nú niður i Sokk-
holt einhvern daginn og vita
hvort ekki vantar nýjan liðs-
mann.
En þessi hugljómun stóö nú
þvi miöur ekki lengi. Mér varö
þaö nefnilega á aö fara aö róta i
gömlum Þjóöviljablööum og
rakst þar á viötal á jafnréttis-
siöunni, sem kippti mér óþyrmi-
lega niöur á jöröina aftur. Það á
bersýnilega eftir aö renna mikiö
vatn til sjávar áöur en viö kon-
urnar berum gæfu til aö snúa
saman bökum og „tökum sam-
an hönd i hönd”. Þetta var
spjall viö Dóru Guömundsdótt-
ur, sem birtist I Þjóöviljanum 7.
júli.
Nú hef ég ekki veriö dugleg
aö sækja fundi Rauösokka-
hreyfingarinnar og hef þvi ekki
personuleg kynni af „skörungn-
um Dóru Guðmundsdóttur” og
ég efast ekki um, aö blaðiö fer
rétt meö, þegar þaö segir aö
hún sé „lifsreynd kona og hafi
skoöanir á öllu milli himins og
jaröar og fari ekkert sérlega
dult meö þær”. En þótt Dóra sé
sjálfsagt hin mætasta kona, þá
kann ég afar illa viö tóninn, sem
þarna kemur fram (hvort sem
hann er frá henni einni, eöa
blaöamaöurinn á þar einhverja
sök). Hún segir m.a.:
”Ég er svo skúffuö yfir þeim
flokki (þ.e. Alþýöubandalaginu)
og raunar öllum flokkunum eins
og þeir leggja sig, aö ég held aö
ég myndi skila auöu ef yröu
kosningar núna. Ég myndi ekki
kjósa neitt. Mér finnst Alþýöu-
bandalagiö hafa brugðist og
svikiö nærri allt sem lofaö var
og mér finnst hræöilegt aö horfa
uppá flokksbroddana bókstaf-
lega breytast I figúrur fyrir
framan augun á sér. Tökum til
dæmis hann Sigurjón. Að sjá
hann í laxinum — jesús minn!
Meö vindil I trantinum, bur-
geisabros og veiöistöngina á
lofti.”
Ég býst viö aö íleiri lesendur
Þjóöviljans en ég hafi rekiö upp
stór augu, þegar þeir lásu þessa
ófögru lýsingu á Sigurjóni Pét-
urssyni og kannski hafa þeir
verið fleiri en ég, sem litu sem
snöggvast á fremstu siöuna til
að fullvissa sig um, aö þetta
væri ekki eitthvert allt annaö
blaö. Auövitaö stendur Sigurjón
alveg jafnréttur þótt svona della
sé birt á prenti, og min vegna
mætti hann vera með vindla i
báöum munnvikjum næst þegar
hann birtist á siðum blaösins.
En mér er þaö hinsvegar til efs,
aö jafnréttissiöa Þjóöviljans
hafi sömu reisn i augum margra
lesenda sinna og áöur. Og ég
man ekki til þess aö þaö hafi
nokkurn tima skeö áöur, aö
Þjóðviljinn tæki undir sönginn,
sem hinar galvösku nýmóöins
ihaldskempur kyrja nú upp á
hvern dag og reyna aö kenna is-
lenskri alþýöu. Þessi söngur er
útsettur á ýmsa vegu en inni-
haldiö er alltaf þaö sama:
Pólitikusar eru alfir eins,
sama úr hvaöa flokki þeir koma
og sama hvaö þeir vilja og gera,
þeir hugsa ekki um neitt annaö
en kýla vömbina og troða upp i
sig nógu mörgum vindlum á
kostnaö skattborgaranna.
Með þessa einföldu mynd af
raunveruleikanum I vegarnesti
gengur margur kjósandinn inn I
kjörklefann og kýs yfir sig stétt-
aróvin sinn. Og þó aö þessi
kenning sé barnaleg, er hún
bæði lúmsk og hættuleg. Hættu-
leg vegna þes aö hún beinir at-
hyglinni frá ágreiningi um mál-
efni inn i frumskóg, sem engum
er ætlaö aö rata út úr. Þetta er
sama brellan og vasaþjófurinn
beitir, þegar hann beinir athygli
fórnarlambsins i aöra átt i
trausti þess aö maðurinn átti sig
ekki fyrr en búiö er aö ræna
hann.
En Dóra Guömundsdóttir
haföi fleira til málanna aö
leggja. Hún heldur áfram aö
leggja út af mynd, sem tekin
var á þjóöhátlðardaginn i rign-
ingarsudda.
„Og vesalings konan hans. Sú
má nú pressa og stifa eftir
myndunum af honum aö dæma.
Og svo sér maöur hana I humátt
á eftir honum, þegar hann
kveikir á jólatrénu og sinnir
öörum „róttækum umbótastörf-
um”. Ég hef sattaösegja aldrei
þolaö snobbara af neinu tagi.”
Nei, það er greinilegt aö Dóra
Guðmundsdóttir er ekki snobb-
ari. Og þó?
Ég get ekki neitað þvi, aö sá
grunur læddist aö mér aö hún sé
kannski haldin annars konar
snobbi, sem ekki er alveg
óþekkt. Kannski væri hún
ánægöari með störf Sigurjóns
Péturssonar i borgarstjórn, ef
hann gengi á uppreimuðum
strigaskóm og gatslitinni lopa-
peysu. Ég hef a.m.k. oft hitt
fólk, sem er upptekið af
ómerkilegustu ytri táknum og
vill láta telja sig óstjórnlega
róttækt fyrir bragðiö. Þetta er
stundum kallaö aö snobba niö-
ur fyrir sig, en ég held aö þaö sé
ekki réttnefni. Þetta er oft bara
snobb fyrir ákveöinni tisku,
nokkurs konar tiskusjúkdómur,
sem er tiltölulega meinlaus, en
engu aö siöur heldur hvimleiö-
ur.
Hvaö varöar meöaumkvum
Dóru i garö konu Sigurjóns Pét-
urssonar þá er ég ekki dómbær
á þaö hvort hún er einlæg eöa
ekki. Það má vera aö föt Sigur-
jóns (sem mér sýndust reyndar
fremur illa pressuö af myndinni
aö dæma, hvort sem það er nú
rigningunni aö kenna eöa því, aö
kona hans hafi öðrum hnöppum
aö hneppa en pressa fötin hans,
enda skiptir það vist minnstu
máli) hafi vakiö upp gamla
martröö, sem hún lýsir siðar i
viötalinu:
„Maður var alltaf aö pressa
og pressaði allt, jafnvel sokkana
þvi þá entust þeir lengur”.
Kannski heldur hún að Ragna
Brynjarsdóttir sé i þessari sömu
vondu aöstööu og hún var forö-
um. En ég get huggaö Dóru meö
þvi, aö eftir þvi sem ég veit best
er hún sjúkraliði og vinnur á
Landakoti, og best gæti ég trú-
að aö Sigurjón pressaöi buxurn-
ar sinar sjálfur.
Og þvi skyldi hún nú ekki
mega skreppa niöur i bæ meö
manninum sinum 17. júni eins
og hver annar þegn ftins is-
lenska lýöveldis? Varla sér hún
hann of oft eftir aö hann fór
að vasast i aö stjórna borginni
fram á rauöar nætur. Og mér
finnst þaö satt aö segja furöu-
legt, aö kona, sem er búin aö
starfa i Rauösokkahreyfingunni
lengi skuli lúta svo lágt aö tala
um kynsystur sina eins og hún
væri partur af sinum manni. Er
þaö ekki þetta sem viö erum all-
ar að berjast gegn?
Væri ekki nær fyrir Dóru
Guömundsdóttur sem sanna
Rauösokku aö dæma Rögnu eft-
ir stöfum hennar á Landakoti?
Og störf Sigurjóns Péturssonar i
borgarstjórn eftir einhverju
ööru en þvi hvernig hann litur út
á myndum i blöðunum, þó aö
þaö sé auövitað lang fljótlegast.
Meö von um, að tónninn i bar-
áttusöng Rauðsokka yfirgnæfi
þann hvimleiöa nöldurtón, sem
birtist á jafnréttissiöu Þjóövilj-
ans þann 7. júll.
Hallveig Thorlacius.
'■ 4 mc ,ár r i % tjt
IJMSIÓN:
Berglind Gunnarsdóttír
Dagny Kristjánsdóttir
Einar Olafsson
Kristján Jónsson
Silja Aóalsteinsdóttir
Aö sjá hann í laxinum
— Jesús minn! msm
Viðtal vió Dóru Guðmundsdóttur
|»r • tkOrunf nokkurn - Dðru
CuAmundadMtur Dðratrlhtpi
ddri raufttokkt HOn cr llla
rtjnd ktnt o( btfur ikoAtnr t
Uu ralll hlminaog Jtrhtr 0( Irr
tkkrrl Mr1t(t dull Ht þtr
v» j.f—-------------- --
hrl«tktmmlilt(l krtld mt« n.»ur frrir frtmi
Oöni t(hkrli af hrl nm mrtftð - —^--------------
nr hr Mr I tfhr Ddrt htfur
yfirptun flokki o( rtuntr ollum tamtn þð ab illa (in|> tt nt
flokkunum nnk o( þt» k((ja aamhtndi viB htnn Mtr fmntl
1« t« M hckl t« t( myndl tkila þtft tbhtrjar tinktnm • þtaw
auftu tf yr«u kstnui(ar oilna þjaftfrlagi aft þaft htfur m(irri
(.( myndl ckki kjoaa ntd Mtr llmt Ul tft tala rA ncinn !••»
fmntl Alþy«ubtndtlt(« htft vanlar mUircn ttmbtnd
trugbtl o( rvikift nnrri alll atm E( mt IB mtft tft lakt þtft
toftft rtr o( mtr fmntl þtft fram tft cin tlofnim htr I bt tr
hra«ilr(l tft horft uppt Ookkj tldcila frabtr undantrknm( t
>na bOkattflr(t brtyltal I \ tllr i hormun(inni o( þtft pr Ht
1-aft tr tnnart tkt( otnlhr(l
aft tja hrtrraft fftlk (rtur gengift
itn opmhtrt tttfti tlnt og þar
tem t( vmn Srtl mtr þt Um
ift hltjt og tt(fti ..Svona hL
arhftkit bcfti akikim
bftlvtftar tkrpnur grta
ut vcnft" Þt ttgfti maftur
m rmnur mr« mtr tft Irigfti
'ftfta vcrtu rkki aft moftga
ABl tr ryftiltgt t tvona opm
rum tioftum. dllu itolift o(
igmgni tr jtfn tvafttltg hjt
ftum kynjum itlgrrt jafnrab
n o( hit ftllum tldurthftoum
Leiöréttingar yid
dagskrárgrein
1 meinlausri dagskrárgrein
eftir mig i Þjv. i gær úir svo
og grúir af villum eftir staur-
fingra, — annars ágætismenn,
aö ég sé mér ekki annaö fært
en leiðrétta aö nokkru. Falliö
hefur niöur smáorðiö á i yfir-
fyrirsögn, þannig aö þaö á
ekki að koma (sbr. troöa) só-
sialismanum gegnum bæjar-
stjórnir og rikisvald heldur
komahonum á meöeinhverj-
um ráöum. Þá segir aö ráö-
herrarnir séu góöir „sam-
starfsmenn” (sem þeir sjálf-
sagt eru) en á aö vera starfs-
menn. Næst er klúöraö
setningu I ummælum um
verklýösforystuna. Þar falla
einhverjar linur niöur, svo
setiiingin veröur óskiljanleg.
Þetta er málsgrein sem
hljóöar svo rétt i handriti:
, ,Þa ö eru verklýðsbroddar, fá-
ir og einangraöir bæöi frá
meövituöum verklyö og al-
mennum flokksfélögum, sem
bakka þessa pólitik upp meö
hinum hluta fiokksforystunn-
ar.” 1 greininni i gær var
þessi setning svo klipin og
klúðruö, aö ekki var nokkur
leiö aö skilja. Og samt eru
villurnar engan veginn upp
taldar. Þannig veröa stafa-
vixl, ótimabær brottföll og
fleiri brengl i greinarkorni
minu. Forakta (sem auövitaö
er ekki gott orö) veröur for-
taka, siöur veröa siur og
byröar alþýöunnar veröa
byrgöar I þessu klossaöa
prentverki
Nú nenni ég ekki aö tina til
fleira, en vil minna hlutaðeig-
andiá aöekkinægir aö smyrja
gangverk þannig aö andskota-
laust skrölti, þaö skal meira
til. — Ég vona aö endingu aö
innihald greinarinnar hafi
þrátt fyrir allt komiö þannig
til skila, aöekki veröi misskil-
iö.
óskar Guömundsson
Áskriftarsími
Þjóðviljans 8-13-33
Sumarsýning Norræna hússins
Breyttur opnunartími
Ákveöiö hefur veriö aö hafa
Sumarsýningu Norræna hússins
opna frá kl. 14 til kl.22 á þriöju-
dags-og fimmtudagskvöldum, en
aöra daga er sýningunni lokaö kl.
19, sem er venjulegur lokunartimi
hússins.
A þriöjudags- og fimmtudags-
kvöldum er ennfremur dagskrá i
samkomusal hússins, — á þriöju-
dagskvöldum er Einsöngvarafé-
lagiö meö söngvökur sinar þar, og
á fimmtudagskvöidum er „Opiö
hús” á vegum Norræna hússins
meö dagskrá sem einkum er ætl-
uö norrænum feröamönnum. 011-
um er þó heimill aðgangur og er
hann ókeypis.
N.k. fimmtudag veröur kynn-
ing á islenskri tónlist og syngur
Guörún Tómasdóttir þá islensk
lög við undirleik Olafs Vignis Al-
bertssonar. Siöar um kvöldiö
veröur k vikmyndasýning.
Fimmtudaginn 2. ágúst veröur
enn tónlistarkvöld og syngur Sig-
urður Björnsson þá islensk, nor-
ræn og önnur sönglög.
I tengslum viö norrænt æsku-
lýösmót sem nú stendur yfir hér á
Islandi flytur sænskur kór, skip-
aöur sextán ungmennum ásamt
hljóöfæraleikurum létt lög I Nor-
ræna húsinu miövikudagskvöldiö
25. júll. Tónleikarnir hefjast kl.
21.00 og er aögangur ókeypis.
I anddyri Norræna hússins
stendur nú yfir ljósmyndasýning
frá Finnlandi og Noregi.