Þjóðviljinn - 23.09.1979, Blaðsíða 23

Sunnudagur 23. september 1979 ÞJÓÐVILJINN — StÐA 23
HELGI NAGLI
Smásaga eftir Sigurbjörgu Jóhannesdóttur
Þegar Helgi mætti í
skólanum á mánudags-
morguninn byrj uðu
strákarnir strax að stríða
honum. í fyrstu frímínút-
unum henti Eiríkur fúl-
eggi í hnakkann á honum
svo lyktin var voðalega
vond. Helgi reyndi að þvo
það úr hárinu. En það
var alveg sama hvernig
hann reyndi, það tókst
ekki.
María sá að eitthvað
var að þegar hringt var
inn. Hún var allltaf jafn
góð við Helga, og sagðist
skyldi fara með hann
heim til sín og mamma
sín myndi þvo þetta úr
hárinu á honum. Þau
hlupu heim til Maríu, en
hún átti heima rétt hjá
skólanum. Mamma
Maríu hreinsaði hárið úr
sjampó. Og nú var góð
lykt af honum.
Þegar þau komu aftur í
skölann spurði kennarinn
hvcjr þau hefðu verið.
Mahía sagði eins og var,
og kennarinn skammaði
Erijk fyrir þetta og lét
hann sitja eftir í skólan-
um um kvöldið. Eiríkur
hét að hefna sín á Maríu
fyrir að kjafta frá.
Á Týshöfn var engin
sundlaug, en heima á
Fögrubrekku var hver og
við afrennslið frá hvern-
um var hlaðin tíu metra
torflaug. En þar var
Helgi vanur að busla og
var vel syndur. Hann var
sá eini sem kunni að
synda í skólanum. Einn
daginn þegar skólinn var
búinn fór Helgi ekki heim
heldur ætlaði hann að
bíða eftir því að einhver
bátúrinn kæmi að með
f isk, svo hann gæti komið
með eitthvað í soðið því
það var enginn matur til
heima, páskarnir fram-
undan og afi lasinn. Hann
var oft veikur fyrir hjart-
anú. ^
Helgi hafði gengið'eftir
fjörunni, en gekk síðan
upp á bryggjuna, og sá
hann þá hvar Eiríkur
hleypur upp bryggjuna en
einhver kallar: ,,Hjálp,
hjálp!" Helgi tekur
sprettinn fram á bryggj-
una og sér þá hvar María
er að sökkva 12 metra
fyHr framan bryggjuna.
Helgi hendir sér strax í
sjóinn og syndir þangað
sem María hafði verið. f
því skýtur Maríu upp rétt
hjá honum, hann nær taki
á henni og syndir björg-
unarsund með hana upp í
fjöru.
Nú er af Eiríki að segja
að hann hafði komið að
Maríu úti á bryggju og
fannst þarna ágætt tæki-
færi til að hefna sín og
Seinni hluti
hrinti henni út af bryggj-
unni. Svo hljóp hann
heim. En hann var allt í
einu hræddur og fór að
hugsa um hvað hann
hefði gert mikið Ijótt.
Hann fór inn til pabba
síns og sagði honum hvað
hann hafði gert. Pabbi
hans f lýtti sér strax niður
á bryggju en þá var Helgi
kominn á land með Maríu
en hún sást ekki anda.
Hreppstjórinn gerði lífg-
unartilraunir á Maríu og
kom þá mikill sjór upp úr
henni og rankaði hún þá
við sér. Síðan var hún
f lutt í næsta hús. En Helgi
hljóp af stað heim.
Hann nefndi ekkert
heima hjá sér hvað hafði
komið fyrir, en sagðist
hafa dottið í sjóinn og
væri svona blautur af því.
En strax um kvöldið
kallaði hreppst jórinn
saman fund í skólanum,
hreppsnefndina og kenn-
ara. Þar var ákveðið að
heiðra Helga fyrir björg-
unina á Maríu.
Þegar Helgi kom í skól-
ann daginn eftir var ekki
kennsla eins og venju-
lega, heldur var sagt að
heiðra ætti einn nemanda
fyrir frækilegt björg-
unarafrek. Og síðan var
Helgi kallaður upp á senu
og hengdur peningur í
barm hans og honum gef-
in ein miljón í peningum,
að auki áritað skjal. Svo
var gefið frí í skólanum.
En skólastjórinn keyrði
Helga heim að Fögru-
brekku. Þá rétti hann
mömmu sinni peningana
og sagði: ,,Nú þurf um við
ekki að svelta næstu
daga."
Upp f rá þessu var Helgi
aldrei uppnefndur og Ei-
ríkur varð góður vinur
hans. Það lá svo fyrir
Helga seinna í lífinu að
giftast Maríu og verða
frægur skipstjóri í Týs-
höfn.
Umsjón:
Vilborg
Dagbjartsdóttir
Hvert smáræði kemur að gagni
Það er dýrtaðala upp börn. I f lestum iðnvæddu löndunum sjá f ullorðnir fyrir þeim þangað til þau eru um sextán ára gömul. I þriðja
heiminum þurfa börnin að fara að vinna f yrir sér miklu fyrr. Og síðar þurfa þau að f ramfæra foreldra sína, því almannatryggingar
þekkjast ekki þar.
Ef enga vinnu er að fá verður þú að finna upp á ein-
hverju sem þú getur gert. Silvíó, sem á heima i Líma,
höf uðborg Perú, ekur þungum innkaupapokum á hjól- María á heima í Mexíkó. Hún sel-
börum að bílum sem bíða á stæðunum. ur innkaupanet.
Ungir skóburstarar í Ghana á leið heimað
loknu dagsverki.
\Aercedes, sem á heima í Bólivíu, hallar sér örmagna
upp að söluborðinu sínu. Hún fór á fætur klukkan
f imm um morguninn. Hún á heima langt frá markað-
inum, það er f jögra tíma gangur fyrir hana. Bara að
hún geti selt grænmetið sitt núna! Hún vonast til að
vera búin að selja það allt klukkan tvö. Þá leggur hún
af stað heim og gengur aftur í f jóra tíma.
I Iran vinna tólf ára gamlar stúlkur allt að 10 tíma á dag við vef stólana.