Þjóðviljinn - 04.02.1979, Blaðsíða 23

Sunnudagur 4. febrúar 1979 'ÞJÓÐVILJINN — SIÐA 23
kompan
Umsjón:
Vilborg
Dagbjartsdóttir
Hann
safnar
frí-
merkju
hverju
safnar
þú?
Ingi Alfonso Fernandez
er 10 ára. Hann safnar
frímerkjum. Kompan
spurði hann um safnið.
Kompan: Hvenær byrj-
aðir þú að safna?
Ingi: I fyrra.
Kompan: Varð það af
einhverri sérstakri
ástæðu sem þú byrjaðir
að safna frimerkjum?
Ingi: Nei, mér fannst
það bara gaman.
Kompan: Færðu
kannski mörg bréf?
Ingi: Nei, en mamma
og amma fá oft bréf og
svo gefa margir mér frí-
merki, t.d. f rændi minn.
Svo kaupi ég mér þegar
ég á aura.
Kompan: Áttu mörg?
Ingi: Já, fáein.
Kompan: Hvernig
gengur þú frá frí-
merkjunum?
Ingi: Ég legg þau í vatn
og losa þau af bréfinu.
Svo legg ég þau til þerris
á blað eða hreint mjúkt
stykki. Svo raða ég þeim
inn í frímerkjabækurnar
sem ég geymi þau í og
flokka þau líka.
Kompan: Safnar þú
sérstökum frímerkjum
t.d. bara íslenskum?
Ingi: Nei, ég safna öll-
um og líka jólamerkjum.
Húsið sem kom í veg
fyrir að það væri rifið
Einu sinni var gamalt
hús. Það var mjög fal-
legt, en eitt var það sem
hryggði það og það var að
það átti að rífa það.
Það varð að koma í veg
fyrir það og: „Einn,
tveir, þrir BANG!" öskr-
aði húsið svo það heyrðist
alla leið niður í þorpið og
allt fólkið í þorpinu hélt
að það væri fallbyssuskot
og þaut upp á fjallið sem
húsið stóðá. Og þá sá það
fallega gamla húsið, og
það sá iíka eyðileggingar-
vélarnar. Því fannst svo
mikil synd að láta rífa
húsið að það stöðvaði vél-
arnar og meira að segja
ákvað einn maðurinn að
flytja á fallega, gamla
húsið. Og þá var sko húsið
fegið!
Og hann bjó þar til
dauðadags og eignaðist
konu og tvíburadætur, og
erfðu þær gamla, fallega
húsið. Og eignuðust börn-
in alltaf gamla, fallega
húsið þar til öll seinni ætt-
in var búin að eiga heima
i húsinu og var húsið þá
orðið mjög grobbið. Og
þar með lýkur þessári
sögu.
Urður Njarðvik, 8 ára,
Skerjabraut 3,
Seltjarnarnesi.
BLOMIÐ
Eftir Huga Hraunfjörö
Pabbi, hvernig varð ég
fil? spyr Víðir lifli, sonur
minn, einn daginn og það
er einmitt sumardagur og
þá er svo gott að svara og
mér verður létt um að
segja honum söguna af
því þegar hann varð til.
Labbaðu út með mér,
Víðir minn.
Það eru til svo margir
Víðir. Ekki bara Víðir
eins og þú, heldur líka
Grasvíðir. Þarna eru
kindur á beit. Grasvíðir-
inn er blómrunni, hálf-
gerttréblóm, og þarna er
lítið lamb, þess vegna
þolir hann líka kuldann
svo vel á (slandi þótt hann
sé pínulega litill eða 10-15
sm á hæð.
Þú veist náttúrulega
ekkert hvað það er hátt
eða langt. Sjáðu tiI, á
gömlu íslensku máli
mundi maður segja að
blómið væri þverhandar
hátt. Það er að segja eins
og höndin á mér er breið
þegar ég spenni þumal-
puttann svolítið út, sjáðu.
Aumi ng ja viðir inn
verður að vera nakinn
allan veturinn eftir að
hann missir grænu
fallegu blöðin sín á haust-
in.
Heldur þú að þér yrði
ekki kalt ef þú yrðir að
vera nakinn. Sem betur
fer er viðirinn enginn
veifiskati eða kulda-
kreista og meira en það.
Víðirinn er tvö blóm.
Nefnilega bæði stelpu-
blóm og strákablóm. Þau
eru nefnilega hjón.
Komdu upp með lækn-
um. Blómin eru hér um
bil alveg eins.
Það vex svolítill leggur
eins og þú sérð út úr
greinarenda kvenblóms-
ins eða stelpublómsins, út
úr hverjum legg koma
frævur og út úr hverri
frævu kemur blað og
tveir hunangskirtlar, og
þá vantar bara frjó.
Strákablómið eða karl-
blómið er alveg eins
nema það heitir fræfill en
ekki fræfa eins og í
stelpublóminu, en frá
fræflinum kemur frjó.
Nú skal ég segja þér
dálítið skrýtið. Sérðu
flugurnar sem eru að
fljúga blóm af blómi.
Þær eru ekki að leika sér,
þær eru að vinna. Þær eru
að borða hunangið úr
blómunum og bera frjóið
úr strákablóminu á
stelpublómið, en það er
lika von að f lugurnar beri
frjóið fyrir strákablómið
því það er helmingi meira
hunang í strákablóminu
en stelpublóminu.
Þarna er ær að bera
lambi. Ég veit ekki hvort
storkurinn kemur með
börnin í heiminn, en
flugurnar koma með
blómin í heiminn.
Kannske hefur hann
komið með þig í heiminn,
engillinn sem gleymdi
gleraugunum sínum og
var að ná í þau til að sjá
víðar yfir. Ætli þú heitir
ekki Víðir þess vegna?
Nei, það var ég sem bar
frjóið úr fræfli mínum í
frævu móður þinnar og
hún fæddi þig eins og ærin
bar lambinu.
Ráðning á gátu
í næstsíðasta
blaði
Mennirnir þrír hétu:
Sveinn, Gestur og Karl.
Sá fyrsti Sveinn, hafði
verið ungur sveinn. Gest-
ur var gestur á bænum og
Karl átti eftir að verða
gamall karl.
UGG
Eftir Kjartan Arnórsson
XU/f)V GENCrUa fí
OOG?
'ríElÐM?
ÞfíÐ.
\iem we