Þjóðviljinn - 30.03.1980, Side 9

Þjóðviljinn - 30.03.1980, Side 9
Sunnudagur 30. mars 1980 IÞJÓÐVILJINN — SÍÐA 9 Hið hörmulega slys/ er borpallinum Alexander Kielland hvolfdi, hefur enn vakið menntil umhugsunar um þær fórnir er Noregur verður að færa vegna oliuvinnsl- unar í Norðursjó. Sigurdór Sigurdórsson blaðamaður Þjóðviljans er nýkominn úr ferðtil Noregs þar sem hann kynnti sér m.a. olíumál Norðmanna. I þessari grein skrifar hann um ótta Norðmanna við aukinn efnahag samfara olíuvinnslu og þau áhrif er olíupeningarnir hafa á innri þjóðfélagsbyggingu landsins. Óttinn við Höfuöstöövar Statoil I Stafangri i Noregi. Fimmföldun á nœstu 30 árum I fyrra gaf norska olian af sér rúmlega 100 miljar&a norskra króna, sem viö veröum aö marg- falda meö 90 til aö fá út islenskar krónur. Þetta eru þvi tæpir 1.000 miljaröar isl. króna. Islensku fjárlögin nú eru rúmir 300 miljaröar kr. tslenskir blaöamenn áttu þess kost aö hitta aö máli forsvars- menn norska oliufyrirtækisins „Statoil” fyrir skömmu. Þaö var skýrt frá þvi aö búist væri viö aö oliugróöinn myndi tvöfaldast i ár frá þvi sem var i fyrra og nema 2.000 miljöröum isl. króna og i langtimadætlun kemur fram aö eftir 30 ár búast Norömenn viö aö olian gefi af sér 580 miljaröa Nkr. eöa rúma 5.000 miljaröa Isl. kr. Þetta eru slikar tölur aö menn svimar. Byrjaði 1973 Eftir langar og kostnaöarsam- ar tilraunaboranir og oliuleit fóru Norömenn aö vinna oliu 1973. Fyrst i staö fór allur hagna&ur i kostnað viö það sem gert haföi verið. Þegar hann var upp greiddur var tekið til viö aö greiöa upp allar erlendar skuldir norska rikisins. Nú er þvi lokiö og hvaö veröiur þá gert? Svörin eru æöi misjö*n,eftir þvi hvar i Noregi maöur er staddur. Aöal-oliubærinn er Stavanger og þar tala menn oröið eins og oliu- Svo virðist sem norska „olíuævintýrið" ætli að snúast uppí ófreskju, sem Norðmenn ráða ekki við. Nýjasti, stærsti og dýrasti borpailur I heimi. Norömenn tóku hann f notkun i fyrra og hann kostaði 15 miljar&a N.kr eöa sem svarar tii 135 miljaröa Isl. kr. r Ovissa Ef maöur ræöir þessi mál viö Norömenn, sem eitthvaö hugsa, en ekki þá sem standa meö doll- aramerkiö i augunum, kemur fram ótti um aö illa kunni aö fara. Noregur var háþróaö land þegar oliugróöinn tók aö streyma inn og einmitt þess vegna er svo mikil hætta á aö hann setji efnahagslif- iö úr skoröum. Norömenn segja sem svo; viö getum byggt upp allt okkar vegakerfi, viö getum byggt upp enn stórfeldari iðnað en nú er i landinu og viö getum gert þetta eöa hitt fyrir ágóöann af oliunni. En þá kemur á móti aö ef þessu fé veröur veitt inn i norskt efna- hagslif þýðir þaö auövitaö óöa- veröbólgu, sem engin leið veröur til aö stööva. Og þaö er einmitt þetta sem Norömenn óttast mest. Gróöinn er einfaldlega of mikill. Hvernig má það vera að auðfenginn ofsa-gróði geti orðið landinu til tjóns, spyr ef til vill einhver? Svarið virðist vera einfalt; gróð- inn er of mikill og kemur of snöggt til þess að norskt þjóðfélag sé tilbúið að taka við honum án þess að bera skaða af. Slíkur gróði sem Norðmenn fá af olíunni mun setja allt efnahagslíf landsins úr skorðum, nema að menn finni ráð til að koma peningunum fyrir með einhverjum hætti. Olían gaf af sér um 100 miljarða norskra króna ífyrra og búist er við að það tvöfaldist í ár furstar og vir&ast ekkert óttast, en Stavanger-bær hefur haft offjár af oliugró&anum. Norðar I landinu bera menn ugg i brjósti, þótt gulliö sé vissulega fariö aö glitra fyrir augum þeirra lika. Sem dæmi um þaö má nefna aö þegar fyrst var fariö aö tala um aö bora eftir oliu fyrir nor&an 62. breiddargráðu, snerist fólk i N- Noregi öndvert „viö. Otgerö og fiskvinnsla hefur um aldir veriö lifibrauð fólksins I N-Noregi og ótti þess um aö fengsælustu fiski- miöin yröu eyöilögö var aö sjálf- sögöu mikill. Enda kom það á daginn aö önnur af tveim oliubor- hoiunum á aö koma á bestu fiski- miö N-Norömanna, „Gullkist- una” svonefndu. Andstaðan í V-Noregi Til aö byrja meö má segja aö svo til allt fólk I N-Noregi hafi verið andvigt þvi aö þarna yröi boraö eftir oliu. En gulliö tók aö sklna I hugum margra. I landi og nú er svo komiö að andstaöan hef- ur stór.minnkað, aö sögn norskra blaöamanna sem undirritaöur ræddi viö I Tromsö fyrir skömmu. Sjómenn eru aö sjálfsög&u mjög andvigir oliuboruninni og þeir eru dyggilega studdir af stúdentum, en þeir eru fjölmargir i háskóla- bænum Tromsö. Þaö viröist þó duga skammt; þeir sem vinna I landi sjá fyrir sér margfalt hærra kaup ef þeir. komast i oliu- vinnsluna i Noregi. Nú ætla ég mér ekki þá dul aö leggja hér nokkurn dóm á; ég er aöeins aö segja frá þvi sem norskir blaöamenn og nokkrir aörir sem ég ræddi viö um þessi mál i Tromsö sög&u mér á dögun- um. Vel má vera, aö mat norsku bla&amannanna sé rangt og þegar til kastanna kemur veröi andsta&an meiri en þeir segja hana nú vera. Alla vega er ljóst aö þegar fariö veröur aö bora eft- ir oliu úti fyrir strönd N-Noregs mun sjávarútvegurinn bera ómældan skaða af. Oliumenn sögðu aö fiskimönnum I N-Noregi yröi bættur allur ska&inn og voru nefndar 35 miljónir Nkr. sem veitt yröi til þeirra fiskiskipa, sem veitt höföu á þeim miöum sem eyðilögö veröa þegar fariö veröur aö bora eftir oliu. Stœrsti olíu- borpallur í heimi t fyrra tóku Norðmenn I notkun stærsta oliuborpall i heimi. Hann er aö auki sá fyrsti sinnar teg- undar hvaö alla gerö og búnaö varðar. Hann er 816.000 tonn aö þyngd og 217 m. hár. Pallflöturinn er 114x55 metrar og hann á að geta framleitt 20 þúsund tonn af oliu á dag. Og svona til gamans má geta þess aö hann kosta&i 15 miljaröa Nkr. eöa sem svarar til 135 miljaröa Isl. króna. Norö- menn sem vinna i oliunni eru stoltir af þessum palli frá tækni- legu sjónarmiöi, en þeim finnst ekki til um kostnaöinn, svo mikiö hefur oliugróöinn brjálaö verö- mætaskyniö. Hvernig svo sem allt veltur, þá er þaö ljóst aö Norðmenn standa frammi fyrir meiri vanda en flestar þjóöir. Þeirra vandi er aö eiga of mikiö af peningum; annarra aö eiga of litiö. — S.dór • ——----------------------------; ; : ~ ~ Smíði olíuborpallsins kostadi 15 miljarda n. kr. og borgar sig upp á hálfu ári _______________:_________:_______________________________;___________________:______

x

Þjóðviljinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.