Þjóðviljinn - 28.08.1976, Blaðsíða 6

6 SIDA — ÞJÓÐVILJINN Laugardagur 28. ágúst 1976
• •
Oryggis-
reglur eru
þverbrotnar
átölulaust
Breitt yfir þaö, sem ekki á aö sprauta á.
Texti: Ulfar
Þormóðsson
Myndir:
Einar Karlsson
Rœtt við
Halldór
Hafsteinsson,
bílamálara:
Halldór Hafsteinsson er blla-
málari búsettur á Selfossi. Þessa
stundina fæst hann viö húsamál-
un. Ástæöan til þess er sú, aö eftir
aö hann haföi unniö viö bilamálun
viö þær aöstæöur, sem upp á er
boöiö hérlendis, haföi hann oröiö
fyrir eitrun af völdum loftmeng-
unar frá biialakki, og þegar svo
var komiö fékk hann uppsagnar-
bréf frá meistara og sagt aö taka
pokann sinn, þvi viö slfka og þvi-
lika væri ekki hægt aö notast viö I
faginu'.
bjóöviljinn haföi samband viö
Halldór og innti hann eftir þvi á
hvern veg námi i þessari iön væri
háttað, hvernig háttaö væri
launamálum, hvernig vinnuaö-
stööu bilamálara væri háttaö og
aö ótalmörgu ööru sem tengist
verksviöi hans og hans félaga.
Námiö fer fram hjá meistara
og i iönskóla og tekur fjögir ár,
sagöi Halldór okkur, og eiga nem-
ar aö læra aö vinna bil undir
sprautun og siöan þaö aö sprauta
hann. Menntuninni er þó áfátt á
mðrgum sviöum, t.d. læra bíla-
málarar ekki efnisfræöi varöandi
lökkun bilanna, en er boöiö upp á
aö sækja sömu tima og húsamál-
arar i efnisfræöi, en þó ekki gert
þaö skylt. Bóklega námiö er aö
öðru leyti nákvæmiega hiö sama
og húsamálarar stunda, en rétt-
indi eru þó ekki gagnkvæm. Aö-
sókn aö námi þessu hefur ekki
verið nógu mikil, 5 til 6 nemar á
ári, en iðngreininni helst illa á
þeim, sem við bætast.
Telur Halldór eina ástæðu fyrir
þvi vera þau laun, sem bilamál-
arar hafa, en vikukaup eftir fulla
starfsreynslu, sem næst eftir þrjú
ár er 17.746 krónur.
Um vinnuaöstöðu bilamálara
sagöi Halldór: — Ég vil ekki
nefna þaö vinnuaöstööu heldur
aðstööuleysi.
Sagöi hann aö bilamálun heföi
veriö stunduö hér i 45 ár, og á
þeim tima heföi aöstaöan til mál-
unar ekki batnaö, nema i undan-
tekningartilfellum og frekar aö
hún hafi versnað á ýmsum vinnu-
stöðum.
Ariö 1952 var samin reglugerö
um öryggis- og heilbrigöisráöstaf-
anir viö sprautumálun. bessi
reglugerð hefur staöiö óbreytt
siöan, og stendur raunar fyllilega
fyrir sinu. En sá er hængur á, að
henni hefur aldrei' veriö fram-
fyigt!
bessi reglugerö sagöi Halldór
aö væri þverbrotin af atvinnurek-
endum, en heilbrigðiseftirlitið
heföi aldrei séö ástæöu til að gera
þær kröfur til þeirra, aö þeir færu
eftir henni.
í þessu sambandi sagöi
Halidór, að á öliu Reykjavikur-
svæöinu væri ekki hægt aö tala
um loftræstingu nema á tveimur
vinnustööum eöa svo. Hreinlætis-
aöstööu væri viöa áfátt og lýsing á
mörgum stööum mjög ábótavant.
bá hefurveikstæöishöldurum liöst
að geyma mikiö magn af þynni og
lökkum á verkstæðum, en sam-
kvæmt reglugerö er bannaö aö
geyma meira af þessum efnum á
vinnustaö en sem til þarf dag
hvern, og er ástæðan hversu eld-
fim þessi efni eru og sprengihætta
mikil á vinnustað ef eldur brytist
út. bá er i reglugerð skýrt tekiö
fram, aö bflamálurum skuli út-
vegaöar grimur fyrir munn og
nef, sem þeir þá eiga aö nota
meöan þeir sprauta bflana, en
slikar grimur fyrirfinnast ekki á
nærri öllum verkstæöum.
Vegna allrar þessarar van-
rækslu sagöi Halldór:
— baö er mjög alvarlegt, þar
sem aöbúnaöi öllum er svo ábóta-
vant, þegar margir aöiljar vinna i
sama sal og sprautun fer fram I ,
en loftmengun veröur mjög mikil
þegar lakki er sprautaö og eru
eiturverkanir margvislegar.
Orbætur?
Ef fariö væri eftir reglugerö-
inni, sem fyrr er frá sagt og þó
ekki kæmi annaö til, væri þessum
málum vel fyrir komiö.
-úþ.
Teikning þessi eftir ólaf Th. ólafsson bllamálara á Selfossi birtist f Málmi, málgagni Málm- og
skipasmiðasambandsins, og þykir okkur hæfa aöbirta hana hér ásamt mynd af teiknaranum.

bannig er staöiö aö verki þegar bili skai málaöur.