Þjóðviljinn - 13.08.1977, Blaðsíða 10

10 SIÐA — ÞJOÐVILJINN Laugardagur 13. ágúst 1977
JENS KRISTJAN GUÐ
Hana-Nú — Vilhjálmur
Vilhjálmsson
Hjómplötuútgáfan hf.
★ ★ ★ ★
Stjörnugjöf (af fimm
möguiegum):
1 fyrra átti Vilhjálmur Vil-
hjálmsson eina af albestu
híjómplötunum sem út komu
það árið, „Með Sinu Nefi”, þar
sem hann söng m.a. eitt af bestu
lögum allra tima, „Hrafninn”
eftir Gunnar Þórðarson.
„Hana-Nú” skipar sér einnig i
hóp bestu platnanna sem út eru
komnar það sem af er árinu.
Hljóðfæraleikurinn sem reynd-
ar er aö mestu leyti i orðsins
fyllstu merkingu bara hljóð-
færaleikur, þvi að litið er um
sólóhljóðfæraleik, er i höndum
þeirra Sigurðar Karlssonar
trommuleikara, Pálma Gunn-
arssonar og Finnboga Kjartans-
sonar bassagitarleikara, Þórð-
ar Árnasonar, Gunnars Þórðar-
sonar og Tom Landsdown gitar-
leikara, Magnúsar Kjartans-
sonar, Karls Billich, Péturs
Hjaltested og Lárusar Grims-
sonar hljómborðsleikara, Við-
ars Alfreðssonar tompetleikara,
Helga Guðmundssonar munn-
hörpuleikara Björns R. Einars-
sonar básúnuleikara, Gunnars
Egilsonar klarinetleikara, As-
kels Mássonar slagverksleikara
og Moniku Abendroth hörpu-
leikara. Vilhjálmur syngur að
sjálfsögðu öll Iögin,og með fullri
virðingu fyrir öðrum islenskum
söngvurum þá er Vilhjálmur
smekklegasti söngvari sem
maður heyrir i á islenskum
hljómplötum, og auk þess að
beita röddinni skemmtilega þá
leggur hann svo mikla tilfinn-
ingu i sönginn að bæði lögin og
textarnir verða sem lifandi fyrir
hlustandanum. Auk Vilhjálms
radda svo Magnús Þór Sig-
mundsson, Björgvin Halldórs-
son, Pálmi Gunnarsson,
Magnús Kjartansson, Þuriður
Sigurðardóttir, Jóhann Helga-
son, Birgir Hrafnsson og söng-
flokkur Árna lsleifs.
Á siðustu plötu hljómsveitar-
innar Júdasar, „Eins Og Fæt
ur Toga”, átti Vilhj. tvo texta
PENINGAROKK
Ef ég gæti stilfært eins
og sterki guðjóninn,
stundaö göfug fjárútlát
eins og kiddi litli finn,
þá gæti ég boðið byrginn
öllum bófum hér um sinn.
fcg háan bæri hattinn
hoppaði i kringum skattinn.
Hve lifið þá yrði svo létt
á tá
og ég segði ei frá þvi sem
ég veit.”
Eins og i „Og Co” þá fjalla
flestir textarnir hans Vilhjálms
um vonir og drauma. Jóhann
Helgason á þrjú lög á plötunni,
Fólk — Ríó
Fálkinn
★ ★ ★ -r
Stjörnugjöf (af
mögulegum):
f imm
Sl. vor verðlaunaði Fálkinn
Rió með þvi að afhenda þeim
gullplötur fyrir að plötur þeirra
„Allt i Gamni” og „Verst Af
öllu” seldust i yfir 10.000 eintök-
um hvor sem er metsala á is-
lenskan mælikvarða.
Þessi metsala á plötum Ilió á
sér eflaust að einhverju leyti þá
skýringu að á plötunum er mik-
ið af gömlum vinsælum erlend-
um slögurum sungnum við
Jónas Friðrik og Gunnar Þórðarson, bctri helmingur Rfó.
„Ég Labbaði 1 Bæinn” sem er
„countrylag”, „Martröð” sem
er „discolag” og „Söknuður”
sem er mjög fallegt og rólegt
lag i útsetningu og stjórn Jóns
„Bassa” Sigurðssonar á
strengjaleik. Magnúsarnir
Kjartans- og Eirikssynir eiga
sitt hvort rólega og fallega lagið
„Litill Drengur” og „Það Er
Svo Skritið”. Finnbogi Kjart-
skemmtilega texta Jónasar
Friðriks auk þess sem „kýlt hef
ur verið á” söluna með hljóm-
leikum, sjónvarpsþáttum og fl.
auglýsingum. Þá má geta þess
að flestar stelpur undir ferm-
ingu og konur yfir þritugt eru
yfir sig ástfangnar af einum
meðlimi Rió, Helga Péturssyni
blaðamanni með meiru, og það
ér einmitt hjá þessu kvenfólki
Gunnar Þórðarson sem er á-
samt Jónasi Friðrik textahöf-
undi betri helmingur Rió, sér
um allar útsetningar, upptöku-
stjórn, gitar- og flautuleik m.a.
auk þess sem hann leikur á
hljómborð ásamt Jakob
Magnússyni og syngur ásamt
Helga Péturssyni, Ágústi Atla-
syni og Ólafi Þórðarsyni. Um
bassagitarinn sér Tómas Tóm-
asson; Terry Doe og Sigurður
Karlsson sjá um trommuleik-
inn, Viðar Alfreðsson sér um
leik á horn, trompet og básúnu
og Gunnar Egilson sér um
klarlnettleikinn. „Fólk” byrjar
á leiðinlegu og væmnu erlendu
lagi „Bjartur”, textinn er algjör
þvæla, en sýnir þó vel álit
„stórra og gáfaðra” skrifstofu-
manna útgerðarfélaga á „litl-
um, skritnum og heimskum”
verkamönnum sem brosa fram-
an i arðræningja sina og aðra
glæpamenn jafnt sem samfé-
laga sina. Já það er munur að '
vera skritstofumaður útgerðar
félags! Næsta lag á plötunni er
„Fólk A Austurvelli”, er það
eftir Ólaf, vonandi verður sóló-
plata hans betri en þetta
„drasl”; textinn er ágætur. Þá
er „Kiddi Pé”, erlent lag við
þýddan texta heimfærðan upp á
Kristján Pétursson, það er hægt
að brosa út i annað i fyrsta
skipti sem maður hlustar á text-
ann og framsóknarfélagar
brosa eflaust i hvert sinn sem
þeir hlusta á hann. „Jóna Jóm-
frú” er ágætt erlent lag sem
minnir svolitið á sólóplötu
Gunnars Þórðarsonar, textinn
er einnig ágætur. „Tveir Vinir”,
leiðinlegt erlent lag við texta
þar sem segir m.a.
„Hagsmuna hark og strið
harðlega margan dag
þá félag'er forðum á tið
föðmpðust, rekur i styrjöld.
textarnir eru báðir góðir sér-
staklega „Helgi Hóseasson”
sem er tileinkaður frelsi ein-
staklingsins:
Helgi, borinn Hóseasi,
heiðarlegur trésmiður,
dagfarsprúður
drengskapsmaður,
djarfmæltur og sannorður,
lagðist i þá fjandans firru,
er forðast skyldi almúgi,
að halda að allir tslendingar
ættu kost á réttlæti.
Vildi sina sannfæringu
sýna láta manntalsgögn,
upp á kant við kerfið lenti,
klárka þess og skipuð rögn.
Dansinn hófst. t hægum valsi
höfðingjarnir fóru á kreik,
skiptu fljótt i fláttskapspolka,
fantaræl og hráskinnsleik.
Hægt, en þungt, nam Helgi
sækja.
Hál og mjúk var andstaða.
Seint mun kerfið kunna að
sökkva
— klárkar tróðu marvaða.
Verkadrjúgar vinnuhendur
vanar margt á hraustlegt tak
engan fundu fastan kjarna,
froðan út um greipar lak...
Aldrei röddin Helga hljóðnar
hart þó tiðum leikinn sé.
Samtryggingin seint fær
megnað
sannleikann að fella á kné.
Meðan vondsleg vélráð brugga
valdsmenn bak við luktar dyr,
fólkið man aö Helgi hefur
höfðingjunum gefið skyr.
Meðan enn er einhver strengur
ærlegur i þjóðarsál,
meðan enn úr múrum valdsins
molað getur orðastál,
meðan ennþá einhver þorir
einn við kerfið sjálft i strið,
verður Helga hetjusaga
höfð i minnum alla tið.
Allt frá „Disco” til „Country
55
sem jafnframt voru bestu textar
þeirrar plötu. Var þetta jafn-
framt frumraun Vilhjálms i
textagerð a.m.k. opinberlega. A
„Hana-Nú” eru allir textarnir
eftir Vilhjálm, og þó að hann fái
eflaust ekki listamannalaun
fyrir þá,þá eru þeir sist verri en
þeir textar, sem mest eru
sungnir i dag, og margir þeirra
eru nokkuð góðir. Það helsta
sem stendur honum fyrir þrif-
um i textagerðinni er hvað hann
heldur sig fast við gam.la
(góða?) bragformið án þess aö
hafa fullt vald á þvi.
Fyrstu lögin á báðum hliðum
plötunnar eru bæði eftir Magnús
Þór Sigmundsson, „Og Co” og
„Þú Att Mig Ein”, falleg og af-
slöppuð lög, sérstaklega það
siðarnefnda. Still Magnúsar er
svo sterkur að hann skin i gegn
um bæði lögin. 1 „Og Co” gerir
Vilhjálmur góðlátlegt grin að
nokkrum landskunnum krafta-
verkamönnum og segir m.a.:
„Ef ég kynni að skrifa eins
og alfreð þorn og co,
ef ég væri eins klár og
hress og óli kallinn jó,
þá væri fin mln framtið og
af flestu hefði ég nóg...
ansson á svo eitt „Reggielag”
sem heitir „Jamaica”, en gall-
inn við það er að i hvert sinn
sem maður hlustar á það fer
maður ósjálfrátt að hugsa til
meistara Bob Marley, og það er
ekki fyrir hvern sem er aö lenda
i samanburði við þann „reggie-
snilling” sem svo oft er kallaður
„Konungur reggietónlistarinn-
ar”.
Sistu lög plötunnar „Ein-
hverntimann” og „Einshljóð-
færissinfóniuhljómsveit” eru
bæði eftir Harry Chapin. I heild
er „Hana-Nú” skemmtileg og
eiguleg plata með góðum lög-
um, söng og hljóðfæraleik, en
ljótu plötuumslagi hönnuöu af
Kristjáni Jóhannessyni. Text-
arnir fylgja i sérprentuðum
bæklingi, auk ýmissa kærkom-
inna upplýsinga.
Bestu lög:
Litill Drengur (Magnús Kjart-
ansson)
Söknuður (Jóhann Helgason)
Þú Att Mig Ein (Magnús Þór
Sigmundsson)
Bestu textar:
Litill Drengur
Söknuður
— Jens
sem maður sér plötur með Rió
með örfáum undantekningum.
Tónlistarlega séð er Rió af-
skaplega léleg hljómsveit og
margir áður fyrr aðdáendur
Gunnars Þórðarsonar eru ekki
ennþá búnir að fyrirgefa honum
það sem þeir kalla „að
leggjast svo lágt að spila með
Rió”. Og vist er það að litil upp-
hefð er það fyrir mann sem sent
hefur frá sér lög eins og „Star-
light” og „Reykjavik” að spila
svo lög eins og „Oli Jó” og
„Flaskan Min Frið”. Eflaust
eru það eingöngu peningarnir
sem koma i stað stoltsins sem
freista Gunnars um of, — þvi
miður. Plöturnar með Rió hafa
allar verið afskaplega léttar og
auðmeltar þannig að ef maður
fær ekki leiða á þeim strax við
fyrstu hlustun fær maður bara
leið á þeim við næstu eða þar
næstu hlustun, allt eftir þvi hvað
maður hlustar vel á þær. Ekki
er „Fólk” öðru visi að þessu né
öðru leyti heldur en fyrri plötur
Rió,nema siður sé, þvi að fram-
farir eða stefnubreytingar eru
engar og er „Fólk” alls ekki
besta plata þeirra félaga,þannig
að „Verst Af öllu” er ennþá
þeirra besta plata.
En kapphlaup um kraft og völd
krónur og þviiikt dót,
né sjúklegust sjálfselsku öld,
seint munu hagga þvi,
að tryggðin og vináttan vara
og þróast
sem vinirnir eiga sér tveir,
til eilifðar, Öli og Geir.”
Hlið A endar svo á gömlum
rokkara „Jón Elding” sem
flestir rokklagasmiðir veraldar
eru búnir að eigna sér i gegnum
árin og þvi getur Gunnar Þórð-
arson „réttilega” átt hann i
þetta skipti eins og hver annar;
textinn er jafnlitill og lagið.
Fjögur fyrstu lögin á hlið B
eru svo leiðinlega „commerci-
al” að ég er hættur að spila þau
þegar ég spila plötuna. Þetta
eru lögin „Romm og Kókakóla”
erlent lag við ágætan texta (á
köflum), „Siggi Frændi”, lagið
er eftir Ágúst Atlason við léleg-
an texta; „Pönnukaka Á Bak
Við Hús”, lagið er eftir Helga
Pétursson, textinn er góður og
„Sigga A Tvö” erlent lag við lé-
íegan texta. Platan endar svo á
tveimur góðum lögum Gunnars
„Helgi Hóseasson” og „Fólk”
Þó að mér finnist „Fólk” eins
leiðinleg og allar aðrar plötur
Rió, þá má ég til með að hrósa
þætti Gunnars Þórðarsonar
sem er svo stór að án hans og
texta Jónasar Friðriks væri Rió
ekki neitt; allt sem i hans
höndum er á plötunni er svo fag-
mannslega gert að það er ekki
hægt að finna neinn veikleika
þar á að neinu leyti, nema létt
leikann og sölubragðið sem er
yfir öllu á plötunni.og er það að
sjálfsögðu smekksatriði hvers
og eins hvort slikt skuli teljast
veik- eða styrkleiki. Umslagið
er ósköp venjulegt; er það hann-
að af auglýsingastofunni örk-
inni. Textarnir sem allir eru að
sjálfsögðu eftir Jónas Friðrik
fylgja með á sérprentuðu blaði.
Bestu lög:
Helgi Hóseasson (Gunnar Þórð-
arson)
Fólk (Gunnar Þórðarson)
Bestu textar:
Helgi Hóseasson
Pönnukaka Bak Við Hús
Tveir Vinir.
- Jens