Þjóðviljinn - 12.05.1982, Blaðsíða 15

Miðvikudagur 12. mai 1982 ÞJÓÐVILJINN — SÍÐA 15
Hringiö í síma 81333 kl 9-5 alla
virka daga, eða skrifiö Þjóöviljanum
lesendum
fra
Páll Hildiþórs skrifar:
Mogginn hlær
1 hinni stórsnjöllu ævisögu
ArnaprófastsÞórarinssonarer
sagt frá manni einum er bjó i
prestakalli ævintýraklerksins.
Hann hét Þórður. Einn dag á
slætti kom hann út á engjar til
fólks sins og fékk þá engu orði
upp komiö fyrir hlátri: He-he-
he-he, he-he-he. Nú er það
skemmtilegt hjá þeim Norð-
lingum. Ég var að lesa Isa-
fold. Ekki þornað af strái iallt
sumar þar fyrir norðan. öll
hey grotnuð niður. Enginn
baggi kominn i hlöðu, og nú
kominn höfuðdagur. Svo
hnippir hann i mann er stdð
hjá, ogsegir iskrandi: Skratti
værinú gaman aö sjá, hvernig
þeir taka sig út núna greyin.
He-he-he-he.
Þetta hugarfar sem gleðst
yfir óförum manna kalla Dan-
ir Skadeforhed og Skadefryd.
Við eigum ekkert orð á
islensku sem nær gleðinni í
þessari illgirni. Siðan var sá
maður oft nefndur Þórðar-
glaður er kættist yfir þvi er
öðrum gekk illa.
En mikil fádæma hugar-
farsspilling er þetta.
Þessi dæmisaga um mann-
legan kvikindishátt hefur
verið að rifjast upp fyrir mér
nú að undanfömu þegar ég hef
verið að lesa Morgunbl.,og hið
nýja beitiskip þess, Dagblaðið
og Visir.
Nú þessa dagana þegar
rikisstjórn Gunnars Thorodd-
sens stendur i ströngu að
koma ýmsum þjóðþrifamál-
um i gegnum þingið, ætlar
stjórnarandstaðan alveg vit-
laus að verða, og býr til alls-
konar gróusögu um ósamlynd-
ið i stjórninni þar sem allt sé
að springa, og þjóðarskútan
að sigla upp á sker.
Auðvitað er það nú svo
þegar um stjórn þriggja
flokka er að ræða, þá eru
menn kannski ekki alveg
steyptir i sama mót, en óhætt
er samt að fullyrða um þessa
stjórn, að Gunnari Thor-
oddsen hafi furðu vel tekist að
halda henni saman þó
stundum hafi verið siglt i
hvössu.
Einn er sá ráðherra rikis-
stjórnarinnar er Mogginn
leggur mest i einelti, en það er
orkumálaráðherrann. Hann
skal rægja og rakka niður
hvað sem það kostar, þvi auð-
vitað er ihaldið hrætt við á-
ætlanir hans i orkumálum og
rikisstjórnin kappkostar að
framkvæma sem fyrst. Það
eru vist álverin hans Eyjólfs
Konráðs er ihaldið hefur i
huga m.a. sem eiga að tryggja
isl. efnahagslif i framtiðinni
eins og þessi þingmaður
orðaN það eitt sinn i sjón-
varpsþætti ef ég man rétt.
Dag einn núna fyrir
skömmu, gekk ég með
tveimur gömlum kunningjum
minum, sem eru i sjálfu sér
bestu drengir, en hafa báöir
sama gallann, að þeir eru
vallarseppar. Annar þeirra
var svolitið hreifur af vini, og
hugðist nú taka svona
kommaskratta til bæna og
kenna honum lexiuna: Heyrðu
vinur! Þessi stjórn er einhver
allra versta stjórn sem
nokkurtíma hefur verið á
tslandi. Þetta er stjórn sem
hefur glatað þeim tækifærum
sem koma til með að ráða úr-
slitum fýrir okkar þjóð ef hún
fær að hanga við völd (en sem
betur fer verður það nú ekki,
skaut hinn vinurinn inn i um-
ræður okkar).
Já Siggi minn, það er rétt
hjá þér. Stjórnin hrökklast
frá, og á ég að segja ykkur
hvernig það skeður? Já bless-
aður gerðu það sagði ég og
gerðist forvitinn.
Atvinna hangir hér á blá-
þræði, sagöi vinurinn. Það er
búið að eyða loðnunni og sild-
inni, svo þetta er að verða
skitabissnes. Hér er að skella
á atvinnuleysi maður. Hvað
verður? Viltu segja mér það?
Hvernig helduröu að fólkið i
landinu taki þvi? Hvað verður
um húsið, bilinn, skemmti-
ferðirtil útlanda: heldurðu að
fólk vaði i peningum þegar
ekkerter til skiftanna. Já kalli
minn,sagöi vinurinn hróðugur
það verður atvinnuleysi, og þá
verður fólkiö snarvitlaust og
veit ekki sitt rjúkandi ráð. Þá
erokkar timi kominn. Þá biðj-
um við Kanann um hjálp. Til
hvers andskotans, varð mér
að orði. Stjórnin er búin að
gera stórar atvinnuáætlanir til
langstima isambandivið ork-
una, sem við erum svo lán-
samir að eiga öruggt atvinnu-
lif til lands og sjávar, á meðan
aðrar þjóðir eru i orkúsvelti.
Siggi Siggi hvar i fjandanum
ertu? Láttu hann Sigga eiga
sig. Hann stakk af á barinn á
Borginni. 0 farann bölvaður.
En sjáðu nú til elsku vinur,
og vertu ekki með þessa stæla.
Þaðsem skeður er þetta. Auð-
vitað geta atvinnurekendur
haldiðað sér höndum með at-
vinnu. Það er enginn vandi.
Þeir eiga tækin. Þá er sko rétti
timinn kominn kalli minn. Þa
biðjum við Kanann um hjálp,
veitum amiriskum bisness inn
i landið, látum þá virkja árnar
og fljótin, byggja hafnir og
flugvelli, leggja steypta vegi
kringum landið, svo allt fer á
fulla ferð, er þá ekki allt i lagi
eða hvað?
Nei laxmaður, svaraði ég
vondur. Það er sko ekki allt i
lagi. Þessir Moggadraumar
þínir eru ekki draumar isl.
þjóðarinnar um bætt mannlif
á komandi árum. Þetta eru
eingöngu draumar ykkar
vallarseppa er látið nota ykk-
ur sem gólfþurrkur og endið
svo á sorphaugunum.
Það varð fátt um kveðjur
hjá okkur gömlu vinunum, en
ég fór að hugsa um þetta á
leiðinni heim, hvort þjóð sem
hefur lifað i þessu landi i þús-
und ár, gengiö i gegnum eld-
gos,drepsóttir og hafis mundi
láta nokkra vallarseppa skipa
sér fyrir verkum og afsala sér
andlegu og efnahagslegu
sjálfstæði landsins fyrir
nokkra baunadiska?
Núna nýlega kom ein ágæt
kona i útvarpið og talaði um
daginn og veginn. Þetta var
Þórunn Eiriksdóttir, hús-
freyja á Kaoiastöðum og sú
var nú ómyrk i máli að segja
meiningu sina i sambandi við
dvöl hins svokallaða v.arnar-
liðs i voru landi. Þessi kven-
skörungur skoraði á alla góða
Islendinga að strengja þess
heit að linna ekki látum fyrr
en þessir dátar væru komnir
til sins heimalands. Þetta var
þröf ádrepa, og hafi þessi
ágæta húsfreyja þakkir fyrir.
En vallarseppar vorir mega
nú aldeilis ekki heyra svona
boðskap, heldur skal haldið
dauðahaldi i herliðið þar til
búið er að viggirða hólmann,
þannig aö hér verður litið
annað en atómvopn og dráps-
vélar, eða eins og einn ágætur
maður sagði á dögunum, tilað
taka fyrsta stuðið af Kananum
ef til atómstriðs kemur.
Og sepparnir halda áfram
að dilla skottinu, og Mogginn
hlær og hlær. En sá hlær best
er siðast hlær. Allstaðar i
kringum okkureru að risa upp
öflugar friðarhreyfingar er
berjast fyrir friði að öll þessi
drápstæki er búið er að hrúga
saman verði eyðilögð i eitt
skifti fyrir öll, hvar sem þau
eru.svo fólk geti fariðað lifa i
sátt og óttaleysi hvert innan-
um annað.
Þorbjörg Helga Ölafs-
dótfir, Vesturbraut 23,
Hafnarfiröi, heitir unga
stúlkan sem teiknaði
þessa mynd af Öla,
Unni, Guddu og sjálfri
sér. Þorbjörg er 5 ára.
Við þökkum henni kær-
lega fyrir.
Þraut
Hérarnir fimm
Bóndi nokkur gekk f ram
á fimm héra á akri
sinum. Hann skaut einn
þeirra. Hversu margir
voru þá eftir?
Kveðjubolla
„Viðerum mjög ánægð með
veturinn og viðbrögðin.
Krakkarnir hafa verið virkir
og haft gott samband við okk-
ur, tekiö vel I það sem við er-
um að gera og komið til okkar
sum að fyrra bragði. Auðvitað
má alltaf vera meira af sllku,
en við Eðvarö erum samt
mjög ánægð.”
Þaö er Sólveig Halldórsdótt-
ir, sem mælir þessiorð, en hún
og Eðvarð Ingólfsson hafa
stjórnað unglingaþættinum
Bolla-bolla i vetur við góðan
orðstir. I kvöld er siðasti þátt-
ur þeirra. Sólveig sagði okkur,
að hann yrði nokkuð öðru visi
en hinir þættirnir, en þeir hafa
haft nokkra fasta punkta eins
og „þrjú á toppnum” o.fl. I
þessum þætti koma fram
Björgvin HaUdórsson, sem er
að fara að gefa út nýja plötu,
og Katla Maria, söngkona.
Þátturinn verður ekki tek-
inn upp fyrr en i dag, og þvi
var ekki endanlega ákveðið
hvað yrði á boðstólum þegar
við töluðum við Sólveigu. En
eflaust veröur það eitthvað
gott að vanda.
Eðvarð verður áfram meö
unglingaþátt i útvarpinu, þótt
Bollan falli niður. Sá þáttur
heitir „Úr Stúdió 4” og sam-
starfsmaður Eðvarðs veröur
Okkur þótti við hæfi að birta
mynd af þessum manni, svona
i lokin. Þetta er hann Gulli
tæknimaöur, sem mikið hefur
komið við sögu Bollunnar i
vetur. (Ljósm. — eik —).
Hróbjartur Jónatansson. Sól-
veig sagði okkur, að ekki væri
afráöiö hvað yröi næsta vetur,
en vel kæmi til greina að þau
Eðvarð tækju upp þráöinn frá
þvi i vetur. ast
4^ Útvarp
P kl. 20.40
Um landslag
í myndlist
Vökuþátturinn i kvöld, sem
byrjar kl. 20.40, fjallar um
landslag i málverkum, eins og
segir f kynningu sjónvarpsins.
Umsjón með þættinum hefur
Gunnar B. Kvaran, og mun
hann ræöa við myndlistar-
mennina Hrólf Sigurösson,
Kristján Daviðsson, Eirik
Smith og Magnús Pálsson.
Gunnar B. Kvaran mun
ræða við þessa fjóra menn og
sýna okkur mismunandi úr-
vinnslu þeirra á landslagi.
Það veröur án efa mjög fróð-
legt aö sjá samanburð á t.d.
verkum Eiriks Smith og
Magnúsar Pálssonar. Sá
siðarnefndi er nýlistamaður
og tekur einfaldlega mót af
landslagi!
ast
Kristin Pálsdóttir hefur
stjórnað upptökum á Vöku-
þáttunum, en i kvöld sjáum
við hennar siðasta þátt — i biii
a.m.k. Ilún er nú að fara að
taka upp „Stundarfrið”, leik-
rit Guðmundar Steinssonar.
Leikstjóri þess verður Stefán
Baidursson og leikarar hinir
sömu og iéku I stykkinu i Þjóð-
leikhúsinu á sinum tfma.
(Ljósm. —eik —).
Vinnudagur skóiabarna, einkum á þéttbýlissvæöinu á sv-horni
landsins, er viöast hvar sundurslitinn og skapar börnunum mikil
hiaup og mæðrunum stress. Þessi börn i Hólabrekkuskóla undu
hag sinum hið besta, þegar myndin var tekin rétt fyrir slðustu
jól, en þekkja eflaust öll það sem á að ræða i sjónvarpsþætti I
kvöld.
Nær fá þau skikkan-
legan vinnudag?
Það hafa sagt mér foreldr-
ar, að það að koma börnum
sinum inn á dagheimili eða
leikskóla borgarinnar, sé
hreinn barnaleikur hjá þeim
hörmungum sem upphefjast
þegar börnin byrja i skóla.
Skóiayfirvöld láta nefnilega
viðast hvar eins og við séum
enn á ártalinu 1950 eða þar um
bil, þegar á hverju heimiii
beið kona eftir börnunum þeg-
ar þau komu heim úr skólan-
um.
Fossvoesskóli hefur lengi
veriö með nokkurn veginn
samfelldan skóladag, og nú
hefur Fræösluráð samþykkt
að gera tilraun með tvo skóla
næsta vetur. En komið veröur
inn á þessi mál I umræðuþætti
sjónvarpsins i kvöld, sem heit-
ir „Samfelldur vinnutimi
skólabarna”. Þar munu mæta
til leiks Kári Arnórsson,
skólastjóri Fossvogsskóla,
Hrólfur Kjartansson, náms-
ráögjafi, Guðmundur
Magnússon, fræðslustjóri
Austurlands, og Sigrún Gísla-
dóttir.
r \ Siónvarp
kl. 22.10