Þjóðviljinn - 12.01.1985, Blaðsíða 15

TÓNLIST
Söluturnar 0 verslanir 0 mötuneyti
Viljum minna á okkar vinsælu hamborgara og samlokur.
ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA 15
Píanótónleikar
Kaldar samlokur;
með roast beef/remolaði
með hangikjöti/salati
með rækjusalati
Hamborgarar:
með osti og ananas
með lauk
með osti
Heitar
samlokur:
með skinku/osti/ananas
með skinku/osti
Hvorttveggja í kryddsósu
Eddu
Tónlistarfclagið:
Edda Erlendsdóttir: Píanótónleikar
laugardaginn 5. janúar 1985.
Efnisskrá:
Felix Mendelsohn:
6 Lieder ohne Worte op. 19
Robert Schumann:
Sónata í g moll op. 22
Þorkell Sigurbjörnsson:
Hans variationer
Karólína Eiriksdóttir:
Eins konar rondo
Claude Debussy: L’Isle Joyeuse
Frédéric Chopin:
Polonaise-Fantasie op. 61
Edda Erlendsdóttir hélt píanó-
tónleika í Austurbæjarbíói 5. jan.
sl. Edda hefur á undanförnum
árum haldið fjölda tónleika bæði
hér heima og erlendis, ávallt við
bestu viðtökur áheyrenda. Það
sem hefur einkennt leik hennar
öðru fremur er mikil vandvirkni,
samfara heilbrigðum tónlist-
arsmekk. Hún fer ekki ailtaf
troðnar slóðir í verkefnavali og
hefur hún sýnt mikla hugvitsemi í
samningu efnisskrár. Margt er
manni minnisstætt sem hún hefur
leikið og vil ég sérstaklega nefna
2. konsert Beethovens sem hún
lék með Sinfóníuhljómsveit ís-
lands fyrir nokkrum árum og
gerði þaðeftirminnilegavel. En á
þeim tónleikum sem hér eru
gerðir að umtalsefni virtist Edda
ekki alltaf vera upp á sitt besta.
erfitt í flutningi vegna þess hve
innhverft það er, þ.e.a.s. það
hefir engan yfirborðs glæsileik,
en því meiri dýpt. Edda náði ekki
að halda þessu magnaða verki
nógu vel saman; sérstaklega fór
hinn skáldlegi kafli í H dúr fyrir
ofait garð ogneðan. Eneftirþann
kafla náði Edda miklu betri
tökum á framvindu verksins og
spilaði hún prýðilega til enda.
Sent aukalag lék Edda Mazurku
eftir Chopin mjög fallega. Eins
og fyrr segir hefir Edda Erlends-
dóttir sýnt það svo að ekki verður
unt villst að hún er ágætur píanó-
leikari og þó að þessir sérstöku
tónleikar hafi ekki að öllu leyti
heppnast hjá henni er það ekkert
tiltöku mál. Hún hefir nógan
tíma fyrir sér.
RÖGNVALDUR
SIGURJÓNSSO
Leikurinn var ekki alltaf hreinn
og krafturinn brást á stundum.
Efnisskráin hófst á sex Lieder
ohne Worte (Ljóð án orða) op.
19 eftir F. Mendelsohn. Edda
byrjaði vel, lék fyrsta stykkið
mjög fallega með syngjandi tón
og smekklegum styrkleika-
breytingum. Aftur á móti var nr.
2 of dauft leikið, þar hefði Edda
mátt beita tóninum betur, og nr.
3 var ekki nógu hreint spilað og
heldurekki nógu kraftmikið. Nr.
4 var fallega leikið en nr. 5 var
heldur ekki nógu hreint í byrjun
en lagaðist þegar á leið. Nr. 6 var
gott í heild.
Næst lék Edda sónötu í g nroll
op. ^2 eftir Schumann. Þessi són-
ata finnst mér oft vera of hratt
leikin (fyrsti og síðasti kaflinn),
en tempóin hjá Eddu voru alveg
eftir mínu höfði og gerði hún
margt vel í þessari sónötu,
þ.e.a.s, annar og þriðji kaflinn og
þó sérstaklega fjórði þátturinn
sem Edda lék ágætlega. En fyrsta
þáttinn var ég ekki eins ánægður
með. Þar hefði mátt vera meiri
kraftúr og nákvæmni.
Eftír hlé voru tvö verk eftir ís-
lensk tónskáld, Hans variationir
eftir Þorkel Sigurbjörnsson, til-
éinkað sænskum píanóleikara
Hans Palsson, samið árið 1979.
Verkið er áheyrilegt, samið í
hefðbundnum stíl og komst vel til
skila í ágætri túlkun Eddu. Síðara
íslenska verkið er eftir Karólínu
Eiríksdóttur sem hún kallar
„Einskonar rondo". Það má vera
kallað hvað sem er fyrir mér, ekki
fann ég púðrið í þessu. Næst síð-
asta verkið var L’Isle Joyeuse
(Sælueyjan) eftir Debussy. Þetta
glæsilega verk lék Edda mjög vel
og var það best spilaða verkið á
efnisskránni.
Að síðustu var Polnaise-
Fantasie op. 61 eftir Chopin.
Þetta verk er alveg einstakt með-
al verka Chopins. Það er mjög