Þjóðviljinn - 22.10.1982, Blaðsíða 5

Vítavert af Sverri
Hermannssyni aö láta
teikna og bjóöa út smíöi
skips, sem að dómi
nef ndarmanna er skref aftur
á bak, segir Bolli Ólafsson
framkvæmdastjóri
Heilsugæslustöðvarinnar á
Patreksfiröi.
— Fólk á Vestfjörðum vænt-
ir sér mikils af ferjunni yfir
Breiðafjörð, og við teljum þetta
vera fyrst og fremst þjónustum-
ál við suðurhluta Vestfjarða en
ekki ferðamannaþjónustu, eins
og Sverrir Hermannsson og
aðrir hafa gefið í skyn, sagði
Bolli Ólafsson framkvæmda-
stjóri Heilsugæslustöðvarinnar
á Patreksfirði í samtali við
Þjóðviljann.
Föstudagur 22. október 1982 ÞJÓÐVILJINN — SIÐA 5
sveitafólks
Upplýsingaþjónusta landbúnað-
arins hefur ákveðið, í samráði við
Stéttarsamband bænda og Hótel
Sögu, að efna til orlofsvikna fyrir
bændur, húsfreyjur og annað fólk
úr sveitum landsins, nú í vetur.
Vikurnar hefjast á mánudögum
og lýkur á sunnudögum. Gist verö-
urá Hótel Sögu. Skipulagðar verða
ferðir í afurðasölufélög bænda og
fleiri staði. Þá verða útvegaðir mið-
ar í leikhúsin. Orlofsvikurnar hafa
verið og verða hæfileg blanda af
fróðleik og skemmilegheitum.
Verð á „vikupakkanum" er kr.
2500. Fyrsta vikan, og sú eina fyrir
áramót, hefst 22. nóvember.
Þeir sem áhuga hafa á að taka
þátt í orlofsviku nú í vetur, ættu að
hafa samband við Ferðaþjónustu
bænda í Bændahöllinni sem fyrst.
Símar: 19200 og 20025.
— mhg
„Skip það sem Sverrir Hermannsson lét teikna er að okkar mati skref aftur
á bak miðað við Baldur".
Samgöngubót fyrlr V estf Irðí
Fjalakötturinn:
„Hinir
- Það var eftir að fjórðungs-þing
Vestfjarða, sem haldið var að
Klúku í Bjarnarfirði í fyrra, hafði
ályktað um ferjumálin yfir
Breiðafjörð sem Steingrímur Her-
mannsson skipaði nefnd til að
undirbúa framkvæmdir í málinu. í
nefndinni sat meðal annars Sverrir
Hermannsson alþingismaður, en
hann misnotaði síðan aðstöðu sína
sem yfirmaður Framkvæmda-
stofnunar til þess að láta teikna og
bjóða út smíði skips, sem bæði
meirihluti nefndarmanna og stjórn
Baldurs telur ónothæft. Skip það,
sem Sverrir lét teikna er að okkar
mati skref aftur á bak miðað við
Baldur, sérstaklega með tilliti til
bílaflutninga. Það er því að okkar
mati vítavert, þegar sjónvarpið vel-
ur síðan Sverri til þess að kynna
mál þetta í sjónvarpi, eftir að hann
hefur klúðrað því svo sem raun ber
vitni.
Ferja er eini valkost-
urinn
— Saingöngur í austanverðri
Barnastrandasýslu eru það þungar,
að við teljum nú að ferja sé okkar
eini valkostur til samgöngubóta.
Ferjan mun spara okkur hátt á 2.
hundrað kílómetra í akstri suður,
og við teljum að stærri ferja eins og
sú sem Bátalón hefur nú teiknað að
beiðni samgönguráðuneytisins
fullnægi þessum þörfum og geti um
leið veitt þjónustu við eyjarnar á
Breiðafirði.
Líklega hafa fæstir ímyndað sér
þegar siglingar hófust með Akra-
borginni upp á Akranes, að þær
ættu eftir að verða jafn umfangs-
miklar og nú er raunin. Ég held að
menn geri sér ekki grein fyrir því
hvílík samgöngubót Breiðafjarðar-
íerjan getur orðið í framtíðinni ef
rétt er á haldið.
Spor aftur á bak
Það er þeim mun hryggilegra
þegar skammsýnir stjórnmála-
menn ætla að misnota vald sitt til
þess að þröngva upp á okkur skipi,
sem táknar í raun spor aftur á bak,
og það án alls samráðs við þá sem
þjónustu þessa ætla að nýta, sagði
Bolli Ólafsson frá Patreksfirði að
lokum.
— ólg
lostafullu”
Fjalakötturinn sýnir nú myndina
„Hinir lostafullu", en það er
bandarísk mynd gerð árið 1952 af
hinum nýlátna leikstjóra Nicolas
Ray. Þetta er sá hinn sami Nicolas
Ray og þýski leikstjórinn Wim
Wenders gerði um myndina „Nicks
movie“ sem sýnd var á kvikmynda-
hátíð í Regnboganum. Myndin
fjallar um ródeókappa í villta vestr-
inu.
Þessi mynd er sýnd í Tjarnarbíói
I 6 daga vikunnar.
„Ég hef sannanir fyrir því
fik að launakostnaður fyrirtœkja
W er ekki óumbreytanlegt
hlutfall af tekjum þeirra. “
Brýtur AB
eigin
stefnuskrá?
Já, það er þetta með baráttuna
um verð fyrir vinnuafl manna. Ég
er metinn upp á 13.000 krónur á
mánuði, en konan upp á 7.300
krónur. Þá eru gjöld ekki frá-
dregin. Ég hef sannanir fyrir því,
að launakostnaður fyrirtækja er
ekki óumbreytanlegt hlutfall af
tekjum þeirra. Það verður með
öðrum orðum að minnka ráðstöf-
unartekjur fyrirtækja til eigin af-
nota ef hækka á launa manna.
Eða hvað?
Við sem getum ómögulega
lifað nútímalífi og greitt skuldir
með 110 þús. kr. rauntekjur á sl.
ári, erum andstæð launastefnu og
skerðingartilburðum ríkisstjórn-
ar og meginhluta verkalýðsfor-
ystunnar. Alþýðubandalagið ber
þar sérstaka ábyrgð. Afsökun
flokksins fyrir að standa núna að
5-10% (á að giska) kjaraskerð-
ingu á einu bretti í því að láta ó
veðri vaka að minnkandi þjóðar-
tekjur eigi óhjákvæmilega að
hafa kjaraskerðingu í för með
sér. Gamla kökukenningin um að
hlutfall launamanna af þessari
gerviköku sé fast, lifir góðu lífi í
AB. Og til að bæta gráu ofan á
svart er gripið til þess að segja
tvíræðar sögur af kaupmætti
manna.
Kjördæmisráð AB á Austur-
landi segir „kaupmátt hafa staðið
í stað“ undanfarið. Hver
kaupandi maður veit að þetta er
marklaust. Eina haldreipið sem
finna mætti til að réttlæta svona
yfirlýsingu er að nefna til kaup-
mátt miðaðan við þjóðartekjur á
mann. Það gerir Kjartan Ólafs-
son í sunnudagspistli. En auðvit-
að segir slík yfirlýsing um kaup-
mátt ekki það sem máli skiptir:
Að raunkaupmáttur hefur snar-
minnkað, sbr. Kjararann-
sóknarnefnd er nefnir tölur frá
10—15%. miðað við 1978. Þær
tölur eru í þokkabót miðaðar við
15 ára gamlar neysluvenjur
manna og eru of lágar.
Nú vakna spurningar. Hvers
vegna leggur Kjartan út af kaup-
mætti miðaðan við þjóðartekur?
Jú, hann hugsar sem hver annar
borgaralegur hagfræðingur og er
trúr kökukenningunni: „Minna
til skiptanna“ (Hver samdi ann-
ars skiptareglurnar?).
Önnur spurning er þessi: Er
það hlutverk AB að sjá til þess að
lögmál auðvaldsins (minni tekjur
fyrirtækja — minni laun) fái að
verka óhindrað? Hefði ekki mátt
verja ' raunkaupmáttinn? Og
lokaspurningin er þessi: Gengur
AB ekki í berhögg við eigin
stefnuskrá? En þar segir á bls 44-
45 (mínar undirstrikanir)
Formælendur borgarstéttar-
innar fjölyrða einatt um „greiðs-
lugetu atvinnuveganna1' og telja
Ari
Trausti
Guðmundsson
skrifar
kauphækkun ógna „afkomu
þjóðarbúsins". Verkalýðs-
hreyfingin tekur ekki mark á
slíkum viðbárum. Hún ber ekki .
ábyrgð á atvinnurekstrinum sem
eignaraðili og stendur ekki að
þeirri yfirbyggingu, fjárfestingar-
bruðli, skipulagsleysi og óhófs-
eyðslu einkaframtaksins sem
hvílir þungt á bókhaldslegri af-
komu atvinnuveganna. Vcrka-
lýðsstéttin er ekki heldur til þess
kölluð að bera ábyrgð á gróðast-
arfsemi cinkaframtaksins sem
kallast „atvinnuvegir" á máli þess
og það er ekki fyrr en hún hefur
tekið við forsjá þjóðarbúsins og
rekstri atvinnuveganna að í ljós
kemur hver raunverulegur hlutur
hennar getur orðið.
Barátta verkalýðshreyfingar-
innar fyrir bættum kjörum og fé-
lagslegum umbótum er pólitísk í
eðli sínu enda á borgarastéttin
ekki aðeins stoð í samtökum at-
vinnurekenda heldur og ríkis-
valdi, yfirráðum yfir stóruin
sveitarfélögum og ýmsum stofn-
unum. Meðan borgarastéttin —
pólitískir fulltrúar hennar, fé-
sýslumenn og skuldakóngar -
fær að beita ríkisvaldinu í sína
þágu reynist sókn verkafólks til
betri lífskjara tíðum erfið og
fórnfrek — verkalýðsbaráttan
verður þá oft fyrst og fremst
varnarbarátta svo sem gerst má
sjá af reynslunni af hægri stjórn-
um. Kauphækkanir einberar er
auðvelt að gera að engu með
verðbólgu, sköttum og öðrum
ráðstöfunum. Eigi hin faglega
barátta að skila varanlegum ár-
angri verður hún að tengjast pó-
litískri baráttu fyrir afnámi auð-
valdsskipulagsins í landinu.
Ari Trausti Guðmundsson
Ari Trausti Guðmundsson er
menntaskólakennari. Hann hefur
tekið virkan þátt í pólitík, m.a. í
þeirri hreyfingu sem kennd var
við maoisma.