Þjóðviljinn - 20.12.1983, Blaðsíða 21

- SÍÐA 21
■MrMae
Umsjón:
Ótafur Lárusson
Snorri í Stórmóti
Snorri var áberandi syfjaður.
Það var hann alloft núorðið. Fylgdi
aldrinum, sagði tillitssamt fólk,
hálf níræður maðurinn. Snorri yissi
betur.
- Ég er ekki syfjaður, heldur ó-
sofinn.
Það var ástæða fyrir andvök-
unum. Framundan var Stórmót
Bridgefélags Reykjavíkur og Flug-
leiða og vandi Snorra var þessi van-
alegi: makkersleysi.
Arangurslaust reyndi Snorri að
fá Júlíus, kjörson sinn, heim frá
Bandaríkjunum. En Júlíusi tókst
ekki að fá sig lausan úr skóla. Próf-
essorinn hans í tannlæknadeildinni
var gjörsneyddur áhuga á hvers
kyns áhugamálum.
Þess í stað barst Snorra hrað-
skeyti, svohljóðandi:
KÆRI SNORRI STOP SENDl
MAKKER STOP LIVE MASTER
STOP BORGA 500$ STOP
SAMA VÉL SONTAG
WEICHEL STOP KVEÐJA
STOP
JÚLÍUS
Snorri sat og velti skeytinu milli
handanna. Skildi það illa. Kannski
hefði hann ekki átta að senda Jú-
líus í tannlækningar.
... - Ég lýsi Stórmótið sett... Ys
og hávaði í salnum. Keppnisstjóri
hafði orðið nú. Snorri heyrði ekk-
ert.
... - gjörið svo vel að fá ykkur
sæti... Snorri var löngu sestur.
Hann bara sat og góndi á meðspil-
ara sinn. (hel... hann Júlíus).
- Whatshall we play? spurði hún
og brosti yndislega. (Jeremías
minn...)
- Ha? ansaði Snorri.
Spil 4 í annarri setu var fyrsta
þolraun þeirra í mótinu:
Norður S 1072 V/Allir
H A63 T A954
Vestur L A87 Austur
S KG S A98643
H G1052 H 9
T D73 T G82
L D652 L KG9
Suður
S D5
H KD874
T K106
L 1043
Norður Austur Suður Vestur
- pass pass pass
1 gr. pass 2-H pass
pass 2-S 4-H p/hr.
Eitthvað hafði farið úrskeiðis.
Reyndar hafði ungfrúin lagt til að
nota 12-14 grand. Kannski hafði
Snorri kinnkað kolli, í kurteisis-
skyni. Ekki skildi hann ensku. En
hvað um það. Ut kom spaða-
kóngur og spaði á ás. Síðan spaða-
3. Snorri lét tígul-6 að heiman,
vestur trompaði. Sat hugsi smá-
stund. Spilaði loks tígul-3, greini-
lega þeirrar skoðunar að afkast
Snorra afhjúpaði veikleikann, eins
og Snorri vænti. Drottning kostaði
kóng og tígul-10 var hleypt, þegar
vestur lagði ekki á. Tíu slagir voru
nú auðfengnir.
- Oh boy, andvarpaði stúlkan.
Snorri greiddi úr mesta vandan-
um í kaffihléinu. Gegn ríflegri
þóknun réð hann áhorfanda sem
túlk.
- Borga honum af verðlauna-
fénu, útskýrði Snorri.
Einnig upplýstist aö makker
hans hét Gloria Becker.
- Segðu henni að hún spili eins og
maður.
voru víkjandi í hennar ætt hélt hún
ótrauð áfram.
Útspilið var hjarta-6 og drottn-
ing kostaði kóng. Ungfú Becker
var innan við mínútu að klára sitt
spil. Það virtist bæði rétt og sann-!
gjarnt að ætla vestur laufás, en það
kostaði varla mikið að „kíkja“ að-
eins fyrst.
Svo hún fór strax í tígulinn og
fékk þægilegu fréttirnar. Tíglum
síðan spilað í botn og fjórum
laufum kastað heima! Vestur lét 3
hjörtu af hendi og spaða-9.
Ungfrú Becker spilaði næst
spaða á ás, vestur lét sjöu, tók
spaða kóng og gosi kom í. Síðan
spilaði hún sig út á spaða-10,
Þá andvarpaði vestur loks.
- Fyrirtak, sagði Snorri síðar, en
bætti þó við: - þessi gaur í vestur
var búinn að lýsa spilum sínutn svo
vel að bleyjubarn hefði þekkt þau á
bakhliðinni!
Ekkert annað par náði þó betri
skor en 600 á spilið, enda ekki eins
óbifanlegir litningar í íslenskum
bridgeættum.
Eftir fyrsta kvöld, 15 umferðir af
43 sýndi skortaflan að Snorri og
ungfrú Becker voru í 4. sæti,
skammt á eftir Sontag-Weichel og
Jóni-Herði, en Þórarinn og Guð--
mundur Páll voru á sínum stað. ít-
alirnir voru tæpast á blaði og írsku
spilararnir ekki heldur, enda höfðu
þeir ekki náð til landsins í tæka tíð.
- Pœtti nú lélegt meðat Papa,
komst Snorri að orði.
Fyrstu setur á laugardaginn voru
rólegar, ef undan er skilin 20. um-
ferð.
- En nú erþað „biti í háls“, sagði
Snorri við túlkinn. - Segðu henni
það.
Guðmundur Páll og Þórarinn
snökuðu sér í N/S sætin. Spil 40 var
sérsamið fyrir viðureignina.
„Köttur og mús“ í dulargervum:
Norður S KD V/0
Vestur H D9653 T 106 L G732 Austur
S - S G109765
H K108742 H AG
T G875 T K3
L A54 L 986
Suður S A8432 H - T AD942 L KD10
Norður Austur Suður Vestur
G.P.A. S.S. Þ.S. G.B.
- - pass
pass pass 1-S 2-H
3-S 4-H 4-S pass
pass pass
Sagnir gengu eins og í draumi,
þar sem Snorri sat með ráðningar-
bókina. Hann kunni vitanlega að
telja upp að þrettán, og það var því
ljóst að norður stökk með tvíspil;
vill áreiðanlega fá mig í fjögur
hjörtu, hugsaði Snorri, en suður er
jú þarna líka, sko. Vonandi með
hámark...
Aðeins túlkurinn saup hveljur
(?) þegar Snorra „láðist“ að dobla.
Útspil hjarta-4, smátt úr borði og
hleypum Snorra nú að:
Sjá 23
Þá hló ungfrúin. Hvernig gat
Snorri vitað að í hennar ætt lærðu
börn að gefa áður en þau lærðu að
tala.
Auk þess voru aðeins 5 ár liðin
frá því Snorri stóð upp frá Whist í
miðjum klíðum.
- Gat aldrei lœrt það spil
Næstu setur voru tíðindalitlar.
Þau hjúin sátu yfirleitt með varnar-
spilin og léku fjórhent. Plúsar í
öllum setum.
í spili 15 sannaði ungfrú Becker
að hún var frábær „hlustandi“.
Norður
S 62
S/NS
Norður Austur
H
T
L
Vestur
S DG975
H A108643
T D4
7
AKG863
7532
Suður
S AK10
H KG5
T 52
L KDG98
Austur
S 843
H D92
T 1097
L A1046
2 Gr.
pass
pass
4-H
Suður Vestur
1 gr. 2-H
3- L 3-S
4- Gr. p/hr.
Grandopnunin var nú 15-17.
Snorri ímyndaði sér að tvö gröndin
hans sýndu áhuga (spil) í láglitun-
um.
Ungfrú Becker var viss um að
fórn andstæðinganna væri góð og
þar sem lauf og tígul litningarnir