Þjóðviljinn - 28.10.1984, Blaðsíða 16

LEHDARAOPNA
Ögmundur Jónasson BSRB
Beinum reiðinni að þeim sem
gerðu okkur láglaunamenn
„Þegar hefur unnist stórkost-
legur sigur. Hann vannst þegar
fólkið reis upp. Ég hef ekki trú á
því að ráðamenn muni tala til
okkar launamanna í náinni fram-
tíð með þeim hroka og þeirri lítils-
virðingu sem þeir hafa gert síð-
ustu misseri", sagði Ögmundur
Jónasson í BSRB.
„Það sem mestu máli skiptir
núna er að fólk í öðrum stéttarfé-
lögum, láglaunafólkið í landinu,
fylgist vel með því sem er að ger-
ast og átti sig á því, að þetta er
einnig þess barátta.
Nú sverfur víða að. Svo kann
að fara að fyrirtækjum verði ein-
hverjum lokað um stundarsakir.
Nú ríður á að menn gleymi því
ekki hvar sökin liggur. Það er
ekki við félaga í BSRB, sem flest-
ir eru láglaunamenn, að sakast,
heldur við þá menn sem gerðu þá
að láglaunamönnum. Beinið
reiði ykkar að ráðamönnum. Þar
á hún heima. Sýnið okkur hins
vegar samstöðu. Því í henni
eigum við öll heima. Allt veltur á
samstöðunni. Stöndum við sam-
an er sigurinn okkar.
Hinu megum við svo aldrei
gleyma að sjálfsvirðingunni
megum við aldrei glata. Við verð-
um ætíð að vera á varðbergi og
berjast gegn öllum ráðamönnum
í öllum ríkisstjórnum sem reyna
að troða okkur í svaðið.“
-óg
Guðrún Árnadóttir BSRB
Brýnt að samstarf takist
„Það er brýnt að samstarf tak-
ist með ASÍ og BSRB því þeim
mun meiri líkur eru á að við náum
árangri. Samvinnan hefur mikið
að segja", sagði Guðrún Árna-
dóttir formaöur Verkfallsstjórnar
BSRB við Þjóðviljann.
„Ég tel að hvorki við né ríkið
og þjóðfélagið í heild höfum efni
á að halda þessu verkfalli úti og
ég vona að samningsaðilar fari að
tala saman í fullri alvöru en það
hafa þeir ekki gert enn“. Guðrún
sagði í gær að erfitt væri að segja
til um hvað væri framundan því
málin væru um það bil að taka
mjög ákveðna stefnu. „Til dæmis
hefur í dag verið töluverð bið-
staða með mörg stórmál í verk-
fallsstjórn vegna stöðunnar í
samningamál unum. “ - jp
_______________LEIÐARI_________
Stríðara upplýsingastreymi
Nú þegar höfuðmálgögn Sjálfstæðisflokks-
ins Morgunblaðið og DV eru farin aftur að
koma út, er bersýnilegt að þau hafa ekki rétti-
lega skilið það sem er að gerast og hefur verið |
að gerast meðal launafólksins í landinu. Þrátt
fyrir það að DV birti í gáer skoðanakönnun sem
leiðir í Ijós að um 80% þeirra sem taka afstöðu
eru hlynntir málstað BSRB, heldur blaðið
áfram með fyrirsögnum og aðdróttunum að
vinna gegn málstað launafólksins í verkfalli.
Morgunblaðið reynir allt hvað það getur til
að gera málstað BSRB tortryggilegan, en
verður þó vegna andstöðunnar meðal ærlegs
Sjálfstæðisfólks að tappa aðeins af óánægj-
unni með því að birta svosem einsog eitt viðtal
á dag sem lýsir því hvernig fólki er „nóg boðið.
Því er misboðið og því er ofboðið".
Þessi málgögn Sjálfstæðisflokksins reyna
nú að draga úr baráttuþreki launafólksins og
þau reyna að efna til sundrungar á meðal
þess. Það má aldrei takast.
BSRB hefur „að ýmsu leyti staðið sig með
fádæmum vel“ segir Þröstur Ólafsson í viðtali
hér í Þjóðviljanum og Málhildur Sigurbjörns-
dóttir verkakona segist óska að samheldnin
væri jafn mikil í hennar heildarsamtökum eins-
og hún er hjá BSRB. Og Ágúst Valtýsson
verkamaður við höfnina segir að vanti vinnu-
staðafundi og meira af upplýsingum.
Nú þegar Morgunblaðið og hliðarmálgögn
þess reyna að snúa andúð og óánægju fólks
gegn verkfalli BSRB, er rétt að hafa í huga
hverjir það eru sem valda ósköpunum. Það
eru þeir menn sem ákváðu kjaraskerðingu,
það eru þeir menn sem með hroka og lítilsvirð-
ingu hafa troðið á launafólki og landsmönnum
öllum að undanförnu. Og m.a. þess vegna er
svo komið að verkfall BSRB snýst máske ekki
síður um sjálfsvirðingu þessarar þjóðar, reisn
hins almenna launamanns, en um krónuna
hráa.
Árangur BSRB fólksins er þess vegna ekki |
síður fólginn í því að fjöldi fólks, þúsundir
manna, hafa vaknað til vitundar um þjóðfélag
sitt, það misrétti sem í því viðgengst og þá'
möguleika sem eru til breytinga í réttlætisátt.
Og þegar nú er spurt, hvað sé framundan,
felst svarið máske að mestu leyti í því hvað
gerst hefur að undanförnu. Menn eru almennt
sammála um réttmæti krafna BSRB og baráttu
samtakanna. Ástæða þess er m.a. sú að sam-
tökin hafa unnið lýðræðislega í verkfallinu, þau
hafa unnið á grundvelli þess að sem flestir
væru virkir og hefðu þannig áhrif á það sem er
að gerast.
Þannig hafa samtökin gefið út BSRB-tíðindi
í 30 þúsundum eintaka í verkfallinu, hundruð
og þúsundir manna hafa tekið þátt í verkfalls-
vöktum, mótmælaaðgerðum og vinnustaða-
fundum. Forystan hefur greinilega lagt eyrun
við ym grasrótarinnar og árangurinn lætur ekki
á sér standa.
Eftir Reykjavíkursamninginn, sem gerður
var í skjóli nætur, kom fram sú athyglisverða
krafa að samningar af þessu tagi ættu að fara
fram í heyranda hljóði fyrir opnum tjöldum.
Þessi krafa, sem er meðal þeirra sem þekktist
frá Samstöðu í Póllandi á sínum tíma, segir
sína sögu um það lýðræðislega andrúmsloft
sem ríkt hefur á dögum upplýsingastreymisins
í verkfalli BSRB.
Það er í senn gömul saga og ný, að ekkert
getur betur brúað bilið milli þekkingar og van-
þekkingar, milli launafólks og forystumanna
þess, heldur en einmitt gott upplýsingastreymi
og að aðilar komi saman á fundum til að ræða
málin. Þetta hafa forystumenn og verkfalls-
mennirnir í BSRB skilið og þess vegna er þar
hollt og gott andrúmsloft. Upplýsingastreymi
er forsenda árangurs, skilnings og samstöðu
launafólks á íslandi.
16 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN Sunnudagur 28. október 1984