Þjóðviljinn - 16.08.1980, Blaðsíða 31
Helgin 16.—17. águst 1980 ÞJÓÐVILJINN — SIÐA 31
DÍLLINN
Skemmti-
leg tilviljun
OG
Bragðlaukurinn
Fiskflök
með
sveppum
500 gr. ýsu- eða þorskflök,
250 gr. tómatar,
200 gr. beykon.
200 gr. sveppir
1 msk. smjör
1 msk. tómatpúrré
1 bolli hvítvín
1 stk. laukur
1 msk. sítrónusafi,
salt og pipar.
Notiö eldfast fat meö loki, eöa
loklaust fat meö álpappir yfir.
Setjiö lag af fiski i botninn. Siö-
an til skiptis lag af beykoni,
sneiddum sveppum og sneiddum
tómötum. Saxiö laukinn, stráiö
honum yfir, og aö siöustu eitt lag
af fiski.
Hræriö saman sitrónusafa, salt
og pipar, tómatpúrré og hvit-
vininu, og helliö þessu yfir fisk-
inn. Lokiö fatinu og bakiö i ofni
viö 200 gráöur I ca. 40 min. Þessi
réttur er mjög góöur fyrir þá er
vilja hafa gát á linunum, gott er
þá aö hafa eingöngu grænmetis-
salat meö.
Kvœði
„Miklum vandkvæöum
reyndist bundiö aö ákveöa
hverjum skyldi verölaun veita
fyrir þýöingu á ljóöi þýska
skáldsins, Rilkes, sem birtist í
siöasta blaöi. Var leitaö álits
ýmissa dómbærra manna, sem
voru þó eigi á eitt sáttir, enda
mun kvæöiö hafa veriö helst til
erfitt viöureignar. Var þá horfiö
aö þvf ráöi aö veita verölaunin
þeim tveim er mest lof hlutu,
Guömundi Sigvaldasyni 6.Y. og
Þorgeiri Þorgeirssyni 5.X. Aö
vísu má segja aö upphæö sú sé
nær ódeili, en sæmdin er söm,
þótt henni fylgi ekki mikil auö-
ævi. Auk þessara tveggja var
einkum lokiö lofsyröi á þýöingu
Hannesar Péturssonar 6.B.
Hér birtast þýöingarnar:
Ándvaka
Nú fölvir akrar falla i blund,
ei fær mitt hjarta ró,
er kvöldiö rifar rauöa voö
á rökkurdimmum sjó.
Ó, vökudraumsins fjarlægt flug,
nú fölnar dagsins ljós.
I nætur húmi blómstrar blltt
hin bjarta tunglskinsrós.
Guömundur Sigvaldason
Næturvaka.
Alein er svefnstygg min sála,
svefnhöfgir fölbleikir véllir,
sjávarins sólroöa- voöir
siökvöldiö rifar og fellir.
Ó, hugljúfa hálfdrauma-vaka,
nú hauöur vefst óttunnar böndum
og tungliö sem töfrahvit lilja
tindrar i lágnættis höndum.
Þorgeir Þorgeirsson.”
(Skólablaö Menntaskólans I
Reykjavik janúar-febrúar
1952).
HÉR
Páll Ólafsson
skrifar um
útvarp og sjónvarp
„Sástu
Tomma?”
„Fjölmiölunarstefna Islenska
sjónvarpsins er sérstaklega
hættuleg börnum, þvi svo viröist
sem stjórnendur stofnunarinnar
átti sig ekki á aö sjónvarpiö er
þegar oröiö kennslutæki I
gangsterisma og skril-
mennsku....” Tilvitnun þessi er
sótt i grein Siglaugs Bryn-
leifssonar sem birtist I Þjóö-
viljanum 7. þ.m. S.l. vetur las ég
grein eftir Helga Hálfdanarson
sem birtist i blaöi allra lands-
manna. Þar lætur Helgi i ljós
álit sitt á sjónvarpinu, en hann
kallar þaö „glæpaskóla rikis-
ins”. Þetta eru stór orö.en fá
þau staöist?
Hvers vegna birtast þeir
menn, sem móta dagskrá is-
lenska sjónvarpsins, aldrei á
skjánum og gera grein fyrir þvi
hvaö ráöi vali efnis og hver sé
stefna sjónvarpsins i menning-
armálum. Aö visu kemur þaö
fram i grein Siglaugs aö„...
tækiö geti engan veginn veriö
menningarmiöill...” en þaö þarf
ekki endilega aö vera rétt.
Þegar litiö er yfir dagskrá
sjónvarpsins fyrir vikuna kem-
ur i ljós aö heilum 15 minútum
er variö I Islenskt efni, þ.e. I
dagsins önn (aö ógleymdri
sunnudagshugvekjunni, 10
min). Hvernig má þetta vera?
Er fjárhagur stofnunarinnar
svo þröngur aö ekki reynist unnt
aö gera út á islenskt efni þó ekki
væri nema hluta dagskrárinn-
ar? Sannarlega væri ég fús til aö
hafa tvö sjónvarpslaus kvöld ef
það mætti veröa til þess aö auka
Islenskt efni.
Mér viröast óteljandi mögu-
leikar á efnisvali. Framhalds-
flokk mætti gera um sjávar-
plássið og hjá sjálfri bókaþjóö-
inni mætti gera spurningaþátt
um bókmenntir, koma t.d.
keppni milli kaupstaöa eöa
sýslna.
Fréttatimar sjónvarpsins eru
efni I annan pistil, en þó get ég
varla duliö reiöi mina yfir
hversu fréttamennirnir eru
þægilegir I spurningum sinum
og hversu grunnt er kafaö i ein-
staka atburöi. Sem dæmi mætti
nefna þegar bæjarstjóri Kefla-
vikur svaraöi þvi til aö 45
miljaröa króna framkvæmdir i
Helguvik á vegum kanans
myndu engin áhrif hafa á lif
fólks I Keflavik. Fréttamaöur-
inn hefur e.t.v. oröiö orölaus af
undrun eöa sætt sig viö svarið.
tJtvarpsmenn standa sig mun
betur I þessum efnum.
Aöur en ég slæ botn I þennan
pistil verö ég aö geta þeirra
félaga^Tomma og Jenna. Þeir
eru mikiö á milli tanna fólks
þessa dagana og sýnist sitt
hverjum um ágæti þeirra. Viö
skulum láta hjúkrunarkonu eina
á slysadeild Borgarspitalans
hafa siöasta oröiö þar sem hún
var aö hugga litla dóttur mina
meö brotinn handlegg:
„Sástu Tomma og Jenna i
gær? Fannst þér ekki gott á
Tomma þegar Jenni kýldi hann
i augaö!”
Satans svik
og vélar
Kona I Grimsnesi austur hét
Oddný Jónsdóttir, bjó á Efri-Brú,
gift fyrir hálfum mánuði, stakk
sig i kviöinn á hnif, er hún haföi
týnt I rúminu um kvöldið, fór svo
á fætur og skar sig á háls strax
þar eftir meö ryöguöum bjúghnif,
sem hún fundiö haföi i ruslakistu.
Guö varðveiti oss fyrir öllum
óvinarins freistingum og illum
áeggjunum.
(Setbergsannáll 1671)
1 Laugardal vestra skar kona
sig á háls, meötók sacramentum
áöur en dó, sofnaöi svo innan litils
tima. Þaö var móöir þess manns,
sem átti þá konu, er skar sig á
háls á Efri-Brú i Grimsnesi.
Varöveiti oss guö frá satans svik-
um og vélum.
(Setbergsannáll 1673)
Ur skúffunni
hennar ömmu
Brúökaupsmynd: F.v.: Steinþór Þorvaldsson stýrimaöur, Grindavik,
Jóhanna Pétursdóttir, Disa Pétursdóttir og Guöjón Jónsson, formaöur
Sjómannafélags Eyjafjaröar.
ÞAR
Eftirfarandi frásögn rákumst
viö á i sjómannablaöinu Vikingi,
siöasta hefti, og var þaö Jó-
hanna Pétursdóttir, Staöarvör 2
i Grindavik sem sendi frásögn-
ina og meöfylgjandi myndir:
„Viö systurnar réöum okkur
sem kokka á togarann Jón Bald-
vinsson RE 208 i júli eöa ágúst
1954. Viö hættum rétt áöur en
hann strandaöi 1955. Um borö i
Jóni Bald.kynntumst viö eigin-
mönnunum okkar. Núna, 24.
júni 1980, sem _ er
silfurbrúðkaupsdagur okkar,
kemur nýr Jón Baldvinsson til
Reykjavikur. Skemmtileg til-
viljun!”.
Þeir segja aö bandariska sendi-
ráðiö sé búiö aö setja upp vegvisi
viö höfnina — á honum stendur
„This way to USA”
Eftir aö ég fafin kortin meö
djörfu myndunum i gamla
koffortinu hans afa datt mér i hug
aö forvitnast I skúffuna hennar
ömmu og aö sjálfsögöu fann ég
þar ýmislegt sem gaman er aö,
m.a. þetta rómantiska kort sem
afi sendi ömmu I tilhugalifinu
1931. Þaö er bleikrautt á litinn
' sem þvi miöur kemur ekki fram
hér i blaöinu. Af tillitssemi viö
gömlu hjónin segi ég ekki hvaö
stendur aftan á þvi.
Kokkarnir á Jóni Bald þegar þeir voru aö leggja af staö i fyrsta túrinn,
sumarið 1954. Jóhanna og Disa Pétursdætur. Myndin birtist i Þjóövilj-
anum á sinum tima.