Þjóðviljinn - 21.10.1980, Blaðsíða 6

6 StÐA — ÞJÓÐVILJINN Þriðjudagur 21. október 1980.
i
Frumvarp um ýuglaveiðar og firiðun
Ekki þess virði
að gera að lögum
segir Stefán Jónsson
„Frumvarpið ber þess keim að
vera samið aðeins með hagsmuni
æðarræktarmanna i huga. Of litil
áhersla er lögð á atriði sem varða
fuglafriðun og hagsmuni annarra
landsmanna. Það er greiniiegt
viö lestur frumvarpsins að ekki
hefur að öllu leyti verið hlýtt
ráðum liffræðinga eöa fugla-
fræðinga.”
Þetta sagði Stefán Jónsson
aiþm. um frumvarp um fugla-
veiðar og fuglafriöun sem nti er
lagt i fimmta skipti fyrir Alþingi.
Stefán bætti við:
„Sem dæmi má nefna aö rökin
fyrir þvi að stytta veiðitima anda
og friða endur á sama tíma og
rjúpu eru þau að endur veiðist yf-
irleitt inn til landsins á svipuðum
slóðum og rjúpur. Allir þeir sem
þekkja tilfugla hér á landi vita aö
þetta er algjörlega ósatt, hrein
firra. A vetrum halda endurnar
sig við sjóinn eða á láglendinu i
grennd við kaldavermsli og tjarn-
ir sem ekki leggur.”
Gegn áliti
fuglafræðinga
I frumvarpinu er gengið gegn
áliti Arnþórs Garöarssonarfugla-
fræðings, sem tók þó að einhverju
leyti þátt i störfum nefndarinnar,
þingsjá
varðandi friöunartima rjúpu.
Engin tilraun er gerö til aö ráöa
bót á þráiátum ágreiningi veiði-
manna og landeigenda og raunar
enn þrengt að almannarétti á
landi hér. Þarna er enn ákvæðið
um að mönnum sé heimilt að
stunda rjúpnaveiðar á afréttum
og almenningum ef enginn geti
sannað eignarrétt sinn til lands-
ins. Ef binda á enda á þessa eilifu
togstreitu og árekstra verður að
kveða á um þetta ljósum orðum
hvar megi veiða rjúpu.
Þarfir almennings
hundsaðar
Tillit er ekki tekið til þarfa al-
mennings til fuglaveiða. Engin
tiíraun er gerð til aö setja reglur
um hvernig standa skuli að fugla-
veiöum i likingu viö það sem gert
er með löggjöf I ýmsum Vestur-
Evrópulöndum þar sem myndar-
legast er staöið að löggjöf um
veiðimál.
Mér finnst að kveða eigi á um
meö lögum að skilið veröi milli
byssuleyfis þ.e. heimildar til að
kaupa og eiga veiðivopn, og
réttarins til að stunda veiðar.
Mér finnst ekki fráleitt að ár
hvert seldi rikiö veiðileyfi fyrir
nokkurt gjald sem rynni I sjóð
sem siðan yröi notaöur til að
kosta eftirlit með veiðunum og
rannsókn á fuglastofnum. Það
má hugsa sér að um 15 þús.
manns stundi þessar veiðar og
veiðileyfi kosti 10.000 kr. sem er
Dvalarheimili aldraðra i sveitum:
„Fólk ekki rifið upp
með rótum
9?
segir Helgi Seljan
„Hugmyndin að þessu frum-
varpi er komin frá fólki sem hefur
þurft að yfirgefa sitt fyrra um-
hverfi vegna elli eða sjúkdóma.
tilgangurinn er að búa þessu fólki
heimili og aðstöðu i sveitinni
sjálfri þar sem það gæti sinnt
áhugamáium sinum og haldið
áfram sinu ævistarfi ”, sagði
Helgi Seljan alþingismaður um
tillögu til þingsályktunar um
könnun á nýtingu rikisjarða i
þágu aldraðra.
Hann og tveir aörir þingmenn
Alþýðubandalagsins.Stefán Jóns-
son og Skúli Alexandersson, eru
flutningsmenn tillögunnar. Hún
er á þá lund að alþingi láti fara
AUGLYSING
samkvæmt 1. mgr. 98. gr. laga nr. 40 18. maf 1978 um
tekjuskatt og eignarskatt með siðari breytingum, um að
álagningu opinberra gjalda á árinu 1980 sé lokið i Reykja-
vikurumdæmi, Vesturlandsumdæmi, Noröurlandsum-
dæmi vestra, Norðurlandsumdæmi eystra, Austurlands-
umdæmi, Suðurlandsumdæmi, Vestmannaeyjaumdæmi
og Reykjanesumdæmi á þau börn sem skattskyld eru hér
á landi samkvæmt 6. gr. greindra laga.
Tilkynningar (álagningarseðlar) er sýna þau opinberu
gjöld sem skattstjóra ber aö leggja á á árinu 1980 á þessa
skattaðila hafa verið póstlagðar.
Kærur vegna allra álagðra opinberra gjalda sem þessum
skattaðilum hefur verið tilkynnt um meö álagningarseðli
1980 þurfa að hafa borist skattstjóra eða umboðsmanni
hans innan 30 daga frá og með dagsetningu þessarar aug-
lýsingar.
20. október 1980
Skattstjórinn I Reykjavik, Gestur Steinþórsson.
Skattstjóri Vesturlandsumdæmis, Jón Eiriksson.
Skattstjórinn I Norðuriandsumdæmi vestra, Jón Guðmundsson.
Skattstjórinn f Noröurlandsumdæmi eystra, Hallur Sigurbjörnsson.
Skattstjórinn I Austurlandsumdæmi, Bjarni G. Björgvinsson.
Skattstjóri Suðurlandsumdæmis, Hálfdán Guðmundsson.
Skattstjórinn f Vestmannaeyjum, Ingi T. Björnsson.
Skattstjórinn I Reykjanesumdæmi, Sveinn Þórðarson.
Siminn er 81333
DJOÐVIUINN
Helgi Seljan
'fram könnun á þeim möguleika
að nýta rikisjarðir I nánd þétt-
býlisstaða með góöa heilsugæslu-
stöð sem dvalarheimili fyrir
aldraða eöa festa kaup á jörðinni i
þessu skyni.
„Rikið á margar jaröir, að visu
mishentugar en margar ættu aö
geta nýst I þessu skyni. Tillagan
gerir aöeins ráð fyrir könnun en
ef þetta form þykir hentugt þyrfti
þetta ekki aö einskorðast við
rikisjaröir. Erlendis eru fordæmi
fyrir þessu. Vistmenn.t.d. sveita-
fóik, gætu haft smábúskap með
höndum, aðrir unnið að smá-
iðnaöi o.s.fr..En aðalatriðið er að
aldrað fólk verði ekki rifið upp
meö rótum aö loknu ævistarfi”,
sagði Helgi að lokum.
-gb
Pípulagnir
Nylagnir, breytingar,
hitaveitutengingar.
Sími 36929 (milli kl. 12 oc
1 og eftir kl. 7 a kvöldin)
Stefán Jónsson
nú ekki há upphæð miðað við það
sem menn borga fyrir stanga-
veiðileyfi. Þá værum viö komnir
með 150 miljónir sem gætu runnið
til þess aö kosta liffræðilegar at-
huganir á fuglastofnum og eftirlit
með veiöunum sem er ekkert
núna.
Veiðileyfi
Hvaö friðun hinna ýmsu teg-
unda, t.d. rjúpna, gæsa og anda,
áhrærir þá fyndist mér ekki
óeðlilegt þegar viö værum bilnir
aðkoma okkur upp tekjustofni til
þess aö stunda rannsóknir á þess-
um veiöistofnum, aö lif-
fræðingum, eða t.d. náttúrufræði-
stofnun Háskólans, yrði falið aö
annast eftirlit. Ef I ljós kæmi t.d.
aö illa hefði tekist til hjá stokk-
öndum um varp þá mætti friða
þær fyrr eða alfriöa það árið. Ef i
ljós kæmiaðrjúpnabresturværi á
einhverjum tilteknum landshluta
þá mætti setja þar svæðisbundna
friðun. Ef mönnum þætti illa
horfa með rjúpnastofninn og
teldu ágang veiðimanna of mik-
inn, mætti vel heimila lif-
fræðingum að ákveða skyndifrið-
anir, eins og að heimila fyrst
veiðar þegar jörð væri orðin hvit
þannig að fuglinn ætti betra með
að bjarga sér úr klóm veiði-
mannsins.
Gikkóðir menn
Þvi er ekki aö leyna að veiöi-
menn eru oft haföir fyrir rangri
sök þegar sökudólgurinn er gikk-
óður maður sem gæti unniö tjón á
mannvirkjum, mönnum og mál-
leysingjum. Þaö mætti t.d. binda
veiöileyfi við að veiöimenn væru I
félögum sem bæri ábyrgð á meö-
limum og setja mætti ströng
viöurlög viö brotum.
Bannað að þeyta
eimflautur
Sem dæmi um vinnubrögð við
samningu þessa frumvarps er
tekiö fram I frumvarpinu að
bannað er að þeyta eimflautur
skipa I grennd við fuglabjörg. Ég
leyfi mér að fullyrða aö það sé
ekki ein einasta eimflauta á Is-
lensku skipi núna. Blær frum-
varpsins er þannig aö ekki er þess
viröiaögera þaöaðlögum i þeirri
mynd sem þaö nú er. Kannski er
hægt að gera þær breytingar á
þessu frumvarpi sem gerðu það
að sæmilegri löggjöf. Ef til vill
þarf lika aö leggja vinnu i að
semja sérstakt frumvarp um
skotveiði á Islandi.
gb
Frumvarp um
hegningarlög
Fjalla um
fyrningu
saka og
líkams-
árásir
„Frumvarpið fjallar um tvo
meginþætti. Annars vegar nýjar
reglur um fyrningu, bæði
fyrningu saka og fyrningu
dæmdra viðurlaga, brotatfall
viðurlaga. Hins vegar eru þó
nokkrar breytingar á ákvæðum
um líkamsárásir. Þessi breyttu
ákvæði I frumvarpinu eru miklu
itarlegri og nákvæmari en hin
gömlu voru. 1 þeim voru margar
gloppur og eyður.”
Þetta sagði Jónatan Þórmunds-
son prófessor um frumvarp sem
lagt var fyrir neðri deild alþingis
um breytingu á almennum
hegningarlögum nr. 19/1940, sbr.
lög nr. 22/1955. Frumvarpið er
samiö af hegningarlaganefnd en i
henni eiga sæti,auk Jónatans, dr.
Armann Snævarr forseti hæsta-
réttar og Þórður Björnsson rikis-
saksóknari. Frumvarpið var lagt
fyrir 102.1öggjafarþing en hlaut
ekki afgreiðslu. Jónatan bætti
við:
„Fyrningarákvæðin eru löguö
til samræmis við norræn lög á
þessu sviði. Fyrningin var eitt af
fyrstu ákvæðum refsilaganna
sem varsamræmd verulega eftir
að hið norræna lagasamstarf
hófst á sviði refsiréttarins.
Þannig hafa hin ýmsu svið refsi-
laganna veriö tekin fyrir og reynt
að skapa sem mesta einingu.
Helstu nýmæli laganna eru
breyttar reglur um lok eða slit
fyrningarfrests. Það má segja að
þessa nýju reglu leiði af breyttum
réttarfarsákvæðum þegar þungi
sakamálarannsókna færðist
meira yfir á lögreglusvið en áöur
haföi tiökast. Við það jókst hættan
að slik mál fyrntust. Með þessari
nýju reglu getur rannsókn sem
hafin er fyrir lögreglustjóra,
rannsóknarlögreglustjóra eða
löglærðan fulltrúa þessara em-
bættismanna rofið fyrningu. En
áður þurfti ekkert minna en
réttarrannsókn til aö rjúfa fyrn-
ingu. Af þessum réttarfarsbreyt-
ingum sem ég nefndi áðan leiddi
það að mál komu yfirleitt miklu
seinna fyrir dómstóla en áöur
var.
Annað atriði sem vert er aö
nefna, svo ég taki nú aöeins af
handahófi, er talsvert mikilvæg
breyting i sambandi viö likams-
meiðingar. 1 réttarfarslögum er
ákvæði þess efnis að ef um er aö
ræöa brot sem geta varað meira
en átta ára fangelsi þá hlýtur það
mál nokkuð fyrirhafnairmeiri með
ferð og þaö á viö um allar meiri-
háttar likamsárásir.
Með þessari skiptingu ákvæöis-
ins geta flest likamsárásarmál
farið eftir hinni almennu meö-
ferð. Þetta sparar mikinn tima og
fyrirhöfn, sérstaklega hvaö
snertir mál sem eru til meðferðar
úti á landi.
Þetta eru nú aðeins dæmi. Það
eru margar aðrar breytingar,
tæknilegar, og fyllingar og stað-
festingar t.d. á þvisem talið hefur
verið gildandi réttarreglur.”
-gb.
Ríkisféhlrðir
vill ráða starfsmann strax til skrifstofu-
starfa. Umsóknir sendist til rikisféhirðis,
Arnarhvoli
101 Reykjavik.