Þjóðviljinn - 16.11.1982, Page 10

Þjóðviljinn - 16.11.1982, Page 10
14 SIÐA — ÞJ6ÐVILJINN Þriðjudagur 16. nóvember 1982 Minningarorö Hafþór Helgason kaupfélagsstjóri Fæddur 12.1 1945 - Dáinn 26.10. 1982 Deyr fé, deyja frœndr, deyr sjálfr it sama; en orðstirr deyr aldregi, hveim er sér góðan getr. (Hávamál) í dag fer fram í ísafjarðarkirkju minningarathöfn um Hafþór Helg- ason kaupfélagsstjóra, sem fórst af slysförum með einkaflugvél sinni, „TF-MAO", út af Bjargtöngum að morgni þriðjudags 26. október sl. Með Hafþóri er góður drengur genginn, langt um aldur fram - aðeins 37 ára gamall - vinur og samherji, sem ég vildi minnast nokkrum orðum. Hafþór var fæddur í Reykjavík þann 12. janúar árið 1945 og var næstyngstur sjö systkina. Foreldrar hans voru þau Helgi J. Hafliðason bifvélavirki, sem látinn er fyrir all- mörgum árum, og eftirlifandi kona hans Sigurbjörg Jónsdóttir, Hall- dórssonar, bónda að Framnesi í Rangárvallasýslu. Hafþór lauk gagnfræðaprófi frá verknámsdeild í Reykjavík árið 1962, og það sama ár hlaut hann skipstjómarréttindi til að fara með stjórn á allt að 30 tonna fiskibátum. Þrem árum seinna, eða árið 1965, lauk hann einkaflugmannsprófi í Reykjavík, en atvinnuflugmanns- prófi með blindflugsréttindum árið 1976. Átti flugið ávallt hug hans meir en hálfan og skilaði það honum að síðustu á drottins fund. Árið 1963 steig Hafþór mikið gæfuspor og trúlofaðist þá eftirlif- andi eiginkonu sinni og jafnaldra, Guðnýju Kristjánsdóttur - en þau giftust 1968 - og eignuðust þau þrjá syni, Alexander, 16 ára, fædd- an á afmælisdag móður sinnar, 7. mars 1966, Erling Friðrik, 9 ára, fæddan 8. október 1973 og Vést- ein, fæddan í Reykjavík þann 25. maí 1980. Sjá þau nú öll á bak elsk- uðum eiginmanni og föður - stórvirkum ágætismanni, sem -J—J frá mánudegi f&studags. Afhendum vörunaá byggingarst viöskipta 1 mönnum aö kostnaðar iausu. Hagkvœmt verö og greiðsluskil málar við flestra hœfi. einangrunar ■Mplastið frarníeiösíuvoriir I pipueinangrun I ^íT^pg skrúfbutar I lorgarptast I h/f Borgafncti [ iimi n rm X* Skm kwötd og heigarsimi 93 7355 vænst var að ætti eftir að leggja áfram gjörva hönd á svo margt sem til framfara horfði. Hafþór dvaldist við nám og störf í bifvélavirkjun í Þýskalandi árið 1967, en fyrir vélum og vélfræðslu stóð hugur hans löngum opinn. Ár- ið 1969 starfaði Hafþór að gæða- mati á rannsóknarstofu fsals hf. og síðar við eignaumsýslu hjá Þórisósi hf. á árunum 1970-73, en á árinu 1973 tók hann við framkvæmda- stjórn í flugfélaginu Vængir hf. og rak það af mikilli ósérplægni og dugnaði til ársins 1976, þegar eigendaskipti urðu þar og hann seldi eignarhluta sinn í félaginu. Það var laust eftir þessi tímamót, sem leiðir okkar Hafþórs lágu fyrst saman, því að árið 1977 var hann ráðinn kaupfélagsstjóri að Kaupfé- lagi Saurbæinga að Skriðulandi. Því starfi gegndi hann til miðs árs 1980. Á árunum þeim, eins og raunar enn, steðjaði mikill vandi að dreifbýlisversluninni og vandséð með hvaða hætti smærri reksturs- einingar gætu séð sér farborða, þar sem eftirtekjan stóð ekki undir dreifingarkostnaðinum. Við þær aðstæður ráðlagði ég ýmsum góð- um forystumönnum smærri kaupfélaganna að skoða mögu- leikana á að efna til samstarfs við stærri nábúa, því að undan af- leiðingunum yrði vart vikist með öðrum hætti. En hér réði sem áður sterkur vilji til sjálfræðis, og fengu bændur hinn 32 ára gamla Reykvíking til kaupfélags- stjórastarfe - og hófet hann þegar handa. Gamalt íslenskt orðtak segir að „veldur hver á heldur“ og sú varð raunin á f þessu tilviki. Með atorku sinni, útsjónarsemi og ráðdeild grundvallaði Hafþór enn betur en áður þau félags- og verslunarlegu tengsl sem kaupfélagið átti í hér- aði. Fyrr en varði voru þeir Saurbæingar búnir að endurbæta verslunarreksturinn og jafnframt byggja nýtt frystihús; en um þá framkvæmd höfðu menn ekki þor- að að hugsa sem mögulegan val- kost nokkrum mánuðum fyrr. Það sem olli straumhvörfunum í Saurbæ var sleitulaus vinnusemi kaupfélagsstjórans að hagsmun- amálum félagsmanna sem allir urðu vitni að í hinni fámennu byggð. Við þá atorku leystist úr læðingi vilji margra til að verða að gagni og með vinnuframlagi margra sveitunganna reisfrysti- húsið, sem um mörg ókomin ár kemur til með að bera bændum þar, og dugmiklum kaupfélags- stjóra þessara ára, órækt vitni. í Sambandinu var fylgst með þessum þróttmikla nýliða í sam- vinnustarfinu, og enn betur eftir að hann fór að sækja ráðstefnur sam- vinnumanna, taka þar þátt í um- ræðum og leggja gagnlegt til mála. Því var það, þegar ísfirðinga vantaði kaupfélagsstjóra snemma árs 1980, og ég var beðinn ufn að aðstoða við þá ráðningu, að Haf- Þór varð mér strax ofarlega í sinni. Ég vissi reyndar að bæði hann og Blikkiðjan Ásgarði 7, Garöabæ Önnumst þakrennusmiði og uppsetningu — ennfremur hverskonar blikksmíöi. Gerum föst verðtilboð SIMI 53468 fjölskyldan kunnu vel við sig vestur í Dölum og að þar var margt enn ógert, en á Isafirði biðu samt miklu stærri verkefni úrlausnar, sem ekki var allra að leysa. Þegar ég lýsti erfiðleikum þeirra ísfirðinga og dró lítið undan glotti vinur minn Hafþór við tönn og sagðist skyldu hugsa málið um sinn og svara málaleitan minni handan helgar. Er við kvöddumst sagði hann mér þó að skaplyndi sitt væri þannig að hann kynni betur við að byggja upp og endurreisa en að halda bara í horfinu. Vissi ég þá strax hvert lokasvar hans yrði. Á ísafirði hefir Hafþór unnið hvert þrekvirkið af öðru, og nú röskum tveim árum síðar er hagur kaupfélagsins og álit með allt öðr- um hætti en um fjöldamörg undan- gengin ár. í rauninni finnst mér að gamla álitið á kaupfélaginu okkar, sem ég man eftir síðan ég var lítill drengur á ísafirði, sé nú fyrst endurvakið og að mikill þróttur sé að færast í alla starfsemina. Á sínum skamma starfstíma á ís- afirði megnaði Hafþór að jafna langvinnan lóðaágreining við bæjaryfirvöld, endurskipuleggja að verulegu leyti verslunarrekstur og mannahald kaupfélagsins, leggja fram áætlun um byggingu sláturhúss á ísafirði, kaupa Steiniðjuna hf. á ísafirði, sem er viðamikið fyrirtæki á sviði steinsteypu- og byggingarvöru- sölu. Og loks tæpum mánuði fyrir sviplegt fráfall sitt undirskrifaði hann samning um kaup kaupfél- agsins á vörumarkaðinum Ljón- inu, sem er önnur stærsta smásölu- verslunin í kaupstaðnum. Ef hon- um hefði enst líf og heilsa er ekki að efa að stórvirkni hans hefði gætt víðar í atvinnusögu ísfirðinga, bæði félagi og byggð til heilla. Auk starfa sinna á ísafirði vann hann með Sambandinu við kaup á Fiskiðjunni Freyju hf. og út- gerðarfélginu Hlaðsvík hf. á Suðureyri. Sat hann fyrir hönd Sambandsins í stjórnum beggja fé- laganna, þar af fyrstu mánuðina sem stjórnarformaður þeirra. Lagði hann sig í framkróka við að sinna þeim störfum af sömu alúð og ábyrgð og öllum öðrum, en eins og mörgum mun kunnugt gerðist kaupfélagið einnig samkaupandi að félögunum að fjórða hluta og átti fulltrúa úr Suðureyrardeild sinni í stjómum beggja félaganna. Það var aðalsmerki þessa kæra látna vinar míns að hann sinnti öll- um störfum sem til féllu í kaupfé- laginu, hvort heldur þau voru talin til óþrifalegri verkanna eða skrif- stofustarfans. Því gátu samstarfs- menn hans eins átt von á honum við kjöttilfærslu í frystiklefa eld- snemma að morgni í sláturtíðinni, við dæluviðgerðir í kyndiklefanum eða við akstur á steypubflnum. Eins og foringja er siður fór hann fyrir liði sínu í öllum störfum, og það kunnu samverkamenn hans að meta. Mér er minnisstætt lítið atvik fyrir allmörgum mánuðum, þegar kaup á Steiniðjunni voru afstaðin og starfsfólkið var að halda hátíð í tilefni þess að sláturtíð var nýlokið. Þegar Guðný og Hafþór gengu þá í veislusalinn klöppuðu viðstaddir Íieim hjónum til heiðurs. Slíkt sýna sfirðingar aðeins sínum bestu mönnum. Hann ávann sér tiltrú hjá bændum - enda ræktarsamur við hagsmuni þeirra - en líka virðingu annarra, bæði í sveit og bæ, sem til hans leituðu og höfðu af honum kynni. Ég minnist margra ferða okkar yfir vestfirsk fjöll og heiðar, þegar við tveir einir flugum erinda Sam- bandsins og kaupfélagsins til Súg- andafjarðar og víðar og einnig ann- arra flugferða á vél hans TF-MAO. Margt sýndi hann mér í þeim ferð- um, sem ég geymi þakklátum huga og á eftir að rjátla mér við í minn- ingu hans þegar tímar líða. í þess- um ferðalögum komst ég m.a. að því að Hafþór var vel hagmæltur, þótt ekki flíkaði hann því nema við örfáa vini sína, en þeim gat hann átt til að senda kveðjur í bundnu máli við hátíðleg tækifæri. Þótt ég hafi hér tíundað nokkuð af starfsferli Hafþórs og atorku, skal ekki svo við skiljast að láta þess ógetið að hann átti góða konu og sonu sem stóðu með honum í öllum hans störfum. Þess þarf og með í annasömu embætti, og það brást ekki að konan og elsti sonur- inn stóðu eins og eikur og gerðu honum kleift a vinna svo langan dag sem raunin varð á. Á því heim- ili heyrði ég aldrei möglað þótt seint væri komið heim frá dags- verki, né um rætt þótt árla væri úr rekkju risið. A heimili þeirra var ávallt gott að koma, svo gott að þá fannst mér ég vera kominn fyrst heim á æsk- uslóðir, þegar ég hafði gengið að leiði föður míns og síðan til stofu þeirra Guðnýjar og Hafþórs. í þeirri stofu var kæst með góðum á glaðri stundu. En skjótt hefir sól brugðið sumri, og miklu fyrr en ég hafði vonað og beðið. Komið er að leiðarlokum og kvaðst að sinni. Hafþóri, eiginkonu hans og sonum flyt ég alúðarþakkir Sambandsins fyrir stórmikil og heilladrjúg störf hans í þágu samvinnuhreyfingar- innar, en sjálfur drúpi ég höfði í minningu góðs vinar. Eftirlifandi eiginkonu og sonun- um ungu, sem misst hafa svo mik- ið, móður hans, systkinum, ætt- ingjum og venslafólki öllu flyt ég dýpstu samúðarkveðjur á þessum sorgartíma og bið þeim öllum Guðs blessunar. Drottinn minn, gef þú dánum ró, en hinum líkn er Iifa. Kjartan P. Kjartansson Það gerist yfirleitt samtímis, að harðnar á dalnum í þjóðarbú- skapnum og upp spretta úrtölu- menn, sem eygja ekki framtíðina öðruvísi en varðaða eymdinni, hæsta lagi volæðinu. Því er það þakkarvert á úrtölutíð, þegar í lítið byggðarlag kemur eldhress maður að taka við kaupfélaginu og sér tækifærin á hverri þúfu. Hafþór Helgason kom vestan úr Saurbæ ásamt fóki sínu og hafði starfað þar við kaupfélagið nokkra hríð og skilað því loðnu og lembdu til fé- lagsmanna. Lá honum einatt vel orð til Dalamanna og fannst gott að hafa verið í Saurbænum. Hugur Hafþórs Helgasonar stóð hins vegar til stærri verkefna og 'meiri umsvifa en aðstæður buðu upp á í Saurbænum og á Fells- ströndinni. Kaupfélag ísfirðinga vantaði forystu um þessar mundir og hingað vestur réðst Hafþór í endaðan maí 1980. Fljótlega var ráðist í stóra hluti og hvergi af sér dregið, nú síðast voru kaup fest á stórum vörumarkaði í hinu nýja Holtahverfi á ísafirði og nýbygging sláturhúss var í sjónmáli. Aður hafði kaupfélagið keypt Steiniðjuna og gerst aðili að útgerð og fiskvinnslu í Súgandafirði og var Hafþór stjórnarformaður þess fyrirtækis. Úrtölumennirnir voru komnir í felur. Þegar maður virðir fyrir sér at- hafnir manna eins og Hafþórs Helgasonar, vaknar upp í hugan- um þessi eilífa spurning um áhrif einstaklingsins á gang sögunnar.. Væri hér hugsanlega allt í sama far- inu á ísafirði, hefði Hafþór Helga- son ekki tekið sig upp með sitt fólk vestur í Saurbæ og haldið norður yfir heiðar? Ef til vill hefði einhver annar komið jafn atorkusamur, mér liggur við að segja ófyrir- leitinn, en það breytir ekki útkom- unni. Það var akkúrat Hafþór Helgason sem hingað kom og hafði áhrif á gang mála svo um munaði. Og það voru jákvæð áhrif á gang sögunnar, sem Hafþór hafði, hann var maður sem hugsaði í öðrum og hærri stærðargráðum en við hinir, þessir einföldu góðu hversdags- menn hér við Djúpið. Hafþór sá í hillingum mikið og blómlegt starf félagshyggjumanna. Það var hvat- inn að athöfnum hans, ekki hitt að skara eld að eigin köku. Undirritaður spurði hann eitt sinn í blaðaviðtali, hverju þetta gegndi með athafnasemina og hann svaraði: „Ég held að lífs- skoðun mín hafi mjög mótast af því hversu þröngt var oft í búi hjá for- eldrum mínum. Ég var alinn upp við það, að mesta manngildið væri fólgið í vinnunni." Þessi orð varpa ef til vill einhverju ljósi á þá þætti sem móta skaphöfn og persónu- leika einstaklings, en segja þó aldrei alla söguna. Kjarkur og áræði er varla neitt sem mönnum verður innrætt að gagni, þar hlýtur upplagið að segja til sín. Spurning- in sem upp var borin, er spurning allra tíma og varðar alla dauðlega menn, henni verður varla svarað með orðum heldur athöfn þarfri, en skammt er síðan Jónas Hall- grímsson kvað til vinar síns og varðar einmitt þetta mál: Hlœgir mig nú það er mig hrelldi áður ungan of mjög, þá er ég fór einn saman; gott er að ganga geði kvíðalausu ófarið, örstutt æviskeið. - Hnífsdal á allrasálnamessu 1982 Finnbogi Hcrmannsson. Að morgni þriðjudags 26. októ- ber fréttist að leit væri hafin að flugvél Hafþórs Helgasonar kaupfélagsstjóra á ísafirði. Hann hafði skroppið á vélinni til Súgand- afjarðar kvöldið áður í ágætu veðri í erindum kaupfélagsins. Á þriðju- dagsmorgun fyrir birtingu fer hann í Ioftið áleiðis til ísafjarðar, en veður gekk mjög snögglega upp, auk þess hafði flugvitinn á Þver- fjalli bilað um nóttina. Hvergi hef- ur verið lendandi, því snýr hann við til að reyna að fljúga suður úr óveðrinu, en það tókst ekki. Hafið geymir nú flugmann og vél. Hafþór Helgason var fæddur í Reykjavík 12. janúar 1945. Foreldr- ar voru Helgi Jóhannesson Haf- liðason bifvélavirki Jóhannssonar skipstjóra á Snæfellsnesi og móðir SigOrbjörg Jónsdóttir Halldórs- sonar bónda í Framnesi Rangár- vallasýslu og fyrri konu hans Guðbjargar Jónsdóttur. Eignuðust þau Helgj og Sigurbjörg 7 böm, 3 syni og 4 dætur, var Hafþór næst yngstur. Móðir hans og systkini em öll á lífi, en faðir hans lést 1965. Þann 12. okt. 1968 gengur Haf- þór að eiga Guðnýju G. Kristjáns- dóttur Soffamassonar frá Vík í Mýrdal og konu hans Ingibjargar Svöfu Guðjónsdóttur frá Akur- eyri, eiga þau þrjá syni: Alexander fæddur 1966, Érling Friðrik fæddur 1973 og Véstein fæddur 1980. Hafþór lauk prófi úr Verknáms- skólanum í Reykjavík 1962 og rétt- indi til skipstjórnar á 30 tonna bát hlaut hann sama ár. Einkaflug- mannsprófi lauk hann 1965, atvinnuflugmannsprófi með blind- flugsréttindum 1976. Á yngri árum stundaði hann sjómennsku á bát- um og togurum. Um tíma rak hann eigið bflaverkstæði í Garða- bæ og árið 1967 dvaldist hann í A- Þýskalandi við nám og störf í bfla- verksmiðju. 1969 vann hann á rannsóknastofu ísals 1970-1973 var hann starfsmaður hjá Þórisós. Haustið 1973 gerðist hann meðeigandi og framkvæmdastjóri hjá Flugfél. Vængjum h/f og starf- aði þar uns fyrirtækið var selt árið 1976. Hafþór hafði rhikinn áhuga á flugi, þegar hann var að læra flug keypti hann í félagi við annan

x

Þjóðviljinn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.