Þjóðviljinn - 04.09.1986, Blaðsíða 6

Þjóðviljinn - 04.09.1986, Blaðsíða 6
VIÐHORF Bústaðakladdinn Ólafur Skúlason skrifar „Heldur Svavar Gestsson, stjórnmálamaðurinn margreyndi, að prestar ogforystumenn safnaðanna hér í prófastsdæminufylgist t. d. ekki meðþví hverjir greiða atkvœði gegn hœkkun á framlögum í Kirkjubyggingarsjóð borgarinnar? Og dettur honum virkilega íhug að við vitum ekki hverjirsitja hjá við sömu atkvœðagreiðslur? Við vœrum nú meiri aumingjarnir ef við fylgdumst ekki með slíku. “ Ekki er alltaf auðvelt að átta sig á því, hvernig beri að skilja og túlka ritaðan texta. Sú er list leikara hvað mest, er þeim tekst að gæða orð lífi. Sýna þeir okkur líka, að það er mögulegt að láta sömu setningarnar, óbreyttar hvað orðalag áhrærir, segja áheyranda sitt hvað. Þeir gæða sumt glettni og höfða til hláturs, hið sama fær við aðra túlkun og leikstjórn alvöiu og jafnvel hryggð. Svo fór mér, þegar ég las grein Svavars Gestssonar, alþingis- manns, formanns Alþýðubanda- lagsins og sjálfsagt sitt hvað fleira, þó að ekki sé minnst á for- ystu hans fyrir blaðinu Þjóðvilj- anum. í fyrstu las ég texta hans og brosti að. Hélt maðurinn væri að gera að gamni sínu. Og jafnvel, þegar hann sagði, að ekki væri af stráksskap skrifað, trúði ég því ekki. En síðan hef ég komist að því, að það er talið, að hann hafi verið grafalvarlegur og meint þessi furðulegheit, sem hann lét frá sér fara. Fór ég þá líka að rifja það upp, þegar mér var sagt, að ég ætti ekki að lesa texta alþingis- mannsins sem grín, að ég hafði aldrei séð hann brosa. Hann hef- ur alltaf birst mér og öðrum í sjónvarpinu grafalvarlegur, jafnvel þungur á brún og svo sem allar áhyggjur veraldar hvíldu honum á herðum. Lét ég þá sannfærast um að mér bæri ekki að brosa að skrifum hans. En áður en lengra er haldið, vil ég biðja afsökunar á því, að hann hefur orðið að bíða nokkuð eftir því að fá að heyra um „kladdann" minn. En því veldur, að ég er ný- kominn heim og rakst ekki á grein formannsins og alþingis- mannsns fyrr en nokkuð fór að grynnka í blaðabunkanum. Nú og svo tók mig líka nokkurn tíma að átta mig á því, hvort ég ætti að vera að skrifa svar í blöðin, jú, hann heimtar, að ég sendi þetta í þau öll. Af því að í stað þess að skrifa hefði mér verið skapi næst að hringja frekar í þetta nýja sóknarbarn mitt. Bjóða Svavar velkominn í Bústaðasókn og fjöl- skyldu hans og skýra fyrir hon- um, hver munur er á því að fylgj- ast með og gefa einkunnir til færslu í kladda. Mig grunar jafn- vel, að herra alþingismaðurinn hafi lesið allt of mikið um hið fræga Watergate-mál og segul- bandsspólurnar hans Nixons fyrrum forseta Bandaríkjanna og því tileinkað sér tilburði blaða-og þingmanna frá segulbandsspólu- leit þeirra þá. Mér býður jafnvel í grun, að hann hafi lært fleira frá þeim tíma, þar sem okkur er tjáð, að Nixon hafi sett fólk, sem hon- um féll ekki við, á sérstakan hat- urslista. En ég flýti mér að bæta því við, til að forðast nýja gusu, að ég á engan haturslista og yfir mínum skjölum hvílir engin önnur leynd en sú, sem presti ber að sýna gagnvart trúnaði við sóknarbörn. Og segulbandsspól- ur eða tölvudiska fylli ég ekki upplýsingum um fólk. En hver er þá munurinn á því að fylgjast með, eins og ég sagði í grein minni, og gefa einkunnir til færslu í kladda eins og Svavar túlkar af skarpskyggni sinni? Heldur Svavar Gestsson, stjórnmálamaðurinn marg- reyndi, að prestar og forystu- menn safnaðanna hér í prófasts- dæminu fylgist t.d. ekki með því, hverjir greiða atkvæði gegn hækkun á framlögum í Kirkju- byggingarsjóð borgarinnar? Og dettur honum virkilega í hug, að við vitum ekki, hverjir sitja hjá við sömu atkvæðagreiðslur? Við værum nú meiri aumingjarnir, ef við fylgdumst ekki með slíku. En svo er ég nú ekki kalkaður ennþá, að ég þurfi að skrifa þetta hjá mér. Og heldur Svavar Gestsson, að ég fylgist ekkert með því, hverjir sækja hér kirkju og hverj- ir sjást aldrei? Og ég þarf heldur ekki að færa það til bókar og hef heldur ekki hugsað mér að láta það eitt ráða algjörlega um mat mitt. En það hljótum við að þekkja báðir, hvílíkur munur það er að tala fyrir tómu húsi eða fullu eða eitthvað þar í milli. Og mér hefur virst eins og það sé upp- sláttarvert, þegar fundir eru svo fjölsóttir, að hvert sæti er skipað, og prýða þá myndir útsíður flokksblaðanna á eftir. Og Svav- ar þarf ekki að segja mér það, að bæði formaður Sjálfstæðisflokks- ins og varaformaður eru sóknar- börn mín. En hér er einnig annar alþingismaður, formaður þing- flokks Alþýðuflokksins, Eiður Guðnason, og ég dreg enga dul á það, hversu mikils ég met það, að hann sækir reglulega kirkju sína. En þó að prestur gleðjist yfir góðri kirkjusókn en harmi lélega, þá bjóðum við ekki til kirkju og syngjum messur prestsins vegna, heldur safnaðarins. Allir hafa gott af þeirri kyrrð, sem kirkju- göngu fylgir, og þó ekki síst þeir, sem vandasömum annastörfum gegna í þjóðfélaginu, sem margir eiga mikið undir, að vel séu rækt. Og kirkjuganga er ekki til þess eins að hlusta á prestinn. Prestar eru misjafnir og tekst misjafnlega upp. En þeir boða líka sterkt, sem sækja kirkju, og þeir eru líka að boða og flytja boðskap sinn, sem koma þangað sjaldan eða aldrei. Báðir flokkar lýsa af- stöðu, annar til stuðnings, hinn ekki. Og það þarf víst enginn, sem varðveitir heilbrigða dóm- greind, að fara í grafgötur með, hvort kirkjunnar fólk telur heppi- legra og eðlilegra kristnu fólki. Mér hefði aldrei dottið í hug að vera boðið að ávarpa fund í Al- þýðubandalaginu því til fram- dráttar, þar sem ég hef aldrei gef- ið til kynna, að ég styddi þann flokk, hvað þá að ég sé flokks- bundinn í honum (sem ég er nú reyndar ekki í nokkrum flokki). Hitt gæti aftur á móti hent, að þeim yrði boðið að ávarpa fundarmenn, þótt ekki væri fé- lagi, sem hefði sýnt áhuga á mál- um flokksins og sýnt stuðning á einhvern máta. Ætli okkur prest- um fari ekki nokkuð svipað. Og þó var öllum borgarfulltrúum og varaborgarfulltrúum boðið að taka þátt í guðsþjónustum og ganga fram fyrir söfnuð vegna tvö hundruð ára afmælis borgarinn- af. En þeir vildu það ekki allir, og það hneykslar mig ekki, hvað þá að þeir fari á einhvern svartan lista hjá mér eða séu skráðir í kladda. Og þá skal ég nú loksins svara sóknarbarninu mínu, eftir þenn- an langa inngang: Ég held alls engan kladda og get ekki skilið, hvernig Svavar las það úr orðum mínum, að ég gerði slíkt. Ég þarf ekkert slíkt. Hitt þykir mér aftur á móti vel við hæfi, að kirkjan fari að gera eitthvað slíkt og fylgist betur með umræðum á hinu háa Alþingi og hvernig atkvæði falla um þau mál, sem hún telur miklu varða. Sé ég, að aðrir gera slíkt og birta opinberlega, og las ég í „Nýjum menntamálum" einn slíkan, þar sem afrakstur stjórnmálaflokkanna var tíund- aður og einstakir þingmenn metnir út frá áhuga þeirra á þeim málum, sem þar voru krufin. Og ég verð að hryggja Svavar Gests- son með því, að hann komst þar ekki á blað, þar sem þeir voru skráðir, sem mestan áhuga höfðu sýnt og hróssins voru því verðir. En hvort þetta verður til þess að hann tekur til við að beina geiri sínum að kennurum á eftir að koma í ljós. En þeir halda ein- hvers konar kladda í líkingu við það, sem Svavar finnur mér allt til hnjóðs fyrir í ímyndun sinni. En mikið gleður það mig, að Svavar ætlar að virða svo búsetu í sókn þeirri, sem ég þjóna, að hann biður mig „auðmjúklega“ að birta sér upplýsingar um það „til hvers hirðirinn ætlast af sauðum sínum“, og þar sem ég geri ekki ráð fyrir því, að flokks- formaðurinn búist við línum frá mér í efnahagsmálum eða öðru slíku, heldur hugsi til kirkjumála, þá skal ég benda honum á það, að mikið mundi ég nú meta stuðning hans við starfsmannafrumvarp kirkjunnar, sem eins og hann vit- anlega veit var lagt fram á síðasta þingi. Og ég skal gleðja hann með því um leið, að verði það frumvarp samþykkt losnar hann við að tína til alla þá titla, sem nú er hægt að tengja nafni mínu og hann var óþreytandi við í skrifi sínu, þar sem hann, verði það frumvarp samþykkt, fækkar þeim titlum sjálfkrafa um einn. Þá vil ég einnig benda honum á annað mál, sem mjög er brýnt að fá tekið fyrir í sölum Alþingis, en það er afnám prestskosninga. Það er smánarmeðferð á prestum og söfnuðum, sem verður að víkja frá hið bráðasta. Og mikið væri ég feginn, ef þetta nýja sókn- arbarn mitt og þau hin, sem fyrir eru, og ráða málum á Alþingi, sameinuðust um þetta. Þá þætti mér nú stafa ljómi frá Bústaða- sókn og alþingismönnunum okkar þar. Eins og fram hefur komið, er ég nýkominn heim úr fríi, en fer nú að messa aftur. En fjarvera mín þessar sumarfrísvikur hefur sjálfsagt valdið því, að ég hef ekki getað boðið mitt nýja sóknarbarn velkomið í kirkjunni okkar. Vona ég að fljótlega verði bætt úr því. Og sýni Svavar Gestsson áhuga á söfnuði sínum og kirkju, skal ég ekki meina honum þess að stíga í stólinn í þeirri góðu kirkju, sem ég þjóna. Ólafur Skúlason er dómprófastur í Reykjavík og prestur í Bústaða- sókn. Eitt sóknarbarna hans þar heitir Svavar Gestsson. HEIMILISIÐNAÐARSKÓLINN Laufásvegi 2 Innritun er hafin á námskeið vetrarins Vefnaöur f. byrjendur................ 8. sept. Tréskuröur .......................... 8. sept. Prjónatækni ......................... 8. sept. Myndvefnaður......................... 9. sept. Baldýring.......................... 18. sept. Fatasaumstækni...................... 1. okt. Þjóðbúningasaumur.................... 3. okt. Leðursmíði........................... 4. okt. Vefnaðarfræði........................ 6. okt. Tauþrykk............................. 7. okt. Brugðin bönd ........................ 8. okt. Vefnaður f. börn................... 11. okt. Knipl.............................. 11. okt. Tuskubrúðugerð..................... 13. okt. Bótasaumur ........................ 13. okt. Sokka- og vettlingaprjón............. 6. nóv. Ath. Hjá Heimilisiðnaðarskólanum er hámarks- fjöldi nemenda á námskeiði 6-10 og vel menntaðir kennarar í öllum greinum. Nemendur fá námið viðurkennt víða í öðrum skólum sem þátt á list- og verkmenntabrautum. Innritun að Laufásvegi 2, II hæð. Kennslugjald greiðist við innritun. Greiðslukortaviðskipti. Upp- lýsingar í síma 17800. Kennarar Kennara vantar að Alþýðuskólanum á Eiðum. Upplýsingar í síma 97-3820 eða 97- 3821. Skólastjóri. Skrifstofustarf Staða skrifstofumanns við embætti ríkislögreglu- manns er laus til umsóknar. í starfinu felast al - hliða skrifstofustörf, auk skjalavörslu, afgreiðsla reikninga o.fl. Umsóknir, ásamt upplýsingum um aldurs, menntun og fyrri störf, óskast sendar til ríkislög- manns, Sölvhólsgötu 7, Reykjavík, fyrir 10. sept. n.k. ALÞÝÐUBANDALAGtÐ Alþýðubandalagið Akureyri Bæjarmálaráðsfundur mánudag 8. september kl. 20.30. Fundarefni: Dagskrá bæjarstórnarfundur þriðjudagsins 9. september, og önnur mál. 6 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN Fimmtudagur 4. september 1986

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.