Þjóðviljinn - 28.08.1976, Blaðsíða 8
8 StÐA — ÞJÓÐVILJINN Laugardagur 28. ágúst 1976
Umsjón: Þröstur Haraldsson.
Almenn
andstyggð
t speglasalinn.
Rœtt við MEGAS um vœntanlega breiðskífu
Núna rétt eftir mán-
aðamótin er væntanleg á
markað þriðja breiðskifa
Magnúsar Þórs Jónsson-
ar sem þekktari er undir
nafninu Megas. Af því til-
efni þótti klásúlum við
hæfi að kalla hann á sinn
fund og eiga við hann
nokkur orð um plötuna.
Fyrst var Megas spurður
hvort einhver rauður
þráður, eitthver þema
gengi í gegnum plötuna.
— Ég veit ekki, það er erfitt
að segja hvort einhver megin-
hugsun sé ríkjandi. En ef eitt-
hvað er væri það helst einskonar
andstyggðarþema, almenn and-
styggð á umhverfinu. Platan
hefst reyndar á léttu sölulagi,
Sút flö i brjóstið inn. I laginu
Ekki sýnd en aðeins gefin veiðin
eru hugleiðingar um fasiskar
tilhneigingar sem blunda i fólki.
Þar eru ma. þessar linur:
Töffari strætisvagnana’ & þá
yngri
stelia hávaxna’ & tággranna á
röndóttu in jaðmabuxunum
kankast við
framini hangir hún pfkuskrækj-
andi’ & pálinuin
Klásúlur hafa upp á siðkastið
mátt þola nokkra gagnrýni, og
þá sérstaklega fyrir enskuslett-
ur og jafnvel vont málfar yfir-
leitt. Meöal annarra hefur Helgi
J. Halldórsson varið tveim þátt-
um um daglegt mál til að fjalla
um okkur, fyrst fyrir viðtal viö
Björgvin Gislason („Kikk af
góðu búgi-rokki”) og svo fyrir
útskýringar Klásúlu-Marðar á
málnotkun i umræddu viötali og
yfirleitt hér á síðunni.
Gagnrýni þessi hefur yfirleitt
borið höfundum sinum það
fagra vitni aðþeir leggi sig ekki
niður viö að lesa um eöa hlusta á
rokktónlist, og ekki ætla klásúl-
ur að hefja ritdeildur við þá á
gamalsaldri um þessa ömur-
legu skrilmemiingu. Híns vegar
er ekki úr vegi að nota gott til-
efni til að minna á aöalatriöi
þessa málvöndunarmáls.
Klásúlur hafa ekki skapaö
islenska poppmenningu og bera
ekki ábyrgð 1 öðrum en sjálfum
sér. Þær eru ekki I bransanum
aö öðru leyti en þvi að þær elska
rokk og skrifa um það af alvöru.
Þær skoöa og lýsa rokkinu til
þess aö læra að skilja það og
forsendur þess, efnislægar og
huglægar. Ef klásúlur þýddu
allar greinar slnar og viðtöl yfir
á gullaldarmál Helga J.
Halldórssonar þá væri það vls-
vitandi fölsun og allt okkar
erfiði unnið fyrir gýg. Ast okkar
á móðurmálinu er ekki slfk aö
við teljum þaö best varðveitt I
spritti uppi á hillu meö miðan-
um „Snertið ekkimunina”. Hún
hvetur okkur til hetjudáða og
við tökum þá áhættu að nokkur
ódæðisverk læðist með eins og
gengur.
Lltum hins vegar á
piparhjúpuðum steingervisl
stálrykgrátt þykkjusvipmótið
Það ættu’ að vera lög það ættu’
að vera lög & röð & regla
réttvísin svo heföi’ aö þessu
greiðari’ aðgang þá loks fengi
heiðarlegt fólk frið
Napóleon Beck er óður til
Rikharös Beck og annar^a
vesturislendinga en lag og ljoð
er unnið i samvinnu við Kristin
Einarsson. Vinaminni er eigin-
lega seinni hluti lagsins Síðbú-
inn mansöngur sem var á fyrstu
plötunni, minningar úr mennta-
skóla. Jólanóttburður hefur
heitið mörgum nöfnum, Frétt úr
Morgunblaðinu (þaðan er hug-
myndin fengin), Ofskynjanir
frænku þinnar ofl., nokkurs kon-
ar Mariustef.
Þá er fyrri hliðin búin. Sú
seinni hefst á Gömlu gasstöðinni
við Hlemm. Um hana var til
brandari sem margir. hafa
sennilega gleymt en hann var á
þá leið að eitt sinn stóð gömul
gasstöð við Hlemm. Svo var hún
rifin en nokkru seinna kemur
Sigurjón Sigurðsson lögreglu-
stjóri til skjalanna og reisir nýja
gasstöð. Skirnin fjallar um Jóa
skirara sem haföi heitið mér aö-
stoð við aö bylta heiminum en
þegar til þess kemur er hann
orðinn blómafrik. I speglasalinn
er hliðstæða við lagið Ef þú
varnarstrlð opinberra mál-
vöndunarmanna. Handhægt er
að taka tvö dæmi úr slðari af
tveimur fyrrnefndum þátttum
Helga (en gætum þess þó betur
en hann að rjúfa ekkert sam-
hengi). Hann segir:
„Sem betur fer er sá aflægju-
háttur á undanhaldi að tónskáld
dægurlaga semji söngtexta sina
á ensku, enda finnst mér að Is-
lendingar ættu að láta lágkúru
annarra noröurlandaþjóða I
þeim efnum sér að varnaði
verða.”
Og slöar:
„Ef Islendingar halda ekki
vöku sinni er hætt við að sú
tunga sem eitt sinn var kölluð
dönsk tunga og þær bókmenntir
sem hún er lykill aö verði eftir
nokkrar aldir, eða áratugi,
aðeins forngripur llkt og gotn-
eska og latina.”
Sem betur fer...Islendingar
ættu að láta...ef Islendingar
halda ekki vöku sinni... — Hér
örlar hvergi á skilningi á þvi
hvers vegna Islensk tunga er I
þessum vanda stödd, engin
tilraun gerö til skýringar sem
fæli I sér svariö við þvl hvað ber
að gera. Oskhyggjan er eina
vopn þessara spekinga I barátt-
unni við ameríska menningar-
heimsvaldastefnu, og vörn
þeirra ósnertur meydómur i
meðferö gullaldarmálsins. Þeir
hengja bakara fyrir smið þegar
þeir ráöast I heft á börnin sem
þeir áttu að innræta málskilning
og góða málvitund. Þeim væri
nær að taka hann Júdas sér til
fyrirmyndar.
-ÞH/Freyr
PS. Klásúlur tlma ekki að
eyða meira plássi I karp af
þessu tagi og er þvl máliö útrætt
af þeirra hálfu.
smælar framan i heiminn.
Kvekjan að þvi er saga eftir
Ray Bradbury sem segir frá
dverg sem sótti mikið I spegla-
salinn til að sjá sig stóran. Enn
að minnsta kosti er óljós
minning frá Hótel Borg, gamlir
karlar aö spá I ungar stelpur
eða stráka, dyraverðir og þjón-
ar. Og þá er platan búin.
Reyndar áttu aö vera tvö lög i
viðbót á plötunni, Fram og aftur
blindgötuna og Otumholtog-
hólablús, en þau duttu út þegar
hin lengdust.
— Hvernig er þessi plata i
samanburði við Millilendingu?
— Hún tengist henni á marg-
an hátt. En á þessari nýju gætir
nokkurs afturhvarfs til óraf-
magnaðra hljóöfæra (vonandi
hnýtur einhver einhvern tíma
um góða þýöingu á erlenda orð-
inu „acoustic”). Músikin er
hægari, trommuleikurinn allur
rólegri. Svo er góðri hljóðblönd-
un fyrir að þakka að framburð-
ur texta er mun skýrari, hann
Tony Cook datt niður á þaö
snjallræði að færa röddina
framar. Nú og svo er þessi plata
nær nútimanum en Millilending.
— Þú segir að textar plötunn-
ar einkennist af andstyggö á
umhverfinu, þú dvelur lengst
við ranghverfu borgaralegs
þjóöfélags. Hvar er andsvarið,
byltingin, er hún ekki til á þess-
ari plötu?
— Ja, það vottar fyrir henni i
siðasta laginu, Enn að minnsta
kosti. Þá er maður búinn aö
þvælast fram og aftur blindgöt-
una og allt er svo vonlaust, þá
koma þessar lokasetningar:
en allt I lagi mamma
ekkert haggastmamma
(ekki’enn að minnsta kosti)
Annars eru textárnir við
þessa plötu snúnari en á Milli-
lendingu, á henni er engin ein-
faldur texti á borð viö Ég á mig
sjálf.—
Undirleikarar Megasar á nýju
plötunni eru þeir Pálmi Gunn-
arsson bassaleikari, Sigurður
Karlsson trommari, Lárus
Grimsson hljómborðs- og
flautuleikari úr Eik og Þorkell
Magnússon gitarleikari úr sömu
hljómsveit. Einnig komu við
sögu Birgir Guðmundsson
gitarleikari úr Celcius og Aagot
óskarsdóttir tónskratti sem lék
erfiða partitúru á pianó.
Við spurðum Megas hvernig
samstarfið við þetta fólk hefði
gengið.
— Það gekk mjög vel, ég sá
tiltölulega fljótt að ég þurfti
ekki að vera með nefið ofan I
hvers manns koppi, til dæmis
l
lék Siurður Karlsson eins og
hugur manns.
— Hvernig gekk Millilend-
xng?
— Miðað við efnið á henni gekk
hún vel, einkum fyrst.
— Hvernig heldurða að þessi
plumi sig?
— Ég veit ekki, Ingibergur
(Þorkelsson útgefandi) er
dálitið hræddur. Það hafa þegar
komið út jafnmargar plötur og
allt árið i fyrra og annaöeins er
á leíðinni. En ég held að hún ætti
að standa undir sér, hún var
ekki mjög dýr, t.d. voru stúdió-
timar fáir eöa um 60. Aö vlsu er
það svo að þegar menn heyra að
textar plötunnar gera einhverja
kröfu um skilning verða þeir
hræddir.
— Nú eru liöin þrjú ár slöan
þú gafst út ljóðabók og á þeim
plötum sem slðan hafa komið
eru svo til eingöngu ljóð úr bók-
unum. Ertu hættur að yrkja ?
—Nei, en meðan ég er að
koma þvi á framfæri sem ég vil
úr bókunum er ég stopp. Ég er
með 200 titla I takinu en ég kann
ekki að vinna. í staðinn fyrir aö
taka hlutina I réttri röð ræöst ég
á allt drasliö eins og jaröýta.
— Ætlarðu aö gefa út meira
úr bókunum?
— Ég á eftir að gefa út eina
enn, en hún verður þá að vera
tvöföld. Annars fer það allt eftir
viðtökunum sem þessi plata
hlýtur. Nú og svo eru það
Passiusálmarnir sem ég hef
gert lög viö. —ÞH/gg/Guðm.
Rokk-
hátíð í
Laugardal
Eins og fram hefur komið hér
i blaðinu hyggjast þeir félagar
Óttar Felix Hauksson og Evald
Sæinundsen efna til rokkhátið-
ar á miðvikudagsk völdið næsta
l.september. Þar eiga að koma
fram hljómsveitirnar Paradis,
Eik, Fresh, Cabaret og Celcius.
Það hlýtur að vera ánægjulegt
I sjálfu sér þegar einhver tekur
sig til og reynir að auðga okkar
fátæklega tónlistarlif með þvl
að halda konsert og ber þvi að
fagna þessu framtaki þeirra
félaga.
Einnig ber að fagna þvi tæki-
færi sem þar gefst til að hlýða
á helstu rokksveitir landsins,
einkum fyrir þá sem gefist hafa
upp á að clta sveitirnar inn á
yfirfulla skemmtistaði þar sem
litið næði gefst, fyrir glasa-
glaum og drykkjulátum, til að
vega og meta tónlistina sem upp
á er boðið á þvllikum stöðum.
Klásúlur munu þvi fjölmenna
I Laugardalshöllina.
-ÞH.
Daglegt mál?
i ljóðabókum (eða söngbókum) Megasar eru myndskreytingar við
flest lögin. Myndirnar sem fylgja viötalinu eru fengnar þaðan. Þessi
er við Vinaminni.