Þjóðviljinn - 03.03.1985, Blaðsíða 16

UEIÐARAOPNA
Lifir ríkisstiórnin
Það er með ríkisstjórnir
eins og heimilisgestina, þœr
koma og fara. Aufúsugestir
staldra sjaldnast við of lengi.
Stuttviðvera hinna hrút-
leiðinlegu, getur hins vegar
orðið heimilisfólkinu til skap-
raunar og leiðinda, að ekki
sé nú talað um ef viðkom-
andi sest upp til langframa.
Það hefur væntanlega ekki far-
ið fram hjá lesendum Þjóðvilj-
ans, að blaðinu þykir ríkisstjórn-
in heldur hrakleg heimsókn á
heimilum launafólksins. I sam-
ræmi við það teljum við að sjálf-
sögðu heppilegast, að hún taki
pokann sinn sem skjótast.
A síðustu mánuðum hafa ann-
að slagið sést teikn á lofti, sem
gætu bent til þess að stjórnin ætti
ekki langt eftir.
Hún situr enn, og ráðherrarnir
láta ekki eins og þeir séu að búa
sig til brottferðar, þó ágreiningur
kunni að vera um einstök mál.
Landsfúndur Sjálfstæðis-
flokksins verður í vor. Menn
velta vöngum yfir því hvort hann
muni taka af skarið, stappa af-
dráttarlaust stálinu í ríkisstjórn-
ina eða afhenda henni reisupass-
ann. Þeir sem hallast að hinu síð-
ar nefnda telja óánægjuna í Sjálf-
stæðisflokknum svo mikla að
flokkurinn verði að fara úr ríkis-
stjórninni. Benda hinir sömu á
það, sem einu færu leiðina fyrir
Þorstein Pálsson að „verða aftur
formaður Sjálfstæðisflokksins"
þá er ekki átt við endurkjör hans,
heldur hitt, að hann öðlist þann
sess í flokki sínum sem gerir
formannsnafnið meira en orðin
^tóm. Því er svo bætt við, að nú sé
lag fyrir Viðreisnarstjórn Al-
þýðuflokks og Sjálfstæðisflokks,
enda haldi nú sá um stjórnart-
aumana í Alþýðuflokknum, sem
treystandi sé til „góðra“ verka.
Að öllu samanlögðu, virðast
meiri líkur á að Sjálfstæðismenn
muni leita útgönguleiða á næstu
mánuðum en Framsókn. Eftir að
stjórnin hefur staðið af sér hrem-
mingar síðasta árs, virðist þó
ástæða til að taka undir með
þeim, sem halda hana ekki í fall-
hættu í bráð.
En hvað skyldu þingfrétta-
menn annarra fjölmiðla segja um
þessa spurningu.
„Mun ríkisstjórn Steingríms
Hermannssonar sitja enn á sama
tíma að ári“
Þórunn
Gestsdóttir DV
Kraftlaus
ríkisstjórn
70% líkur ó
kosningum
Þórunn Gestsdóttir DV.
Nei. Mér sýnist ríkisstjórnin orð-
in þreytt, ólgan á vinnumarkað-
inum er orðin mikil og ég held að
ríkisstjórnin hafi ekki kraft til að
lægja þær öldur.
Astæðan fyrir hugsanlegum
dauðdaga ríkisstjórnarinnar eru
ágreiningsmál innan ríkisstjórn-
arinnar sjálfrar t.d. landbúnað-
armálin og breytingar á sjóða-
kerfinu sem eru í deiglunni.
Stjórnarandstaðan er slöpp og
hún verður ekki þessari ríkis-
stjórn að falli.
Einn stjórnarliði sagði við mig
fyrir mánuði síðan að líkurnar á
kosningum í vor væru um 50%.
Mér sýnist sú tala hafa stigið í
70%
Póll
Magnússon sjónvarpinu
Stjórnarslit
Páll Magnússon sjónvarpinu
Það er ekkert sem bendir til
þess nákvæmlega núna, að kosn-
ingar séu í nánd, síst af öllu
frammistaða stjórnarandstöð-
unnar. Hins vegar gæti óánægja
margra sjálfstæðismanna með
stjórnarsamstarfið brotist fram
með þvílíkum krafti á landsfundi
í vor, að Sjálfstæðisflokknum
verði ekki lengur sætt í ríkis-
stjórninni, og að kosningar yrðu
„innan fró“
þá í haust. Hins vegar held ég að
Framsóknarflokkurinn muni
ekki undir nokkrum kringum-
stæðum eiga frumkvæði að
stjórnarslitum. Ekki má heldur
gleyma fyrirsjáanlegum viðsjám í
kjaramálum, en samt sem áður
held ég að hugsanleg stjórnarslit
komi „innan frá“. Ef ég ætti að
svara spurningunni með já eða
nei myndi ég kasta upp krónu og
það getur hver gert fyrir sig.
LEIÐARI
sljórn - óheillastjóm
Heilsulaus
Sú ríkisstjórn sem nú situr hefur glataö trausti
þorra landsmanna. Þegar ríkisstjórnin settist aö
völdum réöst hún aö mannréttindum fólksins í
landinu; afnam samningsrétt og verkfallsrétt
launamannasamtakanna og afnam verötrygg-
ingu launanna.
Stjórnarherrarnir drógu tæpast sjálfir dul á að
launafólk haföi greitt niöur veröbólguna en aðr-
ar „efnahagsráöstafanir“ voru ekki gerðar. Á
grundvelli verðbólguhjöönunar naut ríkisstjórn-
in til að byrja með stundarbyrs, en einmitt
launaskerðingin hefur þegar á hefur liöið stjórn-
artímabilið oröiö ríkisstjórninni helsti fjötur um
fót. Þarsem launin eru ekki verðtryggð hækkar
vara og þjónusta langt umfram launahækkanir,
- og þaö sem einna verst hefur leikiö þúsundir
manna er aö fjármagnið, og þarmeö talið lánsf-
jármagn, er verðtryggt aö fullu. Þetta þýðir t.d.
aö húsnæðislán vaxa þorra íbúöakaupenda
upp fyrir höfuö.
Þessi þróun mála hefur meö öðrum orðum
orðið til þess aö innan stjórnarherbúðanna fara
efasemdir um ágæti ríkisstjórnarinnar vaxandi
og skemmst er aö minnast spurningar Morgun-
blaðsins: hver er siðgæðisvitund þessara
manna?
Á fyrsta stjórnarári ríkisstjórnar Steingríms
Hermannssonar mátti gjörla sjá aö vofa lék
lausum hala við landsstjórnina, vofa frjálshyggj-
unnar. Og meö dyggri hjálp einræðisherrans í
Reykjavík fengu hinir veiku og hrjáöu, börn og
gamalmenni að finna fyrir stjórnarstefnunni. j
Lagðir voru á sjúklingaskattar, meö veröhækk-1
unum á lyfjum, og dregiö úr samfélagslegri að-
stoð viö byggingar fyrir gamalmenni og fatlaöa,
og þannig mætti áfram rekja stefnu kaldlyndis;
og lítilmennsku.
Meðan kaupiö lækkaöi hjá launafólki jafnt og1
þétt, ögraði ríkisstjórnin landsmönnum meö því j
að veita stóreignarmönnum allra handa ívilnan-
ir; tívolíafslætti af sköttum og peningabraski.
Hinir ríku urðu ríkari og þeir fátæku fátækari.
Viöbrögö almennings og samtaka þeirra voru
til aö byrja meö afskaplega hógvær, þannig að
ríkisstjórnin taldi sig geta gengiö á lagið. En sl.
haust fékk hún loks aö mæta þeirri fyrirstöðu
sem hún hafði sjálf hlaðið upp. I verkfalli BSRB
sl. haust fékk þessi ríkisstjórn þann stóra skell,
sem ráöherrabotnana svíður enn undan.
Ríkisstjórnin missti þau tök sem hún hélt sig
hafa á íslenskri launaþjóð sl. haust. Um leiö
glataöi hún tiltrú jafnvel þeirra sem dyggilega
höfðu stutt hana innan beggja stjórnarflokk-
anna. Hún var þá enda komin inná brautir hins
hreina barbarís; hélt aö leiftursóknarútvarp
Hannesar Hólmsteins væri síðasta vörnin gegn
íslensku Gúlagi sem kennarar væru aö koma
upp. Þá kom í Ijós aö íslenskt launafólk þurfti
ekki aö hlaða götuvígi til að koma ríkisstjórn ríka
fólksins í bobba, þaö nægöi aö blása.
Þegar litið er yfir pólitíska sviðið í dag sést
glöggt aö ríkisstjórnin er aö tærast upp; sjó-
menn eru í verkfalli, fiskvinnsla liggur niöri og
undirstööuatvinnuvegurinn er í lamasessi.
Kennarar hafa sagt upp vegna þess aö launin
þeirra nægðu ekki til framfærslu, skólunum hef-
ur nánast verið lokað. Tugþúsundir manna eru
nú í biöstööu vegna aðgeröarleysis og ráðleysis
ríkisstjórnarinnar. Það er Ijóst aö samtök launa-
fólks gætu komið þessari ríkisstjórn í burt. Þaö
gæti einnig landsfundur Sjálfstæðisflokksins
gert. En þaö er fyrst og fremst ríkisstjórnin sjálf
sem verður sjálfri sér aö fjörtjóni. Hún hefur
gjörspillt heilsu sinni. En einsog Stefán Friö-
bjarnarson á Morgunblaöinu segir í viðtali viö
Þjóðviljann í dag, þá eru þess dæmi aö heilsu-
lausar ríkisstjórnir lafi lengur en útlitið segir til
um. En andbyr ríkisstjórnarinnar er hinsvegar
svo stríður í dag, aö þessi óheillastjórn gæti
rokið um koll hvenær sem er.
Því fyrr, þeim mun betra.