Þjóðviljinn - 23.03.1980, Qupperneq 23

Sunnudagur 23. mars 1980 ÞJOÐVILJINN — SÍÐA 23
ÞrjU af tónskáldunum sem standa að Múslkhópnum, þau Karóltna
Eirtksdóttir, Askell Másson og Hjálmar H. Ragnarsson (Ljósm.:eik)
Ný tónverk eftir ung íslensk tónskáld
MiMdiópurinn
með tónleika
á þriðjudag
Á þriöjudag kl. 20.30 verða tón-
leikar Músikhópsins að Kjarvals-
stöðum. Þar verða eingöngu flutt
ný eða nýleg tónverk eftir yngstu
kynslóð islenskra tónskálda meö
aðstoðannars ungs tónlistarfólks.
Arið 1974 tóku Islendingar fyrst
þátt i hátið Ung Nordisk Musik
sem þá var haldin i Pitea I
Sviþjóð. Ung Nordisk Musik,
skammstafað UNM, er sam-
norrænn félagsskapur sem stend-
ur m.a. aö árlegri tónlistarhátíð
til skiptis á Norðurlöndunum.
Tvö verk verða flutt eftir Jónas
Tómasson yngra á tsafirði.
Hérna heima kom fljótlega i ljós
að vissir einstaklingar virtust
hvað athafnamestir og sýndu
hátíð þessari meiri gaum en
aðrir. Varð þá sú hugmynd tíl aö
mynda hóp sem stæði aö tón-
leikahaldi hér í höfuöborginni og
viðar, þar sem flutt væru ný eða
nýleg tónverk eftir tónskáld innan
hópsins sem utan.
Þessir tónleikar eru hinir fyrstu
„Ferðamál”
helgað
útflutningi
Siðasta tölublað fréttablaðs
Eerðamálaráðs „Ferðamál”, er
helgað kynningu á islenskum út-
flutningsatvinnuvegum og sölu-
starfsemi islenskra iönfyrirtækja
erlendis. Er þetta gert i fram-
haldi af viðræðum, bæöi innan
Ferðamálaráðs og við forystu-
menn i útflutningi, um að land-
kynning hafi viðtækara gildi en
eingöngu sem hvatning til er-
lendra feröalanga aö heimsækja
Island.
sem hópurinn stendur fyrir. Þeir
sem nú mynda hópinn eru: Áskell
Másson, Einar Jóhannesson,
Friðrik Már Baldursson, Hjálmar
H. Ragnarsson, Karólina Eiriks-
dóttir, og Signý Sæmundsdóttir.
Askell Másson
Tvö tónverk veröa flutt eftir
Askel Másson, og er um aö ræða
frumflutning á báðum. Annaö
heitir Blik og er hið þriðja i röð
einleiksverka sem Áskell hefur
verið að vinna að siðan 1978 og er
það samið fyrir Einar Jóhannes-
son klarinettleikara. Hitt heitir
Sýnog er flutt af kór Tónlistar-
skólans i Reykjavik undir stjórn
Matreins H. Friðrikssonar en
Reynir Sigurðsson leikur á slag
verk.
Hjáimar H. Ragnarsson
1 Svart-hvi'tu heita tvær etýður
fyrir einleiksflautu sem fluttar
verða eftir Hjálmar H. Ragnars-
son. Það er Manúela Wiesler sem
leikur á flautu en þetta verk var
fyrst flutt af henni hér á landi á
Isafirði s.l. vetur.
John Speight
Verses and Kadenzas er eftir
John Speight sem samið var áriö
1979. Tónskáldið hefur veriö
búsett á Islandi f nokkur ár og
m.a. kennt við Tónlistarskóla
Sigursveins. Einar Jóhannesson
leikur á klarinett, Hafsteinn Guð-
mundsson á fagott og Sveinbjörg
Vilhjálmsdóttir á pianó. Verkið er
byggtupp á samspils- og einleiks-
köflum eins og nafnið bendir til.
Jónas Tómasson
Tvö verk veröa flutt eftir Jónas
Tómasson. Þau eru Næturljóð I
og Sónata VIII. Hiö fyrra var
samiö vorið 1978 i tilefni af 30 ára
afmæli Tónlistarskóla Isafjarðar
og frumfluttu kennarar skólans
þaö,Þeir sem flytja það nú eru
Bernard Wilkinson (flauta),
Haraldur Amgrimsson (gitar),
James Kohn (selló), og Hjálmar
H. Ragnarsson (píanó). Sónata
VIII var samin I desember 1973 og
fyrst flutt af önnu Aslaugu
Ragnarsdóttur pianóleikara en að
þessu sinni af Þorkeli Sigur-
björnssyni.
Karólina Eiriksdóttir
Þá verða tvö verk flutt eftir
Karólinu Eiriksdóttur, Þau eru
IVPog Sex japönsk ljóð. IVP var
fyrst flutt i Ann Arbor i Michigan
árið 1978 en að þessu sinni flutt af
Friörik Má Baldurssyni (fiöla),
Kolbeini Bjarnasyni (flauta) og
James Kohn (selló.) Þá er frum-
flutningur á Sex japönskum ljóö-
um og flytja þau Signý Sæmunds-
dóttir sópran, Bernhard
Wilkinson sem leikur á flautu og
James Kohn á selló.
Allur ágóði af þessum tónleik-
um rennur til ferðasjóðs islensku
deildar Ung Nordist Musik.
-GFr
Bæjarbíó í Hafnarfirði:
Þursaflokkurinn
í Bæj arbíói
En hvar voru Hafnfirðingar?
Laugardaginn 15. mars byrjuðu Þursar að loka
hringnum i hljómleikaferð sinni um landið með
hljómleikum við bæjardyr Reykvikinga, og siðan
þá hafa þeir verið að spila hér og þar i höfuð-
staðnum.
I Bæjarbiói þeirra Hafnfirð-
inga áttu hljómleikagestir
huggulegt siödegi meö Þursun-
um og rúmlega það(þ.e.a.s.
rúmlega huggulegt) þótt I færra
lagi væru.
1 sambandi við þessa yfirreið
Þursanna um landið hafa færri
og minnyrtari auglýsingar riðið
á vaðið en þegar önnur lið hafa
farið um héruð, en hljómleikar
þeirra úti á landi munu þó hafa
veriö fjölsóttir og gengið vel.
Þvi hvarflaði aö manni I Hafn-
arfirðinum hvort við i þéttbýl-
Bæjarbió virðist bærilegt und-
ir hljómleika og heimilislegt að
heyra marra i sviðinu undan
fótum skemmtikrafta. Hljómur
barst vel, en mér fannst að
„græjurnar” hefði mátt stilla
heldur hærra (nema heyrnar-
leysi sé farið að bætast oná gráu
hárin?)íLika er ólikt skemmti-
legra að sitja hljómleika I litlum
salarkynnum en að liða eins og
krækiberi I helviti, I höll — eða
annarsstaðar.
Efnisskrá Þursanna saman-
stendur af lögum af plötum
— og svo nýju efni, sem I fljótu
bragði viröist efnislega nær
okkur I timanun en þeirra hefur
verið vísa.
Tónlist Þursanna er, eins og
stór hluti þjóðar veit, byggð á
islenskum miöaldamerg sem er
þungamiðjan I flutningi þeirra,
blönduð nútimanum — rokki
(Egill endaöi Brúðkaupsvfsur á
glæsilegu ó-je-i), djassi og
tangótakti á stundum. Þessi
blanda miðaldaþunga og létt-
leika nútimans kemur kannski
skýrast fram I þætti Asgeirs
öskarssonar, á trommum og
ööru slagverki. Og hljóðfæra-
leikur þeirra Þursa er i einu oröi
sagt pottþéttur.
Og sviðsframkoman er siður
en svo þursaleg, t.d. steppar
Tómas á rauðum inniskóm.
Annað kvöld, mánudags-
kvöldið 24. mars kl. 20.30,mun
Þursaflokkurinn koma fram I
Menntaskólanum við Hamra-
hlið og þeir sem áhuga hafa á
ISLENSKU rokki og framtið
þess ættu ekki að láta það fram-
hjá sér fara. Siöan munu fyrir-
hugaöir hljómleikar í Félags-
Þessi mynd af ÞURSAFLOKKNUM var tekin I febrúar á Kjarvalsstöðum. Egill
Ólafsson er lengst til vinstri, Þórður Arnason gitarleikari viö hliö hans, þá Tómas Tómasson bassa-
ieikari, Rúnar Vilbergsson fagottleikari snýr við okkur baki, I Asgeir Óskarsson grillir á bakvið
slagverkið og I forgrunni Karl Sighvatsson. Mynd: -gel.
inu værum orðin ónæm fyrir til-
kynningum nema þær séu
tuggðar trekk i trekk meö til-
heyrandi skrumi. En nóg um
það.
þeirra tveim, „Hinn íslenski
þursaflokkur” og „Þursabit”,
gömlu djasslagi sem kemur eins
og skrattinn úr sauðarleggnum,
en fellur þó eins og flis við rass,
biói i Keflavik 2. april, en ekki
er enn ákveðiö hvort um
stórtónleika verður að ræða I
höfuðborginni — á þessu stigi
málsins. aj
Hvít
smá-
plata
frá Frœbbblunum
...þar að auki má geta
þess, að trommarinn
heldur takti — og bassa-
leikarinn líka, og spil-
ar heldur ekki falskt, —
en samkvæmt umslag-
inu voru 5 manns í sveit-
inni er hljóðritun fór
fram. Síðan hafa
fRoNt SiDe - FaLsE dEaTh(AgGi AfTaNfRá)
bAcKsldE-tRuEdEaTh [dyri.BPaKuR] X, 3 j
SuMmEr [KjnlgHts (bAwWy GlibB)
ÆcOrDeD bYslgUrDuR áRnAsOn AtTöNtAkNiHf
aLI sOnGs PrOdUcEd AnD aRrAnGeD bv fRæBbBIArNiR
dÝrl sPiL.IT
cUöFIAdYrKulUtA sPjAID
gUiTaí? rás) vQiCe rimSkY
rOtTuSkEIPIP tAkTÍBaSs
dRulVls bAsS
107 wHlíXH/J.r-r, OoiVrt.«^KI=fl=íF=irS OCSi ^n-rn-vi *)1 cescirurt
ePaKuR
aPy*JuC3jAfi
tHrOaT
Fræbbblar færst til og
frjógvast — að eigin
sögn — og fyrrverandi
Snillingur bæst í hópinn
— og orðinn enn frjórri.
AJ