Þjóðviljinn - 12.05.1982, Blaðsíða 4
4 SÍÐA — ÞJÓDVILJINN Miövikudagur 12. mai 1982
DJOÐVIUINN
Málgagn sósíalisma, verkalýðs-
hreyfingar og þjódfrelsis
(Jtgefandi: Útgáfufélag Þjóðviljans.
Framkvæmdastjóri: Eiöur Bergmann.
Ritstjórar: Arni Bergmann, Einar Karl Haraldsson,
Ólafsson.
Kjartan
Fréttastjóri: Þórunn Siguröardóttir.
L msjónarmaöur sunnudagsblaös: Guöjón Friðriksson.
Auglýsingastjóri: Svanhildur Bjarnadóttir.
Afgreiöslustjóri: Filip W. Franksson.
Blaðamenn: Auöur Styrkársdó'tir, Helgi Ólafsson
Magnús H. Gislason, Olalur Gislason, óskar Guömundsson,
Sigurdór Sigurdórsson, Sveinn Kristinsson, Valþór Hlöðversson.
iþróttalréttaritari: Viöir Sigurösson.
L tlit og hönnun: Andrea Jónsdóttir Guðjón Sveinbjörnsson.
I.jósmyndir:Einar Karlsson, Gunnar Elisson.
ilandrita- og prófarkalestur: Elías Mar, Trausti Einarsson.
Auglysingar: Hildur Kagnars, Sigriöur H. Sigurbjörnsdóttir.
Skrifstofa: Guörún Guövaröardóttir, Jóhannes Harðarson.
Afgreiösla: Bára Siguröardóttir, Kristin Pétursdóttir.
Simavarsla : Sigriður Kristjánsdóttir, Sæunn óladóttir.
Húsmóðir: Bergljót Guðjónsdóttir.
Bílstjóri: SigrUn Bárðardóttir.
Innheimtumenn: Brynjólfur Vilhjálmsson, Gunnar
SigUrmundsson.
Pökkun: Anney B. Sveinsdóttir, Halla Pálsdóttir, Karen
Jónsdóttir.
Útkeyrsla. afgreiösla og auglýsingar: Siöumúla 6,
Keykjavik, simi 81232
Prentun: Blaðaprent hf.
Þau létu skína í HANA!
• „Mennta-, heilbrigðis- og tryggingamál verði
fjármögnuð þannig, að einkaaðilar eigi þess kost
að veita þjónustu á þessum sviðum til jafns við
opinbera aðila. Jafnframt verði opinber útgjöld
til þessara málaflokka endurskoðuð og sú þjón-
usta, sem rétt er og mögulegt er að veita, betur
skilgreind.”
• Framangreindur texti er úr stefnuskrá einna
af hinum mörgu samtökum atvinnurekenda á Is-
landi, Verslunarráðs íslands. Hér er verið að
boða á islensku það sem Margaret Thatcher og
Ronald Reagan hafa verið að framkvæma i Bret-
landi og Bandarikjunum.
• Þingmenn Sjálfstæðisflokksins hafa flutt inn
á Alþingi tillögur um að arðbær rikisfyrirtæki
verði aftient einstaklingum, og i leiftursóknar-
stefnu Sjálfstæðisflokksins 1979 var boðuð sú
aðferð að bjóða ætti heilbrigðisþjónustu út til ein-
staklinga.
• Frambjóðendur Sjálfstæðisflokksins i
Reykjavik til borgarstjórnar hafa nú tekið stefnu
Verslunarráðs íslands og leiftursókn Sjálfstæðis-
flokksins upp á sina arma. Katrin Fjeldsted og
Markús örn Antonsson boða i sjónvarpi einka-
rekstur á heilsugæslu og greiðslur fyrir félags-
lega þjónustu á kostnaðarverði 1 þessum stefnu-
miðum felast tillögur um aukinn stéttamun i
borginni. Þær eru settar fram af hátekjufólki,
stóreignamönnum og fyrirtækjum um leið og ætl-
unin er að gera félagslegar frumþarfir fólks að
féþúfu.
• Hófsemdarmönnum hefur fækkað á borgar-
stjórnarlista Sjálfstæðisflokksins. Leiftursóknar-
liðið er tekið við undir merkjum kreddufastrar
hægri stef nu V erslunarráðsins. —ekh
Sérstaða G-lista
• Þjóðviljinn birtir i dag samanburðartölur sem
sýna að Alþýðubandalagið hefur haft sérstöðu
meðal stjórnmálaflokkanna hvað snertir jafn-
ræði kynja á framboðslistum. Jafnmargar konur
sitja nú i bæjarstjórnum um landið á vegum
Alþýðubandalagsins og allra hinna flokkanna
samanlagt.
• Alþýðubandalagið býður fram G-lista i 21 af
22 kaupstöðum landsins. Á G-listum um landið
allt er heildarhlutfall kvenna 40% og 38% i efstu
tveimur sætunum. í 16 kaupstöðum á landinu eru
konur i efstu tveimur sætum á G-listum, og þar af
i 1. sæti i þremur kaupstöðum. Til samanburðar
má geta þess að heildarhlutfall kvenna á listum
Sjálfstæðisflokks og Framsóknarflokks er 28%,
en aðeins 11 og 12% ef litið er á skipan tveggja
efstu sætanna á B og D-listum i kaupstöðum.
• 1 kosningunum 1974 voru margar konur i
áhættusætum á G-listum Alþýðubandalagsins.
Sigurinn ’78 fleytti 8 konum af G-listum i bæjar-
stjórnir og fjöldi kvenna hefur á vegum Alþýðu-
bandalagsins um land allt sinnt pólitiskum
ábyrgðarstörfum i sinum sveitarfélögum á kjör-
timabilinu. Vaiið á framboðslista Alþýðubanda-
lagsins i ár endurspeglar stöðu kvenna innan
flokksins en ekki tiskusveiflu. — ekh
, i Munur á eignar-
og leigulandi
Frambjóöendur Sjálf-
stæðisflokksins fóru lipur-
Ilega meö sannleikann i sjón-
varpinu sl. sunnudag. Katrin
Fjeldsted reyndi aö setja
, krók á móti bragöi er hún
Istaöhæfði að borgin heföi
engu meiri ráö á Rauöa-
vatnssvæöinu heldur en
, Keldnalandi. Hiö rétta er.aö
Irikiö hefur eignarhald á
Keldnalandi, en Rauöa-
vatnssvæöið er borgarland,
, þar sem eru 2-300 leigulóðir
Iundir sumarbústaöi. Sú full-
yröing Katrinar Fjeldsted aö
þessir 200—300 sumarbú-
, staöir væru á eignarlandi og
Iaö borgin gæti þvi ekki feng-
ið landiö er alröng. Enginn
þessara bústaöa er á eignar-
, landi og hægt er aö segja upp
Ileigu á landinu meö stuttum
fyrirvara. Borgin getur þvi
ráðstafaö Rauöavatnssvæö-
■ inu en áhöld eru um þaö
, hvort borgarhagsmunir
I-væru taldir vega þyngra en
ríkishagsmunir fyrir dóm-
stólum, ef borgin reyndi aö
, taka Keldnaland eignar-
námi.
Engin heilsugæslu-
stöð i Fossvogi
Páll Gfslason haföi þaö
m.a. aö segja tiöinda aö ekki
ein ný heilsugæslustöö heföi
veriö opnuö á kjörtímabilinu
I Reykjavík. Hann kallar þaö
semsagt ekki nýja heilsu-
gæslustöö, Heilsugæslu-
stööina i Fossvogi, sem meö-
frambjóöandi hans Katrin
Fjeldsted var skipuö til þess
aö vinna viö á kjörtimabilinu
af ráöherra kommúnista og
heilbrigöismála Svavari
Gestssyni. Eitt er aö beita
borgarbúa blekkingum en
þegar við bætist annað eins
fálæti gagnvart meöfram-
bjóöanda sinum, — þá getur
þetta oröiö aö máli hjá Páli!
Holur tónn
Annars er holur tónn i
áhuga Sjálfstæöismanna á
heilsugæslustöövum. Hvorki
Páll né neinn annar fulltrúi
Sjálfstæöisflokksins I
borgarstjórn, né heldur fuli-
trúar annarra flokka en Al-
þýöubandalagsins, greiddu
tillögu öddu Báru Sigfús-
dóttur atkvæði á siöasta
fundi borgarstjórnar, þegar
hún lagöi til aö heimilis-
læknakerfiö i Reykjavik yröi
formlega lagt niöur 1. októ-
ber nk. og tekið upp heilsu-
gæslukerfi.
klrippt
íhaldiö hér
og þar
Björn Bjarnason var aö
leggja út af sjónvarpsumræöum
um borgarstjórnarmál i Morg-
unblaöinu í gær og minntist á
viövörunarorö frambjóöanda
Alþýöubandalagsins um aö
ihaldsstjórn fylgdi kreppa og at-
vinnuleysi. Björn ályktaöi sem
svo aö þarna væri visaö til
reynslu af ihaldsstjórn á Bret-
landi og bætir viö, heldur betur
hróöugur:
,,Nú vill svo til aö fyrir fáein-
um dögum fóru fram bæjar- og
sveitastjórnarkosningar I Bret-
landi. Úrslit i þeim uröu á þann
veg aö flokkur Margaret
Thatcher vann mikinn sigur og
fékk meira fylgi en nokkur
breskur stjórnmálaflokkur I
rikisstjórn hefur fengiö viö sllk-
ar aöstæöur frá striöslokum”.
Þetta væri nú ekki nema eöli-
leg tilvisun I ihaldsblaöi ef aö
velgengni breska ihaldsflokks-
ins á dögunum væri til komin
vegna frammistöðu hans i
gllmu viö vandamál bresks al-
mennings. En þvi er vitanlega
ekki aö heilsa: þaö er ytri óvin-
ur sem nú kemur járnfrúnni til
hjálpar, striöiö viö Argentinu-
menn, sem brýnir I meirihluta
landsmanna þjóöernisgogginn
og fær hann til aö gleyma lang-
vinnum og hversdagslegum
leiðindum eins og atvinnuleysi
og fylgifiskum þess.
Hver veit nema þaö væri at-
hugandi fyrir okkar fhald aö
skoöa þetta fordæmi næst þegar
þaö kynni aö vera á valdastóli
og allir orönir leiöir og fara þá
aö heilræöum ritglaös Sjálf-
stæöismanns, Péturs Guöjóns-
sonar, og efna til striös út af Jan
Mayeneða Rockall
Stíll Alberts
Þaö var annars dalítiö
skemmtilegt aö viröa fyrir sér
pólitiskar stiltegundir i umræö-
unum I sjónvarpinu á dögunum.
Félagsfræöastillinn var að
sjálfsögöu allútbreiddur en
frambjóöendur kunnu misvel að
vara sig á þeim hættun, sem
honum fylgja. Sjöfn til dæmis
var fyrr en varöi komin i verstu
ógöngur eins og þegar hún hét
þvi aö „auka mannauö I starfs-
mönnum borgarinnar” eða eitt-
hvaö þessháttar.
Albert Guömundsson fór meö
einna sérstæöastan stil I um-
ræöunum, einskonar blöndu af
kristilegu fagnaöarerindi og
umvöndunartóni hins stranga
heimilisföður. Annarsvegar
munaöi minnstu aö Albert
ávarpaði Reykvikinga sem
,bræðurog systur” eins og Stalín
kallaöi Rússa meöan hann var
hræddur um sig i striöinu. Og
þessu fylgdi hiö kristilega ákall
„komdu og vertu meö”, „komiö
meö inn I bjartari framtlö” — en
svo lýsir Albert hugsanlegri
valdatiö Davlös Oddssonar. A
hinn bóginn stóö svo, sem fyrr
segir, hinn strangi heimilisfaðir
á bak viö ljúfmenniö og minnti á
vöndinn: „Ég kalla til ábyrgöar
alla Sjálfstæöismenn”, sagöi
Albert og fékk röddin þungan
örlagahljóm i leiöinni.
Davíö feginn
Þaö er annars margt spaugi-
legt i kosningabaráttu Sjálf-
stæöismanna. Til dæmis þótti
Morgunblaöinu það mikil tlöindi
og ástæöa til aö slá því myndar-
lega upp, aö Gunnar Thorodd-
sen forsætisráöherra ætlaöi „að
styöja sinn gamla flokk” I borg-
arstjórnarkosningunum. Satt aö
segja kemur þaö ekki flatt upp á
neinn aö Gunnar ætli aö exa fyr-
ir framan Déiö sitt eins og
venjulega — en þaö er eins og
máltækiö segir: litlu veröur
Daviö feginn....
Undarleg
markmiö
Nýkjörinn formaður - Félags
Islenskra rithöfunda, Gunnar
Dal, hefur tjáö Morgunblaöinu,
aö óánægja ýmissa I þvi félagi
meö Rithöfundasambandiö sem
hefur um átta ára skeið veriö
stéttarfélag rithöfunda, væri
ekki bara vegna ágreinings um
peninga. Hann segir úm
gremjuefni sin og nokkurra
annarra:
„Þetta gildir ekki aðeins um
úthiutun heldur einnig um um-
fjöllun um rithöfunda I skólum
og aöstöbu i sumum fjölmiölum,
sérstaklega er fjallaö um suma
höfunda en aðrir viröast nánast
ekki vera til”.
Þaö er erfitt aö sjá, hvernig
rithöfundasamtök geti tryggt
meðlimum sinum einhverja þá
umfjöllun I fjölmiölum eöa skól-
um, sem meðlimir sliks sam-
bands gætu sætt sig viö upp til
hópa. Og má einu gilda hve
ágætir menn eða iliir væru I fyr-
irsvari fyrir rithöfundasamtök.
Þaö land er ekki tii undir sól-
unni þar sem ekki er svo ástatt,
aö „þab er fjallað sérstaklega
um suma rithöfunda” en aöra
sáralitiö — hvort sem væri i
skólum eöa fjölmiölum. Og
mjög bagaleg meinloka ef menn
trúa þvi i aivöru aö einhverjum
stærðfræöilegum jöfnuöi verði
komið á meö skrifandi fólki.
Lesendur, kennarar, nemendur,
gagnrýnendur, hafa misjafnan
áhuga á rithöfundum, þaö er allt
og sumt. Ef mönnum sýnist aö
ágætir menn hafi þá gleymst þá
er vissulega gott og nauösynlegt
að þeir skrifi með rökum gegn
þeim smekk og áhuga sem þeim
finnst rangsnúinn. Um þaö hafa
bókmenntadeilur einatt staðið.
En hulduhrútstal og sjálfvork-
unnarjarm af þvi tagi sem
Gunnar Dal stundar er meö þvi
aumlegasta sem heyrist i menn-
ingarumræðu þessa lands. —áb
og skorrid