Þjóðviljinn - 03.07.1984, Blaðsíða 6
LANDÐ
FAGVERK S/F
Verktakafyrirtæki
Sími 26098
1. Sprunguviðgerðir meö bestu fáanlegum efnum. Efni
þessi standast vel alkalísýrur og seltu, hefur mikla teygju
og góöa viðloðun.
2. Gerum við steyptar þakrennur og berum í þær þéttiefni.
3. Þök: Tökum að okkur allar viðgerðir og breytingar á
þökum, þéttum bárujárn, skiptum um járn o.fl. (erum með
mjög gott þéttiefni á slétt þök).
4. Gluggar: Sjáum um allar viðgerðir og breytingar á
gluggum. Kíttum upp glugga, setjum opnanleg fög, gler-
ísetningar o.m. fleira.
5. Málning: Önnumst alla málningarvinnu utan húss sem
innan.
Áhersla lögð á vönduð vinnubrögð og viðurkennd
efni, viðráðanleg kjör og góða þjónustu. Komum á
staðinn, mælum út verkið, sýnum prufur og send-
um skriflegt tilboð.
Vinsamlegast pantið tímanlega í síma 26098.
- Geymið auglýsinguna -
Starf skólamála-
fulltrúa KÍ
Kennarasamband íslands óskar eftir aö ráða
skólamálafulltrúa er sinni skólamálaþætt-
inum í rekstri skrifstofu KÍ og verði starfsmað-
ur skólamálaráðs.
Um er að ræða 1/2 starf frá 1. sept. n.k. og
þarf viðkomandi að hafa kennaramenntun
og reynslu í kennslu. Skriflegar umsóknir
sendist stjórn KÍ, Grettisgötu 89,105 Reykja-
vík fyrir 1. ágúst n.k.
Stjórn KÍ.
IAUSAR STÖÐUR HJÁ
REYKJAVÍKURBORG
Reykjavíkurborg óskar að ráða skrif-
stofustjóra. Krafist er stjórnunarmenntunar,
helst á háskólastigi, og starfsreynslu. Upp-
lýsingar gefur hafnarstjóri í síma 28211.
Umsóknum ber að skila til starfsmannahalds
Reykjavíkurborgar Pósthússtræti 9 VI hæð á
sérstökum umsóknareyðublöðum sem þar
fást fyrir kl. 16.00 mánudaginn 9. júlí 1984.
Vísindastyrkir Atlants-
hafsbandalagsins 1984
Atlantshafsbandalagið leggur árlega fé af mörkum til
að styrkja unga vísindamenn til rannsóknastarfa eða
framhaldsnáms erlendis. Fjárhæð sú er á þessu ári
hefur komið í hlut íslendinga í framangreindu skyni
nemur um 560.000. kr. og mun henni verða varið til að
styrkja menn, er lokið hafa kandídatsprófi í einhverri
grein raunvísinda, til framhaldsnáms eða rannsókna
við erlendar vísindastofnanir, einkum í aðildarríkjum
Atlantshafsbandalagsins.
Umsóknum um styrki af fé þessu - „Nato Science
Fellowships" - skal komið til menntamálaráðuneytis-
ins, Hverfisgötu 6, 101 Reykjavík, fyrir 1. ágúst n.k.
Fylgja skulu staðfest afrit prófskírteina svo og upplýs-
ingar um starfsferil. Þá skal og tekið fram hvers konar
framhaldsnám eða rannsóknir umsækjandi ætli að
stunda, við hvaða stofnanir hann hyggst dvelja, svo
og skal greina ráðgerðan dvalartíma. Umsóknar-
eyðublöð fást í ráðuneytinu.
Menntamálaráðuneytið
28. júní 1984.
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi
Hjáfmar Ólafsson
Skjólbraut 9
Kópavogi
verður jarðsunginn frá Kópavogskirkju fimmtudaginn 5. júlí
kl' 13 30- Nanna Björnsdóttir
Dóra Hjálmarsdóttir Ólafur Hjálmarsson
Björn Hjálmarsson Eiríkur Hjálmarsson
Helgi Hjalmarsson Vigdís Esradóttir
tengdabörn og barnabörn.
mál þannig að bestu samningar
nást með sjálfstæðum aðgerðum
smærri eininga. En núna held ég
til að mynda að heildarsamningar
gefi besta raun. Svo mætti líka
hyggja betur að kröfugerðinni,
taka sér meiri tíma og leita
breiðar út með undirbúninginn".
Ofskipulag
Ég spyr Kolbein þá hvort hann
hafi leitt hugann að breyttu
skipuiagi í verkalýðshreyfing-
unni?
„Sko, þessi mál hafa verið til
umræðu nú undanfarið og
reyndar svo lengi sem ég man
eftir í verkalýðshreyfingunni.
Það hefur aldrei neitt komið út úr
þeirri umræðu, sem reyndar er
nauðsynleg. En það sem ég þekki
til hér er nú þannig að flest vinn-
andi fólk er í þessu eina félagi,
sem aftur er deildaskipt, þannig
að hver starfsgrein hefur sína
eigin deild. Ég hygg að skipulagið
geti nánast ekki verið öðru vísi en
það er og það varð til að fenginni
reynslu og hentar til að halda
uppi öflugu félagi í kaupstað af
þessari stærð. Einhverjar
breytingar sem ákveðnar væru
ofanfrá, á þessu skipulagi, ganga
ekki. Og hvað sem líður talinu
um breytingar í 'heild eða annars
staðar, þá þarf okkar skipulag
ekki að henta alls staðar, og ég
gæti vel ímyndað mér annað
skipulag henta í Reykjavík. Að
mínu mati er orðin til ofskipu-
lagning innan hreyfíngarinnar í
þeirri merkingu að við erum með
félögin skipulögð í svæðasamb-
öndum, ein sex sambönd, svo eru
það sérgreinasamböndin þvert á
þetta og Ioks allt skipulagt innan
ASÍ. Þetta er full þunglamalegt
og óþarflega flókin skipulagning.
Svæðasamböndin sum hver eru
sama sem dauð; bara gjaldstofn-
ar. Þetta á t.d. við um Alþýðu-
samband Norðurlands, en síður
kannski um t.d. Alþýðusamband
Vestfjarða. Það hefur að nokkru
leyti annast samningana, en þó
hefur oftast verið um það að ræða
að semja eftirá“.
Pólitík og
flokkapólitík
Undir hvæsi hraðsuðuketilsins
og kaffilögun númer tvö færi ég
talið að pólitík og verkalýðs-
hreyfingunni. Kolbeinn hugsar
sig vel um og byrjar á því að
minna á mun á pólitík almennt og
flokkapólitík. Hann segir:
„Það gefur auga leið að verka-
lýðshreyfingin getur aldrei verið
annað en pólitísk í aðra röndina,
rétt eins og önnur þjóðfélags-
samtök. Hún þarf ekki né á að
vera flokkspólitísk, enda eru
flokkspólitísku viðhorfin jafn
mörg og fjölbreytt innan
hreyfingarinnar eins og í þjóðfé-
laginu almennt. Viðhorf minna
félagsmanna eru jafn fjölbreytt
og t.d. kosningaúrslit í al-
mennum kosningum og það er
ekki hægt að afgreiða mál út frá
flokkspólitískum viðhorfum.
Hitt er svo annað mál að mér
finnst vera mikill munur á stefn-
umálum flokkanna í landinu að
því leyti til að viðhorf flokkanna
eru ýmist í samræmi við
hagsmuni vinnandi fólks eða því
gjörsamlega andsnúin. Einhver
annar félagsmaður hefur gagn-
stæðar skoðanir á þessu. Það yrði
upplausn í hreyfingunni ef
flokkspólitísk skipting væri inn-
leidd þar. Nú er ég sósíalisti, en
sá flokkur, sem ég hef starfað
lítillega fyrir og þá aðallega á öðr-
um vettvangi, hefur aðeins óbein
áhrif og kannski lítil á verkalýðs-
félagið hér á Siglufirði. Einhver
sérstök tengsl eða stuðningur á
hvorn veginn sem vera skal, er
ekki fyrir hendi“.
Ég spyr þá hvort vinnandi fólki
sé ekki nauðsyn á því að öflugur
sósíalískur flokkur starfi til hliðar
við verkalýðshreyfinguna; slík
spurning myndi víst teljast
leiðandi og ekki samkvæmt
bókum hlutlausrar blaða-
mennsku.
„Mér finnst ýmislegt ábótavant
í þeim efnum. Frá stofnun Al-
þýðubandalagsins hef ég verið
óánægður með sum stefnumál
þess flokks og auðvitað hefði ég
kosið að hann væri heilsteyptari
og róttækari og félli sjaldnar í
tækifærisgildrur.
Annars er þetta hreinasta
samviskumál sem þú ert að
hreyfa við, þarna góði minn“,
segir viðmælandinn hálf afsak-
andi.
Eitt vil ég nefna
Já, er ekki gott að þetta komi
þá fram, segi ég vongóður.
„Kannski það“, svarar Kol-
beinn“, en maður starfar þarna
nánast eingöngu af því að það
hefur ekki verið til annar starfs-
vettvangur, sem maður getur haft
einhverja trú á. Varðandi hina
ýmsu vinstri hópa, þá hafði ég
alltaf þá skoðun, og hef reyndar
enn, að það þýddi ekki að rífa
upp starf á svo þröngum grunni
sem þeir reyndu. Starfið skilaði
vissulega einhverju en það náði
ekki að hafa áhrif í þjóðfélaginu.
Ég og fleiri völdum sem sagt
skásta kostinn. Mér finnst það
áberandi nú síðustu árin að hin
óbeinu áhrif róttækra manna á
verkalýðshreyfinguna hafa
minnkað í samanburði við t.d.
tíma Sósíalistaflokksins, að ég
tali nú ekki um á 3. og 4. áratug-
inn. Þá voru áhrifin gífurlega
mikíl vegna þess að nánast sömu
menn stóðu í faglegu og pólitísku
forystunni. Nú veit annar armur-
inn ekki oft hvað hinn er að gera.
Ástæðurnar eru margar, þótt ég
hafi ekki reynt að skilja það til
hlítar. En eitt vil ég þó nefna. Við
höfum ekki lengur jafn mikilhæfa
forystumenn og áður, sérstaklega
innan verkalýðshreyfingarinnar,
þar sem forystan, almennt séð, er
grútmáttlaus sem samvirk heild;
undantekningar eru fáar.“
Ástæða til
bjartsýni
Þessu næst bið ég Kolbein um
einhver ráð til úrbóta.
„Þú spyrð stórt aftur. Mér
kemur ekki í hug að ég hafi ein-
hverjar patentlausnir. Eitt er nú
það að þeir menn, sem við höfum
kosið til að sinna ákveðnu og
flóknu forystuhlutverki, hafa
bara ekki sinnt því alla jafna. Af
hverju ekki? Nú, sumpart eru
mennirnir ekki nógu hæfir, og
sumpart hefur þjóðfélagið breyst
miög mikið og mennirnir með og
viðhorfin eru þau að mikið meira
þurfi ekki að gera en gert er. Það
þarf að koma við aukinni fræðslu,
eins og nú nefndir, og yfirhöfuð
mun meira starf á mörgum svið-
um“.
Stutt er til 1. september og mér
leikur hugur á að vita hvað Kol-
beinn hugsar um þennan D-dag
kjarabaráttunnar.
„Þér að segja hef ég nýlega set-
ið eina ráðstefnu ASÍ og þar
heyrði ég sterkar en nokkru sinni
fyrr þær skoðanir að aðstæður
meðal fólks heimiluðu ekki harð-
ar aðgerðir. Þetta hefur verið
reglan síðan ’77-’78, en síðan þá
hefur verið fjandi mikil deyfð yfir
öllu og samningum fleytt nærri
óbreyttum frá ári til árs, þar til
hrapið varð núna. Það hefur ver-
ið talið vonlítið að reyna og marg-
ir sætt sig við það að fólk væri
ekki tilbúið í hart. Þessi söngur
hefur aldrei verið jafn aumur og
nú í maí. Og ég er alveg viss' um
að ef þessi tónn einkennir þessa
þrjá mánuði fram að september,
þá verður ekkert gert 1. spet.; ég
meina ef ske á eitthvað annað en
uppsögn samninga, ef takast á að
ná einhverju til baka með þeirri
nauðsynlegu baráttu sem fylgir.
Ég er svartsýnn að tónninn
breytist úr þessu og líka svartsýnn
á að kjörin batni á næsta ári og
kannski þarnæsta líka, þótt þau
versni kannski ekki úr þessu.
Sjálfur held ég að hljóðið í fólk-
inu sé almennt betra en hjá for-
ystunni. Það þykist ég hafa hler-
að og þess vegna kunna viðhorfin
að breytast og því ástæða til að
vera bjartsýnni en menn almennt
voru þarna á ráðstefnunni."
Með þessum orðum slekk ég á
segulbandstækinu og við Kol-
beinn snúum okkur að umræð-
um, sem ekki eiga erindi á þrykk.
Svo kveð ég Kolbein Friðbjarn-
arson á hlaðinu og get ekki annað
en hugsað um þann mikla fjölda
fólks í landinu, sem býr við þau
mannréttindi að vera virt á 75-
100 krónur á vinnustund í gósen-
landinu.
Með frásögninni af vélakaupum Álafossmanna, sem birtist hér í blaðinu sl. fimmtudag, voru myndir af tveimur hinna nýju
véla, vefstólnum og prjónavélinni. Hér sjáum við svo tvinningarvélina ásamt belgísku vélamönnunum þeim Daníel
Chignesse og Marcel Guyot. Mynd: Atli.
6 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN Þriðjudagur 3. júlí 1984