Þjóðviljinn - 30.07.1983, Blaðsíða 20

20 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN Helgin 30.-31. júlí 1983
Ég álpaöist inn á Óðal viö
Austurvöll á laugardagskvöld
ásamt konu minni. Klukkan var
ekki orðin 10 og fátt fólk á
staðnum. Við urðum að fá okkur
saii í Silfurdalaklúbbnum á
ntðstu hæð. Ekki var búið að
opna önnur salarkynni í þessu
hálfmyrkvaða hofi Bakkusar. í
Silfurdalaklúbbnum eru dumb-
rauðir litir ráðandi og þar eru
myndir eftir Rubens og Goya í
skrautlegum römmunt uppi á
veggjum. Berar. feitar konur og
trylltir hestar. Það eru mikil
viðbrigði að ganga úr bjartri og
tærri sumarnóttinni inn í þetta
reykmettaða rökkur þar sem
hörð og tilbreytingariaus diskó-
tónlist ber veggina án afláts.
Okkur leiddist svakalega í Silf-
urdollaraklúbbnum.
Þarna var mættur einhver
strjálingur af fólki sem sat og
horföi ýmist út í loftið, ofan í glas-
iö sitt eða á hljóðlausan sjón-
varpsskerm sem hékk uppi í einu
horninu. Sumir héldu uppi lág-
niarkssamræðum. Viö hjónin
urðum dálítið þunglynd af ver-
unni þarna en héldum samt út um
hríð af því að við vorum með fag-
urrauðan drykk í glösum. Viö
gripum til þess ráðs að reyna að
skilgreina fólkið. Einn náungi
sem sat þarna var nýskilinn viö
konuna og afskaplega einmana
og óhamingjusamur. Annar var
þarna bara til þess að vera ekki
alltaf á sama barnum. sennilega
Naustinu. Orðinn nokkuðgamall
ekkjumaður með tilhneigingu til
að reyna að leyna alkóhólisma
sínum. Svo voru þarna hjón sem
duttu í það daginn áður og voru
enn að, sátu rorrandi og röflandi
öllum til ama og leiðinda. Þarna
var líka drykkfelld kennslukona í
sínu langa og blauta sumarfríi og
„töff" sölumaður. Tveir sjómenn
og þrír snoðklipptir kanar.
Seinna um kvöldið fluttum við
okkur upp og þá dreif að fjörugt
og skemmtilegt fólk og tilveran
breytti um lit.
Ég var samt alltaf öðru hverju
að gefa vesalings könunum auga.
Þetta voru ungir menn, hermenn
íif Vellinum, og áttu greinilega
mjóg bágt. Eftir því sem þeir
urðu fyllri herptust varir þeirra
meira og meira saman og þeir
urðu uppivöðslusamari. Þeir
gengu þvers og kruss um húsið en
enginn vildi gefa sig að þeim,
allra síst kvenfólkið. Þeir litu út
eins og þeir væru í Belsent-
fangabúðunum og gætu átt von á
aftöku hvenær sem var. Ég
dauðvorkenndi þeim að vera
plantað á þetta „Guði yfirgefna
pleis" eins og Nixon orðaði það
er hann heimsótti Island um árið.
Enda voru þeir tilbúnir til að
berja frá sér og það gerðu þeir
líka í fyllingu tímans.
Klukkan tvö sló einn kananna
íslending bylmingshögg í andlitið
og flúði síðan húsið ásamt fé-
lögum sínum. Einn náðist við
Landsímastööina, annar í
Austurstræti og hinn þriðji í
Hljómskálagarðinum. Síðan
fengu þeir að dúsa í Steininum og
hafa sennilega verið fegnir að
vera komnir í öruggt skjól fyrir
hinum hræðilegu íslendingum.
Sennilega væri bara best fyrir.
aumingja kanana að halda sér
heima í Alabama og Ohio og láta
okkur um óðölin hér heima.
- Guðjón.
Veistu:
að Ragnhildur Helgadóttir
menntamálaráðherra er dótt-
ir Helga Tómassonar yfir-
læknis á Kleppi sem kastaði
fram stóru bombunni fyrir
rúmri hálfri öld, en hún gekk
út á að þáverandi mennta-
málaráðherra, Jónas frá
Hriflu, væri geðveikur.
að Albert Guðmundsson fjár-
málaráðherra er heiðursborg-
ari í Nice. Þar eru höfuð-
stöðvar mafíunnar í Frakk-
landi og borgarstjórnin liggur
undir grun að vera
aðalmafíósinn.
að Tómas Arnason alþingismað-
ur átti einu sinni Austurland-
smet í spjótkasti.
að á stríðsárunum voru breskir og
bandarískir hermenn taldir
jafn margir öllum fullorðnum
Islendingum þegar þeir voru
flestir hér á landi.
að Villo Sigurðsson, einn af borg-
arstjórum Kaupmannahafn-
ar, er íslendingur í aðra ættina
en Persi í hina.
að Magnús Bjarnfreðsson er ekki
aðeins sjónvarpsstarfsmaður
heldur og kynningarstjóri
Þýsk-íslenska verslunarfé-
lagsins sem Guðmundur G.
Þórarinsson fv. alþingismaður
og bræður hans stjórna.
að Þorlákur biskup helgi í Skál-
holti var ekki aðeins dýrkaður
á íslandi, heldur víða í ná-
grannalöndum svo sem á
Grænlandi, í Færeyjum, Nor-
egi og á Bretlandseyjum.
að Austurstræti í Reykjavík hét
einu sinni Lange Fortoug.
að Hafnarstræti í Reykjavík hét
einu sinni Rebslagerbanen.
að Halldór Laxness rithöfundur
fæddist í litlum steinbæ sem
stóð við Laugaveg 32.
að Lækurinn sem Lækjargata og
Lækjartorg eru kennd við
rennur ennþá undir götunni.
Hann er affall Tjarnarinnar.
að Tívolí var starfrækt um 18 ára
skeið í Vatnsmýrinni í
Reykjavík eða frá árinu 1946
til 1964.
að Hallgerður langbrók endaði
ævi sína í Laugarnesi í
Reykjavík og er líklega grafin
þar.
sunnudagskrossgátan Nr. 382
/ 2 3 9 iT V b r T 7 %
/2 13 /7 /r /(? // /? V n 5 17 // /8 .5“
Kj 1 2o // 2/ /8 22 28 V 23 17 11 20 8
2o J? 2¥ 2o 1 )¥ (p 8 )o /¥ 2 20
8 K? 2b~ l¥ V 17- 20 9 2? 20 25 20 V
8 ZG 18 28 V 2? l¥ V Z 13 17 V 20 9
27 J Z J/ // 18 8 5? 9 7F~ T~ 8 8o
7 )? V 22 s~ 3o 2 5~ 17 ZO / Zo R? n
23 3/ R? /? /7 1 22 20 8 17 /é> e V
28 /9 17 /5' £ 17- Z % /8 /¥ V 26' /3 17
V 22 2? 5T /v V 11 r RP z 26> 17 1$ 17 V
lo V 23 30 2o 28 sr l¥ 20 y“ V II 20 30 ! (í? //
9 3 2 l % 2 í>' 17 17 8 20 <7 <2 8 23
Setjið rétta stafi í reitina hér fyrir neðan. Þeir mynda þá nafn á götu
í Reykjavík. Sendið þetta nafn sem lausn á krossgátunni til Þjóð-
viljans, Síðumúla 6, Reykjavík, merkt „Krossgáta nr. 382“. Skila-
frestur er þrjár vikur. Verðlaunin verða send til vinningshafa.
)5\ 26 25 )¥ l(z ¥ 23 )¥ 20 8

Stafirnir mynda íslensk orð eða mjög kunnugleg erlend heiti hvort
sem lesið er lá- eða lóðrétt.
Hver stafur hefur sitt númer og gáldurinn við lausn gátunnar er sá
að finna staflykilinn. Eitt orð er gefið og á það að vera næg hjálp,
því með því eru gefnir stafir í allmörgum orðum. Það eru því
eðlilegustu vinnubrögðin að setja þessa stafi hvern í sinn reit eftir
því sem tölurnar segja til um. Einnig er rétt að taka fram, að í
þessari krossgátu er gerður skýr greinarmunur á grönnum sér-
hljóða og breiðum. t.d. getur a aldrei komið í stað áog öfugt.
Verðlaunin
Verðlaun fyrir krossgátu nr.
378 hlaut Þóra K. Árnadóttir,
Hvassaleiti 153, Rvík. Þau eru
Þrælaströndin eftir Thorkild
Hansen.
Lausnarorðið var Höfðabakki.
A Á B D Ð E ÉFGHIÍJKLMNOÓPRSTUÚ V X YÝÞÆÖ
Verðlaunin að þessu sinni er
Ævisaga sr. Jóns Steingríms-
sonar og önnur rit hans.