Þjóðviljinn - 14.07.1983, Blaðsíða 10

lft SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN Fimmtudagur 14. júlí 1983
Hvað vilja uppreisnarmenn í PLO?
„ Arafat er hættulegri
en öfgamennlrnir...”
Abu Musa: Þeir sem komu við stofnun Ísralesríkis og síðar verða að fara.
Fréttir síðustu daga benda til
þess, að mjög erfiðlega gangi að
jafna þann ágreining sem risinn
er innan PLO, Frelsissamtaka
Palestínumanna. Það kemur
líka æ betur í ljós, að um
raunverulegan og djúpstæðan
ágreining er að ræða, sem
verður ekki skýrður t.d. með
því, að Sýrlendingar vilji beita
PLO fyrir sinn vagn.
Þegar uppreisnin var gerð gegn
Jassir Arafat, leiðtoga PLO, meðal
sveita samtakanna í Bekaadal í
Líbanon komst utanríkisráðherra
ísraels, Shamir, svo að orði, að
Arafat væri „hættulegri en öfga-
mennirnir". Þess vegna væri það
æskilegt að Arafat biði ósigur
innan PLO.
Vilji menn skilja hvað þessi ísra-
elski ráðherra á við, er rétt að
skoða viðtal sem fyrir skömmu
birtist í breska blaðinu Guardian
við Abu Musa, helsta foringja upp-
reisnarmanna innan PLO.
Alla Palestínu
f viðtalinu segir Abu Musa, að
hann hafi ekki aðeins verið að mót-
mæla því að Arafat hækkaði ónýta
stuðningsmenn sína í tign, né held-
ur þeirri fjármálaspillingu sem stafi
af áhrifum auðugra Palestínu-
manna á Arafat. Hann segir að hér
sé fyrst og fremst um djúpstæðan
„Arafat hefur svikið Þjóðarstefnu-
skrá Palestínumanna“.
pólistískan ágreining að ræða.
Arafat hafi allt frá árinu 1974 verið
að slá af þjóðlegri stefnuskrá Pal-
estínumanna frá 1964. Arafat hafi
farið að sætta sig við það, að Palest-
ínumenn fengju aðeins hluta lands-
ins til umráða og yrðu þá að viður-
kenna Ísraelsríki um leið. Slíkar
áætlanir kæmu fram í hinni svo-
nefndu „jórdönsku" lausn Reagans
Bandaríkjaforseta og í áætlun Ar-
abaríkja sem kennd er við borgina
FEZ.
Abu Musa hafnar þessari leið,
sem liggur yfir langa samningavegi,
skilyrðislaust. Hann segir að ekki
geti verið um að ræða neitt minna
en frelsun allrar Palestínu. Og ef
menn sætti sig við að ná aðeins
hluta landsins í fyrsta áfanga, þá
megi samt aldrei fylgja nein viður-
kenning á ísrael, enda sé áfanga-
sigur aðeins upphaf algjörrar frels-
unar. „Við erum segir upp-
reisnarforinginn, trúir Þjóðlegu
stefnuskránni, sem segir „engar
sættir, enga viðurkenningu, enga
samninga“ við ísrael.
Leið Arafats
Og hér er komið að skýringunni
á því, hvers vegna ísraelsstjórn
mundi heldur vilja að menn eins og
Abu Musa réðu fyrir PLO en
Arafat, eða þá Sarawi, sem myrtur
var nýlega. Arafat hefur að vísu
aldrei lýst yfir því að Þjóðlega
stefnuskráin væri fallin úr gildi. En
hanri hefur hvað eftir annað gefið
til kynna að hann væri reiðubúin að
fallast á tveggja ríkja lausn (en
skipting Palestínu í Arabaríki og
Gyðingaríki var eins og menn vita
samþykkt af Sameinuðu þjóðunum
1948 og skrifuðu bæði Bandaríkin
og Sovétríkin upp á þá lausn).
Út á þessa afstöðu hefur Arafat
unnið marga pólitíska sigra fyrir
PLO og opnað samtökunum leið
að margháttuðum diplómatískum
samskipturn, bætt mjög stöðu
þeirra í almenningsáliti í Evrópu,
skapað þeim vissa stöðu einnig í
alþjóðlegum stofnunum. ísraelar
hafa mjög hamast gegn Arafat á
þeirri forsendu, að hann talaði
tungum tveim, og hefði aldrei við-
urkennt sjálfan tilverurétt ísraels.
Bætir stöðu
ísraels.
Ef nú til valda kæmust í PLO
menn, sem hugsa eins og Abu
Musa: ekkert dugar annað en stríð
gegn ísrael, allt annað eru svik - þá
er áróðursstríðið um margt miklu
auðveldara fyrir ísrael. Þá munu
ísraelskir herstjórar telja sig rétt-
lætta í hvaða aðgerðum gegn PLO
sem væri - eða réttara sagt - þeir
kæmust auðveldlegar upp með at-
hæfi sitt. Einkum vegna þess, að
Abu Musa segir, að það eigi að
reka frá Palestínu framtíðarinnar
alla Gyðinga sem fluttu þangað
„með tilkomu Ísraelsríkis“.
„Þeir verða að fara, segir Abu
Musa, til landanna sem þeir koma
frá. Þeir eiga heima í Evrópu - í
Frakklandi, Bretlandi."
Nú er það reyndar svo, að flestir
gyðinglegra innflytjenda til ísrael
eftir 1948 eru ekki frá Evrópu: lík-
lega eru 700-900 þúsundir þeirra
frá Arabalöndum. Og gætu alls
ekki snúið aftur til írak eða Jemen,
svo dæmi séu nefnd. í annan stað er
næstfjölmennasti hópur innflytj-
enda frá Póllandi og Sovétríkjun-
um. En hvort sem þau mál eru rak-
in lengur eða skemur: fáir yrðu til
að veita þeim róttækustu innan
PLO stuðning við slíka „lausn“,
sem þýddi ekki annað en að vanda
Palestínuflóttamanna yrði snúið
við - eftir gífurlegar blóðsúthell-
ingar.
Það er þessvegna sem utanríkis-
ráðherra ísraels segir: „Arafat er
hættulegri en öfgamennirnir".
ÁB.
Sj ávarútvegsráðherra Sovétríkj anna:
Góð samvinna á sviði sjávarútvegs
Vladimir Kamentsef,
sjávarútvegsráðherra
Sovétríkjanna, kemur í dag í
opinbera heimsókn til Islands
og endurgeldur með henni
heimsókn Steingríms
Hermannssonar. Kamentsev
hefur verið
sjávarútvegsráðherra lands
síns frá 1979, en var áður
varamaður fyrrirrennara síns
og um langt skeið ábyrgur fyrir
yfirstjórn flskveiða á Murm-
ansksvæðinu.
f grein eftir Kamentsef, sem bor-
ist hefurfrá APN segirm.a. aðfisk-
afurðir gefi 20% þeirrar dýrafitu
sem framleidd er í landinu, síðan
segir á þessa leið:
„Sjávarútveginum eru látin í té
ný skip og haldið er áfram að þróa
og hanna nýjan veiðibúnað, tæki,
fiskvinnsluvélar og eldisbúnað og
unnið er að því að auka frystig-
eymslur.
Fiskeldi eykst verulega í Sovétr-
íkjunum. Samanborið við veiðar á
höfum úti og í ferskvatni, fylgja því
ýmsir kostir. Næstum ótakmark-
aðir vaxtarmöguleikar, lifandi fisk-
ur sem er mjög verðmæt fram-
leiðsla, eldi fleiri tegunda, lækk-
aður flutnings- og orkukostnaður
og sv. frv.
Sovéska sjávarútvegsráðuneytið
hefur á sínum snærum yfir 150 fisk-
eldisstöðvar og bú, sem árlega
senda frá sér yfír 100 milljón seiði.
Viðtæki fisiceldi gefur af sér mik-
inn og góðan árangur. Styrjuveiðin
í Kaspíahafi og Azovshafi hefur á
undanförnum 20 - 30 árum aukist
um 150% í kjölfar seiðasleppinga
og vísindalegrar skipulagningar
því að fara inn í „rauðu bókina"
vegna þess að náttúrulegar hryg-
gningarstöðvar hans voru að
glatast.
Það verður að minnast hér á aðra
tilraun, en það var tilraun til að
auka eðlilega viðkomu síldarinnar í
Okhotsk-hafi. Tugir milljóna fer-
metra með strönd Okhotsk-hafsins
voru lagfærðir, svo að síldin gengi
þangað til hrygningar, klaki var
komið á í landi og veiðar bannaðar
um margra ára skeið. Þetta hafði
það í för með sér, að vísindamenn
hafa nýlega mælt með því að hafnar
verði veiðar á síldinni á þessu ári og
er kvótinn nokkrir tugir þúsunda
tonna í byrjun.
Á yfirstandandi fimm ára tíma-
bili er verið að ljúka starfi varðandi
aukningu fiskeldis í tjörnum. Þetta
starf felur í sér athuganir á útbún-
aði fyrir fiskeldi á iðnaðarstigi,
rannsóknir á fóðurtegundum,
aðferðir á sviði vélvæðingar og sjál-
fvirkni á öllum stigum fiskeldis og
margt fleira.
Þessar ráðstafanir og stór land-
svæði, sem verða tekin undir tjarn-
eldi munu auka framleiðslu verð-
mætra fisktegunda á næstu fimm
árum um 80%.
Rannsókna- og eftirlitsstarf hef-
ur verið aukið til muna næstum alls
staðar á heimshöfunum til þess að
leysa þau verkefni, sem iðnaður
okkar stendur frammi fyrir og ver-
ið er að gera ráðstafanir til að auka
afköst fiskveiðiflotans.
Fiskveiðiflotinn hefur yfir að
ráða kerfi sérhæfðra menntastofn-
ana á miðskólastigi og æðra stigi. Á
tímabili síðustu fimm ára áætlunar
voru útskrifaðir frá þessum stofn-
unum yfir 40.000 sérfræðingar.
veiðanna. Verið er að endurreisa
hinn merka laxastofn Kaspíahafs-
ins. Eitt sinn var þessi tegund nærri
Þróun samvinnu
íslands og
Sovétríkjanna
Fiskveiðihagsmunir Sovétríkj-
anna og íslands eru nátengdir á
Norð-Austur-Atlantshafi. Höfin
umhverfis ísland hafa lengi verið
eitt þeirra svæða, þar sem miklar
veiðar Sovétmanna hafa átt sér
stað. Einnig hafa Sovétmenn feng-
ist mikið við rannsóknir á þessum
svæðum og svo eru íslenskar fiskaf-
urðir hefðbundin söluvara til So-
vétríkjanna.
Árið 1975 hættu Sovétmenn fisk-
veiðum við ísland, en íslendingar
færðu fiskveiðilögsögu sína út í 200
mílur, en Sovétríkin halda áfram
hinum hefðbundu fiskveiðirann-
sóknum, sem eru nauðsynlegar til
að meta líffræðilega framleiðslu í
Norður-Atlantshafi.
íslendingar fá í hendur allar upp-
lýsingar um útbreiðslu og ferðir
langhala, gulllax og kolmunna
samkvæmt samkomulagi Sovétr-
íkjanna og íslands um vísindalega
og tæknilega samvinnu og ráðgjöf
um fiskveiðar og rannsóknir á
auðæfum hafsins, en það sam-
komulag var undirritað 1977.
Þetta samkomulag er mikilvæg-
ur þáttur í eflingu gagnhagkvæmra
samkipta milli landa okkar á sviði
fískveiða.
f samkomulaginu segir, að báðir
aðilar viðurkenni ábyrgð sína og
skyldu til að gera áhrifaríkar
ráðstafanir til að varðveita, efla og
nýta skynsamlega lifandi auðlindir
sjávarins, einkum fiskistofna, sem
báðir aðilar hafa áhuga á að nýta.
Þetta undirstrikar enn einu sinni að
samskipti okkar á sviði fiskveiða
grundvallast á skynsamlegri ný-
tingu lifandi auðæva samkvæmt
vísindalegum upplýsingum og með
tilliti til gagnkvæmra hagsmuna
fiskimanna í löndunum báðum.
Það var merkur viðburður í sam-
vinnu landa okkar, þegar Sovétrík-
in og ísland lögðu til árið 1969 að
gerður yrði samningur um bann við
veiðum á vorgotssíldinni, sem var
undirritaður árið 1972.
Sovétríkin og ísland vinna einnig
saman hjá alþjóðlegum stofnun-
um, sem á einn hátt eða annan
fjalla um varðveislu og skynsam-
lega nýtingu lifandi auðæva
heimshafanna.
Ég tel, að lönd okkar eigi fyrir
sér góðar framtíðarhorfur á sam-
vinnu á sviði fiskveiða. Þar má
nefna rannsóknir og leitarstarf-
semi, veiðiaðferðir, tækni og sölu
og markaðsmál.
Að lokum langar mig að óska
íslenskum sjómönnum, hinni hug-
rökku stétt, alls hins'besta -'far-'
sældar, góðs byrs, afla, heppni og
hamingju.“ (APN)
Vladímír Kamentséf leggur mikla áherslu á fískeldi í grein sinni.