Þjóðviljinn - 10.03.1978, Blaðsíða 8

8 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Föstudagur 10. mars 1978
Sverrir hefur
8 sinniim hærri
laun en
verslunarmaður
Hvað skyldu þeir menn, sem settu lögin um skerta vísi-
tölu til launþega hafa mikið kaup? Hvað skyldu laun
þeirra manna vera, sem rökstyðja kjararánslögin með
því, að ekki sé faert að greiða hærri bætur á 106 þúsund
króna mánaðarlaun en 8.800 krónur? Hvaða bætur fá
þessir sömu menn ofan á sín laun?
Tökum dæmi af tveimur stjórn-
arþingmönnum úr sama kjör-
dæmi með sömu aukavinnu og
sömu laun, dæmið af Tómasi
Árnasyni og Sverri Hermanns-
syni. Báðir eru þeir þingmenn
Austurlands, báöir „kommisar-
ar” hjá Framkværhdastofnun
rikisins, annar „framsóknarmað-
ur” hinn „sjálfstæðismaður,”
báðir fylgjendur og eindregnir
stuðningsmenn kjararánsfrum-
varps rikisstjórnarinnar, og
hvorugur hefur andmælt megin-
rökunum fyrir þeirri ólagasetn-
ingu: atvinnuvegirnir þola ekki
hærra kaupgjald.
Þingfarar kaupið
Um siðustu mánaðarmót fengu
þingmenn útborgað fyrir febrúar-
vinnu sina, 328 þúsund krónur
með lifeyrissjóði. Fyrir mars-
mánuð ættu þeir þá að fá 5.32%
hækkun vegna visitölubóta,
skertra aðsjálfsögðu, og þá verða
mánaðarlaunin 345.450 krónur,
(hækka um 17.450 krónur).
Þingmennirnir Tómas og
Sverrir hafa frian sima svo að
þeir geti útlátalaust haft sam-
band viö kjósendur sina. Trúlega
tala þeir ekki fyrir minna en 15
þúsund krónur á ársfjórðungi
hvor, svo mánaðarlega reiknast
þessi friðindi upp á 5 þúsund
krónur og hækka sjálfkrafa meö
hækkun simgjalda.
Fótgönguliðsstyrkur, sem þing-
menn nefna svo sjálfir, það er að
segja peningar til þess að ferðast
um borg og bi er á ári 375 þúsund,
þaö er að segja i febrúar, eða
31.250 krónurá mánuði.
Þar sem þeir kollegarnir eru
„landsbyggðarþingmenn” en
með búsetu i höfuðborginni fá
þeir matar- og húsaleigupeninga
þá mánuði sem þingið situr ekki
yfir sumarið. Fá þeir helming af
heildargreiðslum, og má ætla að
þær greiðslur komi til fimm mán-
uði á ári. Samkvæmt þvi ættu þeir
að hafa 97.500 krónur i húsaleigu-
styrk á ári og 221.250 krónur til
matarkaupa. Samtals gerir þetta
318.750 krónur á ári eða 26.562.50
að meðaltali á mánuði.
Samtals gerir þvi þingfarar-
kaup, og þá er ekki reiknað með
nefndarsetum þeirra kumpána,
407.952 krónur þegar reiknað er
með skertri visitölu á fastalaunin
en engum visitölubótum á frið-
indin.
Stofnunin blífur.
Blaðamaður hafði tal af Sverri
Hermannssyni og varð hann góð-
fúslega við þeirri beiðni hans að
veita upplýsingar um launakjör
og fl. varðandi Framkvæmda-
stofnunina til þess að draga úr
fávisku hans, en eins og kunnugt
er hefur Sverrir einmitt kvartað
yfir fávisku og menntunarleysi
blaðamanna i þingræðu.
Sagði Sverrir, að hin þing-
kjörna stjórn stofnunarinnar
hefði ákveðið að kommisararnir
og starfslið stofnunarinnar allt
tæki laun samkvæmt launastiga
sem gilti hjá rikisbönkunum, við-
skiptabönkunum, og „kommisar-
arnir” þá bankastjóralaun. Sendi
hann blaðamanni samþykktir
stofnunarstjórnarinnar þessu til
sannindamerkis.
„Kommisarinn” lét þess getið,
að þeir Tómas tækju 60% af laun-
um, svo sem aðrir opinberir
starfsmenn, sem sætu á alþingi.
Játti Sverrir þvi, að meðan þing
sæti ynnu þeir kommisarar
kannski ekki ákveðnar vinnu-
stundir á kontórnum, heldur þeg-
ar þurfa þætti, og svo mikiö sem
þurfa þætti.
Eins og menn rekur minni til er
Framkvæmdastofnunin eitt af af-
kvæmum siðustu vinstri stjórnar.
Við fæðingu þessa afkvæmis ráku
„sjálfstæðismenn” upp rama-
kvein og hæst lét þá i Sverri Her-
mannssyni, sem taldi stofnun
þessa hið mesta óbermi, óferj-
andi og óalandi, og skyldi að hon-
um heilum og lifandi aldrei þrif-
ast fengi hann nokkru um ráðið.
Svo fékk Sverrir nokkru um
ráðið. Enn er hann heill og lif-
andi. Enn blifur stofnunin og
Sverrir orðinn kommisar i þessu
„óbermi”.
Blaðamaður spurði Sverri
að þvi hvort hann hygðist
eftir kynni sin af Framkvæmda-
stofnun berjast fyrir þvi aö hún
yrði aflögð. Aftók hann það með
öllu, og bætti við: ,,Sú stofnun
sem Sjálfstæðisflokkurinn óttað-
ist að vinstri stjórnin ætlaði að
setja á stofn varð aldrei til. Ekki i
tið vinstri stjórnarinnar, og alls
ekki i tið þessarar rikisstjórnar.”
En nóg um það.
Kommisaralaunin
1 samþykkt stjórnar Fram-
kvæmdastofnunar frá 21. jan.
1972 segir svo m.a.:
„Stjórn Framkvæmdastofn-
unarinnar samþykkir að laun
framkvæmdaráðsmanna skuli
vera hin sömu og hjá aðalbanka-
stjórum rikisbankanna. Sam-
þykkt er að greiða þeim fyrir setu
á stjórnarfundum stofnunarinnar
til jafns á við bankaráðsiaun
bankastjóranna".
Þann 9. mai 1972 samþykkir
stjórnin, að „framkvæmdaráös-
mönnum skuli greiddar sem
svarar 67% af öðrum þeim hlunn-
indum, sem bankastjórar hafa”.
Rétt er að taka fram, að með
framkvæmdaráðsmönnum á
stjórnin við framkvæmdastjór-
ana eða„kommisarana.”
60% af fastalaunum banka-
stjóra gerir svo mikið sem 344.400
krónur á mánuði frá og með mars
og launin greidd fyrirfram.
Greitt er fyrir hvern stjórnar-
fund, samkv. stjórnarsamþykkt.,
22.900 krónur. „Kommisar”
Sverrir sagði aö þessir fundir
væru svo sem 20 sinnum á ári og
gefa þvi i aðra hönd 458.000.-
krónur, eða 38.167,- krónur á
mánuði til jafnaöar.
67% af öðrum hlunnindum, eins
og þar stendur, reiknast undirrit-
uðum til að sé svo, það sem á ann-
að borð er á hans færi að reikna
út:
Simi, fastagjald, 1.394 kr. á
mánuði.
Risna, 134 þús. á ári, 11.167.- kr.
á mánuði.
Rekstrarkostnaður bils. Þarna
gæti skeikað verulegum upphæð-
um i útreikningi, eftir þvi hvort
reiknað væri með rekstri á Blazer
eða Skóda.. Til þess að finna ein-
hvern milliveg er reiknað með
rekstri á Cortinu, og byggt á töl-
um frá FíB, þar sem reiknað er
með að kosti 1.076.908 krónur að
reka Cortinu, sem kostar 2,6milj-
ónir út úr búð. En Cortina kostar
meira en 2,6 miljónir. Samkvæmt
upplýsingum frá umboðinu kost-
ar Cortina i dag um 3.5 miljónir.
Rekstrarkostnaöur yrði þvl sam-
kvæmt einfaldasta hlutfallsreikn-
ingi 1.449.684 krónur á ári.
Mánaðarleg búbót af þessari klá-
súlu yrði þvi, og þá að sjálfsögðu
með „skertum” launum kommi-
sara miðað við bankastjóra,
krónur 80.941.-
Siðan eru önnur hlunnindi, sem
erfiðara er að reikna til tekna,
t.d. þau að fá að kaupa sér bil á
ráðherrakjörum, sem þýðir, svo
að við höldum okkur enn við Cort-
inuna, að þegar allt launafólk
með skerta kaupgjaldsvisitölu of-
an á launin, þarf að borga fyrir
hana 3,5 miljónir, borga
kommisarar Tómas og Sverrir 1.8
miljón fyrir hana. Á sama tima
og almúginn væri að öngla saman
Sverrir Hermannsson, kommiss-
ar og alþingismaður, I ræðustól á
alþingi.
fyrir bilnum, ýmist með margra
ára ráðdeild og siðan lánatöku i
banka þar sem vextir eru frá
24%-34%, fá kommisararnir lán-
aðan stærstan hluta þeirra 1800
þúsund sem þeir þurfa að greiða
fyrir sams konar bil, átta ára lán
og greiða af þvi 6% vexti,og geta
siðan skipt um bil á 3-4 ára fresti
upp á sömu biti.
Ekki kann fáfróður blaðamaður
að reikna þessi friðindi til teljan-
legra króna á mánuði hverjum,
og leggur þvi til að þetta heiti lág-
launauppbót til þjóðhollra em-
bættismanna farsældarrikisins og
nokkur verðlaun fyrir framúr-
skarandi stjórnun efnahagsmála
sama rikis.
Fleiri eru friðindin ekki i sjón-
máli, og þvi ekki meira upp að
telja að sinni.
Mánaðarlaun þeirra kumpána,
Tómasar og Sverris, eru þvi, að
viðbættum þeim friðindum, sem
tekist hefur að breyta i peninga,
samtals 476.069, sem útborguð
eru hjá F'ramkvæmdastofnun.
Heildarlaun og vísitölu-
bætur
F'rá og með marsmánuði lengu
þessir tveir alþingismenn þvi i
laun frá hinu opinbera, sem vel að
merkja getur ekki greitt fullar
visitölubætur á láglaun, krónur
884.021.-þegar allt er talið, skert
visitölubót, friðindi og hlunninda-
greiðslur.
Visitölubætur sem þeir tvi-
menningarnir hlutu úr rikissjóði
fyrir þingmennsku og fram-
kvæmdastjórastúss eru á mars-
laun ekki 8.800 krónur eins og hjá
verkafólkinu i Iðju eða hjá þeim
sem taka laun samkvæmt taxta
Landssambands verslunar-
manna, en formaður þeirra sam-
taka um áraraðir var einmitt
„kommisarinn” og alþingis-
maðurinn Sverrir Hermannsson.
Þeirra visitölubætur voru meira
að segja ekki helmingi hærri,
heldur 4.5 sinnum hærri. Tómas
og Sverrir fengu og eða fá með
einum og öðrum hætti 39.904
krónur i verðbætur fyrir mars-
mánuð, meðan þeir skammta
öðrum hámarksbætur 8.800 krón-
ur, eða 30.904 krónum meira á
mánuði hverjum en almúginn.
Á ári fá þeir kommisararnir
476.448krónur i verðbætur miðað
við verðbótina 1. mars, en fyrr-
verandi skjólstæðingar Sverris
Hermannssonar i verslunar-
mannafélögunum fá á sama ári
með sömu verðbótum 105.600
krónur. Á ári hafa þeir kumpánar
þvi 370.848 krónum meira i verö-
bætur en verkafólkiö í landinu.
Þetta þykir þeim sanngjarnt.
Um það vitna lögin þeirra og
rikisstjórnarinnar.
Undirstrikun fyrir úrslit
Það er rétt að taka það fram
enn og aftur að inni i þessum
launum þeirra Tómasar og
Sverris eru ekki laun fyrir setu i
nefndum og ráðum á vegum al-
þingis og hins opinbera, ekki
Tómas Árnason, kommissar og
alþingismaöur, I ræöustóli á al-
þingi.
krónutala bilakaupsfriðinda og
ekki laun eða tekjur af einka-
rekstri, en eins og kunnugt er
fékk fyrirtæki Sverris Hermanns-
sonar, Ogurvik h.f., riflega fyrir-
greiðslu hjá hinu opinbera á sin-
um tima til þess að kaupa togar-
ana Ogra og Vigra, sem allar göt-
ur frá þvi þeir komu til landsins
hafa verið happafleytur og skilað
hundraða miljóna afrakstri. Og
enn ætti að vera kunnugt að ögur-
vik og Sverrir eru eigendur að
hraðfrystihúsinu á Kirkjusandi.
Sem sagt: Með i framanskráð-
um tölum er ekkert annað en það
sem flýtur ofan á og tilheyrir
fastastörfum.
Kommísar og þingmaöur í
1 ár — Verslunarmaður í
átta ár!
Árslaun þeirra Tómasar og
Sverris eru samkvæmt framan-
skráðu með einnig framanskráð-
um fyrirvara, krónur
10.608.252.9«, sem lesist: tiumilj-
ónir, sexhundruð og áttaþúsund,
tvöhundruð fimmtiu og tvær
krónur!
Fyrrverandi skjólstæðingar
Sverris Hermannssonar, fyrrv.
form. Landssambands islenskra
verslunarmanna, hafa nú, eftir
marsbæturnar, sem Sverrir
skammtaði þeim, 111.475 þúsund
krónur i laun á mánuði, sam-
kvæmt útsendum launataxta frá
Verslunarmannafélagi Reykja-
vikur, þar sem annar „verkalýðs-
leiðtogi” og blaðafulltrúi og al-
þingismaður, Guðmundur H.
Garðarsson, ræður rikjum með
svo sem 800 þúsund króna mánað-
arlaun.
Og vel að merkja: Leiðtoginn
Guðmundur H. Garðarsson,
form. VR greiddi einnig atkvæði á
sama hátt og þeir Tómas og
Sverrir, það er að segja að 8.800
krónur væri nægar bætur handa
verkafólki, svo að lægsti taxti VR
skilar þeim, sem eftir honum
vinna 111.475 króna mánaðar-
launum.
Atvinnuvegirnir, rikissjóður og
„allt þetta fina”, þolir ekki
meira.
En litum i lokin aðeins á aðra
reikningsaðferð: Hversu lengi er
verslunarmaður á lægsta taxta að
vinna fyrir árslaunum Tómasar
og Sverris (og Guðmundar H.
Garðarssonar einnig)?
Mánaðarlaun: 111.475 krónur.
Árslaun: 1.337.700 krónur.
Laun fyrir 7 ára, 11 mánaða og 5
daga starf: 10.608.262 krónur.
Árslaun Sverris, árslaun
Tómasar (og árslaun Guðmundar
II. ) hvers um sig: 10.608.262
krónur.
Versiunarmaður i95mán uði og
5daga hefur jafnhá laun og fyrrv.
form LtV hefur á 12 mánuðum.
Verslunarmaður, sem tekur
laun samkvæmt lægsta taxta hjá
Guðmundi H. Garðarssyni er 2895
daga að vinna fyrir þeirri upphæð
sem Tómas og Sverrir vinna fyrir
á 1 ári!
Það er ekki von að forystumenn
Verslunarmannafélags Reykja-
vikur vilji hvetja félagsmenn þar
til stórræða til þess að verja kaup
sitt og kjör sin fyrir árásum for-
ystumanna VR og rikisstjórnar-
innar, árásum þeirra Tómasar,
Sverris og Guðmundar. Forystu-
mönnunum þykja lögin réttlát.
Annars hefðu þeir ekki sam-
þykkt að setja þau, og heldur ekki
latt launafólk til að verjast þeim.
Einmitt svona er þeirra rétt-
læti.
—úþ
Þannig eru launþeirra manna
sem á alþingi sam-
þykktu kjaraskerðingarlög
rikisstjórnarinnar