Þjóðviljinn - 11.01.1979, Blaðsíða 11

Fimmtudagur IX. janúar 1979 — ÞJÓÐVILJINN — SÍÐA IX
Minning
Magnús Sturlaugsson
Fyrrum bóndi að Hvammi í Dölum
Þegar gamlir sveitungar, einn
eftir annan, hverfa af sviöi jarö-
lifsins rheö stuttu millibili, og
þeim fækkar óðum, sem á sinum
tima voru samferöa i félagsönn
daglegra viöbur&a, er ekki óeöli-
legt, aö margvislegar minningar
leiti hugans. Gamall nágranni
minn og góökunningi, Magnús
Sturlaugsson, sem á manndóms-
árum bjó lengi aö Hvammi í Döl-
um, er genginn eftir aö hafa veriö
á annaö ár, aö miklu leyti, utan
viö skynjun umhverfis sins.
Magnús Sturlaugsson var
fæddur 2. mars 1901. Foreldrar
hans voru: Sturlaugur Jóhannes-
son á Fjósum og Asta Krist-
mannsdóttir, konahans. Systkini
Magnúsarvorumörg, og hann fór
ungur aö árum úr foreldragarði.
Leiöin lá noröur i Bitru á Strönd-
um, hann lenti þar hjá sæmdar-
hjónunum, Einarii Gröf ogseinni
konu hans, Jensinu. A þessu
heimili naut Magnús athvarfs
seinni hluta bernskuára sinna og
einnig starfsþjálfunar æskuár-
anna. Um tvitugsaldur var hann
viöurkenndur ráöandi yfir
athyglisveröri starfshæfni,
starfsfjöri og heilbrigöum metn-
aði.Þessi þjálfun reyndisthonum
jákvætt veganesti á sókndjörfum
og erfiðum manndómsárum.
Hann var frumbýlisbóndi aö
Krossárbakka i Bitru, leiguliöi á
prestssetrinu, Hvammi i Dölum,
sjálfseignarbóndi aö Ctkoti á
Kjalarnesi og aö siöustu starfs-
maður hjá ölgerðinni Egill
Skallagrimsson i Reykjavik.
Hann var gildur aöili aö hverju,
sem hann gekk og hlifði sér
hvergi. Heilsubilun á efri árum
mun hafa boriö vitni um hlfföar-
laust erfiði á besta skeiöi ævinn-
ar.
Eg hef gilda ástæöutil aö halda,
aö æskuheimili Magnúsar Stur-
laugssonar aö Gröf
i Bitru hafi verið honum
traustur vettvangur á margvis-
legan hátt. Éggistieinusinni meö
honum á þessum bæ, þegar viö,
sem sveitungar, fórum þangaö
norður i haustrétt árið 1933. Hann
var ógleymanlegur, fögnuöur
gömlu hjónannai Gröf, þegar þau
heilsuöu Magnúsi. Kveöjan heföi
tæplega verið innilegri, þó aö þau
heföu veriö aö fagna syni sihum,
sem heföi dvaliö í timabundinni
fjarlægö.
Þegar Magnús hóf búskap á
Krossárbakka, kvæntisthann Vil-
borgu Magnúsdóttur frá Hvalsá i
Steingrimsfirði. Þessi kona féll
skyndilega frá fyrir rúmu ári;
hennar var þá minnst i blaöa-
grein. Þegar þau, Magnús og Vil-
borg, fluttu aö Hvammi voriö
1931, voru i för með þeim 3 börn
og auk þeirra móöir Vilborgar og
amma. Fjölskyldan stækkaöi i
Hvammi, og heimiliö varö nokk-
uö mannmargt. Akoman var þó
fremur góö. Búhyggindi Magnús-
ar vöktu athygli, bæöi i meöferö
búpenings og viöskiptalifi. Fóör-
un og arösemi kúa og kinda var i
góöu lagi, þó aö ekki væri háreist-
um skepnuhúsum eöa rúmgóöum
fóöurgeymslum fyrir aö fara.
Fóöurbirgöir vor jafnan nægar,
valbúpenings vandaö velogmeö-
ferö sniöin eftir þeirri stefnu, aö
hver einstaklingur gæti skilaö
fullum aröi. Afleiöingin var sú,
aö heimilinu vegnaöi vel.
Magnús Sturlaugsson hlaut
veröskuldaö traust sveitunga
sinna i þau 13 ár, sem hann bjó aö
Hvammi i Dölum. Hann var tvl-
vegis kosinn i hreppsnefnd og var
oddviti um skeiö. Hann var einnig
isóknarnefnd og i stjórn búnaðar-
félags. Framkoma hans á opin-
berum vettvangi var sú, að hann
var djarfur og sagöi meiningu
sina hreinskilnilega, var hlýr og
léttur og kynntist vel.
Þaö mun almennt taliö, aö
sumariö 1939 hafi veriö eitt af
fegurstu sumrum 20. aldarinnar.
Leið min og minna nánustu lá til
fastrar dvalar aö næsta bæ við
Hvamm i byrjun júnímánaðar
þetta sumar. Móttakanvar góð og
birtist þarna á tvennan hátt.
Skeggjadalurinn brosti sinu feg-
ursta sólskinsbrosi dag eftir dag
og viku eftir viku, og þá er mikið
sagt. Sex húsráöendur á tveim
bæjum I dalnum fögnuöu nýjum
nágrönnum og túlkuöu hlyhug
sinn meira meö framboöinni
fyrirgreiöslu en mörgum oröum.
Húsráöendur voru átta i dalnum
næstu fimm árin, og nágranna-
sambúö var eins og best varö á
kosiö.
Mislyndir skammdegisdagar
kynna Islenska veöráttu um
þessar mundir. Léttir hugvængir
svifa þó hratt ofar öllum drunga-
skýjum og staönæmast i mynni
dalsins fagra. Atta húsráöendur
dalsins fyrir og eftir 1940 hafa
allir lokiö jarðvist sinni, nema
einn, sem biöur. Minnugur vor-
kvöldanna 1939 velur hugur hans
sér stööu á gangstéttinni við
hyrnuna neöar Hrafnakletts
Geislar kvöldsólarinnar gylla
lognslétta tána á Hvammsfiröi
meöan svanirnir leiöa f jölbreytt-
an fuglasönginn til sævar og
lands. Dýrmætt augnablikiö
minnir á aö oft var mikiösungið i
þessum dal. Litsjónvarpsskermur
minninganna færir gróöur fjalla-
hli'ða og sléttlendis i töfrandi lit-
brigöi. Kveöjuþrungiö þakklæti
liður út i lognbliöuna.
„Allir dagar eiga kvöld.”
Geir Sigurðsson,
frá Skeröin gsstöðum.
Athugasemd um athugasemd
Vegna staðlaðra miðstöðvarofiia
1 nýlegri fréttatiikynningu til
fjölmiöla frá Iöntæknistofnun Is-
lands um staöla fyrir miöstöövar-
ofna, koma fram svo rangar
ásakanir i okkar garö i Skorra
h.f., aö ekki veröur viö unaö.
I tilkynningunni eru nafn-
greindir nokkrir ofnaframleiö-
endur sem hafi sent stofnuninni
staðfestar prófanir á varmaaf-
köstum ofna sinna. Okkar fyrir-
tæki er ekki taliö þar með.
Nú vill svo til aö viö afhentum I
byrjun desember s.l. þremur
verkfræöingum stofnunarinnar
staöfestar prófanir sem geröar
hafa veriö erlendis á ofnum okk-
ar. Höröur Jónsson verkfræöing-
ur var einn þeirra og hefur hann
staöfest i simtali i dag aö svo hafi
verið. Okkur er þvi óskiljanlegt
hvernig IBntæknistofnun Islands
getur látiö fara frá sér yfirlýsingu
um aö slikt hafi ekki átt sér staö,
og er ekki um gleymsku að ræða,
þvi okkar fyrirtæki er sérstaklega
tekiö útúr i tilkynningunni og skil-
greint sér á parti.
Auglýsmga
síminn er
81333
UOBVIUINN
Þaö er athyglisvert i þessu
sambandi, aö siöan viö afhentum
stofnuninni gögnin, hafa þeir ekki
gert neina athugasemd viö þau,
og slik þögn I mánaöartima hlýt-
ur aö skoöast sem samþykki,
nema önnur annarleg sjónarmiö
ráöi.
I tilkynningunni eru nefndir
tveir framleiöendur sem hingaö
til hafa framleitt nákvæmlega
samskonar ofna og við. Einnig
segir i tilkynningunni, aö fram-
leiðendurnir „hafa sent inn full-
nægjandi prófunargögn fyrir
flestar þær ofnategundir er þeir
framleiða, en nokkuö skortir þó á
hjá sumum þeirra, en mismikiö
þó”.
Ekki er ljóst hvaö átt er viö meö
þessu oröalagi, en þar sem hitt er
staðreynd, aö ofnar þeir sem viö
og fleiri seljum hér eru eftir
sænskum kröfum og er efnið i þá
fáanlegt frá mörgum framleiö-
endum þar i landi (menn gera aö-
eins mismunandi hagstæö inn-
kaup), þá meö samþykki stofnun-
arinnar á einum framleiöanda,
þá hafa þeir samþykkt þá alla. I
lok tilkynningarinnar er fyrirtæki
okkar nafngreint og bent réttilega
á aö viö höfum auglýst aö ofnar
okkar stæöust allar kröfur Is-
lenskra staöla. Einnig segir aö
stofnuninni sé ókunnugt um aö
svo sé og séum viö þvi væntan-
lega þeir einu er svo viti.
Það er skrautlegt oröbragö sem
stofnunin tekur sér i munn hér,
þegar mikiö liggur viö, aö rægja
einn islenskan ofnaframleiöanda,
sem hefur sér þaö til saka unniö
aö gera einhver hagstæöustu er-
lend innkaup hér á landi. Þessara
hagstæöu innkaupa hafa hinir
fjölmörgu viðskiptavinir okkar
notiö, bæöi einstaklingar, bæjar-
félög og sjálft islenska rikiö ( þaö
er skattborgararnir — þeir hinir
sömu og greiöa laun og rekstur
Iöntæknistofnunar tslands), en
þaö er staöreynd aö stofnunin
Iiefur ekki haft stundlegan frið
fyrir okkar ágætu keppinauturn,
sem hafa fundið fyrir samkeppn-
inni og hamast útaf oröalagi aug-
lýsingarinnar. Til gamans mætti
benda Iöntæknistofnun tslands á,
að hring'ja nú i þessa sömu aðila,
án þess aö kynna sig og látast
vera væntanlegur viöskiptavinur
og spyrja þá hvort ofnar þeirra
standist kröfur um islenskan
staðan.
Svarið veröur á einn veg
og veröur gaman aö sjá fréttatil-
kynningu stofnunarinnar þar um.
Viö stöndum hins vegar fast á
okkar fyllyröingum og viö okkur
er ekki aö sakast þótt Iöntækni-
stofnun Islands hafi ekki lagt
neitt þaö fram er hrekur okkar
staöfestu prófanir um varmaaf-
köst. Svona tilkynningar munu af
mörgum vera taldar atvinnuróg-
ur og fyllsta tilefni væri til máls-
höföunar. Viö höfum þó ekki i
huga aö fara þá leiö, væntum þess
aöeins aö stofnunin reyni nú aö
standa vörö um islenskan iönaö
og lofi mönnum aö njóta sann-
mælis, en taki ekki aö sér aö
senda út tilkynningar fyrir ein-
staka iönrekendur til þess að
rægja þeirra keppinauta.
fh Skorra hf
örn Johnson
SÍMAVARSLA
Starfskraft vantar á Bæjarfógetaskrif-
stofuna i Kópavogi til afleysinga við sima-
vörslu og vélritun.
Starfstimabil:
Hefst strax; lýkur væntanlega 30. sept-
ember 1979.
Upplýsingar veitir Sigurgeir Jónsson,
bæjarfógeti. Viðtalstimi daglega kl. 10.00
— 12.00.
Bæjarfógetinn i Kópavogi.
ÚTBOÐ i
Tilboö óskast frá innlendum aðilum I smiöi 30 stólpa fyrir
umferðarljós. tltboösgögn eru afhent á skrifstofu vorri,
Fríkirkjuvegi 3 Rvk. Tilboöin veröa opnuö á sama staö
miðvikudaginn 31. jan. 1979 kl. 11.00.
INNKAUPASTOFNUN REYKIAVÍKURBORGAR
Fnkirkjuvegi 3 — Simi 25800
Hornlóð tll sölu
i Hveragerði. Byggingarframkvæmdir
hafnar. Selst á góðu verði ef samið er
strax. Upplýsingar i sima 24954.
® ÚTBOÐf
Tilboð óskast i leigu á traktorsgröfum, dráttarvélum meö
loftpressum og dráttárvél meö lyftitækjum fyrir Vélamiö-
stöð Reykjavikurborgar. tJtboösgögn eru afhent á skrif-
stofu vorri, Frikirkjuvegi 2 Rvk. Tilboðin veröa opnuð á
sama stað miðvikudaginn 24. jan. 1979 kl. 11.00.
INNKAUPASTOFNUN REYKIAVÍKURBORGAlí
Frikirkjuvegi 3 — Sími 25800
Nýtt timbur til sölu
og járn. Hagstæð kjör ef samið er strax.
Upplýsingar i sima 17825 eftir kl. 21.
SPRUNGU-
VIÐGERÐIR
með álkvoðu. 10 ára ábyrgð á efni og
vinnu. Einnig pússning, flisalagning, við-
gerðir. Upplýsingar i sima 24954.
Blikkiðjan
Asgarði 7, Garðabæ
önnumst þakrennusmiði og
uppsetningu — ennfremur
hverskonar blikksmíði.
Gerum föst verðtilboð
SIMI 53468