Þjóðviljinn - 27.03.1986, Side 2

af skrímslinu í miðbœnum
Stundum þegar ég er aö velta fyrir mér lífinu
og tilverunni, hamingjunni og óhamingjunni og
fleiru af þeim toga, á ég það til aö þakka guöi og
forsjóninni fyrir þaö hvaö ég fæ oft aö vera í
góöu skapi. Og þá hugsa ég í leiðinni sem svo:
- Ætli ég sé ekki gæfumaður?
Þegar ég afturámóti er fúll og leiður, hef ég
allt á hornum mér og mér finnst allt aö því fánýtt
aö vera aö fresta því aö drepast, til þess eins aö
hanga áfram í þessu andskotans sálarbasli
sem tilveran er. Og þá hugsa ég sem svo:
- Ætli ég sé ekki ógæfumaður?
Ég hef lengi álitið þaö mikla og ómetanlega
auönu aö vera fæddur hérna í Reykjavíkurkvos-
inni og aö hafa boriö gæfu til aö ala hér allan
minn aldur. í þessari Kvos hefur lífshamingjan
brosaö viö mér, hér hefur mig dreymt drauma
sem sumir hverjir hafa ræst og hér hef ég unað
glaður, vegna þess aö hér þykir mér svo ósköp
vænt um svo margt.
Hér í þessari sömu Kvos hafa vonir líka brost-
iö og stundum hefur maður þurft aö búa viö
allskonar skakkaföll og vonbrigöi, sem tilheyra
víst lífinu á jöröinni. En þegar ég fer aö rifja slíkt
upp, hnippi ég gjarnan í sjálfan mig og hugsa
sem svo:
- Af þjáningunni sprettur trúin, af trúnni ham-
ingjan og svo hætti ég aö plana fortíöina.
Ég held mér sé óhætt aö segja aö ég hafi sætt
mig við flest þaö sem þessari blessaðri Kvos
heyrir og þegar ég segi flest, þá er þaö vegna
þess aö ég hef ekki sætt mig viö allt.
Og þá er best að lækka flugið og gerast ögn
jarðbundnari en hingaðtil.
Reykjavíkurflugvöllur hefur um dagana vald-
ið mér meiru hugarangri en góðu hófi gegnir,
líklega vegna þess aö meö tilvist hans finnst
mér mannlegri skynsemi varpaö fyrir róöa en
heimskunni hampaö.
Mér finnst stundum einsog þessi flugvöllur í
miöbænum í Reykjavík sé einskonar minnis-
varöi um andlega lömun, tilfinningaleysi og tröll-
heimsku mannanna og ég fæ ekki meö nokkru
móti skilið hvers vegna þessi undarlega flug-
stöö í hjarta borgarinnar er ekki aflögð og flug-
umferö beint á Miönesheiöina, á flugvöll sem
þar er og innanvið hálftíma akstur frá bænum
okkar.
Þegar ég var krakki aö læra einhverskonar
gamaldags landafræði var okkur kennt þaö að
Island skiptist í mannabyggöir og óbyggöir.
Okkur var kennt aö landsmenn heföu snemma
fariö aö hallast aö því aö búsældarlegra væri
fyrir neöan snjólínu en fyrir ofan hana.
Þegar menn fóru svo aö setjast aö í Reykja-
vík, mun þaö ekki síst hafa verið vegna þess aö
menn töldu þar snjóléttara en á fjöllum uppi. Á
fjöli hlupu engir nema bandíttar, óbótamenn,
sauöaþjófar og aörir andskotar samfélagsins.
Meö tímanum myndaöist hér svo þéttbýliskjarni
meö götum, veitum, Ijósum og síma aö
ógleymdu steinsnari á vinnustaö.
Grundvöllurinn aö Reykjavík var víst lagöur
áöur en menn voru orðnir tiltakanlega lang-
skólagengnir og enn var stuöst viö mannvit,
öðru nafni kommonsens.
Þegar bretar gengu hér á land í stríösbyrjun
varð þeim fyrst fyrir aö velja Vatnsmýrina í miöri
Reykjavík fyrir flugvallarstæði. Þetta var af
mörgum talið brandari aldarinnar og var lengi
haft til marks um heimsku breta.
Þegar tæknimenntaöir ameríkanar komu svo
hingað til aö „vernda” okkur var þessi flugvöllur
við Kvosina í Reykjavík dæmdur óhæfur vegna
fáránlegrar legu sinnar og Keflavíkurflugvöllur
byggöur á Miönesheiöi.
En reykvíkingar héldu tryggð viö skrímslið í
miöborginni sem hefur oröið til þess aö bú-
sældarlegustu svæöin innan borgarmarkanna
eru í auðn, en búseta þeirra sem vilja búa í
Reykjavík hefur flust uppfyrir snjólínu heiðanna
umhverfis borgina.
Um daginn rann flugvél full af farþegum útá
Skerjafjarðarbrautina, og munaöi hársbreidd
að hún færi inní hlaðinn bensínbíl. Næst hrapar
sjálfsagt vél ofaní miðbæinn meö tilheyr^ndi
afleiöingum. Maöur veigrar sér viö aö hugsa þá
hugsun til enda.
70-80% afnota vallarins eru í þágu einkaflug-
manna og sportflugmanna, svo þegar öll kurl
koma til grafar viröist Ijóst aö hann hljóti aö eiga
aö víkja.
Engum manni meö öllum mjalla getur dottiö í
hug aö flugvöllur eigi aö vera í miðbænum í
Reykjavík stundinni lengur.
Reykjavíkurflugvöllur er bæöi háskalegur og
vistfræöilegt hneyksli. Hann er móðgun við
bæjarbúa. í Vatnsmýrinni á aö rísa blómleg
byggö og fagurt mannlíf fyrir neðan snjólínu, þar
sem gatnageröargjöld veröa engin, einfaldlega
vegna þess aö asfaltið, rafmagnið, síminn,
heita og kalda vatnið og frárennsliö er allt á
staönum.
Aö ekki sé nú talað um sólskiniö og blíðuna,
sem þeir búa ekki viö sem þurfa að hírast á
jöklum uppi.
Og svo þegar bölvaöur flugvöllurinn er farinn
úr blessaöri Vatnsmýrinni verður Kvosin mesti
unaðssælureitur á jarðríki og þá get ég hugsað
sem svo:
- Ætli ég sé ekki gæfumaður?
Ballett
Stöðugir
ferða-
langar
Sunnudaginn eftir páska frum-
sýna Þjóðleikhúsið og íslenski
dansflokkurinn ballettsýninguna
Stöðugir ferðalangar en hún er
byggð á þremur ballettum eftir
hollenska danshöfundinn Ed
Wubbe. Stjórnar Wubbe sýning-
unni í félagi við Ton Wiggers.
{ sýningunni dansa 13 félagar
úr fslenska dansflokknum ásamt
bandaríkjamanninum Patrick
Dadey og japananum Norio
Mamiya en þeir hafa báðir dans-
að í Hollandi um árabil. Tónlist
við sýninguna er eftir John
McDowell, Arvo Part og svo er
marokkönsk þjóðlagatónlist flutt
af Samira Ben Said og hljóm-
sveit.. Búningar eru eftir Heidi
de Raad og Sigurjón Jóhannsson
en Árni Baldvinsson lýsir.
Patrick Dadey og Katrín Hall á æfingu
á Stöðugum ferðalöngum eftir holl-
endinginn Ed Wubbe.
Ed Wubbe hefur getið sér gott
orð, fyrst sem dansari við Neder-
lands Dans Theatre og síðan sem
dansahöfundur. Hefurhann sam-
ið á annan tug balletta og unið
utan heimalandsins í Þýskalandi
en síðar á árinu mun hann semja
balletta fyrir þekkta ballettflokka
á Ítalíu, Englandi og í Svíþjóð.
ÞH
Upp og niður
Á dögunum var Steingrímur
Hermannsson forsætisráð-
herra spurður að því hvort
Framsóknarílokkurinn væri í
lægð um þessar mundir.
Hann svaraði því til að flokkur-
inn væri ekki í lægð en hann
færi svona upp og niður. Ing-
imar Elíasson sendi okkur
þessa vísu í tilefni svars for-
sætisráðherra:
Ég er sannfærður um og segi
með hægð
mér sýnist að nú verði friður,
flokkurinn nú hann fer ekki
lægð,
hann fer bara upp og niður. ■
Reknir úr
Natóveislu
All skringileg staða kom upp á
hinu háa alþingi á mánu-
dagskvöldið þegar brjóta átti
á bak aftur verkfall mjólkur-
fræðinga. Stjórnin rauk upp til
handa og fóta með lagafrum-
varp til þess að stöðva samn-
ingaviðræður sem komnar
voru á rekspöl, en þegar leita
átti afbrigða til þess að taka
frumvarpið til umræðu um
kvöldið, kom í Ijós að stjórnin
hafði ekki meirihluta til þess.
Ástæðan var sú aö á sama
tíma var Carrington lávarði
og Natóherra haldin mikil
veisla og stjórnarþingmenn
og ráöherrar gátu ekki látið
sig vanta í þau herlegheit.
Fyrir bragðið þurfti hins vegar
að fresta þingfundi þar til herr-
arnir höfðu verið kallaðir úrl
Natóveislunni, og herma|
Þjóðviljaheimilir að þeir hafii
verið snautlegir margir hverjir
og skringilegirtil augnanna. ■
Mathiesenar
klofnir
Það er ekki burðugt ástandið’
á íhaldsheimilinu í Hafnarfirði
þessa dagana. Einar Th.
Mathiesen heildsali og annar
forystumanna Sjálfstæðis-
flokksins í Hafnarfirði á yfir-
standandi kjörtímabili rauk á
dyr og skellti hurðum ásamt
fjölskyldu sinni á íulltrúaráð-
fundi flokksins á dögunum
eftir að honum hafði verið bol-
að burt af listanum fyrir kom-
andi kosningar. Einar hefur
hótað sérframboði og miklar
ólgur eru meðal íhaldsmanna
í bænum vegna ástandsins.
Sjálfsagt líður þó engum eins
illa og bróður Einars, Matthí-
asi A. Mathiesen utanríkis-
ráðherra. Hann varð að gera
upp við sig á fulltrúaráðsfund-
inum áðurnefnda þar sem
framboðslisti flokksins var
samþykktur hvort hann ætti
að standa með Einari bróður
sínum eða samþykkja listann
þar sem sonur hans Þorgils
Ottar handboltakappi var
meðal frambjóðenda. Matthí-
as valdi soninn og bróðirinn
rauk á dyr. ■
2 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN Fimmtudagur 27. mars 1986