Þjóðviljinn - 23.12.1984, Side 18

FRÁ RAFMAGNSVEITU
REYKJAVÍKUR
Rafmagnsveitunni er þaö kappsmál, að sem fæstir
verði fyrir óþægindum vegna straumleysis nú um
jólin sem endranær. Til þess að tryggja öruggt
rafmagn um hátíðirnar, vill Rafmagnsveitan benda
notendum á eftirfarandi:
Reynið að dreifa elduninni, þ.e. jafna henni
yfir daginn eins og kostur er, einkum á aðfanga-
dag og gamlársdag. Forðist, ef unnt er, að nota
mörg straumfrek tæki samtímis, t.d. rafmagns-
ofna, hraðsuðukatla, þvottavélar og uppþvotta-
vélar - einkum meðan á eldun stendur.
Farið varlega með öll raftæki til að forðast
bruna- og snertihættu. Illa meðfarnar lausar
taugar og jólaljósasamstæður eru hættulegar.
Útiljósasamstæður þurfa að vera vatnsþéttar og
af gerð, sem viðurkennd er af Rafmagnseftirliti
ríkisins.
[ flestum nýrri húsum eru sjálfvör,.útsláttar-
rofar" en í eldri húsum eru vartappar ,,öryggi“.
Eigið ávallt til nægar birgðir af vartöppum.
Helstu stærðir eru:
10 amper Ijós
20-25 amper eldavél
35 amper aðalvör fyrir íbúð.
Ef straumlaust verður, skuluð þér gera eftir-
farandi ráðstafanir:
- Takið straumfrek tæki úr sambandi.
- Ef straumleysið tekur aðeins til hluta úr íbúð,
(t.d. eldavélar eða Ijósa) getið þér sjálf skipt
um vör í töflu íbúðarinnar. Ef öll íbúðin er
straumlaus, getið þér einnig sjálf skipt um vör
fyrir íbúðina ( aðaltöflu hússins.
Hafi lekastraumsrofa í töflu leyst úr er rétt að
taka öll tæki úr sambandi og reyna að setja
lekastraumsrofann inn aftur. Leysi rofinn enn út
er nauðsynlegt að kalla til rafvirkja.
Tekið er á móti tilkynningum um bilanir ísíma
686230 hjá Rafmagnsveitu Reykjavíkur allan
sólarhringinn. Á aðfangadag og gamlársdag er
einnig tekið á móti bilanatilkynningum til kl. 19 í
síma 686222.
Við flytjum yður beztu óskir um gleðileg jól og
farsæld ákomandi ári, með þökkfyrirsamstarfið
á hinu liðna.
RAFMAG NSVEITA
REYKJAVÍKUR
(Geymið auglýsinguna)
Gleðileg jól!
Á Vestdalseyri
Tómlegt varð ó Eyrinni
þegar fjölskyldurnar
hver af annarri
fluttu burt
sumar yfir fjörðinn
aðrar til Reykjavíkur
húsin stóðu eftir.
Gluggarnir fylltust myrkri
hliðin brotnuðu
arfinn lagði undir sig kartöflugarðana.
Tómlegt varð d Eyrinni.
Stundum mótti ó haustkvöldi
greina gamalkunn hróp
sem bar handan yfir í kyrrðinni
krakkarnir voru þar í boltaleik.
Við sótum d tröppunum
og töldum Ijósin
hinum megin.
Eitt og eítt kviknuðu þau
og svo skyndilega öll götuljósin
eins og glitrandi perluband
eins og stjörnur ó eilífðarströnd.
Dvergliljur 1968
„Ég held ég hafi aldreitrúað
því að annar heimur væri til
bak við fjöllin", sagði Vilborg
Dagbjartsdóttir þegar blaða-
maður Þjóðviljans ræddi við
hana um æskustöðvar henn-
ar og uppvaxtar. Við sátum á
notalegu heimili hennar í
hjarta miðbæjar Reykjavíkur
og ræddum um löngu liðinn
heim. Vilborg er fædd og upp-
alin á Vestdalseyri, þorpi fyrir
austan sem er ekki lengur til.
Þar sjást nú engin ummerki
þess iðandi mannlífs sem Vil-
borg Dagbjartsdóttir rithöf-
undur lýsir í Ijóðum og sögum.
„Ég er fædd í hákreppunni",
segir Vilborg og dregur tóninn,
hún hefur einstaka rödd. „Þá
bjuggu um 50-60 manns á Vest-
dalseyri, þar af var mikill barna-
fjöldi í hverju húsi. Þarna bjó ég
til 12 ára aldurs er ég fór í skóla og
vist til Norðfjarðar. Fólkinu var
farið að fækka áður en ég flutti.
Um 1940 fóru fjölskyldur að
flytja burtu, alveg til 1960“.
Vestdalseyri var hluti af Seyðis-
fjarðarkaupstað, sem samanstóð
einnig af Oldunni og Búðareyri.
Seyðisfjörður var á þessum árum
höfuðstaður Austurlands. Pað
var nokkur spölur frá Vestdals-
eyri inn á Öldu og tepptist oft á
vetrum. Vilborg var spurð um
skólahald og þjónustu á staðnum.
„Skólinn var inni í bæ. Yfirleitt
lærðu krakkarnir heima en fóru
svo þegar fært var í skólann. Allir
fóru síðan og tóku próf. Kirkjan
fór árið 1929 en þá voru flutning-
ar hafnir. Gránufélagsverslun var
á Eyrinni til 1935 en eftir það
urðu allir að fara inn í bæ til að
versla.
Það var nefnilega þannig að á
síldarárunum var byggt upp
kringum Búðareyri. Þar var lagt
rafmagn en þótti ekki svara
kostnaði að Ieggja það hjá okkur.
Á Vestdalseyri voru gamlir
búskaparhættir og við sóttum
vatn í brunna. Pabbi var útvegs-
bóndi, og þarna bjuggu verka-
menn og sjómenn. Svo áttu flestir
kú, nokkrar kindur, hænsni,
endur og gæsir. Mamma ræktaði
gæsir. Garðrækt var einnig tals-
verð“.
í nýjustubók Vilborgar, Boggu
á Hjalla, kemur fram að hún, þá
um 6 ára gömul, hefur ýmsum
störfum að sinna. Var nóg vinna
fyrir öll þessi börn?
„Já, það var margt sem krakk-
ar unnu. Allir höfðu nóg að gera
og mörg störf féllu í hlut krakk-
anna“.
Hvað gerði fólk svo utan vinn-
unnar?
„Það var borin mikil virðing
fyrir helgidögum. Fólk klæddi sig
uppá og fór í heimsóknir. Ég held
bara að enginn sérstakur barna-
heimur hafi verið hjá okkur því
fullorönir léku sér með okkur í
ýmsum leikjum á helgidögunum.
Sums staðar var útvarp. Það
var mikili viðbúnaður þegar
barnatími var. Þá klæddum við
krakkarnir okkur upp á og fórum
í hús þar sem útvarp var. Sátum
þá og hlustuðum, enda var þetta
meiri háttar skemmtun. Full-
orðna fólki fór og hlustaði saman
þegar leikrit voru“.
7 Ijóði sem þú hefur ort segirðu
að tómlegt hafi orðið á Eyrinni og
í Boggu á Hjalla ertu mikið ein,
áttirðu ekki vinkonur?
„Ég er níunda í röðinni af tólf
systkinum. Þegar maður er alinn
DJOÐVIUINN
„Mér hefur alltaf fundist ég vera ein af krökkunum", segir Vilborg. Hérna er hún með fyrsta fullnaðarprófsbekkinn sinn
fyrir aldarfjórðungi síðan.
18 SfÐA - ÞJÓÐVILJINN Sunnudagur 23. desember 1984