Þjóðviljinn - 12.08.1977, Blaðsíða 4

4 StÐA — ÞJÓÐVILJINN Föstudagur 12. ágúst 1977
Málgagn sósíalisma,
verkalýdshreyfingar
og þjóðfrelsis.
Útgefandi: Útgáfufélag Þjóöviljans.
Framkvæmdastjóri: Eiður Bergmann
Ritstjórar: Kjartan ólafsson
Svavar Gestsson
Fréttastjóri: Einar Karl Haraldsson.
Umsjón með sunnudagsblaði:
Arni Bergmann.
Auglýsingastjóri: Úlfar Þormóðsson
Ritstjórn, afgreiðsla, auglýsingar:
Siðumúla 6. Simi 81333.
Prentun: Blaðaprent hf.
Að blekkja
Norðmenn og
blekkja okkur
Þegar ísland gerðist aðili að Atlants-
hafsbandalaginu og Bandarikjunum tókst
að koma upp varanlegum herstöðvum á
íslandi,var afstaða Norðmanna meðal
þeirra atriða sem höfðu veruleg áhrif á þá
islensku forystumenn sem mótuðu hina
rikjandi stefnu. Ætið siðan hefur þáttur
Norðmanna i islenskri utanrikisstefnu
verið verulegur. Þeir hafa verið sú frænd-
þjóð sem stuðningsmenn NATO og herset-
unnar á íslandi hafa einkum skoðað sem
fordæmi og fyrirmynd. Utanrikisráðherr-
ar íslands á siðustu áratugum hafa hvað
eftir annað fetað i fótspor utanrikisráð-
herra Noregs. Viðhorf Norðmanna og
hagsmunir hafa verið veigamikill þáttur i
röksemdafærslu natosinna og stuðninga-
manna bandarisku herstöðvanna á ís-
landi.
Þegar þáttur Norðmanna i mótun
isl. utanrikisstefnu er hafður i huga
þá sæta uppljóstranir um blekkingastarf-
semi Bandarikjanna gagnvart Norðmönn-
um ekki aðeins tiðindum þar i landi heldur
hljóta einnig að verða tilefni umræðna og
gaumgæfilegrar skoðunar á íslandi. Á
þriðjudaginn greindi Þjóðviljinn frá þvi að
háttsettur norskur herforingi hefði upp-
lýst hvernig bandariskir ráðamenn hafa
visvitandi logið að norsku þjóðinni og
leynt hana mikilvægum staðreyndum
varðandi hernaðarumsvif og aðra þætti i
vörnum Noregs. Þær uppijóstranir sem
fram hafa komið i Noregi bætast i hið
mikla safn lyga og blekkinga sem banda-
riskar valdastofnanir hafa á siðustu árum
orðið uppvisar að og virðast hafa verið
rikur þáttur i framkvæmd utanrikis-
stefnu Bandarikjanna, bæði stjórnvalda
og herforingja að ógleymdri þeirri mútu-
iðju sem bandarisk stórfyrirtæki hafa
stundað i öðrum löndum
Upplýst hefur verið að radiómiðunar-
stöðvar sem komið var upp á norðan-
verðri Noregsströnd á árunum 1958 og
1965-1966 hafi ekki þjónað þeim friðsam-
lega tilgangi sem tilkynnt var opinber-
lega. Þær hafi fyrst og fremst verið
byggðar sem þjónustustöðvar við banda-
riska kjarnorkukafbáta. Norska stórþing-
ið og önnur stjórnvöld i Noregi voru látin
leggja blessun sina yfir radiómiðunar-
stöðvarnar án þess að hafa hugmynd um
hinn raunverulega tilgang þeirra.
Komið hefur fram að embættismenn á
vegum hersins og varnamálaráðuneytis-
ins hafa leynt stjórnvöld ýmsum mikil-
vægum staðreyndum um tilgang stöðv-
anna og þar með gerst sekir um að stuðla
að brotum á yfirlýstri stefnu Noregs i
atómvopna- og herstöðvamálum. Sú
stefna grundvallast á þvi að Noregur sé
ekki og eigi ekki að vera tengdur hern-
aðaráætlunum Bandarikjanna varðandi
kjarnorkukafbáta. Norski herforinginn
Anders Hellebust hefur upplýst að
bandariskir hershöfðingjar og stjórn-
málamenn hafi leynt norsku stjórnina og
þar með norsku þjóðina upplýsingum um
eðli þeirra mannvirkja sem reist voru i
Noregi af ótta við að norska stjórnin
myndi ekki veita samþykki sitt fyrir slik-
um aðgerðum ef hún vissi um hið raun-
verulega eðli þeirra og tilgang.
Komið hefur fram að stórfellt leyni-
makk hefur átt sér stað meðal háttsettra
norskra embættismanna, starfsmanna
bandariska sendiráðsins i Osló og æðstu
hernaðaryfirvalda. Markmið þessa leyni-
makks var að koma upp á norsku landi að-
vörunar- og aðstoðarkerfi fyrir banda-
riska kafbáta af Pólarisgerð. Bandariska
sendiráðið taldi nauðsynlegt að eðli lóran-
stöðvanna væri haldið leyndu.
Þessar uppljóstranir sýna að bandarisk
stjórnvöld hafa i samkrulli við norska em-
bættismenn ofið stórfelldan blekkingavef
gagnvart norsku þjóðinni og æðstu valda-
stofnunum i Noregi svo sem stórþingi og
ríkisstjórn. Farið hefur verið á bakvið
fulltrúa þjóðarinnar varðandi byggingu og
starfrækslu hernaðarmannvirkja og
grundvallaratriði i norskri utanrikis-
stefnu þar með þverbrotin.
Þessar uppljóstranir gefa vissulega til-
efni til að ihuga samskipti islenskra
stjórnvalda við forstöðumenn bandarisku
herstöðvarinnar. Ljóst er að islensk
stjórnvöld hafa í alla staði vanrækt að afla
sér itarlegra og réttra upplýsinga um eðli
þeirra hernaðarmannvirkja sem hér eru.
Þótt virtir erlendir sérfræðingar og vis-
indamenn hafi fullyrt að á íslandi séu litl-
ar kjarnorkusprengjur hafa islensk
stjórnvöld ekki talið það tilefni til nánari
kannana. í virtum erlendum sérfræðirit-
um hafa komið fram greinargerðir um
varnarkerfi á Norður-Atlantshafi þar sem
tilvist kjarnorkusprengja á Keflavikur-
flugvelli er slegið fastri og ummæli
bandariskra þingmanna og embættis-
manna borin fyrir þeirri vitneskju.
Uppljóstranir um þær blekkingar sem
bandarisk hernaðaryfirvöld og stjórnvöld
hafa stundað gagnvart norka þjóðþinginu
og stjórnvöldum þar i landi gefa vissulega
tilefni til þess að ábyrgir íslenskir aðilar
hugleiði i alvöru og kanni itarlega mögu-
leikana á hliðstæðum blekkingum gagn-
vart íslendingum.
Á siðustu áratugum hafa verið gerðar
margvislegar breytingar á þeim radió-
miðunarstöðvum sem eru hér á landi og
eðli bandariska hersins á Keflavikurflug-
velli hefur tekið verulegum stakkaskipt-
um. Ljóst er að islensk stjórnvöld hafa
litlar sem engar upplýsingar um eðli þess-
ara breytinga og hafa trúað sem nýju neti
öllum fullyrðingum bandariskra hern-
aðaryfirvalda. Uppljóstranirnar um þá
blekkingariðju sem hefur verið stunduð
gagnvart norsku þjóðinni ættu að vera is-
lenskum stjórnvöldum alvarleg viðvörun.
Norðmenn hafa verið blekktir. Yfir-
gnæfandi likur benda til að svo sé einnig
um íslendinga. Blekkingavefur hinna
bandarisku hernaðaryfirvalda nær viða
um iönd.
Það verður ekki sagt að orð-
gnóttin einkenni skrif Vilmund-
ar Gylfasonar i Alþýðublaöiö
um þessar mundir. Natinn
lesandi benti undirrituðum á
leiðara Alþýðublaðsins i gær,
þar sem Vilmundur fjallar um
bjóðviljann, að þar væri eitt
lýsingarorð, frumstæður, notað
merkilega oft:
„bjóðviljinn er flokksmál-
gagn i þrengsta og
frumstæöasta skilningi þess
orðs.”
,,...er Þjóðviljinn þröngsýnt
og frumstætt blað.”
,,.. er Þjóðviljinn að fleiru
leyti frumstætt blað...”
„frumstæð rómantik, sem
fremur minnir á trúarbrögð en
stjórnmál...”
„Þessi forneskjulega og
frumstæða afstaða
Þjóðviljans...”
,,En frumstæöur klunnahátt-
ur Þjóðviljans villir blaðinu
sýn.” (sic!)
„Frumstæöar pólitiskar
ályktanir... beinir (!) þessari
gagnrýni í ranga farvegi.”
Sjö sinnum takk, — um
forystugrein Vilmundar verður
hins vegar ekki notað sama lýs-
ingarorð til þess að gefa i skyn
hvert hún stefnir, en hún er
heldur ekki frumleg.
Klunnalegt
Forystugreinin heitir
„Þjóðviljinn er besti vinur
braskaranna” og kenning henn-
arer i stuttu máli þessi: Gagn-
rýni Þjóðviijans ákerfiðmissir
marks vegna þess að blaðið er
of pdlitiskt. Þetta þýðir með
öðrum orðum að vegna þess að
Þjóðviljinn berst gegn rikjandi
þjóðfélagsástandi, vegna þess
aö Þjóðviljinn setur spillingar-
einkenni þess i samhengi við
megineinkenni auðvaldsþjóð-
félagsins þá er Þjóðviljinn
klunnalegur — ekki
samkvæmishæfur. Þjóðfélags-
gagnrýni Vilmundar Gylfa-
sonar er i þessum skilningi ekki
klunnaleg i samkvæmi vald-
stéttarinnar. — hún beinist að
þvi að fjalla um einstök spill-
ingarfyrirbæri án samhengis
við raunveruleikann. Barátta
hans við spillinguna minnir á
mann sem gengur um með klút
um veislusali borgarastéttar-
innar og afætulýðsins og þurrk-
ar upp sorann i stað þess aö
velta um borðunumimusterinu.
Vilmundur Gylfason er ekki
byltingarsinni, hann er ekki
umbótamaður, hann er einskon-
ar hreinsitæki i mannsmynd. Og
vissulega ber að meta viðleitni
hans til fulls — þaö gerir undir-
ritaöur sannarlega. Það er
margfalt betra en ekkert. Sem
slikur gerir hann gagn.
Næststærsti
flokkurinn
Jónas Kristjánsson f jallar um
fylgishrun Framsóknarflokks-
ins i forystugrein Dagblaðsins i
gær. Hann segir þar meðal ann-
ars:
,,t siðustu kosningum var
Sjálfstæðisflokkurinn bjartsýnn
flokkur á uppleið. Þá var flokk-
urinn fullureldmóðs og gerði at-
rennu að 50% markinu. Hann
Fylgishrun ísjónmáli
Hvort sem alþingiskosningar
verða í vetur eða næsta vor, má
telja víst, að fylgishrun bíði
stjórnarflokkanna beggja. Þeir
höfðu um tvo þriðju hluta allra
atkvæða í síðustu kosningum, en
virðast samkvæmt skoðanakönn- ~
unum ekki hafa núna nema fylgi helmings
JONAS
KRISTJANSSON
komst töluvert áleiðis. Sumir
fóru að tala um að tveggja
flokka kerfi væri i uppsiglingu,
þar sem fylgið myndi skiptast
nokkurn veginn jafnt milli Sjálf-
stæðisflokksins annars vegar og
hinna flokkanna hins vegar.
Með ömurlegum stjórnar-
störfum frá siðustu kosningum
hefur Sjálfstæðisflokkurinn
glatað þessu gullna tækifæri.
Margir þeir sem áður voru
dyggir stuðningsmenn hans og
jafnvel innstu koppar i búri,
bölva honum nú i sand og ösku
vegna frammistöðunnar i rikis-
stjórn. Ekki bærir úr skák aö
svonefnt flokkseigendafélag
hefur hert tök sin á flokknum.
Straumhvörf gæfunnar eru
ekki hjá Framsóknarflokknum.
Hann var á niðurleið i siðustu
kosningum og verður jafnvel á
hraðariniðurleið i' hinum næstu.
Siðast galt hann óvinsælda
vinstri stjórnarinnar en nú geld-
ur hann brasknátturunnar, sem
almenningur sér að gegnsýrir
valdamiðstöö hans i Reykjavik.
Svo kann að fara að næst verði
Framsóknarflokkurinn aö vikja
sæti fyrir Alþýðubandalaginu
sem næststærsti flokkur lands-