Þjóðviljinn - 10.04.1981, Blaðsíða 2

2 StÐA — ÞJÓÐVILJINN Föstudagur 10. april 1981
AAamma! Það sprautast úr vitlausum enda!
— Ég segi nú meö lionum
Hjörleifi minum: Hvcrnig á aö
vcra hægt að stjórna í þessu
landi? Hckla farin að gjósa
langt á undan túristastraumn-
Málshátturinn í dag
er frá Tékkóslóvakíu:
Óhöppin koma alltaf
innum dyr sem skildar
hafa verið eftir opnar.
Ja, hérna, lesendur góðir.
Eftir ágæta byrjun brá svo
við að mun færri en venju-
lega hringdu inn leik i gær.
Við svo búið má ekki standa,
allir sem fylgjast meö verða
að láta ljóssittskina með þvi
að hringja inn leik!
Besti leikurinn fékk mesta
tilnefningu, nefnilega
4. ...Bf8-c5. Helgi svarar
með 5. Rd4-f5 og þá er
staðan svona:
H 4H
ttmt11i±
mm, tii
wl a
abcdefgh
Þið eigið leikinn, og ekki
hika við að hringja þegar þið
hafið ákveðið hvaða leikur er
bestur! Siminn er 81333, milli
kl. 9 og 18 i dag.
— eik —
Höfðingi í
hástökki fyr-
ir 50 árum
Þessi mynd var tekin fyrir
fimmtfu árum. Og maðurinn
sem á myndinni er að reyna að
verða Finnlandsmeistari i há-
stökki (honum tókst það) hcfur
breyst furðulitið á hálfri öld.
Hann cr orðin nauðasköllóttur
og komin með glcraugu. En það
veit enginn að hann verður for-
seti Finnlands og listamaður
mikill í að umgangast Sovét-
menn.
Kekkonen hefur verið forseti
landsins i um það bil aldarfjórð-
ung, og það er engu likara en
hann verði i þvi ábyrgðarmikla
embætti svo lengi sem hann lif-
ir. Ef hann þá deyr nokkuð —
eins og Finnar segja.
Rætt við Sigrúnu
Guðlaugsdóttur
formann Kvenfélags
Tálknafjarðar
Alltaf
ærin
verkefni
Hafa kvenfélög einhverju
hlutverki að gegna nú á timum
jafnréttis og samvinnu eða eru
/ þetta einsog hver önnur nátt-
tröll sem dagað hefur uppi i
breyttu þjóðfélagi? Þeirri
spurningu beindum við til
Sigrúnar Guðlaugsdóttur, for-
manns eins kvenfélagsins,
nánar tiltekið Kvenfélags
Tálknafjaröar, sem er mjög
virkt I starfi sfnu og lætur sitt-
hváð til sin taka i þorpslifinu
þar vestra.
— Já.þaðvilégmeina, svarar
Sigrún, og ég tel að þau eigi
fullan rétt á sér einsog hver
annar félagsskapur. Það er lika
ýmislegt sem kvenfélögin mörg
hver hafa á stefnuskrá sinni,
sem ekki er á verkefnaskrá
annarra félaga. Blönduð félög
eru oft með einhver alveg
ákveöin, afmörkuð mál á sinni
könnu, einsog td. slysavarna-
félögin og fleiri slik; stjórn-
málafélögin eru með ákveðnar
flokkslinur, en kvenfélögin eru
meira alhliða, starf þeirra
sveigjanlegra, og persónulega
finnst mér konur meira vakandi
en karlar fyrir félagslegu hlið-
inni á málunum.
— Nú tókuð þið ykkur til,
byggðuð sjálfar dagheimili fyrir
sveitarfélagið og búið nú við
betra ástand i þeim málum en
viða annarsstaðar. Hvað kom
til?
— Okkur flestum þorpsbúum
reyndar var fariö að ofbjóða
hvernig börnin þvældust útum
allt eftirlitslaus og i hættu fyrir
bilaumferð og vinnutækjum,
ekki sist á athafnasvæðinu við
höfnina. Upphaflega var ætlun-
in að koma upp gæsluvelli, sem
Sigrún Guölaugsdóttir t.v. ásamt fyrrverandi formanni
féiagsins, Steinunni Finnbogadóttur. — Ljósm. Ella.
starfaði þá fyrst og fremst á
sumrin, en þegar málin voru
rædduröuallirsammála um,að
það nægði ekki, börnin þyrftu
ekki siður athvarf og umönnun
innanhúss á veturna. Þegar við
könnuðum áhuga fólks sumarið
1974 voru undirtektir svo góðar,
að við ákváðum að hefjast strax
handa og ég vil taka fram, að
við stóðum ekki i þessu einar, en
nutum aðstoðar fjölmarga utan
félagsins.
Gunnar Jónasson arkitekt var
fenginn til að teikna og grunnur-
inn steyptur strax þarna um
haustið. Allir peningar sem
félagiðaflaði sér runnu til þessa
verkefnis i nokkur ár. Fyrst
fengum við fjárframlög frá ein-
staklingum og fyrirtækjum og
söfnuðumsvomeðaðhalda böll,
basara, kaffisölu og sitthvað
fleira i þeim dúr og fengum
rikisframlag samkv. lögum.
Ahugi fólks var ótrúlegur, td.
gaf Guðmundur heitinn Ingi-
mundarson á Hrauni, sem
aldrei átti nein börn sjálfur
stórgjöf, og Sigurfljóð Ölafs-
dóttir frá Vindheimum gaf heila
miljón, stórpeninga þá, sem
verulega munaði um. En það
munaöi lika um alla þá sjálf-
boðavinnu sem þarna var lögð
fram. Viðkeyptum efni og vinnu
við að gera húsið fokhelt, en allt
annað var unnið i sjálfboða-
vinnu af kvenfélagskonum og
fleira fólki á staðnum og tæki
voru lánuð. Það má segja, að
þetta hafi veriö sameiginlegt
átak i þorpinu.
I febrúar 1978 var allt tilbúið
til notkunar og þá gaf kven-
félagið hreppnum heimilið, og
hann hefur siðan rekið það, en
við lagt fram vinnu árlega við
viðhald, leikfangakaup og þh.
Heimilið er nú rekið sem leik-
skóli og þar eru 20 börn i einu,
fyrri hópurinn kl. 8—12 á
morgnana og hinn kl. 1—5 sið-
degis. Tvær lærðar fóstrur
starfa við leikskólann og hafa
verið með nema á veturna.
— Og hvað er nú framundan
hjá ykkur?
— Verkefnin eru alltaf ærin og
af ýmsu tagi, en það stærsta nú
er nýja iþróttahúsið, sem jafn-
framt veröur félagsmiðstöð og á
að risa við sundlaugina. Það er
mikil þörf fyrir þetta hús, bæði
fyrir störf félaganna hér og
iþróttaiðkanir. Dunhagi, gamla
húsið sem kvenfélagið gerði upp
á sinum tima og rekur, er orðiö
alltof litið og of dýrt i viðhaldi.
Hér er gifurlegur áhugi á iþrótt-
um, sundi, frjálsum og. skiöa-
iðkun, — við erum enda nýbúin
að vinna skiðabikar til eignar
eftir þrjú ár. Skiðasvæðið er
uppi á Hálfdáni,' ágætur staður,
en engin lyfta, svo það verður að
þramma þetta allt, lika i
keppni, og þætti vist ýmsum nóg
um. Mjög margir stunda samt
skiðin, en annað félagslif hefur
verið með hefðbundnu móti i
vetur, þorrablót, hjónaball,
spilavistir, bingó og bridge, en
nú er vorið framundan og þá
lifnar allt við. — vh
Gítartónleikar og hótanir
— Þaö er ekki fyrr en maður
kemur svona upp i loftið sem
maður sér hvað er eiginlega
mikið pláss eftir fyrir bilastæði.
Laugardaginn 21. marz s.l.
spiluðu gitarleikararnir Simon
II. Ivarsson og Siegfried Kobiiza
á vordansleik hjá Sameinuðu
þjóöunum i Vinarborg og var
þeim mjög vel tekið.
Einnig komu þar fram margir
þekktir skemmtikraftar frá hin-
um ýmsum löndum og þáðu þeir
litla sem enga greiðslu fyrir
vinnu sina, þar sem allur ágóði
skemmtunarinnar rann til fatl-
aðra barna. Skömmu eftir
opnun dansleiksins voru gestir,
milli 2000—3000 talsins, beðnir
um að yfirgefa sali hússins, þvi
ónafngreindur maður hafði
hringt og tilkynnt að falin væri
sprengja i byggingunni.
Um 90 þjálfaðir öryggisverðir
leituðu sprengjunnar, en þar
sem engin sprengja fannst var
dansleiknum skömmu siðar
haldið áfram.
Simon H. lvarsson og Siegfried Kobilza.
<
Q
C
Ph
ó Filip, væri ekki
dásamlegt ef viö rugluðum
saman reitum okkar?

a
?
FAVITI!

■ /
/ V