Þjóðviljinn - 03.04.1977, Side 22

22 — SÍDA — ÞJÓÐVILJINN Sunnudagur 3. aprn 1977
Frakkland
Framhald af 5. siöu.
tilgangi vitanlega aö réttlæta
framboö sitt þar og geta siöar
eignaö sér þennan „sigur” sem
hann hugöist vinna auöveldlega.
En þrátt fyrir haröa kosninga-
baráttu hans unnu vinstri
flokkarnir ein f jögur prósentustig
i Paris, þeir héldu öllum þeim
hverfum borgarinnar, sem þeir
höföu áöur haft, og unnu eitt til
viöbótar.
Þannig má segja aö vinstri
menn hafi næstum þvi átt jafn-
mikinn þátt i aö sigra d’Ornano
og fylgismenn hans I Paris og
Chirac sjálfur! En af Chirac er
þaö aö segja aö árangur hans i
höfuöborginni var ekki mjög
glæsilegur. I fyrri umferöinni
fengu listar hans 26% atkvæöa en
listar d’Ornanos 22%. Þetta var
slæleg frammistaöa hjá Chirac,
þegar þess er gætt hvilikt höfuö-
vigi gaullista Parishefur veriö.
En i seinni umferöinni voru
listar Chiracs viöast einir eftir i
framboöi gegn vinstri mönnum,
en I þeim hverfum þar sem
„ornanistar” höföu unniö sér rétt
til framboösins sáu vinstri menn
um aö fella þá. A þennan hátt '
fékk Chirac næstum þvi hreinan
meirihluta i nýkjörinni borgar-
stjórn Parisar og þeir fáu fylgis-
menn d’Ornano sem náöu kjöri
eiga ekki á ööru völ en aö styöja
hann.
Þótt Chirac hafi komiö ár sinni ■
svo vel fyrir borö aö hann getur i
áróöri sinum haldiö þvi fram, aö
þessi naumi sigur hans yfir
d’Ornano sé stórsigur hans yfir
vinstri fylkingunni, hefur hann
samt takmarkaöa ástæöu til aö
vera ánægöur. Eitt atriöi I kosn-
ingabaráttunni, sem menn hafa
kannske ekki veitt nægilega
athygli, er gott merki um þaö
hvernig andrúmsloftiö er aö
breytast I höfuöborginni: margir
skyldu ætla aö frambjóöandinn
Chirac i höfuövígi gaullista heföi
lagt mikla áherslu á þaö I kosn-
ingabaráttunni aö benda á
framkvæmdir flokksmanna sinna
I Paris undanfarin ár, hraöbraut-
ir, skýjakljúfa og miklar bygg-
ingar af öllu tagi — og kannske
gefiö út um þaö „bláa bók” meö
litmyndum. En þaö var ööru nær.
Chirac sá þaö vel af innsæi sinu
aö best var aö minnast sem
minnst á þetta. Hann fór sér aö
visu hægt, þvi aö hann gat ekki
ráöist beirilinis á gamla bæjar-
fulltrúa sem voru á haus eigin
Ljósmyndastofa AMATÓR
LAUGAVEGI 55 & 2 27 18
Hef tU sölu allar
gerðir og
stærðlr fasteigna
Logniannsskrifstofa
INGVAR BJÖRNSSON
Styrkið
neyðarvamir
RAUÐA KROSS fSLANDS
Ert þú félagi i Rauða krðssinum?
Deildir fólagsins eru um land allt.
RAUÐIKROSS ÍSLANDS „
listum og höföu persónufylgi I
borginni, en gaf þó i skyn aö önn-
ur stefna myndi tekin upp.
D’Ornano gekk hins vegar enn
lengra; hann gagnrýndi harölega
stefnu borgarstjórnar Parisar
undanfarin ár — og hikaöi ekki
viö aö benda á ábyrgö gaullista á
henni — og boöaöi hreina um-
hverfisverndunarstefnu, sem
braut i bága viö allt sem gert
haföi veriö i Paris i langan tima:
verndun garöa og gamalla
hverfa, og minni bilamenningu.
Þótt þannig kvæöi viö nýjan tón i
ræöum beggja frambjóöenda
stjórnarflokkanna uröu úrslitin
samt á þá leiö aö listar um-
hverfisverndunarmanna fengu aö
meöaltali 10% atkvæöa i fyrri
umferö kosninganna (i sumum
hverfum náöu þeir 13%) og söfn-
uöust þau atkvæöi gjarnan á lista
vinstri manna i seinni umferö-
inni. Þrátt fyrir „sigur” Chiracs
bendir þetta allttilþess aö stefna
gaullista I höfuöborginni hafibeö-
iö skipbrot, og vilji Chirac
tryggja framtiö sina hlýtur hann
aö taka tillit til þess.
Vídtæk áhrif
Ekki er nokkur vafi á þvi.aö úr-
slit kosninganna muni hafa viö-
tæk áhrif á franskt stjórnmálalif
á næstunni, og hefur þaö þegar
komiö I ljós. Þaö þarf naumast aö
taka þaö fram aö þau munu mjög
styrkja samvinnu vinstri flokk-
anna og þá menn, sem aö henni
hafa stuðlaö. Þannig eru þau
mikill persónulegur sigur fyrir
Francois Mitterrand, sem hefur
barist fyrir einingu vinstri afl-
anna i rúman áratug, en þó má
heldur ekki gleyma Georges
Marchais, sem hefur veriö aöal-
forvigismaöur „Mitterrand-lin-
unnar” innan kommúnistaflokks-
ins, staöa hans heföi reynst
öröug, ef sú þróun heföi haldið
áfram aö sósialistar hövnuöust
einir á samvinnunni, en
kommúnistar stæöu i staö, en nú
er öruggt aö frá stefnu hans
veröur ekki hvikað. Þrátt fyrir
sigurinn hafa vinstri menn verið
ákaflega hógværir i oröi og hafa
þeir alveg læatiö þaö vera aö
krefjast þess aö þingkosningun-
um veröi flýtt. Svo viröist sem
bæöi Mitterrand og Marchis telji
aö tíminn vinni fyrir vinstri flokk-
ana — og sagt er aö Mitterrand
áliti aö sósialistaflokknum veiti
ekki af einu ári til viöbótar til að
búa sig undir væntanlega
stjórnarsetu, flokkurinn þurfi
betra skipulag og ungir forystu-
menn hans meiri reynslu. Vænt-
anlega nota vinstri menn næstu
mánuöi til aö endurskoöa „sam-
eiginlegu stefnuskrána”, sem nú
er oröin úrelt aö nokkru leyti sem
allar tölur hafa breyst siöan hún
var samin.
Crslit kosninganna hafa hins
vegar haft þau áhrif á stjórnar-
flokkana aö auka klofninginn enn
frá þvi sem áöur var, og reyna
allir aö firra sig ábyrgö og skara
eld aö sinni köku. Augljóst er aö
stjórnarflokkarnir hafa nú mikla
þörf fyrir sameiningu, en sú staöa
hefur nú komiö upp aö enginn
viröist þess megnugur aö taka
forystu og safna þessari sundruöu
hjörö undir sitt merki.
Chirac hrósar mjög sigri; hann
telur sig hafa stöðvaö sókn vinstri
manna i Paris og komiö í veg fyr-
ir valdatöku þeirra þar, og álltur
hann aö þessi sigur sýni aö „aö-
ferö hans” hafi verið rétt. Hún er
i stuttu máli sú aö láta hart mæta
höröu og svara unrLótastefnu
vinstri manna meö þvi aö taka
upp hreina hægri stefnu og beita
óspart kommúnistagrýlunni.
Chirac virðist nú telja aö sér beri
forystuhlutverkið og eigi hann aö
stjórna liöinu i næstu baráttu.
Fylgismenn Giscards forseta
lita hins vegar allt ööru visi á
máliö, og hefur álit þeirra komiö
einna skýrast fram i leiöara eftir
J.F. Revel i vikuritinu l’Express.
Þar var þvi blákalt haldiö fram
að Chirac heföi engu bjargaö,
hann ætti hins vegar mesta sök á
ósigrinum (i þessu sambandi er
oft bent á þaö aö frambjóöendur
gaullistaflokksins hafi sist staöiö
sig betur en aörir frambjóöendur
stjórnarflokkanna úti á lands-
byggöinni). Greinilegt væri aö al-
menningur vildi umbótastefnu og
kysi vinstri flokkana vegna þess
aö hann teldi að þeir eirdr byöu
upp á slika stefnu. Klofnings-
starfsemi Chiracs og hreinrækt-
uö hægri stefna hans heföu ekki
önnur áhrif en þau aö styrkja
kjósendur i þessari trú, einangra
stjórnarflokkana og stuöla aö enn
meiri ósigrum þeirra. Leiöara-
höfundur gekk svo langt aö gruna
Chirac um aö stefna visvitandi aö
upplausn til aö geta þannig bolaö
Giscard frá og tekiö sjálfur völd-
in. En niðurstaöa hans var sú aö
eina leiöin til aö komast hjá sigri
vinstri manna væri sú aö halda
ótrautt áfram þeirri umbóta-
stefnu sem Giscard boðaöi i upp-
hafi valdatima sins og uppfylla
þannig óskir kjósenda. Svipaöar
skoöanir hafa komiö fram, aö
1 visu i heldur vægari mynd, I ræö-
um d’Ornanos sjálfs, og Giscard
d’Estaing tók undir þetta i fyrstu
tilkynningunni sem hann lét frá
sér fara eftir kosningarnar. Gall-
inn er aðeins sá aö Giscard og
d’Ornano eru I flestra augum
þeir.sem biöu stærstan ósigur, og
þvi eiga þeir erfitt meö aö fylgja
fram þessari stefnu sinni. Ray-
mond Barre er undir sömu sökina
seldur, þvi aö honum varö á sú
skyssa aö ganga til stuönings viö
dúmpkandidatinn d’Ornano, og
svo má heldur ekki gleyma þvi,aö
stjórnin er veik i sessi vegna þess
aö nokkrir mikilvægir ráöherrar
(m.a. Michel Durafour) féllu i
kosningunum.
Eins og stendur eru stjórnar-
flokkarnir nú eins og höfuölaus
her: Chirac viröist telja fráleitt
aö hann skuli lúta forystu t.d.
d’Ornanos eöa Barres, og fylgis-
menn Giscards vilja sist af öllu
hafa Chirac sem leiðtoga. Gis-
card forseti og fylgismenn hans
hafa aö visu eitt tromp á hendi,
sem nú er mjög á dagskrá: þeir
geta reynt aö beygja Chirac til
hlýöni meö þvi aö hóta aö breyta
kosningafyrirkomulaginu og
koma á hlutfallskosningum. Slikt
fyrirkomulag — sem vinstri menn
eru hlyntir — myndi veröa hag-
stætt fyrir fylgismenn Giscards
en ákaflega óhagstætt fyrir gaull-
ista. En slik skipulagsbreyting
aöeins ári fyrir kosningar er
beggja handa járn og óvist hvort
Giscard getur beitt slikri hótun.
Aðeins eitt viröist nú fullvlst:
þaö er aö talsveröar breytingar
veröa geröar á rikisstjórninni á
næstunni.
e.m.j.
Stefán
Framhald af bls. 13;
fremur að skoöast i ljósi þeirra
miklu sviptinga I verölags- og
efnahagsmálum, sem áttu sér
stað i og upp úr fyrra striöi og
hlutu aö leiöa af sér harönandi
stéttaátök.
Ég er kannski orðinn of lang-
■oröur um verkfalliö 1923 en mig
langar til aö geta þess einstæöa
atburöar, aö Alþýöublaöiö sem
prentaö var I Gutenberg fyrir
verkfall hóf útkomu á ný þegar
nokkuð var liöiö á verkfalliö. Var
blaöiö þá prentaö i Prentsmiöju
Hallgrims Benediktssonar aö
Bergstaöastræti 19 — og þangaö
átti ég margar feröir. Prent-
smiöja Hallgrims var utan sam-
taka prentsmiöjueigenda og hann
gamallbaráttumaöur i Prentara-
félaginu. Setjararnir Guömundur
J. Guömundsson og Tómas Al-
bertsson tóku prentsmiöju Hall-
grims á leigu og gengu aö öllum
kröfum Prentarafélagsins. Út af
þessu uröu prentsmiðjueigendur
æfir „skelltu huröum” á
samningamenn prentara og
kváöust enga samninga gera fyrr
en Prentarafélagiö heföi rekiö þá
Guömund og Tómas úr félaginu
og svo náttúrlega ritstjóra blaös-
ins Hallbjörn Halldórsson sem
jafnframt var einn af stjómar-
mönnum HIP. Þessari kröfu var
svaraö á fjölmennumfundi i
Prentarafélaginu meö algerri
neitun og samhljóöa traustsyfir- •
lýsingu til stjórnar félagsins.
Þaö er ekki rúm né timi til þess
nú aö hafa fleiri orö um verkfalls-
átökin 1923. en ég vildi gjarna
mega gera þeim betri skil slðar.
Þar var sú stefna mótuö, sem
Prentarafélagið hefur aldrei
hvikaö frá siöan aö meta félags-
legar réttarbætur ööru ofar og
standa um þær vörö framar öllu.
Kvikmyndir
Framhald af bls,17.;
konu, sem eyddi löngum tima i
þaö á geðveikrahælinu að færa
dagbókina yfir á leyniletur.
Listrænt yfirbragð myndar-
innar vekur sérstaka athygli, svo
sannarlega er Truffaut hagleiks-
maöur. Litirnir skapa andrúms-
loft sem er mjög vel viö hæfi og
fylgir Adele eftir á leiö hennar til
glötunar. I lok myndarinnar er
hún komin til Barbados-eyjanna
þar eru litirnir aðrir en I Halifax,
þar sem sagan gerist aö mestu
leyti. Bjartir og glaöir litir eyj-
anna viö Karabiska hafiö, börnin
og sólin og markaöstorgiö er allt i
hrópandi mótsögn við geöveiku
konuna i rifna kjólnum sem ráfar
um einsog svefngengill. Þá er
ótaliö eitt atriöi sem kannski vek-
ur hvaö mesta aödáun, en þaö er
leikur Isabelle Adjani i titilhlut-
verkinu. Truffaut hefur yfirleitt
alltaf tekist mjög vel aö velja
leikara i hlutverk og stjórna þeim
og hér hefur hann bætt fjööur I
hattinn sinn. Isabelle hefur allt til
að bera sem hlutverk Adele
krefst: sérkennilega fegurð,
gáfur, stolt, sakleysi, yfirstéttar-
hegöun og örvæntingu. Sálarkval-
ir hennar veröa meö afbrigöum
trúveröugar og henni hefur tekist
aö skapa manneskju af holdi og
blóöi en engan hvitþveginn engil.
Ég veit ekki hvort Truffaut hef-
ur ætlaö aö segja allt sem lesa má
útúr þessari mynd um hörmulegt
hlutskipti kvenna gegnum aldirn-
ar. En jafnvel þótt þaö sé óafvitað
veröur sú staöreynd ekki umflúin,
aö þarna er þaö og þetta hefur
Truffaut sagt. Kannski hefur ætl-
un hans verið aö segja
rómantiska ástarsögu, hver
veit...

Alþingi og Reykjavik.
Umræðuefnið á félagsfundi hjá
Alþýðubandalaginu i Rvík.
Alþýðubandalagiö iReykjavik heldur almennan
félagsfund I Tjarnarbúð þriöjudaginn 5. aprfl kl.
20.30umefnið: Alþingi og Reykjavik. Framsögu
hefur Svava Jakobsdóttir, alþingismaöur.
Almennur fundur um skólamál i Kópavogi.
Alþýðubandalagiö i Kópavogi heldur almennan borgarafund um skóla-
mál i Þinghól mánudaginn 4. april kl. 21. Finnur Torfi Hjörleifsson
stefna i skólamálum.Frjálsar umræður og fyrirspurnir. — Stjórn AB,
Kópavogi.
Herstöövaa ntístæöi nga r
Fundur i Gúttó í Firðinum.
Starfshópur herstöövaandstæðinga i Hafnarfiröi heldur fund I
Góðtemplarahúsinu uppi, mánudaginn 4. aprfl næstkomandi^kl.
20.30. Rætt veröur um starfiö framundan. Allt áhugafólk vel-
komiö.
Miðbæjarhópur.
Starfshópur herstöövaandstæöinga i Miöbæ heldur fund aö
Tryggvagötu 10 i dag, laugardag,kl. 14. Rætt veröur um starfiö I
vor og sumar. Allir velkomnir.