Þjóðviljinn - 16.09.1978, Side 14

14 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Laugardagur 16. september 1978
Rætt við Ioan Kunst-Ghermanescu
Þetta viðtal, sem hér birtist, var tekið mánu-
daginn 11. þessa mánaðar. Ioan Kunst-Gher-
manescu fer nú með yfirumsjón handknattleiks-
mála i Rúmeniu og var fulltrúi lands sins á ráð-
stefnu Alþjóðahandknattleikssambandsins á dög-
unum. Hann var þjálfari rúmenska landsliðsins i
handknattleik frá 1952 til 1967. Á þessu timabili
urðu Rúmenar einu sinni heimsmeistarar, eða
árið 1964, og árið 1967 urðu þeir i 3. sæti. í heims-
meistarakeppni i útihandknattleik, sem háð var i
Austurriki árið 1959, hreppti liðið silfurverðlaun.
Félagsliðið Steua varð tvisvar sinnum Evrópu-
meistari meðan Kunst þjálfaði það. Hér talar þvi
maður með mikla reynslu.
Ertu ánægOur meö ráöstefn-
una, sem var að ljúka?
— Já, ég er mjög ánægður
með hana. Hótelið (Loftleiðir)
virðist kjörið til svona sam-
komu, ekki sist fyrir það hvað
það er rúmgott. Skipulagning
ráðstefnunnar var nánast eins
góð og kostur er og aðbúnaður
til fyrirmyndar. Mig grunar, að
þeim sem næst halda ráðstefnu
sambandsins, verði mikill vandi
á höndum, ef þeir eiga að sinna
sinu hlutverki jafnvel og hér
hefur verið gert. Vil ég þakka
HSt sérstaklega fyrir það, hve
vel var hér að öllu staðið.
Var ráðstefnan árangursrfk?
— Það var hún vissulega. Hér
var fulltrúum skipt niður i
vinnuhópa og með þvi móti var
hægt að kafa miklu dýpra i mál-
in en verið hefði, ef öll mál hefðu
verið rædd sameiginlega og til
þess notað ræðupúltið. Mikil-
vægt var, að fjárhagur sam-
bandsins var tryggður til næstu
tveggja ára. Ætti þvi m.a. að
vera hægt, aö reka öflugan
áróður fyrir handknattleiks-
iþróttinni i hinum ýmsu löndum
og álfum, sem skammt eru á
veg komin. Nú þegar er búið að
koma upp sérstökum þjálfara-
skóla t.d. I Arabalöndum,
Austurlöndum fjær og i
Ameríku. Skólarnir eiga siöan
að vinna að skipulegri út-
breiðslu handknattleiks i
þessum löndum. Þessi starf-
semi er mikilvægt spor i rétta
átt, en gera þarf meira og mest
er um vert, aö viðkomandi lönd
sinni iþróttinni af krafti. Þiö Is-
lendingar hafið t.d. náö langt,
mest af eigin rammleik, og
skapað ykkur eigin handknatt-
leik.
Annað vil ég' nefna, sem er
mikilvægt. Fulltrúarnir komu
sér saman um, að I næstu
heimsmeistarakeppni verði
leikið um hvert sæti I 16 liða úr-
slitunum — þetta er mikilvægt.
Hvað finnst þér um islenskan
handknattleik?
— íslendingar leika prýðis
handknattleik. Oft hafið þið
sigrað sterk lið i Evrópukeppni
og oft skipað ykkur á bekk
meðal 16 sterkustu handknatt-
leiksþjóða heimsins. Það er til
að mynda eingin tilviljun, að
svo margir Islendingar leika
með erlendum liðum! Siðast sá
ég lið ykkar á HM i Danmörku
og þá sannaði það tilverurétt
sinn meðal hinna sterku. En
varla eigið þið lengur mögu-
reiðst ykkar mönnum, þó
þeir tapi fyrir sterkum Úðum
leika á, að komast i hóp 7
sterkustu ha.ndknattleiksþjóð-
anna, sem að minu viti eru þær
hinar sömu og náðu bestum
árangri i Danmörku. Þá kemur
hópur þjóða, sem Islendingar
eiga samleið með: Ungverjar,
Tékkar, Svíar, Norðmenn,
Svisslendingar, Spánverjar og
Búlgarir. Hins vegar getur hver
þessara þjóða sem er sigrað
hinar bestu, en þegar barist er
til þrautar, eiga fæstar þeirra
möguleika.
Ykkur vantar ekki góða ein-
staklinga, en það er liðsheildin,
sem nær bestum árangri. Hér
verður lika að hafa i huga, að
fjölmennar þjóðir hafa úr mun
fleiri leikmönnum að velja og
þvi er meiri trygging fyrir
sterku landsliði. Þið eruð bara á
þriðja hundrað þúsund! Er það
ekki? Þrátt fyrir það verður að
teljast undarlegt, hve lslend-
ingar leika góðan handknatt-
leik. É g minnist þess, að árið
1958 sigraði islenska landsliðið
okkur á HM i A-Þýskalandi. Þá
var Birgir Björnsson fyrirliði
liðsins.
Hvað þurfa islendingar að
gera til að eiga góðu landsliöi á
að skipa?
— Til þess að eiga gott
landslið þarf margt að gera. Ég
legg áherslu á þátt félagslið-
anna. Úr þeim þarf að vera
hægt að velja vel þjálfaða leik-
menn. bæði hvað likamlegan og
sálfræðilegan styrk snertir.
Landsliðið þarf siðan að æfa
eftir ákveðinni langtima áætlun
undir góðri stjórn og helst að
leika 20-30 landsleiki á ári gegn
sterkustu þjóðum heimsins. Ég
geri mér þó grein fyrir, að þetta
verður erfitt vegna þess,
hvernig þið eruð i sveit settir.
Hver er skýringin á þvl, að A-
Evrópuþjóðir eiga svo sterk
handknattleikslið?
— Skýringarnar eru margar,
en i stuttu máli eru þessar
helstar: Handknatt,leikur er
kenndur i skólum og þvi strax
tekinn föstum tökum. Þar eru
þeir unglingar valdir úr, sem
sýnt er að hafa hæfileika til að
iðka handknattleik fremur en
einhverja aðra grein iþrótta.
Lögð er áhersla á góða skipu-
lagningu þjálfunar, bæði i fé-
lagsliðum og landsliði og mikiö
lagt upp úr að mennta þjálfara
og koma i veg fyrir að þeir
staðni. Aðstaðan er lika óviða
betri en i A-Evrópu. En i stórum
áttum má segja, að visindaleg-
um aðferðum sé beitt.
Þegar hér var komið sögu,
minntist Kunst á kerfi, sem
hann hefur útbúið og notað er I
1. deildinni I Rúmeniu. Við báð-
um hann að segja okkur stutt-
lega frá þvl.
— 1. deildarkeppnin hefst 1.
september. Rúmum mánuöi
fyrr þarf hvert lið, að vera búið
að tilkynna 16 leikmenn. Til að
fylgjast með ástandi þeirra er
beitt eins konar hæfnis- og þrek-
prófum. Prófin eru lögð fyrir 1.
ágúst og siðan aftur 25. ágúst.
Takmarkið er, að 12 menn úr
hverjum liðshópi standist próf-
in, en geri einhver, eða ein-
hverjir, það ekki i seinna skipt-
ið, dragast 2 stig frá viðkomandi
liðum. Þannig geta lið byrjað
keppni i 1. deild , ekki með 0
stig, heldur jafnvel með -í-2stig.
Fyrra leiktimabilinu lýkur i
no'vember og hið seinna hefst i
april og endar I júni. 1 mars og
25. mars er enn prófað og aftur
dregið frá, ef einhverjir
standast ekki i siðara skiptið.
Félögin fá þarna dálitinn tima
til að bæta sina menn, ef þörf er
á. Þetta er aðeins eitt með
mörgu, sem stuðlar að þvi, að
hægt er að velja I landsliðið úr
stórum hópi og vel æfðum. Þessi
próf leggjum við bæði fyrir
konur og karla.
Hafa landsliðsmenn ykkar
einhverjum skyldum að gegna
við liðið?
— Já. Landsliðsmenn okkar fá
ekki að leika með erlendum lið-
um. Rikið skapar þeim mjög
góða aðstöðu til æfinga og
hennar vegna ná þeir að þroska
vel þá hæfileika, sem þeir búa
yfir. Þess vegna gerum við
kröfu á, að landsliðið njóti hæfni
þeirra meðan hún er mest.
Siðan geta leikmennirnir snúið
sér að öðru og núna er Gruia t.d.
þjálfari i Mexicó.
Hvernig brugðust landar þlnir
við frammistöðu landsliðsins á
HM I Danmörku?
— Þeir voru reiðir, sem eðli-
legt er, og kröfðust þess, að það
næði betri árangri i framtiðinni.
Það sem við gerðum, var að
þyngja prófin, sem ég ræddi um
áðan. Þar sem svona mikið er
lagt i handknattleik hafa menn
efni á að reiðast, ef árangur er
ekki sem skyldi, en þið íslend-
ingar standið i allt öðrum spor-
um. Þið getið ekki reiðst ykkar
mönnum, þó að þeir tapi fyrir
sterkum liðum.
Hvað þarf að vera fyrir hendi,
til að góður handknattleiks-
maður verði til?
— Hér á undan hefur aðeins
komiðfram, hvað við fyrir aust-
an gerum til að svo verði. En
það er sama hvar eða hvenær
það er, að til að góður hand-
knattleiksmaður verði til, þarf
aðallega þrennt að vera fyrir
hendi: Likamsvöxtur þ.e.
vöðvabygging, handstærð og
fleira. I öðru lagi þjálfari, sem
veit hvað hann er að gera, ber
skyn á líkamsstarfsemina svo
og persónugerð leikmannsins. I
þriðja lagi aðstaðan, sem er
reyndar fyrir mestu. Það segir
sig sjálft, að hafi efnilegur
iþróttamaður ekki aðstöðu til
æfinga, verður ekkert úr
honum. Það leyndi sér t.d. ekki,
að Birtalan hafði alla burði til
að verða góður handknattleiks-
maður. Honum var komið til
Búkarest þar sem annað og
þriðja atriðið, sem ég nefndi,
var fyrir hendi og árangurinn
lét ekki á sér standa.
Hér urðum við að slá botninn i
viðtalið, þó að enn ættum við
margt órætt við þennan geð-
þekka Rúmena.
ASP/JIG
Þið
getið
ekki
„Þrátt fyrir þaöverður aö teljast undarlegt, hve Islendingar leika góöan handknattleik.”
,,...núna er
Gruia t.d.
þjálfari
í Mexicó.”
,,Þá var Birgir
Björnsson
fyrirliði liðsins”
,,Þið eruð
bara á
þriðja
hundrað
þúsund!
Er það
ekki?”
„Þannig geta
lið byrjað
keppnií
1. deild,
ekki með
0 stig, heldur
jafnvel með
'+ 2 stig”