Þjóðviljinn - 10.03.1978, Blaðsíða 2

2 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Föstudagur 10. mars 1978
ÚTBOÐ
/
Islenska
járnblendifélagið h.f.
óskar eftir tilboðum i byggingu 600 fer-
metra baðhúss á Grundartanga. Verkið
nær til jarðvinnu, uppsteypu og alls loka-
frágangs byggingarinnar og skal þvi lokið
fyrir 1. nóvember 1978.
Útboðsgögn verða afhent á Almennu verk-
fræðistofunni h/f, Fellsmúla 26, Reykja-
vik, gegn fimmtiu þúsund króna skila-
tryggingu. Tilboð verða opnuð á föstudag-
inn 31. mars 1978.
Almenna verkfræðistofan h/f
Rannsóknarlögregla
ríkisins
Innanhússfrágangur
Tilboð óskast i innanhússfrágang hússins
að Auðbrekku 61, Kópavogi. Verktaki skal
sjá um smiði timburveggja, hurða, fastra
innréttinga, gólfefnalögn, málningu inn-
anhúss og utan, raflögn og loftræstilögn.
Verkinu skal að fullu lokið 15. júli 1978.
útboðsgögn verða afhent á skrifstofu
vorri, Borgartúni 7, Reykjavik, gegn
15.000. kr. skilatryggingu.
Tilboð verða opnuð á sama stað miðvikud.
29. mars. 1978, kl. 14.00.
INNKAUPASTOFNUN RÍKISINS
BORGARTÚNI 7 SÍMI 26844 PÓSTHÓLF 1441 TELEX 2006
Óska eftir að kaupa
dóma Hæstaréttar
frá upphafi.
Upplýsingar i sima 81333
Laus staða
Staöa sérfræöings við Tilraunastöö háskólans i meina-
fræöi að Keldum er laus til umsóknar. Sérfræöingnum er
ætlaö að annast rannsóknastörf á sviöi fisksjúkdóma og
skyld verkefni.
Laun samkvæmt launakerfi starfsmanna rikisins.
Umsóknum skulu fyigja itarlegar upplýsingar um rit-
smiöar og rannsóknir svo og námsferil og störf. Umsóknir
skulu sendar menntamálaráöuneytinu, Hverfisgötu 6,
Reykjavik fyrir 28. mars n.k.
Menntamálaráöuneytiö, 3. mars 1978.
• Blikkiðjan
Ásgaröi 7, Garðabæ
önnumst þakrennusmíði og
uppsetningu — ennfremur
hverskonar blikksmíöi.
Gerum föst verðtilboð
SIMI 53468
Skrifið — eða hringið í síma 81333
Umsjón: Guðjón Friðriksson
Ásgrímur St. Björnsson
Hvor er meira
virði þorskurinn
eða maðurinn?
Fyrir skömmu birtist i fjöl-
miðlum að sjávarútvegsráðu-
neytið hafi i samráði við Haf-
rannsóknarstofnunina, Fiski-
félagið, L.I.Ú., F.F.S.Í. o.fl.
aðila ákveðið að banna þorsk-
veiöar við Island i páskavik-
unni. Ekki er vitað hvort þetta
er runnið undan kristilegum
rifjum ráðamanna eða aðrar
ástæður liggi til þess að páska-
vikan er valin. Það er annars
merkilegt rannsóknarefni út af
fyrir sig, eins og stundum er
sagt, þegar undrin ske, hvernig
þorskurinn veitupp á hvaða dag
páskana ber hverju sinni; alla-
vega veit ég það ekki, nema lita
i almanak.
Svo þorskurinn geti haldið
heilaga hátið á réttum tima, ku
standa i reglugerðinni að hver
sá fiskimaður, sem ekki hefur
dregið net sin úr s jó á nákvæmri
stundu á ákveðnum degi, skuli
sekur fundinn, net og afli gerö
upptæk eða öðrum viðurlögum
beitt eftir þörfum réttvisinnar.
Siðan skilst manni að fiskimenn
megi allranáðarsamlegast
leggja netin út aftur að aflokinni
páskahátið á ákveðinni stundu á
ákveðnum degi, svo framarlega
að þeir séu ekki á bak við lás og
slá fyrir að hafa ekki sýnt
þorskinum og réttvisinni til-
hlýðilega virðingu.
Svo mörg eru þau orð, og
mætti vist segja amen eftir efn-
inu, en það ætla ég ekki að gera
að sinni og ástæðan er sú, að ég
hef átt tal við marga menn með
þekkingu á þorskanetaveiðum
og kemur þeim öllum saman um
að þessi tilhögun við friðun
þorsksins sé nánast ófram-
kvæmanleg og benda máli sinu
tilstuðnings m.a. á eftirfarandi:
1. Það er eðli fiskimannsins að
veiða og þá eins mikið og lengi
og hann getur. Þvi munu netin
höfð i sjó fram á siðustu stund.
Það þýðir að verði vont veður
siðasta sólarhringinn fyrir lok-
un verður unnið að netadrætti i
tvisýnu eða ófæru veðri með
ófyrirsjáanlegum afleiöingum.
2. Hætt er við að áhafnir bát-
anna riðlist og dreifist i allar
áttir, þegar veiðum er hætt,
svoria á miðri vertið. Enda
skilst manni, að svipta eigi
áhöfnina svonefndri „trygg-
ingu” meðan friðunartimabilið
stendur.
3. Þegarleggja má svo netin i
sjóinn aftur samkvæmt ákveðn-
um klukkuslætti, er hætt við að
unnið verði meira af kappi en
forsjá. Þannig er nú einu sinni
staðið að veiðum, hvað sem
hvitflibbamenn ætla eða ráð-
gera. Þá er og hætt við að fálið-
að verði viða á bátunum og sá
sterki verði ofan á, en hinn veiki
biði lægri hlut.
Ég hef hér nefnt nokkur
dæmi, sem geta skapað svo
mikla slysahættu að ófyrir-
gefanlegt er að ana út i þessar
ráðstafanir án þess að á þau sé
bent og aðilar, sem þetta mál
varðar, endurskoði afstöðu sina
i málinu.
Annað mái er svo það að ekki
kemst inn í minn kringlótta
haus, af hverju fiskimenn einir
skuli eiga að bera skarðan hlut
frá borði við friðunaraðgerðir
þessar. Ég er einfaldlega svo
vitlaus að halda að þetta skipti
alla landsmenn jafn miklu máfi
svo ráðamenn sæju tii’ þ'ess; á5
fiskimönnum yrði tryggö kaup-
trygging páskavikuna eins og
öðrum launþegum eru greidd
laun. Sé það ekki hægt gæti
rikisstjórnin, allt eins og að ráð-
ast svona gegn fiskimönnum,
gefið út bráðabirgöalög um að
enginn launþegi fái kaup páska-
vikuna, svo framarlega að hann
ynni hana ekki. Það væri
kannske rétt að i lögunum væri
ákvæði um allsherjarsparnaö
og föstu svo þetta yröi ein alls-
her jarfriðar-og björgunarvika.
Tii greinakæmi t.d. að banna öll
óþarfa ferðalög á sjó, landi og
lofti. Það mundi sparast tölu-
vert við það og kannski kæmi
þjóöin endurfædd á einu bretti
út úr þessum hreinsunareldi.
Ekki tel ég rétt að hrófla neitt
við atvinnurekendum. Eftir þvi
sem skrifað stendur, eru þeir
þrautpindir og útkeyrðir eins og
alþingismenn og rikisstjórn við
að bjarga þjóðinni og fá sáralit-
ið i aðra hönd en ekkert i hina.
t alvöru talað er mér kunnugt
um að ýmsir aðilar hafa bent
forráðamönnum á hin margvis-
legu vandkvæði sem skapast við
þessi óheppilegu timamörk
friðunarinnar og hafa bent á, að
öllum kæmi það betur að
friðunartiminn yrði i byrjun
mai, og hef ég heyrt að sjó-
mennirnir sjálfir sættu sig jafn-
vel við helmingi lengri tima eða
frá 1. til 15. mai, ef þess yröi
óskað.
Eftir að hafa heyrt rök þess-
ara manna, sem telja 1. til 15.
maí besta friðunartimann, en
ekki heyrt eða séð nein rök fyrir
ákvörðuninni um veiðistöðvun
um páskana, hlýt ég aö álita
eins og svo margir aðrir, aö
annarleg sjónarmiö ráði þarna
ferðinni eins og svo oft áður i
okkar þjóðfélagi. Manni dettur
jafnvel i hug að þorskurinn hafi
sjálfur samið þessa reglugerð
og ætli sér um leið og hann
tryggir sitt eigið lif að ná sér
sem best og áhrifarikast niðri á
þeim mönnum, sem hafa það að
atvinnu sinni að veiða hann
þessari þjóð til framfæris.
Kannske er þorskurinn ekki
eins vitlaus og hingað til hefur
verið haldið. Alla vega virðist
hann eiga samleið með ráða-
mönnum þessa litla þjóðfélags i
þessu máli.
Asgrimur St. Björnsson.
(Langagerði 116. Sima 32272)
Páll Hildiþórs:
Kvikmyndavika
(Mannlífsmyndir IX)
Hvers vegna ekki guðþjónustu
í upphafi kvikmyndaviku?
Hvers vegna eru kvikmyndamenn ekki teknir til
altarins
áður en sýníngar byrja?
Hvers vegna ekki taka stertimönnum þjóðarinn-
ar vara
við að setja upp rándýran alþjóðasvip í
f jölmiðlum
eins og matvandir kostgangarar
á þessum alvörutímum
þegar þeir horfa á veldi tilfinnínganna?
Hvað segja stjórnvöldin,
mættum við spyrja?
Mætti ekki klippa burtu meira af rössum og
brjóstum
úr klámfilmum nútímans?
Og væri ekki rétt að filmskera náungan japanska
sem þreifaði upp undir pils skúríngarkonunnar
og setja Drottins útvalda þjón í staðinn
til að áminna þessa kvensnipt
fyrir að haga sér svona
fyrir ofan karlmann
í stigagangi?
Hvað segja hugvekjumeistarar helgarbla.ðanna??