Þjóðviljinn - 10.11.1984, Blaðsíða 7

góða mynd af fjölskyldu sem á
erfitt með að koma sér saman en
þrasar mest um smámálin. Fólkið
talar og talar án þess að skilja
hvert annað og gerir mikið mál úr
smæstu hlutum. Það er í stöðug-
um lífsháska, en ástin er allt um
kring.
- Erfjölskyldan kannski dœmi-
gerð fyrir þjóðina í heild?
- Ef til vill er hún dæmigerð
fyrir sjálfa þjóðarfjölskylduna.
Þegar mest gekk á í þjóðfélaginu
út af kjaramálum um daginn voru
þingmenn að ræða saman um
bjórinn eða frjálst útvarp. Það
vantaði ekkert nema hundamálið
í umræðuna.
- Er þetta kanrtski frekar þungt
verk?
- Nei, síður en svo. Þetta er
ákaflega glæsilegt verk hjá Ólafi
og góður texti. Hann hittir nagl-
ann á höfuðið og maður finnur
vel að áhorfendur skemmta sér
hið besta. Það er dúndur-
stemmning á sýningum og fólk
kannast við þetta lið. Það er verið
að lýsa fólki af holdi og blóði og
leikararnir eru ekkert hræddir
við að láta tilfinningamar svella
fram.
- Var verkið alltaf hugsað sem
þríleikur?
- Já, Ólafur fékk upphaflega
starfslaun til að semja leikritið og
leikhúsið fékk síðan fyrsta hlut-
ann í hendur, en dálítill dráttur
varð á að hann væri tekinn til sýn-
ingar. Á meðan skrifaði Ólafur
annan þáttinn og okkur þótti þá
upplagt að sýna þá báða saman
enda bættu þeir hvor annan upp.
Síðan er þriðji þátturinn kominn
til sögu og jafnframt því að hann
var felldur inn í verkið í haust var
dálítið tekið út sem áður var.
Leikritið í heild kemur út hjá
Máli og menningu á næstunni.
- Og þetta er epísk saga?
- Það er ekki ríkjandi þessi
lognmoila sem stundum er ríkj-
andi í íslenskum leikritum þar
sem aðalatriðið er kannski hvort
verið sé að drekka einn einfaldan
eða tvöfaldan í stofu eina dag-
stund. Hér er verið að segja sögu
sjómannsfjölskyldu og hvað
kemur fyrir einstaklinga innan
hennar. Höfundur lýsir þessu vel
í viðtali við Steinunni Jóhannes-
dóttur í Þjóðviljanum sl. vor.
Hann segir: „Ég er að segja sögu,
sem kemur mér við. Ekki sögu,
sem svæfir eða þóknast, heldur
sögu, sem smýgur milli skinns og
hörunds. Sögu, sem er í eðli sínu
óþægileg. “ Og ég finn á sýningum
að fólk veit stundum ekki hvort
það á að hlæja eða gráta.
- Svo að við víkjum ögn að
sjálfum þér. Hefurðu snúið þér
eingöngu að leikstjórn?
- Ég hef sveiflast meira í þá átt
að undanförnu. Ég leikstýrði
Ömmu þó! eftir Olgu Guðrúnu á
síðasta leikári og síðan tók við
þessi vinna og nú er ég kominn í
aðstoðarleikstjórn hjá breska
leikstjóranum John Burgess sem
setur upp Ríkharð III eftir Shak-
espeare en það leikrit verður
jólaleikrit Þjóðleikhússins.
- Ertu kannski búinn að gefa
sjálfan leikinn á hilluna?
- Nei, ég verð eitthvað með
seinni partinn í vetur og ég held
að hver einasti karlpeningur í
leikhúsinu verði með í Ríkharði
III. Þetta er svo mannmörg sýn-
ing.
- Hvað veldur þessari þróun
hjá þér?
- Ég hef nú verið að leikstýra í
Þjóðleikhúsinu með hléum allt
frá árinu 1972. En síðan ég
leyti. Þetta voru hörðustu stétta-
átök sem orðið hafa í iangan tíma
og það er rétt hjá þér að starfsfólk
Þjóðleikhússins var mjög virkt í
þessu verkfalli og setti sig vel inn í
málin. Menn voru að berjast fyrir
sjálfsvirðingu sinni og sjálf-
sögðum mannréttindum. Þetta
og samstaðan, sem varð, hlýtur
að sitja eftir í fólki þannig að
margir hverjir skilji betur íslensk-
an veruleika en áður. Leikarinn
er alltaf í hörðum átökum í leik
sínum og þarf stöðugt að vera að
setja sig inn í aðstæður hér og
hvar í umheiminum þar sem
átökin eru þó oftast margfalt
harðari. Leikarar og aðrir sýndu
líka visst frumkvæði með því að
brydda upp á ýmsu svo sem
skemmtunum meðan á verkfalli
stóð. Styrkur þessa verkfalls var
hvað fólk gat starfað sjálfstætt en
þó alltaf í góðum tengslum við
forystumennina. -GFr
Þórhallur Sigurðsson segir frá leikstjórn sinni á leikriti
Ólafs Hauks Símonarsonar Milli skinns og hörunds, kvikmyndum og verkfalli
UMSJÓN: GUÐJÓN FRIÐRIKSSON
Laugardagur 10. nóvember 1984 ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA
Nú er hafin þriðja lota sýninga
á verkinu Milli skinns og
hörunds eftir Ólaf Hauk
Símonarson sem sýnt er í
Þjóðleikhúsinu. Fyrstvoru
tvær forsýningar á verkinu á
Listahátíð sl. vor, síðan var
það frumsýnt í lok september
en í verkfallinu varð svo langt
hlé á sýningum. í gær, föstu-
dag, hófust að nýju sýningará
þessu athyglisverða leikriti
sem tekið hefur verið forkunn-
ar vel af áhorfendum. Við
náðum tali af Þórhalli Sigurðs-
syni leikstjóra þess til að
spyrja hann nánar um leikritið
og reyndarfleira. Hann var
fyrst spurður að því hvort ekki
þyrfti að æfa upp á nýtt eftir
hið langa verkfall.
- Það liðu 6 vikur frá þriðju
sýningu til þeirrar fjórðu og við
höfum þurft nokkrar æfingar eftir
verkfallið. Hitt er annað mál að
það gerist oft með ný verk að þau
græða á svona bið. Persónurnar
setjast betur í leikarana, þeir ná
betra valdi á þeim. Sýningin ætti
því stöðugt að verða betri og
betri.
- Leikritið hefur verið aukiðfrá
því í vor.
- Já, nú í haust var bætt við
þriðja þættinum en verkið er í
eðli sínu þríleikur. Hver hinna
þriggja þátta hefur sitt nafn og
þeir mynda síðan eina heild.
- Hvað heita þessir þœttir?
- Fyrsti þátturinn ber sama
nafnið og leikritið í heild og þar
kynnumst við sjómannsfjöl-
skyldu í Reykjavík, tveimur kyn-
slóðum hennar og nánustu vand-
amönnum. Annar hluti verksins
ber heitið Skakki turninn í Písa
og þar fáum við að sjá hvernig
yngra syninum á heimilinu reiðir
af. Síðasti hlutinn heitir Brim-
lending og lýsir hann örlögum
eldri sonarins. Leikritið gefur
Þórhallur: Sýningin á
Milli skinns og hörunds
verður betri og betri.
Ljósm.:Atli.
Fólk veit ekki hvort
eða
stjórnaði „Sölumaður deyr“,
eftir Arthur Miller fyrir 3 árum
hef ég legið í ýmsum stúdíum og
pælingum í tengslum við leik-
stjórn. Ég hef reynt að einbeita
mér að henni til að láta reyna á
mig þar eins og mögulegt er.
- Ertu kannski farinn að semja
leikrit?
- Nei.
- En hvað um kvikmyndagerð?
Þú hefur verið í töluverðum
tengslum við hana.
- Já, gerð Atómstöðvarinnar
tók allan minn frítíma og meira til
sl. 2-3 ár. Við gáfum okkur góðan
tíma í undirbúning og vinnslan
var mjög tímafrek.
- Hvernig gekk fjárhagsdæmið
upp?
- Það hefur gengið mjög hægt
að koma Atómstöðinni á alþjóð-
legan markað. Við fengum 60
þúsund áhorfendur hér heima en
það borgar ekki nema hluta af
kostnaðinum. Dæmið er því enn
opið og óuppgert.
- Hefur myndin verið tekin til
sýninga nýlega einhvers staðar er-
lendis?
- Hún hefur verið sýnd á ýms-
um kvikmyndahátíðum í sumar
og haust og í janúar n.k. verður
hún tekin til sýninga í bíóum í
Danmörku. Þá fer hún sennilega
í sjónvarpsstöðvar víða en slík
samningsgerð tekur langan tíma
og ekki er séð fyrir endann á
henni enn.
- Er kannski ný kvikmynd á
prjónunum hjá ykkur?
- Nei, við verðum að borga
skuldir okkar af Atómstöðinni
áður en við byrjum á ný.
- Að lokum Þórhallur. Nú tók
starfsfólk Þjóðleikhússins og þú
sjálfur mjög virkan þátt í verkfalli
opinberra starfsmanna. Held-
urðu að sú barátta hafi einhverja
þýðingu fyrir leikhúsfólkið í
starfi?
- Ég reikna með að verkfallið
hafi breytt fólkinu að einhverju
það
g ráta
á að hlœja